INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2010 r. (data wpływu 14 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2010 r. (data wpływu 21 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących udzielone premie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących udzielone premie. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lipca 2010 r. (data wpływu 21 lipca 2010 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w ramach, której wyprodukowane przez siebie produkty sprzedaje za pośrednictwem m.in. placówek swoich kontrahentów.

W umowie zawartej z jednym z kontrahentów Wnioskodawca zobowiązuje się do wypłacenia mu premii pieniężnej liczonej od wartości zakupów netto zrealizowanych przez placówki swojego kontrahenta według progów opisanych dokładnie w tej umowie.

Prawo do otrzymania premii w wys. 2% wartości zakupów netto produktu X, powstaje po stronie kontrahenta Wnioskodawcy, jeśli wartość zakupów netto produktów X zrealizowanych przez jego placówki w danym okresie rozliczeniowym osiągnie poziom co najmniej 10.000 zł.

Wysokość premii produktów Y zależy także od wartości zakupów netto. Premia w tym przypadku zależy od tego, jaka będzie wartość zakupów netto zrealizowanych przez placówki kontrahenta. Przykładowo, przy wartości zakupów netto produktów Y wynoszących 300.000 zł premia dla kontrahenta wynosić będzie 6%.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż w zamian za udzielone premie nie posiada żadnych roszczeń o wykonanie jakichkolwiek usług przez Spółkę XX lub placówki handlowe. Premie pieniężne wypłacane są jeżeli wartość zakupów netto produktów Wnioskodawcy zrealizowanych przez placówki handlowe jego kontrahentów w danym okresie rozliczeniowym obejmującym kwartał kalendarzowy osiągnie poziom co najmniej xxx,00 zł. Wówczas wysokość premii stanowi określony w umowie procent (np. 2%) wartości zakupionych netto produktów dokonanych przez placówki w danym okresie rozliczeniowym.

Warunkiem uzyskania premii pieniężnych jest dokonanie zakupów netto produktów o określonej wartości w danym okresie rozliczeniowym. Jeśli kontrahent Wnioskodawcy nie zrealizuje w okresie rozliczeniowym określonego poziomu zakupów netto produktów (xxx,00 zł) wówczas premie pieniężne nie będą wypłacane.

Premii nie można połączyć z konkretnymi dostawami poprzez ich proporcjonalne odniesienie do wszystkich dostaw w całym okresie rozliczeniowym ponieważ premie te są przyznawane dopiero od osiągnięcia w okresie rozliczeniowym określonego pułapu zakupów netto produktów. Udzielona tym samym premia nie odnosi się tylko do pewnej nadwyżki zakupów od określonego pułapu zakupów netto produktów, ale także nie odniesie się do całości dokonanych zakupów, gdyż do momentu osiągnięcia określonego pułapu zakupów netto premia nie przysługuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy udzielane przez Wnioskodawcę premie objęte są zakresem przedmiotowym czynności opodatkowanych zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług...
2. Jeśli przedmiotowe premie podlegają podatkowi VAT to, czy w związku z tym podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących udzielone premie, jakie z tego tytułu wystawi kontrahent...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane premie pieniężne nie są wynagrodzeniem za świadczone przez niego usługi. Udzielona premia ma zachęcić kontrahenta do dalszej współpracy i w ten sposób pozostaje ona bez wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Otrzymane premie pieniężne nie stanowią usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) (dalej: ustawa o VAT) i nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

W opinii Zainteresowanego w przypadkach, gdy otrzymanie przez nabywcę premii pieniężnej w sytuacjach określonych w opisanym powyżej stanie faktycznym nie wiąże się z jakimiś dodatkowymi czynnościami na rzecz sprzedawcy tych produktów (typu: obowiązek stosownej ekspozycji, czynności o charakterze marketingowym, zobowiązania do osiągnięcia konkretnego stopnia satysfakcji ostatecznego klienta itp.) to wspomniana premia pozostaje obojętna dla podatku od towarów i usług w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Przeciwna wykładnia prowadziłaby bowiem do podwójnego opodatkowania tego samego zdarzenia, co zaś pozostaje sprzeczne z regulacjami zarówno prawa polskiego jak i wspólnotowego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez odpłatne świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej: zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazom wynikającym z mocy prawa. Z treści przywołanego unormowania wynika, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także jego zaniechania poprzez zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zgodnie z art. 8 ust. 1 usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru.

Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Podkreślić należy, że dokonywanie zakupów u kontrahenta mieści się w czynności opodatkowanej, podatkiem od towarów i usług, w postaci dostawy towarów. Nie można więc uznać, że zrealizowanie określonego z góry pułapu zakupów określonych umową towarów - za świadczenia usługi. W opinii Wnioskodawcy czynności stanowiące dostawę towaru, nie mogą, poprzez ich zsumowanie, przekształcić się w usługę. Podstawą dla takiego założenia jest przede wszystkim treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, z której to wynika, że dostawa nie może być jednocześnie usługą (por. wyrok NSA z 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06 niepubl.).

Wnioskodawca wskazuje, że dokonując interpretacji powołanego przepisu należy odnieść się również do unormowań Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 2006.347.1), a w szczególności do odpowiednika art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jakim jest art. 24 pkt 1 Dyrektywy. Zgodnie z treścią tego przepisu pojęcie „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję nie stanowiącą dostawy towarów. Zauważyć zatem trzeba, iż na gruncie Dyrektywy VAT funkcjonuje takie samo rozwiązanie prawne - dostawa towaru nie może jednocześnie stanowić świadczenia usługi. Konsekwencją tego jest stwierdzenie, że we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej suma określonej ilości dostaw towarów nie może stanowić usługi.

Przepis art. 24 Dyrektywy, zawierający definicję świadczenia usług, tworzy wraz z art. 14, definiującym dostawę towarów, oraz art. 30 zawierającym definicję importu, zakres opodatkowania dokonywanych transakcji, stanowiąc bazę systemu podatku od wartości dodanej.

System ten, co do zasady, obejmuje wszystkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej i odzwierciedla jedną z podstawowych cech podatku, wyrażoną w art. 1 Dyrektywy - powszechność opodatkowania. Oznacza to, że wszelkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, ale jednocześnie, że transakcje już opodatkowane nie mogą podlegać ponownemu opodatkowaniu. Nie może bowiem ta sama czynność prawna być opodatkowywana dwukrotnie tym samym podatkiem od wartości dodanej. Z uzasadnienia wyroku ETS w sprawie C-231/94 (Faaborg - Gelting Linien A/S a Flnanzamt Flensburg) wynika, że każdorazowo należy ustalać, czy transakcja stanowi dostawę towarów, czy też świadczenie usług. Trybunał orzekł, że o tym, czy w świetle VI Dyrektywy dana transakcja stanowi dostawę towarów, czy świadczenie usług, powinny decydować wszystkie okoliczności zawarcia tejże transakcji (por. M. Chomiuk w: K. Sachs. VI Dyrektywa VAT. Wydawnictwo C. H. BECK. Warszawa 2004, s. 112 -113). Z przywołanego orzeczenia wywieść należy wniosek, że albo występuje dostawa towarów, albo świadczenie usług. Zauważyć, więc należy na gruncie niniejszej sprawy, że opodatkowanie - jako usługi - nabycia określonej ilości towaru, będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi jako świadczenia usługi zakupu tego samego towaru o określonej łącznej wartości w ramach tej samej transakcji.

Podkreślić w związku z tym należy, iż podwójne opodatkowanie jest sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w pewnym sensie w art. 217 Konstytucji (por. R. Mastalski, Skutki prawne wystawienia faktury w podatku od towarów i usług, „Przegląd Podatkowy” 2001, nr 7, s. 26).

Na temat zasady zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku od towarów i usług, wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny i Naczelny Sąd Administracyjny. Dla przykładu można wskazać na orzeczenie Trybunału z dnia 25 października 2004 r., sygn. akt SK 33/03, OTK-A 2004/9/94 oraz uchwałę 7 sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. akt FPS 2/02, ONSA 2002/4/136.

Podwójne opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej, jest także niedopuszczalne. Państwa Członkowskie zobowiązane są do podjęcia niezbędnych środków, aby uniknąć podwójnego opodatkowania. Wynika to wprost z treści przepisów VI Dyrektywy VAT - art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2. Zgodnie z art. 8 ust. 1, odnoszącym się do miejsca opodatkowania dostawy towarów, Państwo Członkowskie, na którego terytorium dokonywana jest instalacja lub montaż podejmie wszystkie niezbędne środki aby uniknąć podwójnego opodatkowania w tym kraju.

Przedstawiona argumentacja świadczy jednoznacznie, iż podstawowym celem wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej, w konsekwencji także podatku od towarów i usług, jest wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych transakcji. Tym samym za niedopuszczalne należy uznać opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży, raz jako sprzedaży - dostawy towaru, drugi zakupu towaru - jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy VAT to transakcja gospodarcza. Oznacza to, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Tymczasem nie dość, że wypłata premii wiąże się w istocie z wykonaniem określonej sumy czynności będących elementem dostawy towarów, to niezrealizowanie przez nabywcę określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością.

Przedmiotowe premie są więc wyłącznie nagrodą za osiągnięcie określonego rezultatu, a nie za wykonanie dodatkowych czynności. Osiągnięcie określonego pułapu sprzedaży w ramach umowy dostawy nie może natomiast przekształcić się w świadczenie usług, co podkreślone zostało wielokrotnie w uzasadnieniach wspomnianych wyroków sądów administracyjnych. Bezspornie również omawiane upusty stanowią swoistego rodzaju czynnik mobilizujący. Tyle, że istota samej premii sprowadza się właśnie do zachęty dla osiągnięcia danego efektu. Z tego punktu widzenia każda premia stanowi „wynagrodzenie” za jakieś zamierzone zachowanie. Jednakże w momencie, kiedy tym określonym zachowaniem jest tylko zakup towarów (już na gruncie ustawy opodatkowany), to nie można mówić, że rozważany rabat jest zapłatą za świadczenie jakiś odrębnych usług. Tych ostatnich po prostu brak (wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 653/09).

Na zakończenie warto również zaznaczyć, iż za brakiem podstaw prawnych do opodatkowania premii czy bonusów za zwiększanie zakupów opowiadają się również przedstawiciele piśmiennictwa m.in. A. Bartosiewicz w Komentarzu do art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex. 2007, wyd. II. czy J. Zubrzycki w Leksykonie VAT (por. J. Zubrzycki w Leksykon VAT, Tom 1, Wydawnictwo UNIMEX 2006, s. 498). Zdaniem autorów osiągnięcie przez nabywcę towarów określonej umownie wielkości obrotów (zakupów) z danym sprzedawcą nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem wypłacana nabywcy towarów przez Wnioskodawcę premia za uzyskanie określonego pułapu obrotów - nie stanowi odpłatności (wynagrodzenia za świadczenie usług). Tym samym wypłacenie tego rodzaju premii jest obojętne z punktu widzenia podatku od towarów i usług, podlega natomiast u nabywcy towarów, któremu ta premia jest przekazywana, zaliczeniu do przychodów w podatku dochodowym. W opinii Wnioskodawcy wypłacana premia nie stanowi usługi w związku z czym nie należy dokumentować jej wypłacenia poprzez fakturę VAT. Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w odpowiedzi na pytanie pierwsze zrealizowanie przez kontrahenta Wnioskodawcy określonej wartości zakupów netto, po przekroczeniu, których wypłacane są premie pieniężne nie stanowi usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT.

Natomiast w odniesieniu do pytania drugiego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż skoro wypłatę premii pieniężnych nie należy dokumentować fakturami VAT to jednocześnie nie powstaje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących udzielone premie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Mocą art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie, których wypłacane są tzw. premie pieniężne.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przez ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która – zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia – powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność, w ramach której wyprodukowane przez siebie produkty sprzedaje za pośrednictwem m.in. placówek swoich kontrahentów. W umowie zawartej z jednym z kontrahentów Wnioskodawca zobowiązuje się do wypłacenia mu premii pieniężnej liczonej od wartości zakupów netto zrealizowanych przez placówki swojego kontrahenta według progów opisanych dokładnie w tej umowie. Prawo do otrzymania premii w wys. 2% wartości zakupów netto produktu X, powstaje po stronie kontrahenta Wnioskodawcy, jeśli wartość zakupów netto produktów X zrealizowanych przez jego placówki w danym okresie rozliczeniowym osiągnie poziom co najmniej 10.000 zł.

Wysokość premii produktów Y zależy także od wartości zakupów netto. Premia w tym przypadku zależy od tego, jaka będzie wartość zakupów netto zrealizowanych przez placówki kontrahenta. Przykładowo, przy wartości zakupów netto produktów Y wynoszących 300.000 zł premia dla kontrahenta wynosić będzie 6%.

Zainteresowany wskazał, iż w zamian za udzielone premie nie posiada żadnych roszczeń o wykonanie jakichkolwiek usług przez kontrahentów. Premie pieniężne wypłacane są jeżeli wartość zakupów netto produktów Wnioskodawcy zrealizowanych przez placówki handlowe jego kontrahentów w danym okresie rozliczeniowym obejmującym kwartał kalendarzowy osiągnie poziom co najmniej xxx,00 zł. Wówczas wysokość premii stanowi określony w umowie procent (np. 2%) wartości zakupionych netto produktów dokonanych przez placówki w danym okresie rozliczeniowym.

Warunkiem uzyskania premii pieniężnych jest dokonanie zakupów netto produktów o określonej wartości w danym okresie rozliczeniowym. Jeśli kontrahent Wnioskodawcy nie zrealizuje w okresie rozliczeniowym określonego poziomu zakupów netto produktów wówczas premie pieniężne nie będą wypłacane. W opinii Zainteresowanego premii nie można połączyć z konkretnymi dostawami poprzez ich proporcjonalne odniesienie do wszystkich dostaw w całym okresie rozliczeniowym ponieważ premie te są przyznawane dopiero od osiągnięcia w okresie rozliczeniowym określonego pułapu zakupów netto produktów. Udzielona tym samym premia nie odnosi się tylko do pewnej nadwyżki zakupów od określonego pułapu zakupów netto produktów, ale także nie odniesie się do całości dokonanych zakupów, gdyż do momentu osiągnięcia określonego pułapu zakupów netto premia nie przysługuje.

Jak wynika z powyższego, wysokość premii uzależniona jest od wielkości dokonywanych zakupów. Stanowi ona ustalony procent wielkości obrotów w okresie rozliczeniowym (kwartał), przy czym przedmiotowa premia przysługuje dopiero od momentu osiągnięcia określonego pułapu zakupów netto.

Odnosząc się do powyższego, można stwierdzić, że premię pieniężną wypłaconą przez Zainteresowanego można przyporządkować do konkretnych dostaw. Bowiem obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych przez kontrahentów ustalany jest od momentu osiągnięcia określonego pułapu zakupów netto dokonanych w konkretnie określonym przedziale czasowym (kwartał). Jak podaje Wnioskodawca, wysokość premii obliczana jest na podstawie osiągniętego w kwartale obrotu po przekroczeniu określonego pułapu zakupów i jest kształtowana na podstawie stawki procentowej od obrotu netto.

Aby więc ustalić wysokość premii należnej kontrahentom Zainteresowanego, zsumowane muszą zostać poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy realizowane po osiągnięciu odpowiedniego pułapu zakupów netto (który uprawnia do otrzymania przez kontrahentów Wnioskodawcy przedmiotowych premii), na podstawie których dokonywane jest obliczenie premii stanowiącej w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw w całym okresie objętym gratyfikacją w postaci przyznanej premii od momentu przekroczenia progu uprawniającego do jej utrzymania.

Ponadto – jak wskazał Zainteresowany – w zamian za udzielone premie nie posiada on żadnych roszczeń o wykonanie jakichkolwiek usług przez Spółkę XX lub placówki handlowe. Uzyskanie premii przez kontrahentów uwarunkowane jest wyłącznie osiągnięciem pewnego poziomu zakupów ponad określony w umowie między stronami pułap.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż kontrahenci Spółki nie wykonują żadnych dodatkowych czynności poza zakupem towarów i rozliczeniem się z Zainteresowanym na podstawie zrealizowanego obrotu (zakupów). Oznacza to zatem, że nie świadczą oni usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Brak jest bowiem takich działań kontrahentów Wnioskodawcy, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byliby zobligowani postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii.

Reasumując, należy uznać, że przedmiotowa premia pieniężna stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami – zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy – zmniejszający podstawę opodatkowania. Zatem udzielanie przedmiotowej premii pieniężnej podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług i na podstawie przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., należy w takiej sytuacji wystawić fakturę korygującą uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 2 tego rozporządzenia.

Stosowanie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności.

Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku gdy wystawione faktury stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w nich zawartego.

Jak wskazano wyżej, w związku z wypłacaną premią pieniężną nabywcy towarów nie będą w żaden sposób zobowiązani do świadczenia jakichkolwiek usług, a wypłacona premia pieniężna stanowić będzie w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania. Zatem udzielenie przedmiotowej premii pieniężnej podlegać będzie regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a na podstawie przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, należy w takiej sytuacji wystawić fakturę korygującą uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 2 rozporządzenia.

Tym samym, w sytuacji takiej otrzymujący premie nie będą świadczyć na rzecz Zainteresowanego usług w rozumieniu art. 8 ustawy, a zatem czynność ta u nich nie podlega opodatkowaniu i nie może być dokumentowana fakturą VAT.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż faktury VAT dokumentujące udzielone premie, jakie z tego tytułu wystawi kontrahent, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wykazany, bowiem wystawca faktury nie świadczył usług na rzecz dostawcy towarów i nie był uprawniony do ich wystawienia. Tym samym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez nabywców towarów w celu udokumentowania otrzymanych premii pieniężnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.