INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.07.2010 r. (data wpływu 02.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania i dokumentowania nieodpłatnego przekazania próbek i prezentów o małej wartości na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - jest nieprawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług celem ich wykorzystania przy wytworzeniu/nabyciu nieodpłatnie przekazanych próbek i prezentów o małej wartości - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02.08.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania nieodpłatnego przekazania próbek i prezentów o małej wartości na cele związane z prowadzoną działalnością oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług przy wytworzeniu/nabyciu nieodpłatnie przekazanych próbek i prezentów o małej wartości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zajmuje się hurtową i detaliczną sprzedażą artykułów spożywczych. Od pewnego czasu Wnioskodawca wprowadza na rynek towary (artykuły spożywcze) pod tzw. marką własną. Oprócz tego stara się zachęcać swoich klientów do nabywania innych produktów, które wprowadza do swojej oferty. W związku z tą działalnością Wnioskodawca wręcza (przekazuje) nieodpłatnie w celach reklamowo-promocyjnych dla swoich obecnych i potencjalnych kontrahentów próbki produktów swojej marki, wprowadzanych do sprzedaży oraz próbki innych, ww. produktów. Próbki te mają na celu umożliwienie kontrahentom zapoznania się z właściwościami danego produktu (jakość, smak, opakowanie), tak aby ci wprowadzili ten produkt/y do swojej oferty i nabywali je od Wnioskodawcy.

Kontrahenci na podstawie ww. próbek m.in. dokonują oceny czy produkt „sprzeda się” na ich rynku, ich klientom. Dotyczy to zarówno obecnych kontrahentów, jak i nowych, bo żadna z tych grup nie zna oferowanych im produktów.

Kontrahenci, także podmioty z branży spożywczej, prowadzący sklepy i hurtownie, otrzymują taką ilość (próbkę) danego produktu, która jest niezbędna dla prawidłowej i rzetelnej oceny jakości, smaku oferowanego im produktu. Zwykle jest to kilka do kilkunastu sztuk w najmniejszych, dostępnych w ofercie handlowej Wnioskodawcy opakowaniach produktu - artykułu spożywczego (nie są to nigdy opakowania zbiorcze) z każdego jego rodzaju (typu: ze smaku, z wielkości opakowania itp.). Bezspornie przekazanie próbek następuje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (przedsiębiorstwem) i ma na celu zwiększenie sprzedaży Wnioskodawcy, a przekazywane ilości nie wskazują na działanie o charakterze handlowym.

Dodatkowo Wnioskodawca w celu promowania swojej marki i jej pozytywnego wizerunku, utrwalenia swoich produktów w pamięci odbiorców, a tym samym wpłynięcia na ich decyzje o zakupie właśnie tych produktów przez klientów, zamierza przekazywać tzw. gadżety reklamowe klientom detalicznym i hurtowym. Będą to rzeczy typu: piórniki, plecaki, długopisy, kubki, zeszyty, organizery, kalendarze i inne rzeczy o charakterze podręcznym. Będą one oznaczone zdjęciami, logo produktów Wnioskodawcy, czasami opatrzone hasłami reklamowymi. Konsument/kontrahent który otrzymał prezent będzie korzystał z niego wobec innych osób, a tym samym także budował świadomość istnienia marki Wnioskodawcy na rynku. Jest to działanie ściśle związane z przedsiębiorstwem Wnioskodawcy. Ma na celu zachęcenie ww. klientów do nabycia produktów Wnioskodawcy (które będą kojarzyć się z kolorowymi, użytecznymi prezentami), a tym samym zwiększenie jego zysków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym przekazywanie próbek na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem Wnioskodawcy, zmierzające do zwiększenia sprzedaży towarów, jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług... Czy takie przekazywanie próbek wymaga prowadzenia ewidencji podmiotów którym zostały wydane próbki lub dokumentowania w inny sposób ich wydania...
2. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym przekazywanie prezentów o małej wartości (gadżetów) klientom hurtowym i detalicznym, związane z prowadzonym przedsiębiorstwem Wnioskodawcy, jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług... Czy takie przekazywanie prezentów wymaga prowadzenia ewidencji i przestrzegania ograniczeń kwotowych, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług...
3. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług celem ich wykorzystania przy wytworzeniu/nabyciu nieodpłatnie przekazanych próbek produktów prezentów (gadżetów)...
   
   

AD. 1 i AD. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przywołanego przepisu wynika, iż zakresem przedmiotowym ustawy o VAT objęte są czynności o charakterze odpłatnym. Jednocześnie art. 7 ust 2 ustawy o VAT określa przypadki, w których w drodze wyjątku oraz przy spełnieniu ustawowo określonych przesłanek za odpłatne, a więc podlegające opodatkowaniu, uznaje się również dostawy towarów bez wynagrodzenia.

Zgodnie natomiast ze zmienionym art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przez próbkę (zgodnie z art. 7 ust. 7), o której mowa w ust. 3, należy rozumieć niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydawane przez niego celem degustacji produkty w opakowaniach jednostkowych (najmniejszych dostępnych), stanowią próbki w rozumieniu art. 7 ust. 3 i ust. 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. i jako takie nie podlegają opodatkowaniu VAT. Z definicji zawartej w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT wynika bowiem, iż próbkę stanowi „niewielka” - w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. – „ilość towaru, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru”. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku jego produktów nie jest możliwe przekazanie np. kawałków produktów bez utraty przez te produkty określonych właściwości (typowych dla danego produktu), ich rozpakowanie i przekazywanie w częściach pozbawia bowiem przekazywany towar istotnych dla tego rodzaju produktu cech fizycznych (zapach kawy wietrzeje, wafelki nie są już kruche itp.). W takiej sytuacji prezentacja niepełnowartościowego produktu może negatywnie wpłynąć na jego popyt, a tym samym na wzrost sprzedaży i zysk.

Zdaniem Wnioskodawcy, potencjalny konsument/kontrahent (nabywca produktów) ma możliwość dokonania oceny produktu i podjęcia ewentualnej decyzji o jego zakupie jedynie wówczas, gdy Wnioskodawca przedstawi swój produkt w postaci finalnej, jaka oferowana jest na rynku. W ten sposób realizowany jest cel nieodpłatnego przekazania próbki, tj. zapoznanie z produktem, celem zachęty do jego nabywania. Należy podkreślić, iż poprzez przekazanie produktu w najmniejszym z dostępnych w ofercie handlowej opakowań w żaden sposób nie wskazuje na handlowy charakter takiego przekazania. Wydanie kilku opakowań pojedynczego produktu nie skutkuje bowiem zaspokojeniem potrzeb podmiotów, na rzecz których następuje to wydanie, a które zwykle prowadzą sklep czy hurtownię, czy nawet super/hipermarket.

Jak wskazano powyżej, celem nieodpłatnego przekazania jest wyłącznie zachęta do nabywania produktów Wnioskodawcy. Stanowisko dotyczące możliwości potraktowania pojedynczego, całego produktu jako próbki towaru potwierdził m.in. Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w postanowieniu z 28 listopada 2005 r. 1473/WV/443/329/225/2005/SK, Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze w postanowieniu z 2 sierpnia 2005 r. LUS/I-2/443-73/0/KW, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z 17 marca 2006 r. 1471/NTR2/443-650c/2005/MŻ, Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu w postanowieniu z 23 lutego 2006 r. PSUS/PPOI-443/436/2005/MS. Zgodnie z interpretacją Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego „kontrahentom Spółki przekazywane są pojedyncze sztuki produktów w celach zapoznania się z ich właściwościami, sprawdzeniem jakości czy wytrzymałości. Powyższe wskazuje na ich niehandlowy charakter”.

Przechodząc dalej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że takie przekazanie próbek czy prezentów, jak opisane w stanie faktycznym jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Co do zasady bowiem (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT) opodatkowaniu podlega odpłatne przekazanie towarów. Na podstawie art. 7 ust. 2 opodatkowaniu podlega, w wymienionych tam sytuacjach, nieodpłatne przekazanie towaru na cele nie (!) związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, przy czym wyłączone jest z tego przekazanie na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem prezentów o małej wartości i próbek, o ile spełnione są przesłanki z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Natomiast nieodpłatne przekazanie próbek czy prezentów w związku z literalną wykładnią art. 7 ust. 1 - 3 ustawy o VAT, na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bez konieczności spełnienia przesłanek z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Tak za wyrokiem WSA we Wrocławiu z 2007-04-03 (I SA/Wr 152/07) „Brzmienie literalne art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług od 1.6.2005 r. nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jako zrównane z odpłatną dostawą towarów.”. Co więcej takie stanowisko popierają także organy skarbowe Interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 września 2008 r. IP-PP2-443-877/08-2/AS Postanowienie Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17 marca 2006 r. 1471/NTR2/443-650c/05/MŻ .

W konsekwencji przekazywanych prezentów i próbek nie należy opodatkować podatkiem VAT i nie znajdą do nich zastosowania ograniczenia kwotowe wskazane w art. 7 ust 4 ustawy o VAT oraz nie jest wymagane prowadzenie imiennej ewidencji obdarowanych czy próbkami czy prezentami.

AD. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 8 pkt 2 ww. ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3 - 7 (czyli nieodpłatnego przekazania próbek). Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy (art. 88) zostało ograniczone. Wskazać tu należy brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jak wynika z ww. przepisów, nieodpłatne przekazywanie próbek, spełniających definicję prezentu o małej wartości (art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy), nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT i nie rodzi konieczności opodatkowania podatkiem VAT. Wnioskodawcy przysługuje zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług celem ich wykorzystania przy wytworzeniu/nabyciu nieodpłatnie przekazanych próbek produktów pod warunkiem, że towary te i usługi wypełniają definicję prezentów o małej wartości czy próbek w rozumieniu art. 7 ust. 4 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania i dokumentowania nieodpłatnego przekazania próbek i prezentów o małej wartości na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem,

• prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług celem ich wykorzystania przy wytworzeniu/nabyciu nieodpłatnie przekazanych próbek i prezentów o małej wartości.
  
  

AD. 1 i AD. 2

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Z kolei przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie natomiast do postanowień z art. 7 ust. 4 cyt. ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Natomiast w myśl art. 7 ust. 7, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż zajmuje się hurtową i detaliczną sprzedażą artykułów spożywczych. W związku z tą działalnością Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie w celach reklamowo-promocyjnych dla swoich obecnych i potencjalnych kontrahentów próbki produktów oraz gadżety reklamowe. Zdaniem Wnioskodawcy kontrahenci otrzymują taką ilość (próbkę) danego produktu, która jest niezbędna dla prawidłowej i rzetelnej oceny jakości, smaku oferowanego im produktu. Zwykle jest to kilka do kilkunastu sztuk w najmniejszych, dostępnych w ofercie handlowej Wnioskodawcy opakowaniach produktu – artykułu spożywczego (nie są to nigdy opakowania zbiorcze) z każdego rodzaju (typu: ze smaku, z wielkości opakowania itp.). Przekazywane ilości nie wskazują na działanie o charakterze handlowym. Ponadto w celu promowania swojej marki i jej pozytywnego wizerunku, Wnioskodawca zamierza przekazywać gadżety reklamowe, typu: piórniki, plecaki, długopisy, kubki, zeszyty, organizery, kalendarze i inne rzeczy o charakterze podręcznym.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem – drukowane materiały reklamowe i informacyjne, próbki towarów, prezenty. Skoro art. 7 ust. 3 zawiera wyłączenia związane z prowadzoną działalnością z ust. 2, prowadzi to do wniosku, że art. 7 ust. 2 stanowi podstawę nieodpłatnego przekazania towarów bez wynagrodzenia na cele zarówno związane jak i niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Nie byłoby bowiem racjonalne wyłączanie z opodatkowania czynności, które takiemu opodatkowaniu nie podlegają.

Zatem, dla wyjaśnienia opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy i kompleksowo analizować powyższe przepisy, tj. przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z przepisem art. 7 ust. 3 ustawy. Za kompleksową wykładnią przepisów przemawia również fakt, iż wykładnia językowa powyższych przepisów budzi pewne wątpliwości interpretacyjne, zatem nie można opierać się tylko na niej. Z kompleksowej analizy cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonywać ich opodatkowania).

Wbrew argumentacji Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie towarów handlowych, które nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ust. lub próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, traktowane jest jak dostawa towarów i rodzi konieczność opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem należy stwierdzić, iż opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, w sytuacji gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, uzależnione jest od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za próbki lub prezenty o małej wartości.

W przypadku artykułów spożywczych nie można uogólnić, iż każdy produkt udostępniony w najmniejszym, będącym w ofercie handlowej Wnioskodawcy, opakowaniu będzie próbką.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie wskazują wprost liczby sztuk, czy jednostek miary (np. kilogramów, litrów) ani sposobów oznaczania towarów, które pozwoliłyby na uznanie danej partii towaru za próbkę. Definicja próbki, zawarta w art. 7 ust. 7 ustawy, stanowi bowiem, że przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Jak wskazano powyżej, przekazywana ilość towaru nie ma na celu zaspokojenia potrzeb konsumpcyjnych klienta z uwagi na niewielką ilość przekazywanego produktu, a jedynie zapoznania potencjalnego klienta z jakością danego produktu. Dlatego też, w ocenie tut. organu, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż przekazywanie pełnowartościowych produktów, dostępnych w ofercie handlowej Wnioskodawcy będzie próbką.

Produkty takie bowiem stanowią pełnowartościowe produkty dostępne w ofercie handlowej Spółki, i nie można w takim przypadku uznać, że celem ich przekazania jest jedynie zapoznanie klienta z produktami, „wypróbowanie” ich przez klienta i zachęta do zakupu.

W związku z różnorodnością artykułów spożywczych, należy indywidualnie określać, jaka ilość danego towaru, będzie zachowywać skład oraz właściwości fizyczne, fizykochemiczne lub biologiczne towaru.

Zatem próbką będzie przykładowo saszetka z miksem kawowym typu 3w1, 2w1 do jednorazowego użytku. Natomiast w przypadku produktów, w odniesieniu do których możliwe jest wyodrębnienie bez utraty typowych dla danego produktu właściwości np. kawa mielona lub rozpuszczalna, próbką będzie mniejsze opakowanie jednostkowe, niedostępne w ofercie handlowej np. saszetka zawierająca tylko niewielką ilość kawy.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji podatkowych, dotyczących kwalifikacji towarów jako próbki, należy stwierdzić, iż rozstrzygają one w indywidualnych, konkretnych stanach faktycznych. Podkreślić należy, iż próbka ma być reprezentatywna dla określonej kategorii towarów, wskazane interpretacje natomiast nie odnoszą się do kwestii uznania w charakterze próbek konkretnych artykułów spożywczych.

Nieodpłatne przekazywanie pełnowartościowych produktów, które nie wypełniają definicji próbek, podobnie jak nieodpłatne przekazywanie gadżetów reklamowych można rozpatrywać w kategorii prezentu o małej wartości.

Jeżeli Wnioskodawca przekazuje jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, i prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób, a także przekazuje towary których nie ujęto w ewidencji, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł, takie przekazanie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego przekazywanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy oraz prezentów o małej wartości, spełniających wymogi wynikające z art. 7 ust. 4 ustawy na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do prezentów o małej wartości należy jednak przestrzegać zarówno prowadzenia ewidencji, jak i ograniczeń kwotowych zawartych w art. 7 ust. 4.

W odniesieniu do czynności przekazania próbek obowiązujące przepisy w podatku od towarów i usług nie przewidują szczegółowych uregulowań w kwestii prowadzenia ewidencji, tym samym ustawodawca pozostawił swobodę podatnikom w zakresie dokumentowania przedmiotowych wydań, aby odzwierciedlić ich związek z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego we wniosku orzeczenia WSA we Wrocławiu z 03.04.2007 r. (I SA/Wr 152/07) wyjaśnić należy, iż orzeczenia w sprawach podatkowych zapadają w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych i dlatego nie mogą one być podstawą przy rozpatrywaniu kolejnych spraw.

Wskazany wyrok dotyczy sytuacji, w której strona skarżąca w celu zwiększenie przychodów osiąganych z tytułu sprzedaży usług, uruchomiła Program Partnerski w ramach którego będzie wydawała nagrody rzeczowe.

Należy stwierdzić, iż co prawda rozpoznanie sądu w powyższym wyroku dotyczyło kwestii opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania rzeczy na cele związane z prowadzoną działalnością – kwestii kluczowej w badanej sprawie, lecz z uwagi na powyższe okoliczności, wyrok ten nie mógł mieć znaczącego wpływu na ocenę prawną przedmiotowego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Dotyczył bowiem sytuacji odmiennej od tej, którą przedstawił Wnioskodawca.

AD. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

W myśl powyższego Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług celem ich wykorzystania przy wytworzeniu/nabyciu nieodpłatnie przekazanych próbek oraz prezentów o małej wartości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. organ zauważa, iż wskazany w uzasadnieniu wniosku art. 88 ust. 1 pkt 2 został uchylony przez art. 1 pkt 43 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. (Dz.U.08.209.1320) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 grudnia 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.