INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010r. (data wpływu 23 kwietnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości sposobu przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na złote, wykazanych w fakturze zaliczkowej i fakturze wystawionej po wykonaniu usługi rozliczającej otrzymaną zaliczkę oraz prawidłowości sposobu ujęcia w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT (jako podstawy opodatkowania i podatku VAT) wynikających z faktury zaliczkowej oraz faktury rozliczającej otrzymaną zaliczkę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości sposobu przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na złote, wykazanych w fakturze zaliczkowej i fakturze wystawionej po wykonaniu usługi rozliczającej otrzymaną zaliczkę oraz prawidłowości sposobu ujęcia w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT (jako podstawy opodatkowania i podatku VAT) wynikających z faktury zaliczkowej oraz faktury rozliczającej otrzymaną zaliczkę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł kontrakt na świadczenie usług, którego cena została ustalona w EUR (zarówno kwota netto jak i podatek od towarów i usług zostały wyrażone w EUR). Zgodnie z kontraktem płatności są realizowane w EUR. Przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu wg stawki 22% podatku od towarów i usług.

W ramach ww. kontraktu Wnioskodawca jako świadczący usługę otrzymał zaliczkę w EUR, którą udokumentował poprzez wystawienie faktury zaliczkowej. Kwota podatku VAT na fakturze zaliczkowej wykazana została w PLN zgodnie z § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), w myśl którego, kwotę podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności na fakturze.

Do wyliczenia kwoty podatku VAT w PLN przyjęto średni kurs EUR ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień otrzymania zaliczki zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Wnioskodawca wprowadził fakturę zaliczkową do ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT, ujmując w niej wyliczony w powyższy sposób podatek VAT. Następnie po wykonaniu usługi będącej przedmiotem kontraktu Wnioskodawca wystawił w terminie 7 dni od wykonania usługi fakturę VAT w oparciu o art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (zwaną dalej „fakturą rozliczającą otrzymaną zaliczkę").

Faktura VAT rozliczająca otrzymaną zaliczkę zawiera:

1. Kwotę do zapłaty w EUR - która została wyliczona poprzez odjęcie:
1. od wartości brutto wykonanej usługi wyrażonej w EUR
2. wartości otrzymanej zaliczki w EUR
2. Kwotę netto wyrażoną w PLN - która została wyliczona poprzez odjęcie:
1. od wartości netto wykonanej usługi wyrażonej w PLN (otrzymanej jako iloczyn wartości netto wykonanej usługi wyrażonej w EUR i średniego kursu EUR ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury rozliczającej otrzymaną zaliczkę)
2. wartości netto zaliczki wykazanej w PLN na fakturze zaliczkowej
3. Kwotę podatku VAT w PLN - która została wyliczona poprzez odjęcie:
1. od wartości podatku VAT wyrażonego w PLN (stanowiącego iloczyn wartości netto wykonanej usługi wyrażonej w PLN określonej w pkt 2a i stawki 22% podatku VAT)
2. wartości podatku VAT wykazanego w PLN na fakturze zaliczkowej.

Wnioskodawca wprowadził fakturę rozliczającą otrzymaną zaliczkę do ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT, ujmując w niej jako podstawę opodatkowania różnicę pomiędzy kwotami z pkt 2a i 2b, zaś jako kwotę podatku VAT różnicę pomiędzy kwotami określonymi w pkt 3a i 3b.

Taki sposób rozliczenia został zastosowany, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 10 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, stosownie z którym: jeżeli faktury, o których mowa w ust 1-3 (m.in. faktury zaliczkowe), nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach ogólnych, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie należności.

Wnioskodawca wskazuje poniżej przykład liczbowy celem zilustrowania przedstawionego w stanie faktycznym sposobu przeliczania kwot wyrażonych w euro na złote, wykazanych na fakturze zaliczkowej oraz na fakturze wystawionej po wykonaniu usługi rozliczającej otrzymaną zaliczkę.

Przykład

Faktura zaliczkowa wystawiona 1.10.2009 dokumentująca otrzymaną zaliczkę w EUR

Podatnik wprowadził ww. fakturę rozliczającą otrzymaną zaliczkę do ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT, ujmując w niej jako podstawę opodatkowania kwotę 20.000 PLN, zaś jako kwotę podatku VAT kwotę 4.400 PLN.

Faktura VAT wystawiona dnia 01.12.2009 po wykonaniu usługi, rozliczająca otrzymaną zaliczkę

Podatnik wprowadził ww. fakturę rozliczającą otrzymaną zaliczkę do ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT, ujmując w niej jako podstawę opodatkowania kwotę 56.000 PLN, zaś jako kwotę podatku VAT kwotę 12.320 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiony w stanie faktycznym sposób przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na złote, wykazanych w fakturze zaliczkowej i fakturze wystawionej po wykonaniu usługi rozliczającej otrzymaną zaliczkę, jak również sposób ujęcia w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT kwot (jako podstawy opodatkowania i podatku VAT) wynikających z faktury zaliczkowej oraz faktury rozliczającej otrzymaną zaliczkę - jest prawidłowy z punktu widzenia powołanych powyżej przepisów prawa podatkowego...

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Zgodnie z § 10 ust 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r., jeżeli przed dniem wydania towaru lub wykonania usługi otrzymano część lub całość należności m.in. zaliczkę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy.
2. Stosownie zaś do § 10 ust. 5 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r., jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3 (m.in. faktury zaliczkowe), nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach ogólnych, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie należności.
3. Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że w przypadku, gdy faktury zaliczkowe nie obejmują całej należności brutto, po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru wystawia się fakturę VAT, w której sumę wartości usług należy pomniejszyć o wartość pobranych zaliczek, a kwotę podatku o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie zaliczek.
4. Zgodnie z § 5 ust. 6 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r. kwoty podatku wykazuje się w złotych, bez względu na to w jakiej walucie określona jest kwota należności na fakturze.
5. Zasady przeliczania waluty obcej na złote dla celów podatku od towarów i usług określa art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepisy art. 31a ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania w niniejszym stanie faktycznym.
6. Z art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że ustalenie właściwego kursu przeliczenia waluty obcej na złote uzależnione jest od uprzedniego właściwego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającego z dokonanych transakcji.
7. Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, m.in. zaliczkę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.
8. Skoro obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania zaliczki powstaje w dniu jej otrzymania, to przy przeliczeniu na złote podstawy opodatkowania określonej w fakturze zaliczkowej w walucie obcej należy zastosować średni kurs danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień otrzymania zaliczki.
9. Natomiast podstawę opodatkowania określoną w walucie obcej w fakturze VAT wystawionej po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru przelicza się na złote wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury, chyba że faktury nie wystawiono w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, wówczas przeliczenia na złote dokonuje się wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający 7. dzień od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.
10. Zwrócić należy uwagę, że art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług reguluje sposób przeliczenia podstawy opodatkowania, a nie kwoty podatku. Zarówno zatem w fakturze zaliczkowej, jak i w fakturze rozliczającej otrzymaną zaliczkę kwota podatku będzie jedynie wynikiem iloczynu przeliczonej z waluty obcej na złote podstawy opodatkowania oraz stawki podatkowej wyrażonej procentowo.
11. Podatek od towarów i usług wynikający z faktury zaliczkowej ujmuje się w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług w kwocie, jaka została wykazana w fakturze zaliczkowej zgodnie z ogólnymi zasadami wyliczania podatku od towarów i usług. Natomiast podatek od towarów i usług wynikający z faktury rozliczającej otrzymaną zaliczkę ujmuje się w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług w kwocie stanowiącej różnicę pomiędzy podatkiem wykazanym w fakturze rozliczającej otrzymaną zaliczkę a podatkiem wykazanym w fakturze zaliczkowej, co wynika z § 10 ust. 5 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r.

W świetle zaprezentowanych przepisów oraz zgodnie z interpretacją indywidualną IP-PP2-443-355/07-2/PW z dnia 2007.12.05 wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jak również interpretacją indywidualną IPPP2/443-97/09-2/KK z dnia 2009.02.20 wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiony w stanie faktycznym sposób przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na złote, wykazanych w fakturze zaliczkowej i fakturze wystawionej po wykonaniu usługi rozliczającej otrzymana zaliczkę, jak również sposób ujęcia w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT kwot (jako podstawy opodatkowania i podatku VAT) wynikających z faktury zaliczkowej oraz faktury rozliczającej otrzymaną zaliczkę - jest prawidłowy z punktu widzenia powołanych powyżej przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku otrzymania każdorazowej zapłaty zaliczki podatnik powinien naliczyć podatek VAT od otrzymanej kwoty.

Art. 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza (§ 5 ust. 6 rozporządzenia).

Biorąc pod uwagę dyspozycję ww. przepisu ustawodawca tylko w jednym przypadku wyraźnie określa jaka wartość winna być wyrażona w walucie polskiej – jest to kwota podatku. Istnieje zatem możliwość wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż w dowolnej walucie wymienialnej, ale kwota podatku powinna być zawsze wyrażona w walucie polskiej. W związku z powyższym, podatnik ma obowiązek wyrazić podatek VAT w PLN, w każdej fakturze wystawionej w walucie obcej.

Na mocy § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 (§ 10 ust. 1 rozporządzenia).

Według § 10 ust. 5 rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Jednakże, na mocy art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł kontrakt na świadczenie usług, którego cena została ustalona w EUR (zarówno kwota netto jak i podatek od towarów i usług zostały wyrażone w EUR). Zgodnie z kontraktem płatności są realizowane w EUR. Przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu wg stawki 22% podatku od towarów i usług. W ramach ww. kontraktu Wnioskodawca jako świadczący usługę otrzymał zaliczkę w EUR, którą udokumentował poprzez wystawienie faktury zaliczkowej. Kwota podatku VAT na fakturze zaliczkowej wykazana została w PLN zgodnie z § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), w myśl którego, kwotę podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności na fakturze. Do wyliczenia kwoty podatku VAT w PLN przyjęto średni kurs EUR ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień otrzymania zaliczki zgodnie z art. 3 la ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Wnioskodawca wprowadził fakturę zaliczkową do ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT, ujmując w niej wyliczony w powyższy sposób podatek VAT. Następnie po wykonaniu usługi będącej przedmiotem kontraktu Wnioskodawca wystawił w terminie 7 dni od wykonania usługi fakturę VAT w oparciu o art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (zwaną dalej „fakturą rozliczającą otrzymaną zaliczkę").

Faktura VAT rozliczająca otrzymaną zaliczkę zawiera:

1. Kwotę do zapłaty w EUR - która została wyliczona poprzez odjęcie:
1. od wartości brutto wykonanej usługi wyrażonej w EUR
2. wartości otrzymanej zaliczki w EUR
2. Kwotę netto wyrażoną w PLN - która została wyliczona poprzez odjęcie:
1. od wartości netto wykonanej usługi wyrażonej w PLN (otrzymanej jako iloczyn wartości netto wykonanej usługi wyrażonej w EUR i średniego kursu EUR ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury rozliczającej otrzymaną zaliczkę)
2. wartości netto zaliczki wykazanej w PLN na fakturze zaliczkowej
3. Kwotę podatku VAT w PLN - która została wyliczona poprzez odjęcie:
1. od wartości podatku VAT wyrażonego w PLN (stanowiącego iloczyn wartości netto wykonanej usługi wyrażonej w PLN określonej w pkt 2a i stawki 22% podatku VAT)
2. wartości podatku VAT wykazanego w PLN na fakturze zaliczkowej.

Wnioskodawca wprowadził fakturę rozliczającą otrzymaną zaliczkę do ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT, ujmując w niej jako podstawę opodatkowania różnicę pomiędzy kwotami z pkt 2a i 2b, zaś jako kwotę podatku VAT różnicę pomiędzy kwotami określonymi w pkt 3a i 3b. Taki sposób rozliczenia został zastosowany, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 10 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, stosownie z którym: jeżeli faktury, o których mowa w ust 1-3 (m.in. faktury zaliczkowe), nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach ogólnych, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie należności.

Biorąc powyższe pod uwagę, a także brzmienie powołanych przepisów rozporządzenia w sprawie faktur, w których ustawodawca wskazał, że kwotę podatku wykazaną na fakturze dokumentującej wykonanie usługi lub dostawę towarów pomniejsza się o kwotę podatku wskazanego na fakturze dokumentującej otrzymanie części należności, należy stwierdzić, że chodzi o kwotę podatku wyrażoną w złotych.

Zatem, celem przeliczenia kwoty podatku na fakturze rozliczającej otrzymane zaliczki należy całkowitą wartość usługi, wykazaną na tej fakturze (kwotę należności) przeliczoną na PLN według kursu średniego waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury końcowej pomniejszyć o wartość pobranych zaliczek – przeliczonej na PLN według kursu z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktur zaliczkowych (jeżeli faktury zostały wystawione w ustawowym terminie). Natomiast, kwota podatku powinna zostać pomniejszona o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie zaliczek (które zostały przeliczone według właściwych kursów z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktur dokumentujących otrzymane zaliczki). Zauważyć należy, że sposób ten jest zgodny z literalnym brzmieniem przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego, tj. § 10 ust. 5 rozporządzenia.

W związku z powyższym przedstawiony w stanie faktycznym sposób przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej jak i sposób ujęcia kwot w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT jest w ocenie tut. organu prawidłowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.