INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01.07.2010r. (data wpływu 12.07.2010r.), uzupełnionym na wezwanie organu z dnia 13.08.2010r., odpisem KRS oraz pismem z dnia 30.08.2010r. ( dat wpływu 02.09.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.07.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością tworzy 2 udziałowców ( osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej), z udziałami po 50% każdy. Kapitał zakładowy Spółki wynosi 50.000 zł. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zamierza zakupić od jednego z udziałowców nieruchomość na potrzeby prowadzenia działalności - szkoły języka angielskiego.

Umowa zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego. Wartość nieruchomości około 1.500.000 zł ( wycena rzeczoznawcy). Spłata należności będzie następować w ratach przez okres około 15 lat. Od każdej pozostałej do zapłaty kwoty będą naliczane i wypłacane odsetki, w wysokości przyjętej przez strony.

Uzupełniając zdarzenie przyszłe Spółka podała: Zarząd w Spółce jest dwuosobowy stanowią go obaj udziałowcy. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kursów językowych w budynku będącym własnością jednego z udziałowców Spółki - na zasadzie wynajmu pomieszczeń. Spółka chce kupić udział w przedmiotowej nieruchomości na raty - nie chce korzystać z pożyczek lub kredytów w tym zakresie. Wartość ww. nieruchomości, wg. wyceny rzeczoznawcy, wynosi 1.743.600 zł (słownie: jeden milion siedemset czterdzieści trzy tysiące sześćset złotych).Cena sprzedaży zostanie rozłożona na 20 (słownie: dwadzieścia) równych rat w wysokości 87.180 zł (słownie: osiemdziesiąt siedem tysięcy sto osiemdziesiąt złotych) każda płatnych przez 20 lat do końca grudnia każdego roku kalendarzowego. Z początkiem każdego roku kalendarzowego naliczane będą odsetki od niezapłaconej części ceny płatne z góry kwartalnie w terminach do końca każdego kwartału.

W związku z powyższym zadano pytanie :

Czy w sytuacji, gdy udziałowiec posiadający 50% udziałów sprzedaje Spółce nieruchomość, odsetki zapłacone przez Spółkę będą stanowić dla niej koszty uzyskania przychodów...

Stanowisko Spółki:

Zdaniem Spółki zapłacone odsetki stanowią w całości koszt uzyskania przychodów. Zobowiązanie z tytułu nabycia nieruchomości nie jest tożsame z udzieleniem przez udziałowca Spółki kredytu lub pożyczki, o której mowa w art. 16 ust.1 pkt 60 w związku z art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy.

Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Co do zasady zapłacone odsetki stanowiące koszt udzielonego kredytu lub pożyczki zaciągniętych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia z niej przychodów zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów.

Ograniczenie powyższej zasady ustawodawca wprowadził w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty podatkowe odsetek od pożyczek ( kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów ( akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy ) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów ( akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców ( akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów ( akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca ( akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka ( kredyt ) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. Powyższy przepis stosuje się, kiedy zadłużenie spółki wobec podmiotów bezpośrednio lub pośrednio powiązanych ze spółką, przekroczy określoną wielkość liczoną w stosunku do wielkości kapitału zakładowego spółki. Użyte w ww. przepisie pojęcie „ wartość zadłużenia” oznacza sumę długów, czyli wartość wszystkich zobowiązań spółki wobec podmiotów wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 60. W przypadku, gdy udziałowiec udzieli spółce pożyczki, kwota takiej pożyczki stanowi zadłużenie wobec tego udziałowca. Jednakże, jeżeli spółka również z jakiegokolwiek innego tytułu jest zadłużona u tego udziałowca, zadłużenie wobec tego udziałowca jest wyższe niż wynikające z samej kwoty pożyczki.

Na gruncie powyższego przepisu można wyróżnić kilka sytuacji, których zaistnienie pozwala bądź nie na zaliczenie odsetek do kosztów podatkowych:

1. na dzień zapłaty odsetek od pożyczki, zadłużenie wobec podmiotów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy może być niższe niż trzykrotność kapitału zakładowego pożyczkobiorcy. W takim wypadku całość odsetek zapłaconych może zostać uznana za koszt uzyskania przychodów, gdyż takich odsetek nie obejmują ograniczenia wynikające z regulacji art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy,
2. na dzień zapłaty odsetek od pożyczki całkowite zadłużenie spółki wobec podmiotów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 60 przekracza trzykrotność kapitału zakładowego pożyczkobiorcy o kwotę pożyczki lub jest równe kwocie pożyczki; odsetki od pożyczki nie mogą być uznane za koszt podatkowy.
3. na dzień zapłaty odsetek całkowite zadłużenie pożyczkobiorcy wobec podmiotów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy może przekroczyć trzykrotność kapitału zakładowego, ale o kwotę niższą niż wysokość pożyczki. W takim przypadku na koszt podatkowy uznaje się kwoty odsetek w takiej proporcji, w jakiej pozostaje wartość tej nadwyżki do całej kwoty pożyczki. Do wyliczenia odsetek niestanowiących kosztów uzyskania przychodów można posłużyć się wzorem:
   
   

Całkowite zadłużenie – 3x kapitał zakładowy

Wypłacane odsetki x ------------------------------------------------------------- = odsetki nie stanowiące

kwota pożyczki kosztu podatkowego

Ustawodawca w art. 16 ust. 7b zawarł definicję pożyczki, zgodnie z którą przez pożyczkę , o której mowa m.in. w art. 16 ust. 1 pkt 60 rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na istniejącą w obrocie gospodarczym instytucję tzw. kredytu kupieckiego, w której podmiot sprzedając innemu podmiotowi towar z odroczonym terminem płatności udziela mu de facto kredytu. Po stronie sprzedawcy powstają należności, a po stronie kupującego zobowiązania. Kredytodawcą jest w tym wypadku nie bank, lecz dostawca towaru. Kredyt kupiecki jest w istocie pożyczką sprzedawcy udzielaną swoim klientom.

Odnosząc powyższe do opisu we wniosku zdarzenia przyszłego organ uważa, że w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie przepis w zakresie niedostatecznej kapitalizacji , o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy. W ocenie organu nabycie przez Spółkę nieruchomości jest kredytowane przez jej udziałowca, który posiada nie mniej niż 25% udziałów tej Spółki, a wartość zadłużenia Spółki wobec udziałowca przewyższa trzykrotność wartości kapitału zakładowego Spółki. Powyższe nie uprawnia więc Spółki do zaliczenia do kosztów podatkowych odsetek wypłacanych udziałowcowi w pełnej wysokości. Każdorazowa zapłata odsetek wymaga porównania kwoty zadłużenia Spółki wobec udziałowca i wielkości kapitału zakładowego. Jeżeli wystąpi sytuacja wskazana wyżej w pkt 1 i 3 odsetki będą mogły być zaliczone do kosztów w całości lub w ograniczonej wysokości, w przypadku zaś sytuacji wskazanej w pkt 2 Spółka nie ma w ogóle prawa do zaliczenia kwoty odsetek do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock