INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

1. prawidłowe – w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
2. nieprawidłowe – w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od podmiotu niezidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej, w informacji podsumowującej.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od podmiotu niezidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej, w informacji podsumowującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest klientem firmy x z siedzibą w x. Kupuje od niego różnego rodzaju ubrania. Firma ta ma fabryki w różnych częściach świata - zarówno w Europie, jak i poza nią. Część dostaw realizowana jest w tradycyjnej procedurze celnej (procedura T1), czyli import na dokumencie SAD. Reszta towarów przychodzi wyłącznie z fakturą i dokumentem celnym T2, w procedurze tranzytowej bez dokumentu SAD. Od agencji celnej, która obsługuje dostawy oraz innej firmy, która również kupuje towary m.in. u tego dostawcy, Zainteresowany otrzymał następujące wyjaśnienia, co do charakterystyki procedury T2. Towar produkowany w krajach spoza UE, czyli niepreferencyjny, jest sprowadzany z tych krajów przez importera z grupy x z siedzibą we Włoszech w normalnej procedurze importowej – w tym miejscu importer włoski płaci należności celne i tym samym, towar zyskuje status towaru unijnego. Następnie towar jest wywożony z Włoch do Szwajcarii na dokumencie T2 (jest on odprawiany przez importera włoskiego). Na dokumencie T2 towar jest przywożony do x. za pośrednictwem operatora celnego x. Towar ten znajduje się w tranzycie i gdy dotrze do x. i trafia na magazyn celny i jest pod dozorem celnym. Operator celny x otrzymuje od firmy x faktury wystawione na klienta polskiego i dokumenty tranzytowe od x. (jest to dokument szwajcarski 11.51 i T2L – są wystawiane na bazie T2 z Włoch). Na bazie tych dokumentów I.L. wystawia dokument T2, z którym towar przyjeżdża do Polski za pośrednictwem przewoźnika x. Gdy towar dotrze do Polski zostaje przetransportowany wraz z dokumentem T2 do Urzędu Celnego w x. Polski Urząd Celny zamyka procedurę T2 w systemie NCTS, oryginał dokumentu T2 zostaje w archiwum celnym, a kopia trafia do klienta, (czyli do Wnioskodawcy).

W związku z tym, że importu na terenie Unii dokonała już firma włoska z grupy x (opłaciła wszystkie należności celno-podatkowe związane z importem tych towarów na teren Unii), w przypadku Wnioskodawcy nie można mówić o imporcie towarów. Zakup ten, zgodnie z jego faktycznym charakterem, powinno się rozliczyć jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na zasadach ogólnych, jednak firma x nie posiada i nie podaje na fakturze numeru NIP unijnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup towarów w procedurze celnej T2 od dostawcy spoza UE (i niezarejestrowanego jako podatnik czynny na terenie UE), należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i rozliczyć w deklaracji VAT-7 oraz VAT-UE na zasadach ogólnych dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wykazując zakup WNT na deklaracji VAT-UE z numerem NIP UE Wnioskodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup towarów w procedurze celnej T2 od dostawcy spoza UE należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i rozliczyć w deklaracji VAT-7 oraz VAT-UE na zasadach ogólnych.

Nie można w tym przypadku mówić o imporcie, gdyż importu na terytorium UE dokonała już włoska firma z grupy x i towar ten nie został wywieziony z terenu UE, tym samym towar ten wciąż ma status towaru unijnego. x jest jedynie krajem tranzytowym, a tamtejszy Urząd Celny jest tego gwarantem, co potwierdzone jest w dokumentacji celnej procedury T2. Jeżeliby z jakiegoś powodu uznać jednak ten zakup za import, to, w jaki sposób można odliczyć podatek naliczony związany z importem bez dokumentu SAD... W opinii Zainteresowanego nie może on odliczyć czegoś, czego nie zapłacił (nie zostało mu naliczone). Z tego powodu też twierdzi jak wyżej. Jedynym problemem będzie tu brak numeru NIP unijnego x, gdyż numer ten należy podać w deklaracji VAT-UE. Po konsultacji z firmą z x, która również zaopatruje się u tego kontrahenta, Wnioskodawca proponuje wykazać zakup na VAT-UE z jego numerem NIP UE, z wyjaśnieniem sytuacji i powodów takiego postępowania właściwemu Urzędowi Skarbowemu.

Jeżeli chodzi natomiast o techniczne wypełnienie samej deklaracji VAT-UE, z powodu technicznych ograniczeń obsługi elektronicznie wysyłanych deklaracji na stronie systemu e deklaracje, nie jest możliwe wpisanie w niej polskiego kodu kraju, ani sporządzenie deklaracji bez tego kodu - dlatego Zainteresowany sugeruje podawanie w tejże deklaracji wartości zakupów od tego kontrahenta z jego numerem NIP poprzedzonym kodem kraju unijnego, w którym towar uzyskał miano „unijnego” i rozpoczął transport, czyli z kodem włoskim IT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się :

• za prawidłowe w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a
• za nieprawidłowe w części dotyczącej wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od podmiotu niezidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej, w informacji podsumowującej.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
   
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca nabył towary od kontrahenta szwajcarskiego, które uprzednio zostały wprowadzone do obrotu wspólnotowego na terytorium Włoch przez importera z tego kraju, który opłacił należności celno-podatkowe. Na terenie tego państwa przedmiotowe towary, posiadające status towarów wspólnotowych, objęto procedurą tranzytu wewnętrznego T2 i przemieszczono za pośrednictwem operatora celnego x do magazynu celnego w x. Operator celny x otrzymał od firmy szwajcarskiej faktury wystawione na firmę Zainteresowanego i dokumenty tranzytowe od operatora x (dokument szwajcarski 11.51 i T2L, wystawiane na bazie T2 z x). Na bazie tych dokumentów x wystawia dokument T2, z którym towar przyjeżdża do Polski za pośrednictwem przewoźnika x. Gdy towar dotrze do Polski zostaje przetransportowany wraz z dokumentem T2 do Urzędu Celnego x. Polski Urząd Celny zamyka procedurę T2 w systemie NCTS, oryginał dokumentu T2 zostaje w archiwum celnym, a kopia trafia do klienta, (czyli do Wnioskodawcy).

W świetle powyższego, wskazać należy, że opisane przemieszczenie towarów posiadających status wspólnotowy z terytorium W. na terytorium Polski, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy, a x jest jedynie krajem tranzytowym.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (…) - art. 106 ust. 7 ustawy.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, na podstawie art. 99 ust. 14 ustawy, określił w drodze rozporządzenia z dnia 21 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1763 ze zm.), szczegółowe informacje dotyczące ww. deklaracji podatkowych i ich prawidłowego wypełniania.

W świetle powyższego, Wnioskodawca zobowiązany jest do udokumentowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wystawiając fakturę wewnętrzną, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy i wykazania tej transakcji w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy.

Na mocy przepisu art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany nabył towar od podmiotu szwajcarskiego, niezidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Zatem, Wnioskodawca w oparciu o ww. przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie jest zobowiązany do wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w informacji podsumowującej.

Reasumując, zakup towarów posiadających status wspólnotowy, które przemieszczane są w procedurze tranzytu z terytorium W. przez x do Polski, od dostawcy spoza Unii Europejskiej niezidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej na terenie Wspólnoty, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, z tytułu którego Zainteresowany winien wystawić fakturę wewnętrzną i wykazać tą transakcję w deklaracji VAT-7 i nie wykazywać jej w informacji podsumowującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.