INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 02.08.2010 r. (data wpływu 06.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zatrudnieniem pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zatrudnieniem pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą której przedmiotem jest nauka języków obcych, opieka dzienna nad dziećmi oraz prowadzi przedszkole niepubliczne. Podatek z tej działalności, rozliczany jest na zasadach ogólnych w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów Prowadzone przedszkole ma profil językowy, gdzie zajęcia prowadzone są przez cudzoziemców zatrudnianych na podstawie umowy o pracę w charakterze „native speakerów” (tzw. mówców ojczystych).

Umotywowane to jest tym, ze nauka języków obcych w formie lekcji nie daje u dzieci spodziewanych rezultatów wobec czego zastosowane zostało znacznie skuteczniejsze nauczanie poprzez zanurzenie językowe. Język obcy towarzyszy dzieciom we wszystkich momentach ich dnia - w kwestiach higienicznych, żywieniowych, zajęciach artystycznych i innych. Dzięki temu dzieci traktują porozumiewanie się w języku obcym jako rzecz całkowicie naturalną. Natomiast zatrudnienie polskiego nauczyciela języka obcego powoduje sytuację w których ma on tendencję do używania języka polskiego wtedy gdy pojawiają się trudności komunikacyjne z dziećmi co niweczy całkowicie zalety nauki przez „zanurzenie językowe”. Dziecko jako doskonały obserwator natychmiast zorientuje się, ze możliwa jest komunikacja w języku polskim i będzie tą sytuację wykorzystywać, przez co język obcy staje się jedynie językiem dodatkowym dla niego nienaturalnym. Uzasadnia to konieczność zatrudniania obcokrajowca jako nauczyciela języka obcego.

W związku z tym zatrudniając cudzoziemców w charakterze „native speakerów” na podstawie umowy o pracę Wnioskodawczyni ponosi szereg kosztów związanych z ich zatrudnieniem. Są to m. in. koszty pozwolenia na pracę, tłumaczenia niezbędnych dokumentów na język polski koszty karty stałego pobytu, wiz pracowniczych. Oprócz tego przed nawiązaniem stosunku pracy Wnioskodawczyni ponosi koszty związane z tymi osobami - koszty zakupu biletów lotniczych na przelot tych osób, biletów kolejowych, koszty zakwaterowania (hotelu lub najmu mieszkania), ubezpieczenia tych osób do momentu zatrudnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponoszone przez Wnioskodawczynię wyżej wymienione koszty...

Zdaniem Wnioskodawczyni koszty związane z uzyskaniem przez cudzoziemców karty stałego pobytu dotyczą obcokrajowców, którzy zamierzają przebywać oraz podjąć zatrudnienie na terytorium RP. Karta pobytu wydawana jest na wniosek cudzoziemca w oparciu o przepisy ustawy o cudzoziemcach z dnia 13 czerwca 2003 r. (Dz. U z 2003 r. Nr 128, poz. 1175) po otrzymaniu przez cudzoziemca zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, na osiedlenie się, na pobyt rezydenta długoterminowego WE, na pobyt tolerowany oraz uzyskania statusu uchodźcy. Natomiast zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2001 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 153, poz. 1766) zezwolenie na wykonywanie pracy przez cudzoziemca wydawane jest na pisemny wniosek pracodawcy przez wojewodę właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy.

Zdaniem Wnioskodawczyni koszty pozwolenia na pracę tłumaczenia niezbędnych dokumentów na język polski, koszty karty stałego pobytu, wiz pracowniczych a także koszty które są ponoszone przed nawiązaniem stosunku pracy z tymi osobami m.in. - koszty zakupu biletów lotniczych na przelot tych osób, biletów kolejowych, koszty zakwaterowania (hotelu lub najmu mieszkania), ubezpieczenia tych osób do momentu zatrudnienia stanowią koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2010 roku Nr 51, poz. 307 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie poniższe warunki:

• wydatek musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;

• nie może być wymieniony w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 ustawy).
  
  

Łączne spełnienie tych dwóch warunków: pozytywnego i negatywnego wystarczy, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

Ustawodawca wyraźnie wskazuje, że kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Tym samym, koszty muszą być ponoszone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Norma prawna zawarta w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawia regułę generalną pozwalającą na dokonanie kwalifikacji ponoszonego przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodów przez pryzmat jego celowości i potencjalnego wpływu na sumę osiąganych przez podatnika przychodów podatkowych. Dopiero na podstawie takiej pozytywnej weryfikacji, w przypadku stwierdzenia, iż dany wydatek niewątpliwie ponoszony jest w celu uzyskania przychodów, podatnik podatku dochodowego ma możliwość do przyporządkowania tego wydatku do przychodów podatkowych, w celu osiągnięcia których wydatek ten został poniesiony. Cel określony w tym artykule, należy rozumieć jako dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu (w omawianym przypadku - przychodu). Cel ten w swej istocie nie stanowi o konieczności zaistnienia skutku, tj. powstania przychodu.

Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny. Brak tego skutku w postaci braku przychodu nie dyskwalifikuje danego wydatku jako kosztu poniesionego w celu jego osiągnięcia. Ważne jest jednak, aby podatnik ponosząc wydatek kierował się zamiarem jego osiągnięcia. W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów są zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i wydatki pozostające w związku pośrednim (jeżeli podatnik wykaże, że zostały poczynione w celu uzyskania przychodów).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni ponosi szereg kosztów związanych z zatrudnieniem cudzoziemców. Są to m. in. koszty pozwolenia na pracę, tłumaczenia niezbędnych dokumentów na język polski, koszty karty stałego pobytu, wiz pracowniczych. Oprócz tego przed nawiązaniem stosunku pracy Wnioskodawczyni ponosi koszty związane z tymi osobami - koszty zakupu biletów lotniczych na przelot tych osób, biletów kolejowych, koszty zakwaterowania (hotelu lub najmu mieszkania), ubezpieczenia tych osób do momentu zatrudnienia.

Biorąc pod uwagę powyższe skoro cudzoziemcy przyjeżdżają do Polski w konkretnym celu, tzn. w celu podjęcia pracy u Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni ponosi wydatki związane z ich zatrudnieniem to należy uznać, iż wydatki te związane są z działalnością gospodarczą i wypełniają dyspozycję art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Należy zaznaczyć, iż ciężar udowodnienia ww. związku przyczynowo-skutkowego ciąży na podatniku.

Dodać należy, iż organ wydający interpretację, nie jest zobowiązany ani uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego. Na podstawie opisu stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, organ może jedynie dokonać interpretacji odpowiednich przepisów prawa podatkowego.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.