INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2010r. (data złożenia 25 sierpnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2010r. (data złożenia 17 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanego przekazania w formie darowizny nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2010r. złożono do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanego przekazania w formie darowizny nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 listopada 2010r. (data złożenia 17 listopada 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 listopada 2010r. znak IBPP1/443-815/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej pawilonem handlowym z częścią mieszkalną o powierzchni użytkowej 354,70 m². Powierzchnia użytkowa pomieszczeń usługowych wynosi 58% całego budynku – 205,90 m², natomiast powierzchnia użytkowa pomieszczeń mieszkalnych wynosi 42% całego budynku – 148,80 m². Zgodnie z opinią otrzymaną z Urzędu Statystycznego z dnia 10 lutego 2000r., budynek jednopiętrowy o kubaturze 1.349 m³, w którym jedna kondygnacja o wysokości 2,6 m jest przeznaczona na cele handlowe, a druga o wysokości 2,6 m jest przeznaczona na cele mieszkaniowe, został zakwalifikowany wg Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych (KRŚT) do rodzaju 121 – „Budynki średnich i małych domów towarowych oraz sklepów i punktów usługowych” oraz zgodnie z obowiązującą od 1 stycznia 2000r. Klasyfikacją Środków Trwałych (KST), ww. budynek zalicza się do rodzaju 103 – „Budynki handlowo-usługowe”.

Część handlowo-usługowa budynku jest wykorzystywana w prowadzeniu działalności gospodarczej i została wprowadzona do ewidencji środków trwałych pod datą 31 grudnia 2000r. Odnośnie do tej części budynku Wnioskodawca skorzystał z „ulgi inwestycyjnej” w podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast od pozostałej części nie rozliczonej ulgą inwestycyjną naliczane są odpisy amortyzacyjne.

Część mieszkalna budynku wykorzystywana jest na potrzeby mieszkaniowe i w stosunku do niej Wnioskodawca skorzystał z „ulgi mieszkaniowej” w podatku dochodowym.

Podatek VAT był odliczany tylko od wydatków ponoszonych na wybudowanie części handlowo-usługowej budynku w proporcji 58% poniesionych wydatków, w jakiej pozostaje powierzchnia użytkowa część usługowej do powierzchni całego budynku.

W dniu 21 lutego 2006r. Wnioskodawca zawarł na czas nieokreślony, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, umowę najmu ze spółką z o.o., której przedmiotem jest wynajem części lokalu usługowego w opisywanym budynku, o powierzchni 123,74 m². Przychody z tytułu najmu dokumentowane są fakturami VAT z 22% stawką podatku VAT.

Od chwili przyjęcia do użytkowania do dnia złożenia wniosku, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku. Powyżej opisaną nieruchomość Wnioskodawca chce przekazać w darowiźnie żonie, z którą ma zawartą od dnia 16 grudnia 1996r. umowę majątkową małżeńską wyłączającą wspólność ustawową w małżeństwie.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Przedmiotem darowizny będzie cały budynek wraz z gruntem, na którym jest posadowiony. Przedmiotem wniosku jest również nieruchomość składająca się z całego budynku wraz z gruntem.
2. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym od 5 lipca 1993r. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.
3. Nieruchomość gruntowa, na której znajduje się opisany we wniosku obiekt stanowi jedną geodezyjnie wyodrębnioną działkę o numerze 354/9 mapy 2 o obszarze 0.04.73 ha wpisana w księdze wieczystej prowadzonej w Sądzie Rejonowym.
4. Zgodnie z miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta zatwierdzonym uchwalą Rady Miasta z dnia 12 grudnia 1994r., działka nr 354/9 znajduje się w strefie funkcjonalnej miasta M2 – mieszkaniowo-usługowej z przewagą zabudowy jednorodzinnej.
   W dniu 24 kwietnia 1995r. Burmistrz Miasta wydał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji: budowa pawilonu handlowego z mieszkaniem.
5. Budynkiem jest zabudowana jedyna działka o numerze 354/9, której dotyczy wniosek.
6. Wnioskodawca nabył grunt niezabudowany. W dniu 16 kwietnia 1993r. aktem notarialnym zawarta została umowa wieczystego użytkowania nieruchomości niezabudowanej pomiędzy osobami działającymi w tym akcie w imieniu Miasta, a Wnioskodawcą i jego bratem. W § 5 ww. aktu notarialnego zastrzeżono, że przedmiotowa działka jest oddana w użytkowanie wieczyste w celu wzniesienia na niej budynku handlowo-usługowego.
   W dniu 21 stycznia 1994r. aktem notarialnym została zawarta umowa pomiędzy Wnioskodawcą i jego bratem dotycząca zniesienia współużytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej, zaś prawo wieczystego użytkowania tejże nieruchomości do dnia 16 kwietnia 2092r., jako działki przeznaczonej pod budowę budynku handlowo-usługowego, wpisane zostało na rzecz Wnioskodawcy.
   W dniu 20 października 1999r. decyzją Przewodniczącego Zarządu Miasta orzeczono o przekształceniu prawa wieczystego użytkowania w prawo własności dla działki nr 354/9 o powierzchni 0.04.73 ha zapisanej w księdze wieczystej prowadzonej w Sądzie Rejonowym.
   Decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia 7 lipca 1995r. został zatwierdzony projekt budowlany i zostało udzielone pozwolenie na budowę pawilonu handlowego z częścią mieszkalną.
   Decyzją z dnia 3 listopada 2000r. wydaną przez Starostwo Powiatowe, została wydana zgoda na użytkowanie budynku usługowo-mieszkalnego. Po zakończeniu budowy i odbiorze, część handlowo-usługowa budynku została wprowadzona do ewidencji środków trwałych pod datą 31 grudnia 2000r.
7. Pismem Urzędu Statystycznego z dnia 10 lutego 2000r., pawilon handlowy z częścią mieszkalną został zaklasyfikowany do KRŚT 121 – „Budynki średnich i małych domów towarowych oraz sklepów i punktów usługowych” oraz KŚT 103 – „Budynki handlowo-usługowe”. Zgodnie z powiązaniem KŚT z PKOB, symbol KŚ 103 klasyfikuje się jako PKOB 1230 tj. budynki handlowo-usługowe.
8. Od momentu przyjęcia do używania ww. budynku była w nim prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza polegająca na handlu sprzętem przeciwpożarowym.
   W dniu 21 lutego 2006r. została zawarta umowa najmu ze spółką z o.o., której przedmiotem był wynajem części lokalu usługowego w opisywanym budynku o powierzchni 123,74 m².
   Do dnia złożenia uzupełnienia do wniosku, pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług upłynęły 4 lata i 9 miesięcy.
9. W trakcie budowy ww. budynku, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca odliczył go w proporcji 58% poniesionych wydatków, tj. w takiej, w jakiej pozostaje powierzchnia użytkowa części usługowej do powierzchni całego budynku.
10. Część handlowo-usługowa nieruchomości była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT – handlu artykułami przeciwpożarowymi od momentu przyjęcia do używania tj. od 31 grudnia 2000r.
    Od dnia 21 lutego 2006r., tj. od zawarcia umowy najmu ze spółką z o.o., część handlowo-usługową o powierzchni 123,74 m² spółka wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej jako wypożyczalnia kaset i płyt DVD.
    Pozostała część usługowo-handlowa o powierzchni 82,16 m² jest nadal używana przez Wnioskodawcę dla celów prowadzenia swojej działalności gospodarczej.
    Nieruchomość nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej.
11. Część mieszkalna budynku została przez Wnioskodawcę wybudowana celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, jest użytkowana wyłącznie na cele mieszkaniowe i nigdy nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej. W trakcie budowy VAT od wydatków ponoszonych na wybudowanie części mieszkaniowej nie był odliczany.
    
    

Wnioskodawca zamierza przekazać w darowiźnie powyżej opisaną nieruchomość zabudowaną pawilonem handlowym z częścią mieszkalną żonie, z którą ma zawartą od dnia 16 grudnia 1996r. umowę majątkową małżeńską wyłączającą współwłasność ustawową w małżeństwie. Przekazanie darowizny zostanie udokumentowane dla celów VAT fakturą wewnętrzną, która będzie wyszczególniała poniższe stawki VAT:
poz. 1 – 22% dla części budynku używanego przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, tj. 82,16 m²,
poz. 2 – zw. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dla części usługowej budynku wynajętego na podstawie umowy najmu tj. 123,74 m²,
poz. 3 – zw. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dla części mieszkalnej tj. 148,80 m².

Wartość gruntu zostanie wliczona do podstawy opodatkowania do pozycji od 1 do 3 proporcjonalnie do wartości poszczególnych części budynku opodatkowanych różnymi stawkami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 16 listopada 2010r.):

Czy przekazanie darowizny nieruchomości zabudowanej w formie aktu notarialnego będzie czynnością opodatkowaną zgodnie z art. 7 ust. 2 oraz czy udokumentowaniem przekazania darowizny powyższej nieruchomości dla potrzeb VAT będzie faktura wewnętrzna z wyszczególnieniem stawek VAT w takiej proporcji w jakiej ww. nieruchomość zabudowana była wykorzystywana:
poz. 1 – 22% dla części budynku używanego przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, tj. 82,16 m²,
poz. 2 – zw. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dla części usługowej budynku wynajętego na podstawie umowy najmu tj. 123,74 m²,
poz. 3 – zw. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dla części mieszkalnej tj. 148,80 m²
oraz czy zastosowanie powyższego zwolnienia do części budynku opisanej w pozycji 2 spowoduje konieczność dokonywania korekty zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 16 listopada 2010r.), na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie darowizny powyższej nieruchomości będzie, zgodnie z art. 7 ust. 2, czynnością zrównaną z dostawą podlegającą ustawie o VAT.

W stosunku do części budynku używanego w prowadzeniu działalności gospodarczej, a wynajętego w ramach umowy najmu z dnia 21 lutego 2006r. (123,74 m²) zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 zwalniające z podatku VAT dostawę budynków lub ich części z wyjątkiem gdy dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku lub jej części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Powyższa darowizna nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia – pierwszym zasiedleniem było wydanie części budynku najemcy zgodnie z umową najmu z dnia 21 lutego 2006r. i miało miejsce ponad 2 lata temu. Zastosowanie powyższego zwolnienia do tej części budynku nie spowoduje obowiązku dokonania korekty (zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT) uprzednio odliczonego podatku VAT, w związku z tym, że odliczanie podatku VAT miało miejsce przed dniem wejścia w życie ustawy tj. od rozpoczęcia budowy w 1995r. do dnia oddania budynku do używania w 2000r.

Pozostała część usługowa budynku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w prowadzeniu działalności gospodarczej (82,16 m²) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22%.

Część mieszkalna budynku – wykorzystywana na cele mieszkaniowe będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z tym, że w stosunku do tej części budynku nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, faktura wewnętrzna dokumentująca przekazanie powyższej nieruchomości będzie wyszczególniała poniższe stawki:
poz. 1 – 22% dla części budynku używanego przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, tj. 82,16 m²,
poz. 2 – zw. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dla części usługowej budynku wynajętego na podstawie umowy najmu tj. 123,74 m²,
poz. 3 – zw. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dla części mieszkalnej tj. 148,80 m².

Wartość gruntu zostanie wliczona do podstawy opodatkowania do poz. od 1 do 3 proporcjonalnie do wartości poszczególnych części budynku opodatkowanych różnymi stawkami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 tej ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stosownie do art. 41 ust. 12a tej ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie art. 41 ust. 12b ww. ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2010r., w okresie do dnia 31 grudnia 2010r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z treści art. 2 pkt 12 ustawy o VAT wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się natomiast dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W myśl art. 43 ust. 7a powyższej ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z art. 2 pkt 14 ustawy wynika natomiast, że ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Jak wynika z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jest właścicielem nieruchomości zabudowanej o łącznej powierzchni 354,70 m². Powierzchnia użytkowa pomieszczeń usługowych wynosi 58% całego budynku – 205,90 m², natomiast powierzchnia użytkowa pomieszczeń mieszkalnych wynosi 42% całego budynku – 148,80 m².

Część handlowo-usługowa budynku jest wykorzystywana w prowadzeniu działalności gospodarczej i została wprowadzona do ewidencji środków trwałych pod datą 31 grudnia 2000r. Część mieszkalna budynku wykorzystywana jest wyłącznie na potrzeby mieszkaniowe i w stosunku do niej Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Podatek VAT był odliczany tylko od wydatków ponoszonych na wybudowanie części handlowo-usługowej budynku w proporcji 58% poniesionych wydatków, w jakiej pozostaje powierzchnia użytkowa część usługowej do powierzchni całego budynku.

Od momentu przyjęcia do używania ww. budynku była w nim prowadzona przez Wnioskodawcę opodatkowana podatkiem od towarów i usług działalność gospodarcza polegająca na handlu sprzętem przeciwpożarowym.

W dniu 21 lutego 2006r. Wnioskodawca zawarł na czas nieokreślony, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, umowę najmu ze spółką z o.o., której przedmiotem jest wynajem części lokalu usługowego w opisywanym budynku, o powierzchni 123,74 m². Przychody z tytułu najmu dokumentowane są fakturami VAT z 22% stawką podatku VAT. Do dnia złożenia uzupełnienia do wniosku, pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług upłynęły 4 lata i 9 miesięcy.

Od chwili przyjęcia do użytkowania do dnia złożenia wniosku, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku. Powyżej opisaną nieruchomość Wnioskodawca chce przekazać w darowiźnie żonie, z którą ma zawartą od dnia 16 grudnia 1996r. umowę majątkową małżeńską wyłączającą wspólność ustawową w małżeństwie.

Wnioskodawca nabył grunt niezabudowany, na którym posadowił ww. budynek. Decyzją z dnia 3 listopada 2000r. wydaną przez Starostwo Powiatowe, została wydana zgoda na użytkowanie budynku usługowo-mieszkalnego. Po zakończeniu budowy i odbiorze, część handlowo-usługowa budynku została wprowadzona do ewidencji środków trwałych pod datą 31 grudnia 2000r. Zgodnie z powiązaniem KŚT z PKOB, symbol KŚ 103 klasyfikuje się jako PKOB 1230 tj. budynki handlowo-usługowe.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić co następuje:

Stosownie do treści powołanego wyżej art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w tym przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny – jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z powyższego wynika więc, iż aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.
  
  

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 31 grudnia 2000r. wprowadził część budynku usługowo-mieszkalnego wynoszącą 58% jego powierzchni do działalności gospodarczej. W stosunku do tej części budynku przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z jego wytworzeniem, natomiast przez cały okres użytkowania nie poniósł żadnych wydatków na jego ulepszenie. Powyżej opisaną nieruchomość Wnioskodawca planuje przekazać w darowiźnie żonie.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż nieodpłatne przekazanie (w formie darowizny) 58% nieruchomości służącej Wnioskodawcy do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej, od której przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż planowana darowizna jest czynnością o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a w szczególności jest to dostawa towarów określona w art. 7 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

Wobec powyższego, opodatkowanie nieodpłatnego przekazania poszczególnych części budynku przedstawiać się będzie w sposób następujący:

I. Dostawa pierwszej części budynku o powierzchni 82,16 m² wykorzystywanej bezpośrednio przez Wnioskodawcę do prowadzenia własnej działalności gospodarczej polegającej na handlu artykułami przeciwpożarowymi – opodatkowana będzie stawką VAT w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Do części tej nie można bowiem zastosować żadnego innego przepisu ustawy o VAT, w szczególności dotyczącego zwolnień, gdyż część ta służyła od początku przyjęcia jej do użytkowania i nadal służy działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, w stosunku do tej części budynku przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto część ta nie podlegała do tej pory pierwszemu zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (nie była do chwili obecnej oddana do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi).
W odniesieniu do przedmiotowej dostawy, nie będzie możliwe zastosowanie preferencyjnej stawki podatku w wysokości 7% ustanowionej w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż jak wynika z powołanych powyżej przepisów, stawka ta dotyczy obiektów budownictwa mieszkaniowego, przez które rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, natomiast – jak podaje Wnioskodawca – przedmiotowy budynek klasyfikuje się jako PKOB 1230 tj. budynki handlowo-usługowe.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

II. Dostawa drugiej części budynku o powierzchni 123,74 m² wynajęta w dniu 21 lutego 2006r. przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej przezeń działalności gospodarczej, innemu podmiotowi również dla celów działalności gospodarczej polegającej na wypożyczaniu kaset i płyt DVD – podlegać będzie zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu zwalnia się bowiem dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim; pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, wyjątki te nie dotyczą tej części budynku, gdyż nastąpiło w stosunku do niej pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (oddana została do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w dniu 21 lutego 2006r. na podstawie opodatkowanej czynności wynajmu powierzchni użytkowej), a ponadto od czynności tej upłynął już okres dłuższy niż 2 lata.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie korekty dotyczącej podatku naliczonego związanego z tą częścią budynku należy zauważyć, że stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Na podstawie art. 91 ust. 2 tej ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Jak wynika z art. 91 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Dalsze przepisy art. 91 ustawy o VAT regulują sposób dokonania takiej korekty.

Jednocześnie, w myśl art. 163 ust. 2 ustawy o VAT, korekta kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, za rok 2004 dotyczy okresu od dnia 1 maja do końca roku podatkowego. Do obliczenia proporcji przyjmuje się obroty osiągnięte w tym okresie. Obliczoną za ten okres proporcję stosuje się przy wyliczeniu kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zgodnie z art. 90 w trakcie 2005r. W stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175.

Ze złożonego wniosku wynika, że zgoda na użytkowanie przedmiotowego budynku została wydana decyzją Starostwa Powiatowego z dnia 3 listopada 2000r., a z dniem 31 grudnia 2000r., Wnioskodawca wpisał część budynku związaną z działalnością gospodarczą do ewidencji środków trwałych.

Oznacza to zatem, że dla nieruchomości oddanej do użytkowania przed dniem wejścia w życie cytowanej powyżej ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, tj. przed dniem 1 maja 2004r. – nie stosuje się przepisów tej ustawy, a co za tym idzie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty na podstawie art. 91 ww. ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

III. Dostawa trzeciej części budynku o powierzchni 148,80 m², wybudowana i wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów mieszkalnych – nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności darowizny – jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wpisana została z dniem 31 grudnia 2000r. jedynie część handlowo-usługowa budynku, odnośnie której Wnioskodawca skorzystał z prawa odliczenia podatku naliczonego w proporcjonalnej wartości 58%. Oznacza to zatem, że mieszkalna część budynku nigdy nie należała do prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, a nadto Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tej części budynku.
Wobec powyższego, przekazanie w formie darowizny mieszkalnej części budynku, pozostawać będzie poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe, gdyż całkowite wyłączenie danej czynności z opodatkowania nie jest tożsame ze zwolnieniem z opodatkowania, o którym pisze Wnioskodawca.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, grunt zabudowany będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowana jest dostawa budynków, budowli lub ich części na nim posadowionych.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części jest opodatkowana, to również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane, jest opodatkowana; jeśli dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z opodatkowania, to zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane; jeżeli natomiast dostawa budynku, budowli lub ich części nie podlega przepisom ustawy o VAT, to przepisom tym także nie podlega dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane.

Reasumując stwierdzić należy, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przekazanie w formie darowizny usługowo-handlowej części budynku będzie czynnością zrównaną z dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ww. ustawy, natomiast przekazanie mieszkalnej części budynku nie będzie podlegało ustawie o VAT.

W konsekwencji, udokumentowaniem przekazania darowizny powyższej nieruchomości dla potrzeb VAT będzie faktura wewnętrzna wystawiona na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, z wyszczególnieniem stawek VAT w takiej proporcji w jakiej ww. nieruchomość zabudowana była wykorzystywana:
poz. 1 – 22% dla części budynku używanego przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, tj. 82,16 m²,
poz. 2 – zw. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dla części usługowej budynku wynajętego na podstawie umowy najmu tj. 123,74 m².

Wartość gruntu należy wliczyć do podstawy opodatkowania do poz. od 1 do 2 proporcjonalnie do wartości poszczególnych części budynku opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania.

Dostawa części mieszkalnej budynku wraz z przyporządkowaną jej częścią gruntu, nie będzie wyszczególniona na fakturze wewnętrznej, gdyż stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu i jako taka nie podlega udokumentowaniu fakturą wewnętrzną.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w kwestię opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych objęto odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.