INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2010r. (data wpływu 13 lipca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2010r. (data wpływu 15 października 2010r.) oraz pismem z dnia 11 października 2010r. (data wpływu 20 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy dostawa nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem parterowym, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe oraz podstacja trakcyjna i parkingiem będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy dostawa nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem parterowym, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe oraz podstacja trakcyjna i parkingiem będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 października 2010r. (data wpływu 15 października 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-654/10/MS z dnia 23 września 2010r. oraz pismem z dnia 11 października 2010r. (data wpływu 20 października 2010r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1995r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W bieżącym roku zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną położoną w W. Nieruchomość ta stanowi własność Wnioskodawcy, którą Wnioskodawca nabył w trybie ustawy z dnia 10 maja 1990r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32 poz. 191 ze zm). Stwierdzenie nabycia nastąpiło decyzją Wojewody M. z dnia 11 lutego 2009r. Powyższa nieruchomość zabudowana jest budynkiem parterowym w którym znajdują się pomieszczenia biurowe, a pozostała część to hala związana ze strukturą działalności obiektu - podstacja trakcyjna. Pozostała część nieruchomości to parking utwardzony kostką. Budynek został wybudowany w oparciu o umowę o zastępstwo inwestycyjne zwartą w 1988r. pomiędzy PKP P. O. D. K. P., a D. Z. K. G. W. w związku z realizacją inwestycji „Z. Ś. P.”. Obiekt zrealizowany został z budżetu państwa za pośrednictwem O. D. G. W. w K., a następnie przekazany do eksploatacji jednostkom PKP w 1994r. tytuł prawny nie przysługiwał ani R. Z. G. W. ani PKP. Od momentu, kiedy nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa do chwili obecnej użytkowana jest przez PKP E. S.A. PKP do chwili obecnej użytkuje powyższą nieruchomość bez tytułu prawnego. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na ww. nieruchomość. W dniu 22 września 2009r. PKP zwróciło się do Wnioskodawcy o sprzedaż nieruchomości. Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie sprzedaży powyższej nieruchomości zabudowanej.

Na mocy decyzji Wojewody M. z dnia 11 lutego 2009r. Wnioskodawca z dniem 27 maja 1990r. nabył z mocy prawa nieodpłatne prawo własności nieruchomości położonej w W.. Do momentu przekazania nieruchomości Wnioskodawcy, właścicielem był Skarb Państwa a w jego imieniu nieruchomością zarządzał Starosta W.

Od 2009r. nieruchomość jest własnością Wnioskodawcy, natomiast od 1994r. do chwili obecnej nieruchomość cały czas użytkowana jest przez PKP bez tytułu prawnego, tzn. że nie została zawarta żadna umowa cywilno-prawna pomiędzy Wnioskodawcą a PKP, jak i PKP nie przysługują do tej nieruchomości ograniczone prawa rzeczowe.

Nieruchomość składa się z 2 działek oznaczonych nr ewidencyjnymi 2447/13 i 2440/10, przy czym:

• działka ozn. nr 2440/10 jest zabudowana,
• działka ozn. nr 2447/13 jest zabudowana, znajduje się na niej parking.
  
  

Wszystkie obiekty ujęte we wniosku są trwale związane z gruntem.

Opierając się na PKOB wskazane przez Wnioskodawcę obiekty zalicza się do sekcji 1, działu 12, grupy 123, klasy 1230, która obejmuje budynki handlowo-usługowe, w tym stacje obsługi.

Przedmiotem sprzedaży będzie grunt wraz z budynkiem i budowlami.

W 1994r. dokonano równoczesnego oddania do użytku budynku parterowego oraz znajdujących się w nim pomieszczeń (pomieszczenia biurowe, podstacja trakcyjna, parking). Według Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie nastąpiło w tym samym czasie.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości ani też nie dokonywał żadnych odliczeń.

Ponadto w piśmie z dnia 11 października 2010r. Wnioskodawca stwierdził, że działka o nr 2440/10 zabudowana jest budynkiem parterowym, stanowiącym halę związana z działalnością obiektu – podstacja trakcyjna oraz zaplecze socjalno-biurowe. Ponadto na działce znajduje się droga dojazdowa utwardzona kostką. Z kolei na działce zabudowanej nr 2447/13 znajduje się parking. Cała nieruchomość obie działki jest ogrodzona na słupach stalowych z podmurówką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) dokonując sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości gruntowej na której stoi budynek i budowla, dla całej transakcji mają zastosowanie zasady właściwe dla sprzedaży budynku, budowli. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towarami, w świetle art. 2 ust. 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem sprzedaży ma być nieruchomość składająca się z 2 działek gruntu oznaczonych numerami geodezyjnymi 2447/13 i 2440/10, przy czym:

• działka ozn. nr 2440/10 jest zabudowana budynkiem parterowym, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe i podstacja trakcyjna oraz drogą utwardzoną kostką,
• działka ozn. nr 2447/13 jest zabudowana, znajduje się na niej parking.
  
  

Cała nieruchomość (obie działki) jest ogrodzona siatką na słupach stalowych.

Budynki i budowle znajdujące się na działce są trwałe związane z gruntem.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Ponadto zgodnie z przepisami art. 3 pkt 1, pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że budynek parterowy, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe i podstacja trakcyjna oraz droga utwardzona kostką i parking są towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż budynku parterowego, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe i podstacja trakcyjna oraz drogi utwardzonej kostką i parkingu – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka tego podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do ustawy przewidują opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ww. ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że wskazana nieruchomość zabudowana jest budynkiem parterowym w którym znajdują się pomieszczenia biurowe, a pozostała część to hala związana ze strukturą działalności obiektu - podstacja trakcyjna. Pozostała część nieruchomości to parking utwardzony kostką. Budynek został wybudowany w oparciu o umowę o zastępstwo inwestycyjne zwartą w 1988r. pomiędzy PKP P. O. D. K. P., a D. Z. K. G. W. w związku z realizacją inwestycji „Z. Ś. P.”. Obiekt zrealizowany został z budżetu państwa za pośrednictwem O. D. G. W. w K., a następnie przekazany do eksploatacji jednostkom PKP w 1994r. Tytuł prawny nie przysługiwał ani R. Z. G. W. ani PKP. Od momentu, kiedy nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa do chwili obecnej użytkowana jest przez PKP E. S.A. PKP do chwili obecnej użytkuje powyższą nieruchomość bez tytułu prawnego, tzn. że nie została zawarta żadna umowa cywilno-prawna pomiędzy Wnioskodawcą a PKP, jak i PKP nie przysługują do tej nieruchomości ograniczone prawa rzeczowe.

Na mocy decyzji Wojewody M. z dnia 11 lutego 2009r. Wnioskodawca z dniem 27 maja 1990r. nabył z mocy prawa nieodpłatne prawo własności nieruchomości położonej w W. Do momentu przekazania nieruchomości Wnioskodawcy, właścicielem był Skarb Państwa a w jego imieniu nieruchomością zarządzał Starosta.

W dniu 22 września 2009r. PKP zwróciło się do Wnioskodawcy o sprzedaż nieruchomości. Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie sprzedaży powyższej nieruchomości zabudowanej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w odniesieniu do wskazanych we wniosku obiektów to jest budynku parterowego, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe i podstacja trakcyjna oraz drogi utwardzonej kostką i parkingu, nie doszło dotychczas do pierwszego zasiedlenia w świetle art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Ich przekazanie do eksploatacji jednostkom PKP w 1994r. oraz ich nieodpłatne przekazanie na rzecz Wnioskodawcy na mocy decyzji Wojewody M. z dnia 11 lutego 2009r. nie było bowiem oddaniem do użytkowania tych obiektów w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu czy też ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej regulacji prawnych, stwierdzić należy, że planowane zbycie przez Wnioskodawcę budynku parterowego, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe i podstacja trakcyjna oraz drogi utwardzonej kostką i parkingu nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż planowana dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Jak wskazano powyżej, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynków, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowych obiektów winno nastąpić w ramach wykonania czynności podlegających opodatkowaniu co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

Jednakże z opisu wskazanego we wniosku wynika jednocześnie, że na mocy decyzji Wojewody M. z dnia 11 lutego 2009r. Wnioskodawca z dniem 27 maja 1990r. nabył z mocy prawa nieodpłatne prawo własności nieruchomości położonej w W. Wnioskodawca ponadto nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie ww. nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jeżeli nabycie nieruchomości wraz z budynkiem parterowym, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe i podstacja trakcyjna oraz droga utwardzona kostką i parkingiem dokonane zostało w ramach czynności nieodpłatnej na mocy decyzji Wojewody przez co Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z jej nabyciem, jak również jeżeli Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, to planowana sprzedaż przedmiotowych budynków i budowli, będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w związku z tym, iż zbycie przez Wnioskodawcę budynku parterowego, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe i podstacja trakcyjna oraz drogi utwardzonej kostką i parkingu, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, to również zbycie gruntu na którym posadowione są wymienione obiekty jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.