INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010r. (data wpływu 10 maja 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2010r. (data wpływu 6 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

• jest nieprawidłowe w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku dostawy nieruchomości za symboliczną cenę 1 zł,
• jest prawidłowe w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku dla dostawy nieruchomości.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania w przypadku dostawy nieruchomości za symboliczną cenę 1 zł oraz zastosowania prawidłowej stawki podatku.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 czerwca 2010r. (data wpływu 6 lipca 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina na sesji Rady Gminy ustanowiła przekazanie za symboliczną złotówkę działki gminnej nr 973/2 o powierzchni 928 m² położonej w Ś. na rzecz Parafii Rzymsko-Katolickiej pod poszerzenie cmentarza. Działka jest oznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego jako teren AZC – teren cmentarzy wraz z urządzeniami i zielenią towarzyszącą. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Poprzez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, a także grunty.

Gmina nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT, deklaracje VAT - 7 w imieniu Gminy składa Urząd Miasta i Gminy i on też jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca zaznacza, iż zapytanie kto powinien być podatnikiem VAT: Urząd Miasta i Gminy czy Gmina zostało skierowane do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku Białej w maju bieżącego roku (data wpływu 10 maja 2010r. – Wnioskodawca oczekuje na odpowiedź). Na dzień dzisiejszy czynności opodatkowane podatkiem VAT wykonywane przez Gminę rozliczane są w deklaracji Urzędu Miasta i Gminy.

Miedzy Gminą a Parafią Rzymsko-Katolicką w Ś. nie ma powiązań wymienionych w art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Decyzję o sprzedaży działki za cenę symbolicznej złotówki zatwierdziła Rada Gminy, gdzie zatwierdzenie nastąpiło bezwzględną większością głosów Radnych. Działka ma być przeznaczona pod cmentarz.

Przekazanie działki nastąpiło poprzez uchwałę Rady Miejskiej w Ś. z dnia 30 marca 2010r. - tryb administracyjny. Następnie poprzez podpisanie aktu notarialnego na sprzedaż działki za cenę 1 zł w dniu 17 maja 2010r. - tryb cywilnoprawny.

Podstawowym wymogiem sprzedaży działki jest zgoda bezwzględnej większości głosów Rady Miejskiej.

Gmina otrzymała działkę nr 973 o powierzchni 15 arów od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w formie nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy - akt notarialny z dnia 4 lipca 2000r. Gminie (Urzędowi Miasta i Gminy) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, w związku z powyższym Gmina nie skorzystała z prawa odliczenia podatku VAT.

Działka przekazana za symboliczną złotówkę - nr 973/2 o powierzchni 982 m² w momencie sprzedaży nie była zabudowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Od jakiej wartości (kwota ustanowiona przez Radę Gminy – symboliczna złotówka, czy wartość rynkowa działki) Gmina powinna odprowadzić podatek VAT od przekazanej działki...

Jaka powinna być stawka opodatkowania podatkiem od towarów i usług od przekazanej działki...

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa własności gruntu przeznaczonego pod cmentarz zgodnie z art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 2 pkt 6 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22% i powinien być odprowadzony podatek VAT od wartości rynkowej zbywanych gruntów, a nie od symbolicznej złotówki zapłaconej przez Parafię. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, a także grunty. Przeniesienie prawa własności następuje na rzecz kościelnej osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość gruntowa niezabudowana będąca przedmiotem dostawy położona jest na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczenie tego gruntu pod cmentarz. Zgodnie z treścią rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) cmentarze mieszczą się w grupie 127 – pozostałe budynki niemieszkalne, w klasie 1272 – „Budynki przeznaczone do sprawowania kultu religijnego i czynności religijnych”. Klasa PKOB 1272 obejmuje m.in. cmentarze i inne obiekty z nimi związane. W świetle powyższego dostawa przedmiotowego gruntu nie podlega zwolnieniu od podatku VAT w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 i podlega opodatkowaniu VAT w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku dostawy nieruchomości za symboliczną cenę 1 zł,
• prawidłowe w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku dla dostawy nieruchomości.
  
  

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Ponadto należy zauważyć, iż niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku VAT obowiązujące według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia czynności w przedstawionym stanie faktycznym (tj. na dzień 17 maja 2010r.).

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów za wynagrodzeniem. W myśl tego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 12 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). W myśl art. 11a ust. 3 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o wójcie, należy przez to rozumieć także burmistrza oraz prezydenta miasta.

W myśl art. 33 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy o samorządzie gminnym, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Jak wynika z powyższego, urząd gminy (miasta) nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd gminy jest aparatem pomocniczym służącym do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno-organizacyjnej gminy. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu gminy, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Zatem Urząd Gminy (Miasta) działając w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy i w tym zakresie Gmina (a tym samym reprezentujący ją Urząd Gminy) jest zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, iż stosownie do powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług co do zasady podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Odpłatność oznacza w tym przypadku wykonanie dostawy towarów za wynagrodzeniem.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towaru a nabywcą, a w zamian za wykonane świadczenie (dostawę towarów) powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wykonanym świadczeniem (dostawą towarów) i przekazanym za niego wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywane jest świadczenie, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego (dostawcy towaru).

Dane świadczenie (dostawa towarów) może być albo odpłatne albo nieodpłatne. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują świadczenia częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności (dostawy towarów) poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wobec powyższego nie można stwierdzić, iż czynności wykonywane za wynagrodzeniem, które to wynagrodzenie jest niższe od kosztów świadczenia tych czynności, można uznać za nieodpłatne w części.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest orzecznictwo ETS. Przykładowo w wyroku w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket ETS wskazał, iż według VI Dyrektywy dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza w ocenie ETS, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

Powyższe koresponduje z definicją podatnika VAT zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zatem dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez wykonującego świadczenie (dostawcę towarów) została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za wykonane świadczenie zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz świadczącego (dostawcy towaru). Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla świadczącego (dostawcy towaru).

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 9 ww. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wartości rynkowej - rozumie się przez to całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Przepis art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wymienia natomiast przypadki, kiedy to organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, wskutek zaistnienia miedzy nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą związku wynikającego z powiązań o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym lub wynikającym ze stosunku pracy.

I tak, zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W myśl art. 32 ust. 2 ww. ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Jak stanowi art. 32 ust. 3 ww. ustawy, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ww. ustawy, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi (art. 32 ust. 5 ww. ustawy).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) wynika, iż Gmina na sesji Rady Gminy ustanowiła przekazanie za symboliczną złotówkę działki gminnej nr 973/2 o powierzchni 928 m² na rzecz Parafii Rzymsko-Katolickiej pod poszerzenie cmentarza. Działka jest oznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego jako teren AZC – teren cmentarzy wraz z urządzeniami i zielenią towarzyszącą.

Przekazanie działki nastąpiło poprzez uchwałę Rady Miejskiej z dnia 30 marca 2010r. (tryb administracyjny). Następnie poprzez podpisanie aktu notarialnego na sprzedaż działki za cenę 1 zł w dniu 17 maja 2010r. (tryb cywilnoprawny). Podstawowym wymogiem sprzedaży działki jest zgoda bezwzględnej większości głosów Rady Miejskiej.

Gmina otrzymała działkę nr 973 o powierzchni 15 arów od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w formie nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy - akt notarialny z dnia 4 lipca 2000r. Gminie (Urzędowi miasta i Gminy) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, w związku z powyższym Gmina nie skorzystała z prawa odliczenia podatku VAT.

Działka przekazana za symboliczną złotówkę - nr 973/2 o powierzchni 982 m² w momencie sprzedaży nie była zabudowana.

Miedzy Gminą a Parafią Rzymsko-Katolicką nie ma powiązań wymienionych w art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Gmina nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT, deklaracje VAT - 7 w imieniu Gminy składa Urząd Miasta i Gminy, on też jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Na dzień złożenia wniosku czynności opodatkowane podatkiem VAT wykonywane przez Gminę rozliczane są w deklaracji Urzędu Miasta i Gminy.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Gmina aktem notarialnym dokonała sprzedaży w dniu 17 maja 2010r. działki gminnej za cenę 1 zł na rzecz Parafii Rzymsko-Katolickiej pod poszerzenie cmentarza. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy (o których mowa w art. 32 ustawy o VAT), organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Skoro w rozpatrywanej sprawie czynność została wykonana za wynagrodzeniem (nawet jeśli jest to wynagrodzenie w wysokości 1 zł), to jest ona odpłatna. Nie można zatem uznać, że przedmiotowa dostawa ma charakter nieodpłatny, bądź też że dla czynności dostawy nieruchomości nie została określona cena.

Mając zatem na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, jeżeli – zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy - pomiędzy Gminą a Parafią Rzymsko-Katolicką nie zachodzą żadne powiązania wymienione w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług, to w sytuacji dokonania przez Gminę sprzedaży działki gminnej za cenę 1 zł na rzecz Parafii, podstawę opodatkowania stanowi kwota należna z tytułu sprzedaży, tj. kwota ustalona przez Wnioskodawcę na poziomie 1 zł, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż „powinien być odprowadzony podatek VAT od wartości rynkowej zbywanych gruntów, a nie od symbolicznej złotówki zapłaconej przez Parafię” należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii natomiast zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla dostawy przedmiotowej nieruchomości należy wskazać, że w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Jeśli chodzi o zwolnienie przedmiotowe dla dostawy gruntu niezabudowanego to ustawodawca przewidział takowe w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jedynie w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) wynika, iż przedmiotem dostawy jest działka niezabudowana oznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego jako teren AZC – teren cmentarzy wraz z urządzeniami i zielenią towarzyszącą.

W tym miejscu należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), zgodnie z którym przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia „cmentarze i obiekty z nimi związane” zostały sklasyfikowane w grupie 127 „Pozostałe budynki niemieszkalne”, w klasie 1272 „Budynki przeznaczone do sprawowania kultu religijnego i czynności religijnych”.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć:
1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;
2. budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 16 lipca 2010r.) pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż działka gminna oznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego jako teren cmentarzy wraz z urządzeniami i zielenią towarzyszącą stanowi teren przeznaczony pod zabudowę.

Wobec powyższego, Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowej działki niezabudowanej, stanowiącej teren przeznaczony pod zabudowę, nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zatem powyższa czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej w wysokości 22%, stosownie do powołanego wyżej przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie poruszonym we wniosku, tj. dotyczącym opodatkowania darowizny gruntu przeznaczonego pod parking, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.