INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17.08.2010 r. (data wpływu 23.08.2010 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 19.10.2010 r., data wpływu 22.10.2010 r., na wezwanie Nr IPPB2/415-734/10-2/MK z dnia 06.10.2010 r. (data nadania 06.10.2010 r., data doręczenia 12.10.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązków płatnika w sytuacji otrzymania przez pracowników w ramach programu motywacyjnego bezpłatnych akcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.08.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązków płatnika w sytuacji otrzymania przez pracowników w ramach programu motywacyjnego bezpłatnych akcji.

Pismem z dnia z dnia 06.10.2010 r. Nr IPPB2/415-734/10-2/MK Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przesłanie dokumentu z którego wynika prawo do udzielania pełnomocnictwa w imieniu Wnioskodawcy. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12.10.2010 r., natomiast w dniu 22.10.2010 r. (w terminie) pismem z dnia 19.10.2010 r. przesłano brakujące dokumenty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Spółka T. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) należy do międzynarodowego koncernu T. (dalej: Koncern). Obecnie Koncern wdraża program przyznania nieodpłatnych akcji pracownikom koncernu (dalej: program). Celem programu jest wzmocnienie lojalności oraz zaangażowania pracowników w rozwój Koncernu oraz rozwój akcjonariatu pracowniczego poprzez przyznanie pracownikom Spółek tworzących Koncern, bezpłatnych pakietów akcji Spółki T. S.A. (dalej także jako: Spółka matka), Spółki francuskiej notowanej na francuskiej giełdzie papierów wartościowych.

Program ma charakter globalny i dotyczy wszystkich spółek koncernu oraz zatrudnionych w nich pracowników, pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów. W programie biorą udział pracownicy Spółek, w których Koncern posiada ponad 50% udziałów (akcji). zlokalizowanych w 123 krajach. Program dotyczy pracowników niezależnie od zajmowanego stanowiska, o ile legitymują się oni co najmniej 3 miesięcznym stażem pracy na dzień 30 czerwca 2010 r. wyrażają chęć uczestnictwa w programie oraz pozostaną zatrudnieni w Koncernie przez dwa lata.

Program przebiega w następujący sposób:

Etap I: Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy T. S.A. 16 maja 2008 r. podjęło uchwałę w sprawie wdrożenia programu oraz dokonania nowej emisji akcji, które będą przyznawane w ramach programu; koszty emisji zostaną pokryte z kapitału zapasowego spółki matki;

Etap II; Pracownicy, którzy na dzień 30 czerwca 2010 r. legitymowali się co najmniej trzymiesięcznym okresem zatrudnienia w jednej ze spółek koncernu oraz wyrazili chęć uczestnictwa w programie otrzymali prawo do nabycia akcji - prawo do nabycia akcji nie przyznaje pracownikom jakichkolwiek uprawnień do korzystania z akcji (w szczególności prawa do dywidendy, prawa głosu), stanowi jednie potencjalną możliwość (ekspektatywę) uzyskania w przyszłości ograniczonego prawa do akcji pod warunkiem zatrudnienia w koncernie przez okres dwóch lat;

Etap III: Osoby które przez okres dwóch lat (tj. co najmniej do 30 czerwca 2012 r.) od dnia przyznania prawa do nabycia akcji pozostały pracownikami koncernu, uzyskają ograniczone prawo do akcji - pracownik nie jest uprawniony do zbycia uzyskanych akcji przez okres dwóch lat od dnia przyznania, tj. do 30 czerwca 2014 r.(pracownik ma możliwość otrzymania dywidendy oraz uzyskuje prawo głosu); na tym etapie nie stosuje się wymogu zatrudnienia w koncernie;

Etap IV; Od 1 czerwca 2014 r. pracownicy uzyskują nieograniczone prawo do przyznanych akcji; akcje mogą być dowolnie zbywane i korzystać z wszelkich uprawnień korporacyjnych. Należy zaznaczyć, że przyznanie akcji przez T. S.A. pracownikom Spółki nie jest w żaden sposób uzależnione od oceny poszczególnych pracowników dokonywanej przez Wnioskodawcę oraz innych czynników leżących po jego stronie. Tym samym, Spółka nie ma żadnego wpływu na przydział praw do nabycia akcji oraz ograniczonych i nieograniczonych praw do akcji Spółki matki, w szczególności o przydziale praw i akcji nie decydują wyniki finansowe Wnioskodawcy, Całość kosztów związanych z wdrożeniem i przeprowadzeniem programu pokrywa T. S.A. Wnioskodawca w żaden sposób nie partycypuje w wydatkach z tym związanych. W szczególności nie zwraca Spółce matce jakichkolwiek kosztów związanych z programem, w tym wartości akcji przyznawanych przez T. S.A. pracownikom Spółki.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka powzięła wątpliwości co do konsekwencji podatkowych po swojej stronie związanych z realizacją programu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy realizacja przez Koncern poszczególnych etapów programu nie będzie skutkowała powstaniem po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy opodatkowanego PIT, w kontekście art. 24 ust. 11 ustawy o PIT...
2. Czy na Wnioskodawcy, w związku z realizacją przez koncern poszczególnych etapów programu, nie będą ciążyły obowiązki płatnika zgodnie z ustawą o PIT...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy

1. Zdaniem Wnioskodawcy przyznanie pracownikom przez T. S.A. w ramach kolejnych etapów realizacji Programu praw do akcji i akcji, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie pracowników przychodu ze Stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu PIT. W ocenie Wnioskodawcy w związku z brzmieniem art. 24 ust. 11 ustawy o PIT, otrzymane przez pracowników akcje będą stanowiły przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany dopiero w momencie ich zbycia.
2. Biorąc pod uwagę, że przychody otrzymane przez pracowników Wnioskodawcy, będą stanowiły przychody z Kapitałów pieniężnych, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.
   
   

Uzasadnienie powyższego Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad 1)

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Konsekwentnie, na gruncie ustawy o PIT, do powstania przychodu, co do zasady, dochodzi jedynie w przypadku osiągnięcia przysporzenia, które odzwierciedla pewną konkretną dającą się ustalić wartość ekonomiczną. O przychodzie możemy mówić, gdy przysporzenie to ma charakter rzeczywisty i definitywny. W szczególności, przychodem nie są przysporzenia o charakterze potencjalnym (których otrzymanie nie jest jeszcze pewne) oraz, których wartości w danym momencie nie da się określić.

Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami wskazanymi w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT są więc wszelkie świadczenia, które pracownik otrzymuje od pracodawcy w związku z pozostawaniem w stosunku . Istotne przy tym jest, czy istnieje związek prawny lub też faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Innymi słowy, uzyskanie od danego podmiotu przysporzenia kwalifikowanego jako przychód ze stosunku pracy musi być konsekwencją zawartego z tym podmiotem stosunku pracowniczego. Przysporzenie takie musi być również wydawane przez pracodawcę. Powyższe potwierdza m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) we Wrocławiu z 10 lutego 2005 r., sygn. akt I SA/Wr 1038/03.

W ocenie Wnioskodawcy, przyznane w ramach II etapu programu prawo nabycia akcji stanowi jedynie potencjalną możliwość uzyskania korzyści w przyszłości i w danym momencie nie przedstawia żadnej ekonomicznej wartości nie stanowi ani pieniądza ani wartości pieniężnej albo innego nieodpłatnego świadczenia.

Ponadto jest ono niedefinitywne ponieważ ze względu na konieczność spełnienia dodatkowych warunków (okres zatrudnienia) nie daje gwarancji uzyskania akcji w przyszłości. Tym samym, w myśl art. 11 ustawy o PIT, przyznanie przez T. S.A., prawa nabycia akcji pracownikom (etap II programu), dzięki którym pracownicy Wnioskodawcy uzyskają jedynie ekspektatywę otrzymania akcji Spółki matki po spełnieniu wskazanych w programie warunków w ogóle nie będzie skutkować powstaniem przychodu.

Jednocześnie, przyznanie praw do akcji w III i IV etapie programu nie będzie stanowiło przychodu ze stosunku pracy. Prawa do akcji zostaną bowiem przyznane przez T. S.A., która nie jest związana z pracownikami Wnioskodawcy stosunkiem pracy, ani żadnym innym stosunkiem służbowym.

Ponadto przyznanie praw do akcji nie jest zależne od oceny pracy pracownika dokonywanej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca w żaden sposób nie będzie ponosił kosztów związanych z nabyciem przez swoich pracowników praw do akcji, ani w jakikolwiek inny sposób uczestniczył lub pośredniczył w realizacji i wdrażaniu programu, a akcje przyznawane będą bezpośrednio przez To. S.A. konsekwentnie, nabycie przez pracowników Wnioskodawcy praw do akcji T. S.A. pozostaje poza jakimkolwiek związkiem ze stosunkiem pracy łączącym pracowników z Wnioskodawcą.

Biorąc pod uwagę, że w przedstawionym stanie faktycznym podstawą do objęcia akcji przez pracowników Wnioskodawcy (tak jak pracowników innych spółek koncernu) jest uchwała Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy T. S.A. w przedmiotowej sprawie, w ocenie Wnioskodawcy, należy zastanowić się czy zastosowanie znajdzie w tym przypadku art. 24 ust. 11 ustawy o PIT.

Zgodnie z tym przepisem, dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji. Zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od Spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia Spółki będącej emitentem akcji.

Przepis ten nie rozróżnia akcji polskich i zagranicznych, należy go zatem odczytywać w ten sposób, że dotyczy on obejmowania akcji wszystkich spółek pod warunkiem, że akcje są obejmowane przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia. stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. m.in. wyrok WSA w Warszawie z 16 września 2009 r., sygn. III SA/Wa 570/09), w związku z zastosowaniem w przedstawionej sytuacji art. 24 ust. 11 ustawy o PIT, przychód po stronie pracownika powstanie dopiero w momencie zbycia akcji objętych w ramach programu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit a) ustawy o PIT przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 6 lit. a)-c). Natomiast zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

1. odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,
2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b. ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
   
   

Sprzedaż akcji Spółki matki przez pracowników Wnioskodawcy będzie pierwszym i jedynym momentem, w którym możliwe jest rozpoznanie dochodu podlegającego opodatkowaniu PIT (nie licząc potencjalnych wypłat dywidend). Dochód ten, zgodnie z przepisem art. 30b ust.1 ustawy o PIT będzie opodatkowany 19% stawką podatku. W konsekwencji realizacja poszczególnych etapów programu nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu ze stosunku pracy po stronie pracowników Wnioskodawcy.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnym. przykładowo w wyroku WSA w Warszawie z dnia 23 września 2009 r. sygn. III SA/Wa 411/09 oraz wyroku WSA w Kielcach z 3 grudnia 2009 r. sygn. I SA/KE 427/09.

Ad. 2)

zgodnie z art. 31 ustawy o PIT na spółce ciążą obowiązki płatnika związane z wypłatą przychodów dotyczących istniejącego pomiędzy pracownikiem i spółką stosunku pracy.

Przy tym, przedstawiona powyżej analiza przepisów ustawy o PIT wskazuje, że dochód po stronie pracowników nie powstanie na żadnym z etapów programu; o ewentualnym przysporzeniu majątkowym możemy mówić dopiero w momencie sprzedaży akcji przez pracownika. Przychód ten należy kwalifikować, jako przychód z kapitałów - pieniężnych.

Zgodnie z art. 30b ustawy o PIT podatnik (w tym przypadku pracownik Wnioskodawcy) jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14 i dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część i obliczyć podatek dochodowy.

Tym samym, to wyłącznie na podatniku ciążył będzie obowiązek obliczenia i zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży akcji otrzymanych w ramach programu oraz przygotowanie i złożenie deklaracji podatkowej z tym związanej. Konsekwentnie, na Wnioskodawcy, w związku z realizacją przez T. S.A. kolejnych etapów programu, nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki jako płatnika.

Ponieważ:

• przychód ten nie stanowi przychodu ze stosunku pracy,
• przychód z kapitałów pieniężnych podlega opodatkowaniu samodzielnie przez podatnika w rozliczeniu rocznym.
  
  

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, w tym m.in. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 czerwca 2009 r. (ILPB1/415-344/09-2/AG) i z 14 sierpnia 2009 r. (ILPB1/415-604/09-2/TW), oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 marca 2010 r. IPPB2/415-756/09-2/AS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie zadanego pytania drugiego dotyczącego obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych w sytuacji przyznania prawa do nabycia akcji, otrzymania przez pracowników w ramach programu motywacyjnego ograniczonego prawa do akcji i otrzymania przez pracowników w ramach programu motywacyjnego nieograniczonego prawa do akcji. Ocena stanowiska w zakresie zadanego pytania pierwszego dotyczącego określenia rodzaju źródła przychodu i momentu jego powstania po stronie uczestników planu motywacyjnego została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż pracownicy Wnioskodawcy uczestniczą w programie motywacyjnym, w ramach którego otrzymują warunkowe prawo do nabycia akcji spółki macierzystej w Grupie Kapitałowej z siedzibą we Francji pod warunkiem zatrudnienia w Koncernie przez okres dwóch lat. Po upływie wyznaczonego okresu czasu od przyznania im prawa do nieodpłatnego nabycia akcji Spółki macierzystej w Grupie Kapitałowej z siedzibą we Francji pracownicy Wnioskodawcy, biorący udział w programie uzyskają ograniczone prawo do przyznanych akcji (akcje nie będą mogły być przedmiotem zbycia przez okres dwóch lat) w tym czasie pracownicy będą mieli prawo do dywidendy oraz prawo głosu. Po okresie ograniczenia, tj. od dnia 1 czerwca 2014 r. pracownicy uzyskają nieograniczone prawo do przyznanych akcji Spółki macierzystej w Grupie Kapitałowej z siedzibą we Francji.

Wnioskodawca w żaden sposób nie partycypuje w wydatkach związanych z wprowadzanym Programem. Koszt wdrożenia, obsługi i realizacji programu motywacyjnego ponosi Spółka macierzysta z siedzibą we Francji. Wnioskodawca w związku z przedmiotowym programem motywacyjnym nie dokonuje więc żadnych świadczeń na rzecz swoich pracowników, co skutkuje tym, że fakt otrzymania tych akcji nie jest związany ze stosunkiem pracy.

Zatem, zgodnie z powyższym na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika, ani żadne inne obowiązki informacyjne.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie jest on zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy, ponieważ nabycie akcji nie rodzi powstania przychodu ze stosunku pracy oraz braku ciążących na Wnioskodawcy obowiązków informacyjnych, ponieważ nieodpłatne przekazanie akcji następuje z pominięciem Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanych wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w Warszawie, Wrocławiu i Kielcach - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.