INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 30.06.2010r. (data wpływu 05.07.2010r.) - uzupełnionym pismem z dnia 20.08.2010r. (data wpływu 27.08.2010r.) oraz pismem z dnia 15.10.2010r. (data wpływu 20.10.2010r.) w odpowiedzi na wezwania tut. Organu nr IPPP3/443-652/10-2/KT z dnia 17.08.2010r. oraz IPPP3/443-652/10-4/KT z dnia 05.10.2010r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku z tytułu importu towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.07.2010r. wpłynął ww. wniosek Strony o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku z tytułu importu towarów i usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20.08.2010r. (data wpływu 27.08.2010r.) oraz pismem z dnia 15.10.2010r. (data wpływu 20.10.2010r.), będącymi odpowiedzią na wezwania tut. Organu nr IPPP3/443-652/10-2/KT z dnia 17.08.2010r. oraz IPPP3/443-652/10-4/KT z dnia 05.10.2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z nowelizacją ustawy o VAT od 1 stycznia 2010r. Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy powinien być zgłoszony jako podatnik VAT-UE i w jaki sposób powinien rozliczać się z importu towarów i usług. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT (co potwierdza VAT-5 z 2005r.), który składa deklaracje VAT-7 (w roku 2010) z zastosowaniem stawki VAT-ZW i nie nalicza podatku VAT. W roku 2009 u Wnioskodawcy wystąpiła również sprzedaż opodatkowana, którą wykazano w deklaracji VAT-7 (stawka 22%).

Działalność Wnioskodawcy, prowadzona na terenie całego kraju, skupia się na pobieraniu krwi, jej konserwowaniu i przechowywaniu, oddzielaniu jej składników oraz sprzedaży dla szpitali. W związku z tą działalnością Wnioskodawca nabywa towary i usługi od kontrahentów z Belgii i Francji, którzy wystawiają dla Niego faktury.

Kontrahentem Wnioskodawcy z tytułu nabycia towarów jest firma z Francji (dostarcza materiały – testy przesiewowe krwi do biologii molekularnej), natomiast usługi świadczy firma z Belgii. Faktury otrzymane od dostawców nie zawierają podatku VAT ani podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca, w związku z nowelizacją ustawy od 1 stycznia 2010r., sam nalicza podatek VAT w wysokości 22% przy usługach i 7% przy dostarczaniu odczynników.

Usługi, które dokumentują przedmiotowe faktury, dotyczą przeglądu i naprawy urządzeń medycznych nieobjętych gwarancją. Przeglądy te wykonywane są obowiązkowo raz w roku w celu sprawdzenia poprawności pracy urządzenia i są niezbędne do wydania atestu, pozwalającego na dalsze użytkowanie urządzeń. Zdarzenia te (nabycie ww. usług) nie przekraczają w ciągu roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

W roku 2009 Wnioskodawca nie nabywał towarów od kontrahentów unijnych (jedynie usługi). W roku 2010 wartość nabytych towarów od kontrahentów unijnych przekroczyła już kwotę 50.000,00 zł (dotyczy ona okresu III kwartału 2010r.).

Nabyte towary są wyrobami medycznymi, w myśl ustawy o wyrobach medycznych (art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o wyrobach medycznych), jak również nabyte usługi dotyczą naprawy urządzeń medycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca powinien składać deklaracje VAT-7...
2. Czy Wnioskodawca powinien zgłosić się do VAT-UE i składać deklaracje VAT-9M...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, ze nie powinien składać deklaracji VAT-7, ani też nie powinien zgłaszać się do VAT-UE i składać deklaracji VAT-9M, jeśli wszystkie towary i usługi księguje w kwocie brutto i stosuje stawkę VAT-ZW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 – na mocy art. 9 ust. 2 ustawy – stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Podatnikami – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

A zatem transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki – transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

1. dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach;
2. dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:
   1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
   2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
   3. podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
   4. osoby prawne, które nie są podatnikami

- jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

W myśl art. 10 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 2005 roku, który składa deklaracje VAT-7.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca nabywa towary i usługi od kontrahentów z Belgii i Francji (UE), którzy wystawiają dla Niego faktury bez podatku VAT lub podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca sam nalicza podatek VAT w wysokości 22% przy usługach i 7% przy dostarczaniu towarów.

W roku 2009 u Wnioskodawcy wystąpiła sprzedaż opodatkowana, którą wykazał w deklaracji VAT-7 ze stawką 22%. Ponadto w roku 2009 Wnioskodawca nie nabywał towarów od kontrahentów unijnych, nabywał jedynie usługi.

W roku 2010 u Wnioskodawcy nie wystąpiła krajowa sprzedaż opodatkowana tylko zwolniona. W roku bieżącym wartość nabytych towarów od kontrahentów unijnych przekroczyła już kwotę 50.000,00 zł.

Z powołanego wyżej przepisu art. 10 ust. 1 i 2 wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez osoby prawne, które nie są podatnikami, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł. A zatem przepis ten dotyczy podmiotów niemających statusu podatnika VAT, co w przedmiotowej sprawie nie odnosi się do Wnioskodawcy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że Wnioskodawca, mający status czynnego podatnika VAT, kupując towary od kontrahenta unijnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji Pytający jest zobowiązany do rozliczenia tych transakcji w składanych deklaracjach VAT-7.

Z przepisu art. 5 wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. W myśl tego przepisu podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub stałe miejsce prowadzenia działalności poza terytorium kraju.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazuje, że nabywa usługi serwisowe od kontrahenta unijnego, dokonując tym samym importu usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającego opodatkowaniu na terytorium kraju. A zatem, jako zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4, nabycie przedmiotowych usług winien również wykazać w składanej deklaracji VAT-7.

Reasumując, w niniejszej sprawie mamy do czynienia z zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, rozliczającym się za pomocą składanych deklaracji VAT-7, w których wykazuje zarówno czynności zwolnione od podatku jak i opodatkowane (w roku 2009), dokonującym w związku z prowadzoną działalnością wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług i zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu tych transakcji.

Pytania Wnioskodawcy odnoszą się do konieczności rejestracji jako podatnika VAT UE z tytułu dokonania przedmiotowych nabyć towarów i usług oraz wykazania ich w deklaracjach.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast w myśl art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Stosownie do art. 97 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

W oparciu zaś o art. 97 ust 3. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług, oraz świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 1-3, jako podatnika VAT UE (art. 97 ust. 9 ustawy).

Należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2010r. obowiązkiem rejestracji jako podatnicy VAT UE objęci zostali wszyscy podatnicy, w tym zwolnieni podmiotowo lub wykonujący wyłącznie czynności zwolnione od podatku, jeżeli świadczą usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy, na rzecz podatników z innych państw członkowskich lub jeżeli nabywają usługi, do których ma zastosowanie art. 28b, stanowiące u nich import usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, podlega obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnik VAT UE, co wynika z powołanych przepisów art. 96 ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W oparciu o art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Obowiązek składania deklaracji dotyczy przede wszystkim podatników, którzy są nimi z racji prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której wykonują czynności opodatkowane. W ramach tej deklaracji podatnik ujmuje podatek należny wynikający ze wszystkich rodzajów czynności opodatkowanych. Podatnik rozliczający się za okresy miesięczne składa deklarację na druku VAT-7, której wzór został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług ((Dz.U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.).

Podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, tzn. ci, którzy prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, wykazują w składanej deklaracji VAT-7 również czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług.

Należy nadmienić, że, zgodnie z art. 99 ust. 8 ustawy, podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

W § 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. określony został wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-8), o której mowa w art. 99 ust. 8 ustawy. Deklarację tę, dla celów rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obowiązani są składać podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT UE. Służy ona do rozliczania podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, gdy podatnicy, którzy nie mają obowiązku składania deklaracji VAT-7, dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, których wartość przekroczyła kwotę 50.000 zł lub w sytuacji, gdy wartość tego nabycia nie przekroczyła ww. kwoty, ale podjęli decyzję o opodatkowaniu nabycia, co potwierdzili stosownym zawiadomieniem złożonym w urzędzie skarbowym.

Na podstawie art. 99 ust. 9 ustawy, w przypadku, gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

A zatem odrębna deklaracja z tytułu importu usług składana jest tylko w przypadku, kiedy to podatnik nie składa deklaracji VAT-7 albo VAT-8. Wzór deklaracji VAT-9M, o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, został określony ww. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. Ze wzoru tego wynika, że przeznaczony jest dla podatników niemających obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8, dokonujących importu usług lub nabycia towarów, dla którego są podatnikami.

Odnosząc powołane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego w niniejszej sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, rozliczający się poprzez składanie deklaracji VAT-7, podlega obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnik VAT UE z tytułu dokonywanych wewnątrzewspólnotowych nabyć towarów i importu usług oraz zobowiązany jest wykazywać podatek należny z tytułu tych transakcji w składanych deklaracjach VAT-7.

Ponadto należy nadmienić, że stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obwiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej – zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy, informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7.

Informacje podsumowujące mogą być składane za okresy kwartalne w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy dotyczą one transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli całkowita wartość tych transakcji, bez podatku, nie przekracza w danym kwartale 50.000 zł. (art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy).

Tym samym Wnioskodawca powinien deklarować dokonane wenątrzwspólnotowe nabycia towarów w informacji podsumowującej VAT UE.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga zatem kwestii prawidłowości określenia miejsca świadczenia usług, a także kwestii stawki podatku właściwej dla opisanych usług oraz nabywanych towarów, gdyż Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie pytania i własnego stanowiska.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 141, poz. 888), która zmieniła treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, od dnia 20 września 2008r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej). Z uwagi na to, że Strona wniosła w dniu 30.06.2010r. opłatę w wysokości 400 zł, różnica w kwocie 360 zł zostanie zwrócona, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, na rachunek bankowy wskazany przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.