INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010r. (data wpływu 16 czerwca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przejęcia z mocy prawa, przez Miasto G., własności budynków i budowli w wyniku rezygnacji przez Wnioskodawcę z prawa wieczystego użytkowania zabudowanych gruntów oraz związanego z tym wynagrodzenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przejęcia z mocy prawa, przez Miasto G., własności budynków i budowli w wyniku rezygnacji przez Wnioskodawcę z prawa wieczystego użytkowania zabudowanych gruntów oraz związanego z tym wynagrodzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym około 89 ha gruntów, będących własnością Miasta G., zabudowanych lotniskiem sportowym (symbol 2412 wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych), drogami lotniskowymi (2130 POKB) oraz hangarami lotniczymi i innymi budynkami lotniskowymi (1241 POKB). Ww., trwale związane z gruntem, budowle i budynki są własnością Wnioskodawcy i zostały oddane do użytku kilkadziesiąt lat temu (lotnisko funkcjonuje od 1916r.), przy czym również od pierwszego ich zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) także upłynął okres nie krótszy niż dwa lata. Miasto G. zamierza zmodernizować to lotnisko poprzez wyposażenie go w betonowy pas startowy i odpowiednie urządzenia towarzyszące dla umożliwienia mu uzyskania statusu lotniska użytku publicznego. W związku z tym obydwie Strony chciałyby uprzednio uregulować sprawy własnościowe w tym obszarze w sposób j/n.

Wnioskodawca zrzeknie się prawa wieczystego użytkowania przedmiotowych gruntów (wieczyste użytkowanie wygaśnie zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, ze zm.), a w wyniku tego ww. budynki i budowle staną się z mocy prawa, zgodnie z art. 235 § 2 kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), własnością Miasta G., przy czym Wnioskodawca zrzeknie się też jednocześnie przysługującego mu w związku z tym, na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wynagrodzenia.

W drugim kroku Miasto G. przekaże Wnioskodawcy, w formie darowizny na cele publiczne, część przedmiotowej nieruchomości zabudowaną ww. budynkami, drogami lotniskowymi oraz częścią lotniska. Pozostała natomiast część tej nieruchomości, wraz z częścią lotniska, zostanie nadal własnością Miasta G., które będzie mogło zrealizować na niej, samo lub za pośrednictwem innego podmiotu, inwestycję, o której była mowa na wstępie. Należy przy tym zaznaczyć, iż uprzednio nastąpi stosowny podział geodezyjny nieruchomości, ale w taki sposób, ażeby każda z jej części spełniała nadal warunek, że od czasu jej pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, upłynął okres nie krótszy niż dwa lata. Ponadto przedmiotowa darowizna ze strony Miasta G. nastąpi niezwłocznie po wpisaniu skutków zrzeczenia się ww. prawa wieczystego użytkowania do ksiąg wieczystych, w związku z czym Miasto G. nie poczyni w tym czasie żadnych nakładów na ulepszenie obiektów będących przedmiotem darowizny. Opisywane wyżej przejęcie przez Miasto G. z mocy prawa budynków i budowli nie będzie oczywiście przekazaniem ich przez Wnioskodawcę na cele związane z prowadzeniem przez niego przedsiębiorstwa. Będzie ono też związane wyłącznie z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych obiektów, ponieważ nastąpiło to na długo przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług. Nie będą one też prezentami małej wartości lub próbkami, o których mowa w art. 7 ust. 3-4 ustawy od towarów i usług.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisywana wyżej przyszła czynność przejęcia z mocy prawa, przez Miasto G., własności budynków i budowli w wyniku rezygnacji przez Wnioskodawcę z prawa wieczystego użytkowania zabudowanych gruntów oraz związanego z tym wynagrodzenia, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1, pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), ponieważ będzie dotyczyć dostawy budynków i budowli, w stosunku do których od pierwszego ich zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług upłynął okres nie krótszy niż dwa lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję dostawy towarów lub świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o podatku VAT).

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z kolei przez próbkę, o której mowa w art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy o VAT).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s.1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Jak stanowi art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), użytkowanie wieczyste wygasa z upływem okresu ustalonego w umowie albo przez rozwiązanie umowy przed upływem tego okresu. W razie wygaśnięcia użytkowania wieczystego na skutek upływu okresu ustalonego w umowie albo na skutek rozwiązania umowy przed upływem tego okresu, na podstawie ust. 2 powołanego wyżej artykułu, użytkownikowi wieczystemu przysługuje wynagrodzenie za wzniesione przez niego lub nabyte na własność budynki i inne urządzenia. Wynagrodzenie powinno być równe wartości tych budynków i urządzeń określonej na dzień wygaśnięcia użytkowania wieczystego. Za budynki i inne urządzenia wzniesione wbrew postanowieniom umowy wynagrodzenie nie przysługuje.

Zgodnie z art. 235 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Jednakże, w myśl § 2 ww. artykułu, przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Jak wynika z treści powołanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego i ustawy o gospodarce nieruchomościami, w razie wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego gruntu na skutek upływu okresu ustalonego w umowie albo na skutek rozwiązania tejże umowy przed upływem tego okresu, użytkownikowi wieczystemu przysługuje wynagrodzenie za wzniesione przez niego lub nabyte na własność budynki i inne urządzenia. Powyższe wynika z faktu, iż z chwilą wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego wygasa odrębna własność budynków.

Przenosząc powyższe do regulacji ustawy o VAT należy stwierdzić, że budynki spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a zatem przeniesienie – za wynagrodzeniem – prawa do rozporządzenia nimi jak właściciel, należy traktować jak dostawę towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy czynność ta jest odpłatna, czy nieodpłatna.

W sprawie będącej przedmiotem zapytania, czynność przeniesienia własności budynków i budowli na rzecz Miasta G. w związku z rozwiązaniem umowy użytkowania wieczystego nastąpi nieodpłatnie, Wnioskodawca wskazał bowiem, że zrzeknie się wynagrodzenia, zatem na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług może stanowić nieodpłatną dostawę towarów.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy o VAT) jednoznacznie wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne przekazanie towarów (zrównane z odpłatną dostawą) niezależnie od celu tego przekazania. Opodatkowaniu podlega zatem nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów, które są następnie nieodpłatnie przekazywane zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowych budynków i budowli, tak bowiem podano we wniosku, hipoteza przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie zostanie wypełniona, a zatem nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych budynków i budowli na rzecz Miasta G. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem przejęcie z mocy prawa przez Miasto G. własności budynków i budowli w wyniku rezygnacji przez Wnioskodawcę z prawa wieczystego użytkowania zabudowanych gruntów oraz związanego z tym wynagrodzenia nie wyczerpuje znamion odpłatnej dostawy towarów ani też odpłatnego świadczenia usług.

Końcowo tut. organ podatkowy zauważa, iż nie należy utożsamiać zwolnienia danej czynności od podatku od towarów i usług z niepodleganiem tej czynności opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie szczególnych regulacji mogą być objęte jedynie czynności wyczerpujące znamiona odpłatnej dostawy towarów bądź też odpłatnego świadczenia usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności, gdyby Wnioskodawca uzyskał jakiekolwiek wynagrodzenie z tytułu dokonanej czynności) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.