Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-334/13/WM
z 29 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, tj. w latach 2006 – 2011 zakupił elementy elektryczne i elektroniczne, takie jak sterowniki PLC, styczniki, przekaźniki, zasilacze i inne. Zakup tych towarów następował od osób fizycznych oraz z hurtowni. Na powyższe części nie posiada dowodów zakupu, gdyż w tym czasie nie były Wnioskodawcy potrzebne, nie planował też prowadzenia działalności gospodarczej. Z uwagi na fakt, że elementy te, nie były już Wnioskodawcy potrzebne, wprowadził je spisem z natury do działalności gospodarczej na dzień jej rozpoczęcia. Z uwagi na brak dowodów zakupu, elementy nowe, wprowadził do działalności gospodarczej według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu z natury, natomiast elementy używane, wprowadził do działalności gospodarczej biorąc pod uwagę 50% ceny rynkowej z dnia sporządzenia spisu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo Wnioskodawca zastosował przepis paragrafu 29 ust. 1 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 26 sierpnia 2008 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w taki sposób, że zaliczył do kosztów uzyskania przychodów powyższe towary handlowe po cenach rynkowych na dzień sporządzenia spisu z natury, czyli na dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że nie może ustalić ceny zakupu wspomnianych materiałów, należy wprowadzić je do działalności gospodarczej i tym samym do kosztów uzyskania przychodów spisem z natury w wartości wynikającej z aktualnych cen rynkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają unormowania, które zabraniałoby zaliczenia do kosztów, wydatków ponoszonych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Zatem, koszty poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, ale mające związek z uzyskiwanym później przychodem mogą stanowić koszty uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Jednakże obowiązek udowodnienia poniesienia wydatku, jak i jego powiązania ze źródłem przychodu spoczywa na podatniku.

W myśl § 27 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Zgodnie z § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

Stosownie do § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

Natomiast zgodnie z pkt 1 lit. b) materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z pkt 2 ww. paragrafu cena zakupu oznacza cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty, opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika, z kolei w myśl pkt 3 cytowanego powyżej paragrafu, przez cenę nabycia należy rozumieć cenę zakupu składnika majątku powiększoną o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze.

Co do zasady wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów dokonane przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, w świetle art. 22 ust. 1 ustawy, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. Dokonanie zakupu przed rozpoczęciem działalności gospodarczej powoduje jednakże, iż wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów nie mogą być bezpośrednio ujęte jako koszty uzyskania przychodu. W takiej sytuacji towary handlowe i materiały należy objąć spisem z natury (remanentem początkowym) sporządzonym i wpisanym do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Z treści cytowanych przepisów wynika, iż wycena (ujętych w spisie z natury) towarów handlowych i materiałów według zaktualizowanej wartości rynkowej jest możliwa wyłącznie w sytuacji, gdy na dzień spisu z natury cena rynkowa towaru, czy też materiału jest niższa od ceny jego zakupu lub nabycia. Należy jednak podkreślić, że możliwość taka istnieje jedynie w przypadku, gdy cena zakupu lub nabycia jest znana i prawidłowo udokumentowana.

Przepisy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie przewidują natomiast możliwości ustalenia wartości towarów handlowych lub materiałów w cenach rynkowych - w przypadku braku możliwości ustalenia cen zakupu lub nabycia. Gdyby intencją ustawodawcy, była możliwość zastosowania w takiej sytuacji § 29 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wskazałby to wyraźnie, tak jak uczynił to np. w odniesieniu do ustalenia wartości początkowej środków trwałych w art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji opisanej we wniosku, nie ma zatem – wbrew stanowisku Wnioskodawcy - możliwości ustalenia wartości towarów handlowych i materiałów według cen rynkowych. Koszty z tytułu towarów handlowych i materiałów nabytych w latach poprzedzających rozpoczęcie działalności gospodarczej, mogłyby zostać ustalone wyłącznie w wysokości ceny ich nabycia, o ile cena ta byłaby znana, a Wnioskodawca byłby w stanie poniesienie określonego wydatku udokumentować. W przeciwnym wypadku koszt nabycia towarów handlowych lub materiałów, nie może być uwzględniony.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.