Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-147/13/DSZ
z 30 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. (data wpływu 5 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiony został następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna otrzymała wraz ze współmałżonkiem w dniu 6 sierpnia 2007 r. w drodze umowy darowizny od rodziców nieruchomość w postaci niezabudowanej działki gruntu. W roku 2010 na przedmiotowej działce małżonkowie rozpoczęli budowę budynku jednorodzinnego o powierzchni 147 m2.

W dniu 11 czerwca 2012 r. małżonkowie sprzedali ww. działkę wraz z poczynionymi nań nakładami na budowę budynku jednorodzinnego. Wnioskodawczyni podkreśliła, iż zarówno Ona jak i Jej mąż nie byli w zameldowani w budynku ze względu na trwającą budowę i związany z nią brak możliwości choćby częściowego jego odbioru. W opinii Wnioskodawczyni przedmiotowy stan faktyczny uniemożliwiał dopełnienie formalności meldunkowych.

Pieniądze otrzymane ze zbycia nieruchomości w tym samym dniu przeznaczone zostały na nabycie innej nieruchomości mieszkalnej. Wnioskodawczyni zwraca uwagę na fakt, iż ustawodawstwo polskie nie przewiduje możliwości zameldowania na gruncie. Tym samym nie miała możliwości dopełnienia formalności meldunkowych ze względu na trwającą budowę. W dniu sprzedaży budynek znajdował się na końcowym etapie budowy, jednakże bez odbiorów technicznych, które umożliwiłyby zameldowanie. W opinii Wnioskodawczyni, ustawodawca nie przewidział w swoich regulacjach sytuacji o takim wyjątkowym charakterze, gdzie stopień zaawansowania robót budowlanych uniemożliwia dopełnienia meldunku, co pozbawia podatnika możliwości skorzystania z ulgi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy ewentualnie przysługuje Jej prawo do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania sprzedaży tejże nieruchomości z uwagi na przeznaczenie całości przychodu ze sprzedaży na zakup innej nieruchomości mieszkalnej?

Wnioskodawczyni wskazuje, iż przepis art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. stanowi, iż podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Podstawą obliczenia podatku zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

• budynku mieszkalnego, lub jego części lub udziału w takim budynku,
• lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
• prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
  
  
  - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.
  

Wnioskodawczyni zwraca uwagę na fakt, że w Jej przypadku spełnienie wymogu zameldowania przez oboje małżonków przez 12 miesięcy nie było możliwe ze względu na trwające jeszcze prace budowlane oraz brak odbiorów technicznych, które umożliwiłyby dopełnienia przez Nich formalności.

Wnioskodawczyni jest zdania, że zmiana prawa, która wyłącza z uprawnień podatkowych tylko część obywateli – tych, którzy w wyniku przypadku losowego nabyli nieruchomości w latach 2007-2008, a nie wcześniej bądź później wydaje się niekonstytucyjna i stanowi przesłankę, iż zatracony został cel zwolnienia z opodatkowania dochodów z takich transakcji zgodnie z istotą celu wprowadzenia zwolnienia podatkowego. Taka pomyłka legislacyjna czy też luka w prawie sprawia iż nie wszyscy podatnicy są równi wobec prawa i przyczynia się do utrwalenia poczucia podatkowej nierówności praw. Oznacza, iż zwolnienie z opodatkowania nie przysługuje tylko niektórym, bez względu na to czy przeznaczą przychody ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe. Nie przysługuje tym podatnikom, którzy mieli „nieszczęście” nabyć nieruchomość w latach 2007-2008.

Wnioskodawczyni zaznacza także, że wszelkie przepisy regulujące zwolnienia podatkowe, jako odstępstwa od zasady powinny być interpretowane zgodnie z równością dla podatnika, przy czym prócz dokonania interpretacji w sposób ścisły powinny być one interpretowane zgodnie z celami, do jakich dążą te zwolnienia a ich interpretacja powinna spełniać wymogi neutralności podatkowej na której zasadza się system podatku.

W opinii Wnioskodawczyni stanowisko przeciwne, wskazujące na konieczność opodatkowania sprzedaży nieruchomości tylko i wyłącznie z braku formalnego potwierdzenia zameldowania – w sytuacji, kiedy taki meldunek był z względów technicznych był niemożliwy, prowadziłoby do oczywistej nierówności w traktowaniu podatników, co z kolei stanowiłoby naruszenie art. 32 ust. 1 Konstytucji RP w myśl którego wszyscy są równi wobec prawa oraz, że wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, iż ma prawo do zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Uważa również, iż ma prawo do zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, który został w całości przeznaczony na zakup innej nieruchomości mieszkalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych stanowi źródło przychodu w rozumieniu zacytowanego wyżej przepisu, jeżeli następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 6 sierpnia 2007 r. Wnioskodawczyni otrzymała wraz ze współmałżonkiem w drodze umowy darowizny od rodziców niezabudowaną działkę gruntu, na której w 2010 r. rozpoczęła budowę budynku jednorodzinnego. Przedmiotową nieruchomość w postaci gruntu oraz poczynionych nakładów na budowę budynku jednorodzinnego sprzedano 11 czerwca 2012 r.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy– w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. – podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest – w oparciu o treść art. 30e ust. 2 przytoczonej ustawy – dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zwolnienie to, stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków (art. 21 ust. 22 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Jak wynika z treści powyżej cytowanych przepisów, ustawodawca uzależnia możliwość zwolnienia z opodatkowania przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy od łącznego, kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: zameldowania w zbywanym budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika. W efekcie jedynie spełnienie wszystkich ww. przesłanek razem może kwalifikować podatnika do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Z kolei nie spełnienie chociażby jednej z nich spowoduje brak prawa do zwolnienia.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, budynek jednorodzinny położony na sprzedawanej nieruchomości w momencie sprzedaży nie został oddany do użytku z powodu wciąż trwającej budowy. Z tego względu zameldowanie w nim na pobyt stały nie było możliwe – zarówno Wnioskodawczyni jak i Jej współmałżonek nie byli więc zameldowani na pobyt stały w zbywanym budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

W efekcie, oznacza to, że nie zostały spełnione warunki uzyskania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Przychód ze sprzedaży tej nieruchomości nie może wobec tego objęty zostać przedmiotowym zwolnieniem, a w konsekwencji dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży ww. nieruchomości ustalony zgodnie z art. 30e ust. 2 podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości z uwagi na wydatkowanie osiągniętego przychodu na tzw. „cele mieszkaniowe” należy podkreślić, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. nie zawiera w swojej treści stosownych uregulowań w tym zakresie.

Zwolnienie uwarunkowane przeznaczeniem przychodu ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wprowadzone ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316). Podkreślić w tym miejscu należy, iż przedmiotowe zwolnienie zaczęło obowiązywać od 1 stycznia 2009 r. zatem ma zastosowanie wyłącznie do przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości które zostały nabyte po 1 stycznia 2009 r. Z kolei, jak zostało to już ustalone w toku powyższych rozważań, datą nabycia przedmiotowej nieruchomości jest rok 2007. Tym samym, regulacja o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy nie znajdzie w przedstawionym stanie faktycznym zastosowania.

Tut. organ podziela stanowisko Wnioskodawczyni zaprezentowane w przedmiotowym wniosku, iż wyrażona w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasada równości wobec prawa i równego traktowania przez władze publiczne winna mieć kluczowe znaczenie przy interpretowaniu przepisów prawa, w szczególności zaś prawa podatkowego. Przepisy prawa podatkowego winny być odczytywane i rozumiane w sposób zgodny z celem ich wprowadzenia, z zachowaniem obiektywności i neutralności ze strony organu. Wszelako, w opinii tut. organu zasady równości tej nie należy rozumieć wyłącznie w sposób formalny, jako konieczności identycznego traktowania wszystkich adresatów norm, bez jakiegokolwiek ich różnicowania. Granice stosowania zasady równości wyznaczają bowiem również inne zasady i normy konstytucyjne. O naruszeniu zasady wyrażonej w art. 32 Konstytucji mówić można dopiero wówczas, gdy w tożsamej sytuacji różnicuje się prawa jednostki bez uzasadnienia opartego o przepisy konstytucyjne – stwierdzenie nierówności w traktowaniu obywateli możliwe jest tylko w odniesieniu do podmiotów podobnych, znajdujących się w podobnej sytuacji faktycznej. W ocenie tut. organu taka sytuacja w przedmiotowym stanie faktycznym nie ma miejsca. Ustawodawca uzależnił bowiem możliwość skorzystania z wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od łącznego spełnienia dwóch przesłanek. Nie można twierdzić, iż brak możliwości skorzystania z ww. zwolnienia w sytuacji, w której podatnik nie spełnia tychże warunków jest wobec podatnika dyskryminującym naruszeniem zasady równości. Innymi słowy, zasada równości nie powinna być rozumiana w sposób, który ogranicza swobodę ustawodawcy, uniemożliwiając mu wprowadzanie regulacji korzystniejszych dla podmiotów pewnych stosunków prawnych. Przyznanie bowiem określonej grupie osób pewnych preferencji podatkowych nie oznacza obowiązku przyznania takich samych preferencji innym.

W efekcie, stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione w niniejszym wniosku uznać należy za nieprawidłowe.

Ponadto tut. organ wskazuje, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy tylko Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie wywołuje skutków prawnych dla męża Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w celu uzyskania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego przez męża Wnioskodawczyni, winien On złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.