2013.05.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-120/13-2/AD
z 6 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2013 r. (data wpływu 13 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty odliczonej kwoty podatku od towarów i usług na podstawie art. 89b ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty odliczonej kwoty podatku od towarów i usług na podstawie art. 89b ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jawna prowadzi działalność między innymi w zakresie sprzedaży pojazdów samochodowych, części zamiennych i akcesoriów samochodowych oraz świadczy usługi naprawcze i serwisowe samochodów. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, w firmie prowadzone są księgi rachunkowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości.

Spółka jest autoryzowanym dealerem samochodów i kupuje od Importera (dostawcy) samochody zgodnie z warunkami umów dealerskich. Dostawa towarów na terytorium kraju udokumentowana jest przez dostawcę fakturą VAT. Spółka (dealer), Importer (dostawca) oraz Bank finansujący zakup nowych samochodów zawarli umowę o współpracy, na mocy której Importer dostarcza samochody dealerowi zgodnie z warunkami umów dealerskich, a Bank zobowiązuje się do udzielenia spółce (dealerowi) kredytu odnawialnego na finansowanie dostaw nowych samochodów na warunkach umowy kredytowej zawartej pomiędzy Bankiem a dealerem. Zgodnie z warunkami określonymi w trójstronnej umowie o współpracy oraz zgodnie z warunkami umowy kredytowej zawartej pomiędzy dealerem a Bankiem, procedura finansowania zakupu nowych samochodów między innymi polega na zapłacie Importerowi przez Bank kwot wynikających z dowodów sprzedaży samochodów na rzecz dealera w terminach wcześniejszych niż termin płatności wynikający z faktury. Importer ma zakaz wystawiania bez zgody Banku faktur sprzedaży samochodów z odroczonym terminem płatności przekraczającym okres 14 dni. Dealer zobowiązany jest do odbioru zapłaconych przez Bank samochodów, a po ich sprzedaży - do dokonania w ciągu 2 dni roboczych częściowej spłaty kredytu w kwocie równej cenie zakupu tego samochodu. W każdym przypadku Spółka jako kredytobiorca zobowiązana jest do spłaty kredytu w części równej cenie samochodu w terminie 12 miesięcy od daty zapłaty przez Bank za taki samochód (nawet jeżeli nie został on sprzedany). Kredyt związany z finansowaniem dostaw nowych aut zabezpieczono na rzecz Banku między innymi w formie przewłaszczenia samochodów będących przedmiotem obrotu handlowego Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku samochodów, które stanowią towar handlowy objęty warunkami kredytu związanego z finansowaniem zakupu nowych samochodów, za które Spółka nie dokonała spłaty kredytu w terminie określonym na fakturze, ale będących w okresie 12-miesięcznego kredytowania przez Bank należy dokonać korekty odliczonej kwoty podatku od towarów i usług na podstawie art. 89b Ustawy o podatku od towarów i usług w terminie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku finansowania dostaw nowych samochodów Bank płaci dostawcy (Importerowi) należność w ciężar rachunku kredytowego dealera, natomiast dla Spółki (dealera) wiążącymi terminami płatności za zakupione samochody są terminy określone w umowie kredytowej. Roszczenia dostawcy (Importera) są zaspokojone poprzez zapłatę należności w wymaganym terminie z kredytu zaciągniętego przez Spółkę, więc przepisy art. 89b nie będą miały w tej sytuacji zastosowania i nie będzie zachodziła konieczność korekty VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z kolei pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) i tak treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca prowadzi działalność między innymi w zakresie sprzedaży pojazdów samochodowych, części zamiennych i akcesoriów samochodowych oraz świadczy usługi naprawcze i serwisowe samochodów. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, w firmie prowadzone są księgi rachunkowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości.

Umowa kredytu jest umową nazwaną uregulowaną w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r., poz. 1376 ze zm.).

Jest ona czynnością bankową (art. 5 Prawa bankowego), z czego wynika, iż stroną takiej umowy (kredytodawcą) musi być bank.

Istotne postanowienia umowy kredytu zostały określone w art. 69 Prawa bankowego. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Udzielanie kredytów jest czynnością bankową i może być dokonywane wyłącznie przez banki, chyba że przepisy szczególne dają taką możliwość innemu podmiotowi. Kredytów mogą udzielać również Społeczne Kasy Oszczędnościowo-Kredytowe, co wynika z ustawy o SKOK-ach.

Umowy kredytu, zgodnie z art. 69 ust. 2 Prawa bankowego powinna być ona sporządzona na piśmie i określać m.in.: strony umowy, cel dla którego udzielono kredytu, zasady i termin spłaty, wysokość oprocentowania, wysokość prowizji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawiera z Bankiem umowę kredytową. Kredyt ten przeznaczony jest na sfinansowanie zakupu samochodów przez Zainteresowanego, a środki pieniężne trafiają do Importera. Zgodnie z warunkami określonymi w trójstronnej umowie o współpracy oraz zgodnie z warunkami umowy kredytowej zawartej pomiędzy dealerem a Bankiem, procedura finansowania zakupu nowych samochodów między innymi polega na zapłacie Importerowi przez Bank kwot wynikających z dowodów sprzedaży samochodów na rzecz dealera w terminach wcześniejszych niż termin płatności wynikający z faktury.

Z kolei przepis art. 89b ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. stanowi, że w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Biorąc powyższe pod uwagę między Wnioskodawcą a Importerem nie powstaje należność z faktury dokumentującej dostawę towarów, o której mowa w art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast sytuacja, w której Zainteresowany nie dokonał spłaty kredytu w terminie określonym na fakturze, ale będących w okresie 12-miesięcznego kredytowania przez Bank dotyczy rozliczenia między Wnioskodawcą a Bankiem i reguluje je umowa kredytowa zawarta pomiędzy tymi podmiotami.

Reasumując, w przypadku zakupu nowych samochodów, za które Spółka nie dokonała spłaty kredytu w terminie określonym na fakturze, ale będących w okresie 12-miesięcznego kredytowania przez Bank, a roszczenia dostawcy (Importera) zostały zaspokojone poprzez zapłatę należności w wymaganym terminie z kredytu zaciągniętego przez Spółkę. Tym samym przepisy art. 89b ustawy o VAT nie mają w tej sytuacji zastosowania i nie zachodzi konieczność korekty VAT naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin