Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-7/13-7/MG
z 25 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 03.01.2013 r. (data wpływu) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 24.03.2013 r. (data nadania 25.03.2013 r., data wpływu 26.03.2013 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 04.03.2013 r. Nr IPPB2/415-7/13-2/MG i Nr IPPB2/436-1/13-2/AF (data nadania 04.03.2013 r., data doręczenia 19.03.2013 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 21.04.2013 r. (data nadania 22.04.2013 r., data wpływu 24.04.2013 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 04.04.2013 r. Nr IPPB2/415-7/13-5/MG (data nadania 04.04.2013 r., data doręczenia 15.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży mieszkania nabytego w 2009 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.01.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży mieszkania nabytego w 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 1990 r. Wnioskodawca mieszkał w bloku ul. H. w R. obciążonym długoletnim kredytem lokatorskim.

W dniu 4.07.2008 r. Wnioskodawca zdecydował się wykupić mieszkanie na własność. Z pomocą przyszłego współmałżonka Wnioskodawca spłacił kredyt mieszkaniowy w spółdzielni w wysokości 17.400 zł, plus 993,40 zł inne koszty, plus koszty notariusza.

W dniu 9.10.2010 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński i w tym samym roku zdecydował się sprzedać swoje mieszkanie, aby wykończyć dom, który w 2008 r. współmałżonek darowizną otrzymał od siostry.

Z uwagi na fakt, że dom był w stanie surowym, aby w nim zamieszkać wymagał dużych nakładów finansowych.

Kupując materiały związane z wykończeniem domu Wnioskodawca zbierał wszystkie rachunki, faktury by w późniejszym terminie (okres dwóch lat) rozliczyć się z urzędem skarbowym.

Podczas składania zeznania podatkowego pani z urzędu skarbowego poinformowała Wnioskodawcę, że nie może rozliczyć się z faktur i odliczyć kosztów budowy domu, ponieważ dom jest własnością współmałżonka Wnioskodawcy, a małżeństwo nie upoważnia Wnioskodawcy do jego własności.

Wnioskodawca nadmienił, że żyje z emerytury w wysokości 900 zł brutto, a współmałżonek ma działalność gospodarczą (jeździ na taxi), która w obecnej chwili nie przynosi zysku. Współmałżonek ma 62 lata. Wnioskodawca leczy się w Klinice Onkologii w K. na raka tarczycy, jest osobą zmęczoną i schorowaną (operacja, chemia). Perspektywa spłaty tak dużego podatku podłamała Wnioskodawcę psychicznie, a przecież żeby zamieszkać w bloku Wnioskodawca czekał 13 lat, przeżył inflację, spłacił kredyt i koszty związane z przekształceniem mieszkania lokatorskiego na własnościowe. Dlatego trudno Wnioskodawcy pogodzić się z tym, że nie może w chwili obecnej rozliczyć się z posiadanych faktur.

Ponadto Wnioskodawca nadmienił, że błędy, które popełnił wyniknęły z niewiedzy i złej interpretacji prawa, a nie ze złej woli Wnioskodawcy.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 04.03.2013 r. Nr IPPB2/415-7/13-2/MG i Nr IPPB2/436-1/13-2/AF (data nadania 04.03.2013 r., data doręczenia 19.03.2013 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku m.in. poprzez:

- doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez wyjaśnienie, czy wykupione w 2008 r. przez Wnioskodawczynię mieszkanie, które zostało sprzedane w 2010 r. stanowiło spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, czy też odrębną własność.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 24.03.2013 r. (data nadania 25.03.2013 r., data wpływu 26.03.2013 r.), w którym m.in. poinformował, że mieszkanie, które Wnioskodawca sprzedał w 2010 r. było odrębną własnością, które Wnioskodawca nabył na mocy aktu notarialnego (Rep. A Nr x z dnia 20 listopada 2009 r.).

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 04.04.2013 r. Nr IPPB2/415-7/13-5/MG (data nadania 04.04.2013 r., data doręczenia 15.04.2013 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

- wyjaśnienie sprzecznego stanu faktycznego podanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i jego uzupełnieniu.

W opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w dniu 04.07.2008 r. zdecydował się wykupić mieszkanie na własność. Natomiast w piśmie będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24.03.2013 r. Wnioskodawca podał, iż „ (…) mieszkanie, które Wnioskodawca sprzedał w 2010 r. było odrębną własnością, które Wnioskodawca nabył na mocy aktu notarialnego (Rep. A Nr x z dnia 20 listopada 2009 r.)”.

W związku z powyższym powstała rozbieżność w dacie nabycia przedmiotowego mieszkania, tj. czy nabycie nastąpiło w 2008 r. poprzez przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które następnie w 2009 r. na mocy aktu notarialnego stało się odrębną własnością.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 21.04.2013 r. (data nadania 22.04.2013 r., data wpływu 24.04.2013 r.), w którym wyjaśnił, iż w dniu 18.06.2009 r. zawarł ze spółdzielnią mieszkaniową umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, a następnie w dniu 20.11.2009 r. na mocy aktu notarialnego mieszkanie to zostało wyodrębnione jako własność Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może rozliczyć wydatki poniesione w czasie trwania małżeństwa na wykończenie domu, w którym małżonkowie wspólnie zamieszkują od około dwóch lat?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Faktury były zbierane na Wnioskodawcę. Wydatki małżonkowie ponosili wspólnie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 mówiącym, że dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości może być przeznaczony na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca uważał, że będąc w małżeństwie, są to Wnioskodawcy cele mieszkaniowe, gdyż Wnioskodawca zamieszkiwał w tym nowym domu współmałżonka.

W uzupełnieniu wniosku na wezwanie tut. organu z dnia 24.03.2013 r. Wnioskodawca nadmienił, iż był przekonany o tym, że skoro mieszkanie było własnością Wnioskodawcy i pieniądze z jego sprzedaży Wnioskodawca zainwestował w budowę wspólnego domu, to daje Wnioskodawcy możliwość odliczenia poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów budowy od należnego podatku dochodowego. Wnioskodawca nie był świadom tego, że takie prawo przysługuje tylko właścicielowi bądź współwłaścicielowi, którym Wnioskodawca nie jest. Wnioskodawcy ciężko się pogodzić z tym, że mimo, iż pieniądze ze sprzedaży zainwestował w wykończenie obecnego domu, to z punktu widzenia prawa zostanie to całkowicie pominięte.

Wnioskodawca ponownie podkreślił, że postępowanie Wnioskodawcy nie wynikało ze złej woli, a jedynie z błędnie udzielonej informacji przez pracownika urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
   
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, iż od 1990 r. Wnioskodawca mieszkał w bloku obciążonym długoletnim kredytem lokatorskim. Wnioskodawca zdecydował się wykupić mieszkanie na własność. Z pomocą przyszłego współmałżonka Wnioskodawca spłacił kredyt mieszkaniowy w spółdzielni. W dniu 18.06.2009 r. Wnioskodawca zawarł ze spółdzielnią mieszkaniową umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, które następnie w dniu 20.11.2009 r. na mocy aktu notarialnego wyodrębniono jako własność Wnioskodawcy. W dniu 9.10.2010 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński i w tym samym roku zdecydował się sprzedać swoje mieszkanie, aby wykończyć dom, który w 2008 r. współmałżonek otrzymał w drodze darowizny. Ponieważ dom był w stanie surowym, wymagał dużych nakładów finansowych. Kupując materiały związane z wykończeniem domu Wnioskodawca zbierał wszystkie rachunki i faktury, by w późniejszym terminie rozliczyć się z urzędem skarbowym.

Kwestią budzącą wątpliwość Wnioskodawcy jest możliwość skorzystania z ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do art. 33 pkt 1 ww. ustawy, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

Rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego sposobu opodatkowania odpłatnego zbycia przedmiotowego mieszkania jest moment i forma prawna jego nabycia. Ponieważ Wnioskodawca stał się właścicielem mieszkania na mocy aktu notarialnego w roku 2009, to dla oceny skutków prawnopodatkowych dokonanej sprzedaży zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak, w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość tych nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
      - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
   
   

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca środki uzyskane ze sprzedaży w 2010 r. mieszkania stanowiącego odrębną własność przeznaczył na zakup materiałów związanych z wykończeniem domu w stanie surowym, będącego - jak sam Wnioskodawca stwierdził we własnym stanowisku - własnością współmałżonka. Zatem Wnioskodawca poniósł wydatki na wykończenie domu, który nie był jego własnością - właścicielem był małżonek, który nabył nieruchomość w drodze darowizny, przed zawarciem związku małżeńskiego.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w powołanym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Jednym ze wskazanych przez ustawodawcę w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy celów mieszkaniowych jest przeznaczenie dochodu ze sprzedaży nieruchomości na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Powyższy przepis w sposób jednoznaczny wymaga, aby wydatki te były poniesione na cele mieszkalne własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Oznacza to, że w dacie ponoszenia tych wydatków osoba chcąca skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie tzw. ulgi mieszkaniowej musi posiadać tytuł prawny do budynku mieszkalnego, z którego wynikać będzie, że jest właścicielem bądź współwłaścicielem tego budynku.

Należy podkreślić, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy. Wszelkie ulgi i zwolnienia są również wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Zwrócić należy uwagę, iż lit. d) art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera przymiotnik „własny”. „Własny” zaś to taki, który stanowi własność lub współwłasność podatnika.

Racjonalny ustawodawca w art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zapisał wprost, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W analizowanym stanie faktycznym sam fakt wydatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, stanowiącego odrębny majątek Wnioskodawcy na wykończenie domu, do którego Wnioskodawca nie posiadał prawa własności lub współwłasności nie uprawnia Wnioskodawcy do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Powołane wyżej przepisy nie pozostawiają żadnych wątpliwości, że aby skorzystać ze zwolnienia z tytułu wydatkowania środków na zakup materiałów budowlanych trzeba być właścicielem lub współwłaścicielem tego budynku lub lokalu, natomiast w niniejszej sprawie dom stanowi majątek odrębny współmałżonka.

W konsekwencji, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży w 2010 r. przedmiotowego mieszkania podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, zgodnie z powołanymi powyżej przepisami prawa podatkowego.

Reasumując, stwierdzić należy, iż uzyskany przez Wnioskodawcę przychód ze sprzedaży w 2010 r. mieszkania stanowiącego odrębną własność, wydatkowany na wykończenie domu stanowiącego odrębny majątek współmałżonka Wnioskodawcy, mimo, że małżonkowie wspólnie w nim zamieszkują od około dwóch lat nie może zostać objęty zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie sposób bowiem uznać, iż w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.