2013.01.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1033/12-7/KT
z 24 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 01.10.2012 r. (data wpływu 04.10.2012 r.) - uzupełnionym w dniu 26.11.2012 r. (data wpływu 29.11.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 15.11.2012 r. (doręczone w dniu 21.11.2012 r.) oraz uzupełnionym w dniu 21.01.2013 r. (data wpływu 23.01.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 14.01.2013 r. (doręczone w dniu 17.01.2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych w ramach dokształcania zawodowego świadczonych na rzecz podmiotów z sektora finansów publicznych

jest prawidłowe – w części dotyczącej uznania świadczonych usług za usługi kształcenia zawodowego oraz zwolnienia z opodatkowania przedmiotowych usług w przypadku, gdy finansowane są ze środków publicznych (pytania nr 1 i nr 3),

jest nieprawidłowe – w części dotyczącej dokumentowania źródeł finansowania szkoleń (pytanie nr 2).

UZASADNIENIE

W dniu 04.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych w ramach dokształcania zawodowego świadczonych na rzecz podmiotów z sektora finansów publicznych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23.11.2012 r. złożonym w dniu 26.11.2012 r. (data wpływu 29.11.2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-1033/12-2/KT z dnia 15.11.2012 r., a także pismem z dnia 18.01.2013 r., złożonym w dniu 21.01.2013 r. (data wpływu 23.01.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-1033/12-4/KT z dnia 14.01.2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z o.o., której głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż i produkcja testów psychologicznych, a jednym z pozostałych przedmiotów działalności jest prowadzenie szkoleń dla psychologów i innych specjalistów, które poświęcone są nabywaniu umiejętności stosowania testów w praktyce. Szkolenia mają formę warsztatów. Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów.

Szkolenia odbywają się na zasadach doskonalenia zawodowego specjalistów - psychologów lub innych specjalistów - pracowników zasobów ludzkich, w celu podniesienia kwalifikacji i uzupełnienia wiedzy. Szkolenie ma charakter kompleksowy. Spółka zapewnia kadrę szkoleniową (pracownicy Spółki lub współpracujący specjaliści z zakresu psychologii), infrastrukturę (salę konferencyjną w siedzibie Spółki) oraz materiały szkoleniowe. Szkolenie jest zakończone wydaniem imiennego zaświadczenia ukończenia szkolenia każdemu z uczestników. Szkolenia trwają 1 lub 2 dni. Odbiorcami usług szkoleniowych są osoby fizyczne, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, ministerstwa (sektor finansów publicznych), oraz organizacje pożytku publicznego.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, w związku z czym za szkolenia wystawiane są faktury ze stawką 23%, bez względu na źródło finansowania środków na szkolenie przez Beneficjenta.

W miesiącu wrześniu jeden z uczestników szkolenia - Ministerstwo Środowiska złożył Spółce oświadczenie, że opłata za szkolenie oddelegowanego przez nich uczestnika będzie finansowana ze środków otrzymywanych z budżetu państwa.

W w.w. oświadczeniu jest napisane, że Ministerstwo Środowiska wchodzi w skład sektora finansów publicznych i że jego działalność jest finansowana ze środków otrzymywanych z budżetu państwa. W świetle powyższego, na fakturach VAT z tytułu zakupionego szkolenia, na podst. art. 43 ust 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11.03.2004 r. (DZ.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), powinna być zastosowana stawka „zw”.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 18.01.2013 r. (data wpływu 23.01.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu dotyczące jednoznacznego określenia przez Wnioskodawcę przedmiotu sprzedaży objętego zapytaniem, Spółka wskazała, iż usługi szkoleniowe związane z dokształcaniem psychologów i innych specjalistów są przedmiotem sprzedaży niezależnym od sprzedaży testów, bowiem nabywca testu nie musi kupować żadnej usługi szkoleniowej, a nabywca szkolenia nie musi być nabywcą żadnego testu. Problematyka prowadzonych szkoleń zawsze dotyczy różnych aspektów standardów stosowania testów, a w przypadku części szkoleń – także reguł stosowania konkretnego narzędzia (lub grupy narzędzi). Szkolenia służą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych uczestników i uaktualnianiu ich wiedzy, podczas, gdy sprzedaż testów, to sprzedaż narzędzi pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy właściwym będzie w takim przypadku zastosowanie przepisów wynikających z art. 43 ust 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług i zastosowanie stawki zwolnionej?
Czy oświadczenie nabywcy usługi o otrzymaniu dotacji na ten cel z budżetu państwa jest wystarczające?
Czy prowadzone szkolenie ma znamiona usługi kształcenia zawodowego, w rozumieniu definicji kształcenia zawodowego w obszarze VAT opublikowanej przez Ministra Finansów 15 czerwca 2012 r.?
Czy określenie „finansowanie ze środków publicznych” należy rozumieć jako dotyczące zarówno szkolącego jak i nabywcy usługi?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1, nr 2 i nr 3, natomiast w zakresie pytania nr 4 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy - sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 23.11.2012 r. oraz w uzupełnieniu do wniosku z dnia 18.01.2013 r.:

Ad. 1.

Usługi kształcenia zawodowego prowadzone przez Spółkę są wykonywane na rzecz osób prywatnych, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, jednostek budżetowych, tj. służby zdrowia, poradni psychologiczno-pedagogicznych, organów administracji publicznej, takich jak Ministerstwa, Sądy itp.

Według oceny Wnioskodawcy, usługi szkoleniowe, obejmujące warsztaty w zakresie wykorzystania narzędzi diagnostycznych w praktyce psychologicznej, w tym naukę posługiwania się testem psychologicznym, można zaliczyć do grupy usług kształcenia zawodowego, co podlega opodatkowaniu VAT w wysokości 23% bez względu na to, kto jest odbiorcą. Spółka jest płatnikiem podatku VAT, a nie jednostką oświatową, która wykonuje usługi kształcenia zawodowego na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Nie otrzymuje również dofinansowania ze środków publicznych na prowadzone szkolenia oraz nie należy do podmiotów, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest bowiem produkcja i sprzedaż testów psychologicznych, a nie usługi szkoleniowe. Usługi te są wykonywane jako uzupełnienie do sprzedawanych testów psychologicznych w celu ich pełnego wykorzystania w praktyce.

Zwolnienie dotyczy natomiast usług kształcenia zawodowego innych niż wymienione w pkt 26 art. 43 ust 1, o ile są prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub są finansowane ze środków publicznych. W rozumieniu Wnioskodawcy, te trzy punkty nie dotyczą działalności Spółki.

Następnie, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 18.01.2013 r. (data wpływu 23.01.2013 r.), w związku z doprecyzowanym stanem faktycznym, Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

„Naszym zdaniem więc, usługi szkoleniowe świadczone przez Spółkę mieszczą się w ramach usług kształcenia zawodowego, ponieważ pozostają w związku z branżą lub zawodem. Skierowane są do danej branży zawodowej, jaką są psychologowie, pedagodzy, pracownicy kadrowi i służą podniesieniu kwalifikacji zawodowych, uzyskaniu lub uaktualnieniu wiedzy do celów zawodowych. W związku z powyższym, istnieją przesłanki, aby wykonywanie takich usług przez Spółkę dla sektora finansów publicznych było zwolnione z VAT.”

Ad. 2.

Otrzymane oświadczenie nabywcy usługi szkoleniowej, zdaniem Wnioskodawcy, nie zwalnia Spółki z obowiązku naliczenia VAT, ponieważ to nie Spółka otrzymuje dotację na ten cel, ale beneficjent. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, świadcząca usługę szkoleniową Spółka otrzymuje od usługobiorcy wynagrodzenie, ale nie otrzymuje dofinansowania w postaci środków publicznych.

Ustawodawca nie mówi o obowiązku posiadania dokumentów potwierdzających pochodzenie środków publicznych na szkolenie i po stronie podmiotu korzystającego z preferencji podatkowych (podmiot prowadzący działalność gospodarczą - Spółka) leży udowodnienie zaistniałych okoliczności wystawienia takiego czy innego dokumentu potwierdzającego przychód (faktura VAT).

Ad. 3.

Zgodnie z treścią ww. definicji, szkolenie prowadzone przez Spółkę jest bezpośrednio związane z zawodem (psychologa lub specjalisty w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi), jak również ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Przedmiotowe szkolenia skierowane są do danej branży zawodowej, jaką są psychologowie, pedagodzy, pracownicy kadrowi, i służą podniesieniu kwalifikacji zawodowych oraz uaktualnieniu wiedzy. Tematyką szkoleń są aspekty zastosowania testów psychologicznych oraz narzędzi diagnostycznych w praktyce. Uczestnikami ww. szkoleń są pracownicy poradni, urzędnicy, którzy wiedzę z zakresu tych szkoleń będą wykorzystywać bezpośrednio w pracy, ponieważ dotyczy ona zakresu ich obowiązków służbowych. Zatem przedmiotowe szkolenia można zakwalifikować do usług kształcenia zawodowego, ponieważ pozostają w związku z branżą lub zawodem.

Spółka nie otrzymuje dofinansowania ani ze środków publicznych, ani z Europejskiego Funduszu Społecznego. Szkolenia finansowane są ze środków obrotowych spółki (materiały szkoleniowe, sala szkoleniow wraz z wyposażeniem, prowadzący szkolenie pracownik spółki lub osoba wynajęta do tego celu na podstawie umowy cywilno-prawnej). Wynagrodzenie za udział w szkoleniu wpłacane przez uczestników wchodzą do podstawy opodatkowania przychodów spółki.

Następnie, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 18.01.2013 r. (data wpływu 23.01.2013 r.), w związku z doprecyzowanym stanem faktycznym, Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe – w zakresie uznania świadczonych usług szkoleniowych za usługi kształcenia zawodowego oraz zwolnienia z opodatkowania przedmiotowych usług w przypadku, gdy finansowane są ze środków publicznych (pytania nr 1 i nr 3) – oraz za nieprawidłowe – w zakresie dokumentowania źródeł finansowania szkoleń (pytanie nr 2).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych
– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, której głównym przedmiotem jest produkcja i sprzedaż testów psychologicznych, zajmuje się również prowadzeniem szkoleń dla psychologów i innych specjalistów, poświęconych nabywaniu umiejętności stosowania testów w praktyce. Szkolenia mają formę warsztatów. Usługi te są świadczone na rzecz osób prywatnych, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, a także jednostek budżetowych, tj. służby zdrowia, poradni psychologiczno-pedagogicznych, organów administracji publicznej, takich jak ministerstwa, sądy itp. (sektor finansów publicznych).

Szkolenia odbywają się na zasadach doskonalenia zawodowego specjalistów (psychologów lub innych specjalistów - pracowników zasobów ludzkich), w celu podniesienia ich kwalifikacji i uzupełnienia wiedzy. Szkolenie ma charakter kompleksowy. Spółka zapewnia kadrę szkoleniową (pracownicy Spółki lub współpracujący specjaliści z zakresu psychologii), infrastrukturę (salę konferencyjną w siedzibie Spółki) oraz materiały szkoleniowe. Szkolenie jest zakończone wydaniem imiennego zaświadczenia ukończenia szkolenia każdemu z uczestników. Szkolenia trwają 1 lub 2 dni.

Spółka wskazała ponadto, iż usługi szkoleniowe związane z dokształcaniem psychologów i innych specjalistów są przedmiotem sprzedaży niezależnym od sprzedaży testów, bowiem nabywca testu nie musi kupować żadnej usługi szkoleniowej, a nabywca szkolenia nie musi być nabywcą żadnego testu. Problematyka prowadzonych szkoleń zawsze dotyczy różnych aspektów standardów stosowania testów, a w przypadku części szkoleń – także reguł stosowania konkretnego narzędzia (lub grupy narzędzi). Szkolenia służą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych uczestników i uaktualnianiu ich wiedzy, podczas, gdy sprzedaż testów, to sprzedaż narzędzi pracy.

Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów.

Jeden z uczestników szkolenia - Ministerstwo Środowiska - złożył Spółce oświadczenie, że opłata za szkolenie oddelegowanego przez nich uczestnika będzie finansowana ze środków otrzymywanych z budżetu państwa. W w.w oświadczeniu jest napisane, że Ministerstwo Środowiska wchodzi w skład sektora finansów publicznych i że jego działalność jest finansowana ze środków otrzymywanych z budżetu państwa. W świetle powyższego, na fakturach VAT z tytułu zakupionego szkolenia, na podst. art. 43 ust 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11.03.2004 r. (DZ.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), powinna być zastosowana stawka „zw”.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest sytuacja, gdy przedmiotowe usługi szkoleniowe świadczone są na rzecz podmiotów z sektora finansów publicznych, finansowanych z budżetu państwa.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do okoliczności analizowanej sprawy, należy zauważyć, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy nie ma tu zastosowania. Jak bowiem wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca nie ma statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jednostki naukowej PAN, jednostki badawczo-rozwojowej ani uczelni.

Należy zatem rozważyć, czy usługi te podlegają zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy lub § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie, spełnienie dodatkowych warunków wynikających z tego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Dla uznania, czy dana usługa spełnia definicję usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, należy odnieść się do art. 44 ww. rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie to, którego przepisy weszły w życie w dniu 1 lipca 2011 r., wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe szkolenia skierowane są do danej branży zawodowej, jaką są psychologowie, pedagodzy, pracownicy kadrowi, i służą podniesieniu ich kwalifikacji zawodowych oraz uaktualnieniu wiedzy. Tematyką szkoleń są aspekty zastosowania testów psychologicznych oraz narzędzi diagnostycznych w praktyce. Uczestnikami ww. szkoleń są pracownicy poradni, urzędnicy, którzy wiedzę z zakresu tych szkoleń będą wykorzystywać bezpośrednio w pracy, ponieważ dotyczy ona zakresu ich obowiązków służbowych.

Z powyższego wynika, że opisane szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą i przyszłym zawodem osób biorących udział w szkoleniu i mają na celu zdobycie lub poszerzenie wiedzy i kwalifikacji do celów zawodowych tych osób.

Należy zatem stwierdzić, że świadczone przez Spółkę usługi szkoleniowe spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Szkolenia te będą miały na celu – jak wskazał Wnioskodawca – podnoszenie przez ich uczestników kwalifikacji zawodowych, doszkolenie, kształcenie zawodowe zawodowe. Szkolenia pomagają osobom biorącym w nich udział poszerzyć ich kwalifikacje, nabyć nowe umiejętności, niezbędne do wykonywania określonego zawodu, czy też uzupełnić posiadaną wiedzę, wymaganą na danym stanowisku.

Tym samym biorąc pod uwagę treść uzupełnienia do wniosku z dnia 18.01.2013 (data wpływu 23.01.2013 r.), stanowisko Wnioskodawcy w tej części (pytanie nr 3) jest prawidłowe.

Jak wyżej wskazano, aby opisane we wniosku usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, poza tym, że muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, muszą spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c powyższego przepisu.

Z wniosku wynika, iż przedmiotowe usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, a Spółka nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawcy nie przysługuje zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i b ustawy, uwarunkowane prowadzeniem usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub posiadaniem akredytacji do przeprowadzania tego typu szkoleń.

Z wniosku wynika ponadto, że opisane usługi szkoleniowe świadczone są zarówno dla osób prywatnych, osób prowadzących działalność gospodarczą, jak i na rzecz jednostek budżetowych, tj. służby zdrowia, poradni psychologiczno-pedagogicznych, organów administracji publicznej, takich jak ministerstwa, sądy itp.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do zastosowania zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, w przypadku świadczenia przedmiotowych usług na rzecz podmiotów należących do sektora finansów publicznych.

Zaznaczyć trzeba, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Należy w tym miejscu przywołać przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), zgodnie z którym środkami publicznymi są: dochody publiczne; środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA); środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2; przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych; oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Zgodnie z art. 9 w.w. ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
jednostki budżetowe;
samorządowe zakłady budżetowe;
agencje wykonawcze;
instytucje gospodarki budżetowej;
państwowe fundusze celowe;
Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
Narodowy Fundusz Zdrowia;
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
uczelnie publiczne;
Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Jak wynika z powyższych przepisów, zarówno środki pochodzące z budżetu państwa jak i Unii Europejskiej spełniają definicję „finansowania ze środków publicznych”, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia.

Odpowiadając zatem na zadane we wniosku pytania nr 1 i nr 4 należy stwierdzić, że w przypadku, gdy szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę skierowane są do podmiotu z sektora publicznego dysponującego środkami publicznymi (pochodzącymi z budżetu państwa), którymi pokrywa koszty tych szkoleń, wynagrodzenie Wnioskodawcy jest wówczas finansowane w całości ze środków publicznych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Tym samym, opisane usługi szkoleniowe, będące usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu dysponującego środkami publicznymi, finansowane w całości z tych środków, zwolnione są od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku, gdy ww. szkolenia będą finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, to usługi te będą również korzystały ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia.

Natomiast, w sytuacji udziału w szkoleniach osób finansujących je ze środków prywatnych, zwolnienie nie będzie miało zastosowania i należy stosować stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym, biorąc pod uwagę treść uzupełnienia do wniosku z dnia 18.01.2013 r. (data wpływu 23.01.2013 r.), stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie (objętym pytaniem nr 1) uznaje się za prawidłowe.

Odnosząc się do obowiązku, jaki spoczywa na Wnioskodawcy w zakresie udokumentowania zaistnienia przesłanek pozwalających zastosować zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 c ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, nadmienić trzeba, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych, ustawodawca nie przewidział obowiązku dokumentowania faktu finansowania danego szkolenia ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazał, iż jeden z uczestników szkolenia (Ministerstwo Środowiska) złożył Spółce oświadczenie, że opłata za szkolenie oddelegowanego przez nich uczestnika będzie finansowana ze środków otrzymywanych z budżetu państwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy oświadczenie nabywcy usługi o otrzymaniu dotacji na ten cel z budżetu państwa jest wystarczające.

Ustosunkowując się do powyższego, należy zauważyć, że w sytuacji świadczenia usług szkoleniowych dla instytucji z sektora finansów publicznych (np. ministerstwa), tj. w sytuacji wskazanej we wniosku, sam fakt, iż ww. jednostki zaliczane są do sektora publicznego powoduje, iż środki pieniężne, którymi dysponują, są środkami publicznymi. Zatem, świadczone usługi szkoleniowe na rzecz tych instytucji będą szkoleniami finansowanymi ze środków publicznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, iż otrzymane oświadczenie nabywcy usługi szkoleniowej nie zwalnia Spółki z obowiązku naliczenia VAT, ponieważ to nie Spółka otrzymuje dotację na ten cel, ale beneficjent (pytanie nr 2), należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin