INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2012 r. (data wpływu: 20 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego inżynierów budownictwa, powstałą na mocy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, zrzeszającą osoby posiadające uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji w budownictwie.

Działalność i zadania Wnioskodawcy poza ww. ustawą normuje: Statut, Regulaminy funkcjonowania oraz inne regulaminy i uchwały.

Wnioskodawca zawiera umowy o dzieło z prawami autorskimi na przeprowadzenie szkoleń dla swoich członków. W wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS zakwestionował zawarte w latach 2004-2011 umowy o dzieło i uznał je za umowy zlecenia, przez co powstał obowiązek opłacenia składki na ubezpieczenie zdrowotne. Obecnie Wnioskodawcy nie łączy z osobami, z którymi zawarto umowy, żaden stosunek cywilnoprawny i nie ma możliwości potrącenia wymaganej składki na ubezpieczenie zdrowotne z bieżącego wynagrodzenia. W związku z tym Wnioskodawca ma zamiar uregulować należne składki na ubezpieczenie zdrowotne z własnych środków i nie będzie dochodzić ich zwrotu od ubezpieczonych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od przychodu zleceniobiorcy z tyt. uregulowania składek na ubezpieczenie zdrowotne należy naliczyć i przekazać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłacenie zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne za zleceniobiorców będzie stanowić ich przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jego źródłem jest zawarta umowa o dzieło. Przychód ten powstanie w dacie wpłaty składek na konto ZUS.

Wnioskodawca zna obowiązki płatnika określone w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z powyższego przepisu wynika, iż płatnik jest obowiązany do obliczenia i pobrania zaliczki. Nie wynika natomiast, aby płatnik, który nie ma faktycznych możliwości pobrania tej zaliczki, gdyż w danym miesiącu podatnik nie uzyskał dochodu w formie pieniężnej, był obowiązany zapłacić zaliczkę z własnych środków, a następnie dochodzić jej zwrotu. Takie zobowiązanie nie wynika także z innych przepisów ustawy. Ze względu na brak możliwości pobrania zaliczki na podatek dochodowy od podatników z tytułu powstałego przychodu, zdaniem Wnioskodawcy należy sporządzić informację PIT-11, w której będzie wykazana kwota przychodu (w poz. 55), koszty uzyskania przychodu (w poz. 56) oraz kwota dochodu (w poz. 57). Pozycja 58 formularza, czyli zaliczka pobrana przez płatnika, będzie wynosiła „0”. Podatnik będzie obowiązany uwzględnić uzyskany przychód w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do urzędu skarbowego i od sumy uzyskanych w danym roku podatkowym dochodów zapłacić należny podatek.

Jak wskazał Zainteresowany, podobne stanowisko wyraził Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2012 roku (sygn. DD3/033/140/IMD/10/PK-424).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy zidentyfikował jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Przepis art. 13 pkt 8 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

   - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego wskazano, iż Wnioskodawca zawiera umowy o dzieło z prawami autorskimi na przeprowadzenie szkoleń dla swoich członków. W wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS zakwestionował zawarte w latach 2004-2011 umowy o dzieło i uznał je za umowy zlecenia, przez co powstał obowiązek opłacenia składki na ubezpieczenie zdrowotne. Obecnie Wnioskodawca nie łączy z osobami, z którymi zawarto umowy, żaden stosunek cywilnoprawny i nie ma możliwości potrącenia wymaganej składki na ubezpieczenie zdrowotne z bieżącego wynagrodzenia. W związku z tym, Wnioskodawca ma zamiar uregulować należne składki na ubezpieczenie zdrowotne z własnych środków i nie będzie dochodzić ich zwrotu od ubezpieczonych.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w ww. art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dlatego też zapłacone przez Wnioskodawcę za podatników (zleceniobiorców) składki, w części, która powinna być finansowana przez zleceniobiorcę będą stanowiły przychód zleceniobiorcy (jeśli nie będą egzekwowane na drodze cywilnoprawnej), bowiem otrzymają oni (zleceniobiorcy) nieodpłatne świadczenia od zleceniodawcy (zleceniodawca zapłaci za nich składki, które powinny być finansowane ze środków zleceniobiorców).

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż zapłacone składki będą stanowiły dla zleceniobiorców przysporzenia majątkowe mające swoje źródła w umowach zlecenia, wobec czego przysporzenia te będą stanowiły przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy podatkowej, powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z kolei z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, iż płatnik jest obowiązany do obliczenia i pobrania zaliczki. Nie wynika natomiast, aby płatnik, który nie ma faktycznych możliwości pobrania tej zaliczki, gdyż w danym miesiącu podatnik nie uzyskał dochodu w formie pieniężnej, był obowiązany zapłacić zaliczkę z własnych środków, a następnie dochodzić jej zwrotu od podatnika. Takie zobowiązanie nie wynika także z innych przepisów ww. ustawy podatkowej.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie z tytułu uregulowania składek na ubezpieczenia zdrowotne na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki naliczenia i przekazania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Przepisy ustawy nie obligują także podatnika do wpłacenia stosownej zaliczki na podatek swojemu płatnikowi.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy podatkowej, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Dochody uzyskane z tytułu opłacenia przez Wnioskodawcę w danym roku przedmiotowych składek za podatników, Zainteresowany – jako płatnik – zobowiązany będzie wykazać w faktycznych kwotach w stosownych pozycjach rocznych Informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), a podatnicy będą obowiązany uwzględnić je w rocznych zeznaniach podatkowych składanych do właściwego urzędu skarbowego i od sumy uzyskanych w danym roku podatkowym dochodów zapłacić należny podatek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.