INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w związku z podatkiem dochodowym od osób prawnych w zakresie korekty rocznego zeznania podatkowego CIT-8 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 22 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w związku z podatkiem dochodowym od osób prawnych w zakresie korekty rocznego zeznania podatkowego CIT-8.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność usługową w zakresie oprogramowania i doradztwa w dziedzinie informatyki. 31 lipca 2009 r. Spółka złożyła wniosek o dofinansowanie inwestycji w ramach programu 4.5.2 (Inwestycje w innowacyjne przedsięwzięcia). Na podstawie tego wniosku Spółce zostało przyznane dofinansowanie. Na wniosek Spółki jego wypłata została wstrzymana do czasu uzyskania decyzji Komisji Europejskiej (postępowanie notyfikacyjne).

Jednocześnie od 2009 r. Spółka prowadzi negocjacje z rządem polskim o udzielenie dotacji w ramach programu wieloletniego.

Ponadto 26 marca 2010 r. Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W przypadku, gdyby Spółka otrzymała pomoc publiczną ze wszystkich powyżej wskazanych źródeł (przy założeniu, że Spółka otrzyma dofinansowanie zgodnie ze złożonymi wnioskami) jej wysokość przekroczyłaby limit dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej.

Ponieważ uzyskanie pomocy publicznej w formie dotacji jest uzależnione od wielu czynników, w chwili obecnej Spółka nie ma pewności jaka będzie ostateczna kwota dofinansowania. Z drugiej strony Spółka nie chce przekroczyć limitu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej. Dlatego Spółka rozważa możliwość nie korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do czasu kiedy znana będzie ostateczna kwota dofinansowania w formie dotacji (należy przy tym zauważyć, że procedury w zakresie udzielania pomocy publicznej są długotrwałe, tzn. zajmują nawet kilkanaście miesięcy).

Pismem uzupełniającym z dnia 22 września 2010 r. Spółka poinformowała, iż zamierza osiągać dochód z działalności prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i zamierza w pełni realizować warunki zezwolenia. Oznacza to, że będzie spełniała warunki do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy Spółka nie skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a okaże się, że przyznane Jej dofinansowanie w formie dotacji nie przekracza limitu maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, będzie Ona mogła skorygować odpowiednio roczne zeznanie podatkowe CIT-8...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym, Spółka będzie mogła dokonać korekty rocznego zeznania w podatku dochodowym od osób prawnych (CIT-8), o ile nie będzie w tym czasie prowadzona kontrola podatkowa lub postępowanie kontrolne obejmujące swym zakresem to zeznanie.

Zgodnie z art. 81 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Zatem prawo dokonania korekty jest zasadą, od której przepisy prawa podatkowego mogą przewidywać wyjątki (jest to naturalna konsekwencja przyjętego w Polsce systemu samoobliczania podatku dochodowego przez podatnika). Art. 81b Ordynacji podatkowej określa przypadki, gdy skorygowanie zeznania podatkowego jest niemożliwe, a złożona korekta zeznania nie wywołuje skutków prawnych. Zgodnie z tym przepisem, nie jest możliwe złożenie korekty w przypadku trwania kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego. Możliwość skorygowania zeznania podatkowego jest ponadto ograniczona upływem okresu przedawnienia.

W opisanej powyżej sytuacji, Spółka przyjmuje założenie, że otrzyma dofinansowanie inwestycji we wnioskowanej przez siebie wysokości. Zatem ze względu na osiągnięcie limitów maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej nie będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednak w sytuacji, gdy kwota otrzymanego dofinansowania nie przekroczy tego limitu, Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości przewidzianych przepisami prawa limitów maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej.

Powyższa sytuacja nie jest okolicznością wyłączającą możliwość złożenia korekty zeznania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczącej zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Literalne brzmienie art. 17 ust 1 pkt 34 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie pozostawia wątpliwości, określając wprost, które dochody są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych. Gdyby ustawodawca dopuszczał możliwość skorzystania przez podatnika lub nie skorzystania z konkretnego zwolnienia przedmiotowego, wyraźnie stwierdziłby to w ustawie, przykładowo poprzez zastosowanie sformułowania „wolne od podatku mogą być”. W równie definitywny sposób, czyli przesądzający „co jest”, a nie „co może być” wolne od podatku, został sformułowany art. 12 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zatem, spełnienie przez Spółkę warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oznacza, że dochody osiągnięte na terenie strefy z działalności gospodarczej, mieszczącej się w ramach przedmiotowego udzielonego Spółce zezwolenia, są zwolnione z opodatkowania.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; (…). Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (ust. 2).

Natomiast z przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ww. ustawy wynika, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2 (…). Zatem, zgodnie z ww. generalną zasadą, rozliczenie podatku dochodowego od osób prawnych następuje za rok podatkowy.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie którego, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3 – 6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Powyższe oznacza, iż podatnik ma obowiązek rozliczania należnego podatku dochodowego od osób prawnych w ciągu roku podatkowego za poszczególne okresy podatkowe. Rozliczenie takie w trakcie trwania roku podatkowego odbywa się za okresy miesięczne w systemie narastającym. Dokonując takiego rozliczenia za dane okresy podatkowe, podatnik stosuje wprost przepisy wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarówno w części dotyczącej przychodów, kosztów uzyskania przychodów, zwolnień przedmiotowych, jak też innych zagadnień.

Jednocześnie, zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6 (§ 5 ust. 3 ww. rozporządzenia). Przepisy te określają dokładnie moment, od którego działalność podatnika w specjalnej strefie ekonomicznej zostaje objęta zwolnieniem podatkowym.

Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, że ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, ani w końcu przepisy ww. rozporządzenia, nie zawierają rozwiązań dotyczących możliwości wyboru przez podatnika momentu korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazano powyżej, zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter uprawnienia w sensie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania. Mając na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przedmiotowe zwolnienie, będące formą pomocy publicznej, zostało uzyskane przez Spółkę z mocy prawa w związku z przyznaniem jej zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Uzyskanie takiego zezwolenia stanowiło konsekwencję decyzji gospodarczej Spółki oraz spełnienie przez Nią lub zobowiązanie się do spełnienia określonych wymogów i warunków uzyskania zezwolenia. Zarówno zezwolenie na prowadzenie działalności w strefie, jak i będące jego konsekwencją zwolnienie z opodatkowania, stanowią uprawnienia Spółki. Uprawnienia te przysługują Spółce w związku z uczynieniem przez Nią zadość wymogom określonym przepisami prawa. Nie można wszakże na tej podstawie stwierdzić, że w efekcie otrzymania uprawnienia do zwolnienia z opodatkowania Spółka uzyskała również uprawnienie do jednostronnego kształtowania warunków tego zwolnienia.

Zbiór przepisów dotyczących zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 tworzy spójny system, który nie pozwala podatnikowi arbitralnie decydować, które przychody i koszty będzie rozliczał w ramach wyniku podatkowego na zasadach ogólnych, a w stosunku do których woli zastosować zwolnienie podatkowe. Takie stosowanie przepisów o zwolnieniach z opodatkowania byłoby sprzeczne z ich funkcją i celem. Wobec powyższego uznaje się, że Spółka nie może wybrać momentu, od którego rozpocznie korzystanie ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej. Moment ten został określony w obowiązujących przepisach prawa.

Wnioskodawca wskazał, iż 26 marca 2010 r. Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Spółka rozważa możliwość nie korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, Spółka zamierza osiągać dochód z działalności prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i zamierza w pełni realizować warunki zezwolenia. Oznacza to, że będzie spełniała warunki do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnym.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, Spółka nie ma możliwości nie skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, bezprzedmiotowe staje się rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej możliwości korekty rocznego zeznania podatkowego CIT-8, w sytuacji, gdy Spółka nie skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a okaże się, że przyznane jej dofinansowanie w formie dotacji nie przekracza limitu maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.