INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia z dnia 02 lipca 2010 r. (data wpływu 02.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży części gospodarstwa rolnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży części gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka nabyła w roku 2005 od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej niezabudowany grunt rolny o łącznej powierzchni 7 ha. Grunt ten był podzielony na 3 działki gruntowe, dla każdej prowadzona była jedna księga wieczysta. Spółka nie prowadziła na w/w terenie w okresie 2005 - 2010 r. pozarolniczej działalności gospodarczej. Spółka nie prowadziła na w/w terenie w okresie 2005 - 2010 r. działalności rolniczej. Spółka nie dokonywała żadnych innych podziałów administracyjnych tego gruntu. Spółka przez okres 2005 - 2010 r. z tytułu posiadania tych gruntów była podatnikiem podatku rolnego. Dla przedmiotowego terenu nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego. Dla przedmiotowego terenu istnieje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, w którym wskazane zostało, że przedmiotowe grunty są przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe niskie (część działki) oraz pod budownictwo przemysłowe (druga część). Dla przedmiotowego terenu Spółka wystąpiła o decyzję o warunkach zabudowy, w której ustalono, że na terenie tym może zostać zrealizowana budowa osiedla mieszkaniowego (10 budynków jednorodzinnych bliźniaczych). Spółka zamierza sprzedać jedną z przedmiotowych działek gruntowych o powierzchni 2,5 ha w roku 2011.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawianym stanie faktycznym, przy sprzedaży działki gruntowej prawidłowym jest zastosowanie zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się wszelkie należne przychody choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Jednym z wyjątków od tego przepisu, określającym zwolnienie od podatku dochodowego, jest art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, który określa, że wolne od podatku dochodowego są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to nie dotyczy jednak dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Istnieją więc dwa warunki, po których spełnieniu możliwe będzie uzyskanie zwolnienia z opodatkowania:

1. od nabycia musi minąć okres dłuższy niż 5 lat,
2. przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość wchodząca w skład gospodarstwa rolnego.

W przypadku nieruchomości nabytej w roku 2005 okres pięciu lat minie 01.01.2011 r. Oznacza to, że jeżeli sprzedaż tej nieruchomości zostanie dokonana w roku 2011 należy uznać, że jeden z warunków zwolnienia z podatku zostanie spełniony.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym, pojęcie gospodarstwa rolnego należy definiować w myśl ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.). Zgodnie z tą definicją (art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nie posiadającej osobowości prawnej.

W piśmie Ministra Finansów z dnia 4.03.1999 r. sygn. PB3-730/722-110/WK/99 cytowanego przez wielu specjalistów z dziedziny prawa podatkowego (J. Marciniuk, W. Nykiel) wskazano: „Z powyższego wynika, że przy ocenie, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym - a tym samym również w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - należy brać pod uwagę jedynie dwie przesłanki, a mianowicie:

• łączna powierzchnia nieruchomości musi mieć powyżej 1 ha,
• grunty wchodzące w skład nieruchomości muszą być kwalifikowane jako użytki rolne.
  
  

Nieistotne zatem jest dla przyjętej definicji gospodarstwa rolnego dla celów ww. ustaw podatkowych fakt, iż na gruncie rolnym nie znajdują się budynki gospodarcze, czy też na gruncie tym w danym okresie nie jest prowadzona, przez podatnika działalność rolnicza”.

Jedną z przesłanek, które potwierdzają, że dane grunty wchodzą w skład gospodarstwa rolnego jest odpowiednie ich określenie w ewidencji gruntów i budynków i w konsekwencji, opłacanie podatku rolnego lub podatku od nieruchomości.

Grunty rolne (sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne) podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, jeśli nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, względnie jest na nich prowadzona działalność rolnicza. Jeśli natomiast są one „zajęte” na prowadzenie działalności gospodarczej (innej niż rolnicza), to podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Przepisy uzależniają podleganie gruntów jednej, bądź drugiej daninie od faktycznego ich wykorzystywania.

Fakt nabycia i władania gruntami przez podmiot będący przedsiębiorcą, nie jest tożsamy z zajmowaniem ich na działalność gospodarczą. Jeśli podmiot ten nie prowadzi tam działalności, nie podejmuje żadnych czynności przygotowawczych w tym zakresie, to przedmiotowe grunty nie są jeszcze zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Jeśli zatem te grunty są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, to wówczas podlegają one podatkowi rolnemu, a nie podatkowi od nieruchomości.

Niewątpliwie z chwilą rozpoczęcia na przedmiotowym gruncie prac budowlanych należałoby zmienić kwalifikację tych gruntów.

Z przepisów ustawy o podatku rolnym, wynika, że opodatkowanie gruntów gospodarstwa nie jest uzależnione od osiągania przychodów z tytułu prowadzenia gospodarstwa. Sam fakt posiadania gruntów powoduje powstanie obowiązku płacenia podatku rolnego. Właściciel gospodarstwa rolnego może nie prowadzić działalności rolniczej i nie osiągać żadnych dochodów z gospodarstwa, a mimo to jako właściciel gruntów będzie zobowiązany do płacenia podatku rolnego. Tym samym, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, niewykorzystywanie gruntów na prowadzenie działalności rolniczej, nie powoduje, że automatycznie należy uznać, iż są one związane z działalnością gospodarczą.

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, grunty zakupione w roku 2005, na gruncie ustawy o podatku rolnym powinny być uznane za nieruchomości wchodzące w skład gospodarstwa rolnego i tym samym, w przypadku ich sprzedaży w roku 2011 korzystać będą ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.