Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-289/10-4/AF
z 13 października 2010 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB2/436-289/10-4/AF
Data
2010.10.13
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania --> Wyłączenia
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania --> Czynności podlegające opodatkowaniu
Słowa kluczowe
kontrahent zagraniczny
kontrahent zagraniczny
podatek od czynności cywilnoprawnych
podatek od czynności cywilnoprawnych
środki pieniężne
środki pieniężne
umowa pożyczki
umowa pożyczki
Istota interpretacji
należy stwierdzić, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku, tzn. umowa pożyczki zostanie zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą również znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie znajdzie zastosowanie przepis art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowa pożyczki nie będzie bowiem podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy.
Wniosek ORD-IN 813 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.08.2010 r. (data wpływu 16.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 16.08.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. P. (dalej zwana Spółką) prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W celu sfinansowania swojej działalności, Spółka planuje zaciągnąć pożyczkę od spółki G., zarejestrowanej w Delaware w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej zwanej Pożyczkodawcą). Pożyczkodawca jest podmiotem powiązanym ze Spółką, jednakże nie jest bezpośrednim wspólnikiem Spółki. Pożyczkodawca nie ma siedziby, miejsca zarządzania ani nie prowadzi jakiejkolwiek działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczkodawca działa na własny rachunek i nie jest bankiem, ani pośrednikiem banku ani innej instytucji finansowej. Umowa pożyczki będzie podpisana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w Stanach Zjednoczonych), a w momencie podpisania umowy pożyczane środki pieniężne będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (również w Stanach Zjednoczonych). W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie Nr 2 w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Wniosek w zakresie pytania Nr 1 dotyczący podatku od czynności cywilnoprawnych oraz pytania Nr 3 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnie. Zdaniem Wnioskodawcy: Spółka uważa, że pożyczka, która zostanie Spółce udzielona przez pożyczkodawcę, nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – niezależnie od faktu, czy umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czy środki pieniężne będące przedmiotem takiej umowy w momencie jej zawarcia będą znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług z pewnymi wyjątkami, niedotyczącymi niniejszego stanu faktycznego. W konsekwencji powyższej regulacji brak opodatkowania czynności wymienionych w art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uzależniony jest od ich podatkowego traktowania dla celów VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: UPTU) opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług). Wnioskodawca wskazuje, iż w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnione z opodatkowania VAT są usługi wymienione w Załączniku Nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług. W odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego Wnioskodawca podkreśla, iż w Pozycji 3 Załącznika Nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane według Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) w sekcji J ex. 65-67 (z wyłączeniami nie odnoszącymi się do sytuacji Spółki). Do usług pośrednictwa finansowego w ramach sekcji J symbol 65.2 grupowanie: usługi pośrednictwa finansowego, pozostałe PKWiU zalicza grupowanie: usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym (symbol 65.22). Podstawę do odwołania się do klasyfikacji PKWiU stanowi art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (poza wyjątkami nieodnoszącymi się jednak do analizowanego stanu faktycznego). Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z dyspozycją art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zasadą jest, że w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (import usług). Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są m.in. osoby prawne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę poza terytorium kraju. W konsekwencji Spółka zgodnie z przedstawioną regulacją będzie podatnikiem VAT z tytułu otrzymanej usługi w postaci pożyczki udzielonej przez Pożyczkodawcę z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, że usługa finansowa polegająca na udzielaniu pożyczek poza systemem bankowym przez Pożyczkodawcę będącego podmiotem zagranicznym, sklasyfikowana jako usługa pośrednictwa finansowego, pozostała, w grupowaniu 65.22 PKWiU, której miejscem świadczenia jest Polska, będzie przedmiotowo zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – niezależnie od miejsca zawarcia umowy pożyczki (tj. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) i niezależnie od miejsca położenia środków pieniężnych będących przedmiotem umowy pożyczki w momencie jej zawarcia (tj. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej). Linia interpretacyjna organów podatkowych jest w tej kwestii jednolita, a słuszność zajętego przez Spółkę stanowiska potwierdzają m.in. następujące interpretacje prawa podatkowego:
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje: Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649), podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy. W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:
Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczka będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że umowa pożyczki będzie podpisana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w Stanach Zjednoczonych). W momencie podpisania umowy pożyczane środki pieniężne będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (również w Stanach Zjednoczonych). Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a nie jak twierdzi Wnioskodawca niezależnie od miejsca zawarcia umowy pożyczki (tj. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) i niezależnie od miejsca położenia środków pieniężnych będących przedmiotem umowy pożyczki w momencie jej zawarcia (tj. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) na podstawie z art. 2 pkt 4 lit. b ustawy. Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:
Stanowisko Wnioskodawcy należy więc uznać za nieprawidłowe, bowiem art. 2 pkt 4 ustawy ma zastosowanie w sytuacji, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Reasumując, należy stwierdzić, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku, tzn. umowa pożyczki zostanie zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą również znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie znajdzie zastosowanie przepis art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowa pożyczki nie będzie bowiem podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy. Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji indywidualnych i postanowień w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje i postanowienia te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.