INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2010 r. (data wpływu 2 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży składnika majątku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży składnika majątku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 grudnia 1995 r. zawarta została przez cztery osoby fizyczne umowa spółki cywilnej, która na podstawie uchwały wspólników z dnia 20 listopada 2001 r. przekształcona została w spółkę jawną. W uchwale spółki określono, że każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i stratach. Spółka, w której jest Pan wspólnikiem zawarła w dniu 30 listopada 2005 r. umowę leasingu operacyjnego na cztery samochody osobowe. W umowie określono warunki wykupu przez spółkę samochodów po upływie podstawowego okresu leasingu. W lutym 2008 r. jeden z samochodów uległ wypadkowi wobec tego w dniu 21 lutego 2008 r. zawarto nową umowę leasingową na jeden samochód. Z tytułu otrzymanego odszkodowania spółka nie płaciła rat leasingowych przez cztery miesiące. Wykup samochodu przez spółkę nastąpił w dniu 31 marca 2010 r. na podstawie faktury VAT za kwotę 8.912 zł brutto. Wykupiony samochód w wartości netto 7.304,92 zł zaksięgowano na środki trwałe i od kwietnia 2010 r. naliczono umorzenie i amortyzację wg stawek zgodnych z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych. W dniu 20 sierpnia 2010 r. nabył Pan od spółki samochód na podstawie faktury VAT za cenę 32.000 zł – tj. wg ceny rynkowej obowiązującej w tym okresie za samochody o podobnych parametrach. Fakturę za zakupiony samochód opłacił Pan z własnych środków. Samochód został zarejestrowany w wydziale komunikacji na Pana nazwisko i służy Pana celom prywatnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy koszt zakupu od spółki samochodu osobowego wg wartości netto jest w 100% kosztem uzyskania przychodu tylko dla Pana i nie ma wpływu na koszty uzyskania przychodu dla pozostałych wspólników...
2. Czy przychodem podatkowym w zeznaniu rocznym będzie wartość #188; uzyskanego przychodu przez spółkę z tytułu sprzedaży samochodu...

Uważa Pan, że na podstawie art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem podatkowym do ujęcia w zeznaniu rocznym za 2010 r. będzie wartość netto za zakupiony od spółki samochód, wykazana na fakturze VAT.

Natomiast przychodem do ujęcia w zeznaniu rocznym z tytułu udziału w spółce w ramach prowadzonej działalności pozarolniczej będzie wartość uzyskanego przez spółkę przychodu ze sprzedaży samochodu w wysokości #188; tego przychodu zgodnie z zapisem w umowie spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 8 § 2 i art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Spółka jawna może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Z kolei, art. 28 Kodeksu spółek handlowych precyzuje, że majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W świetle powyższych regulacji majątek spółki jawnej jest prawnie wydzielony.

Spółka jawna nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych. Na gruncie przepisów ww. ustawy stanowi natomiast jedną z form organizacyjnych za pośrednictwem której osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Wobec powyższego uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Natomiast dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce jawnej stanowić będzie, dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy i podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22f ust. 3 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. w przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 24 ust. 2 zdanie drugie ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1. wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub
2. wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż spółka jawna, w której jest Pan wspólnikiem wykupiła od leasingodawcy w dniu 31 marca 2010 r. jeden z samochodów (uszkodzony w wyniku wypadku) za cenę 8.912 zł brutto. Wykupiony samochód w wartości netto 7.304,92 zł ujęto w ewidencji środków trwałych i od kwietnia 2010 r. amortyzowano wg stawek zgodnych z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych. W dniu 20 sierpnia 2010 r. nabył Pan od spółki samochód na podstawie faktury VAT za cenę 32.000 zł – tj. wg ceny rynkowej obowiązującej w tym okresie za samochody o podobnych parametrach.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego wskazać należy, że przychody z odpłatnego zbycia - przez spółkę - składnika majątku – samochodu osobowego wykorzystywanego w spółce jawnej, będącego wcześniej przedmiotem leasingu operacyjnego - stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wydatki związane z wykupem samochodu od leasingodawcy, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia.

Podział przychodów i kosztów między wspólnikami spółki jawnej powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej poszczególni wspólnicy partycypują w zyskach tej spółki. Zatem proporcję, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustala się w stosunku do przysługującego wspólnikowi udziału w przychodach i kosztach spółki jawnej, stosownie do postanowień zawartych w umowie spółki, przy czym pod pojęciem udziału należy rozumieć udział w zyskach spółki.

Wobec powyższego wskazać należy, że Pan, jako wspólnik spółki jawnej uzyskał przychód ze sprzedaży, który należy ustalić w takiej proporcji, w jakiej partycypuje Pan w zyskach i stratach spółki, tj. #188; wartości kwoty uzyskanej przez spółkę ze sprzedaży.

Natomiast kosztem uzyskania tego przychodu dla Pana będzie #188; wartości netto niezamortyzowanej wartości wykupionego od leasingodawcy samochodu.

Odrębnie należy natomiast ocenić - w kontekście kosztów uzyskania przychodów - wydatek na zakup samochodu od spółki.

Kosztu nabycia przez Pana samochodu (do majątku prywatnego) nie można wiązać z przychodem uzyskanym przez wspólników ze zbycia samochodu. Koszty nabycia danej rzeczy stanowią bowiem koszty uzyskania, jedynie w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze zbycia tej rzeczy. Wydatek poniesiony przez Pana na nabycie samochodu od spółki może więc pomniejszyć jedynie Pana przychód ze zbycia tego samochodu. Przychód ten – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie w sytuacji gdy zbycie nastąpi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze wspólników spółki jawnej, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego wobec pozostałych wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.