Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1291/12/SD
z 9 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku braku wymiany przez Klienta punktów na bony lub nagrody Spółka uzyskiwać będzie przychód podatkowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku braku wymiany przez Klienta punktów na bony lub nagrody Spółka uzyskiwać będzie przychód podatkowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej „Partner”) opracowała i zamierza wprowadzić nowe zasady lojalnościowego programu współpracy (dalej „program”), który jest skierowany do sklepów detalicznych (dalej „Uczestnicy”) oraz dystrybutorów i hurtowni (dalej „Dostawcy”). Możliwość przystąpienia do programu mają również klienci sklepów detalicznych prowadzonych przez Uczestników (dalej „Klienci”). Z chwilą dokonania zakupu towarów w sklepach objętym programem (u Uczestników) Klienci mogą złożyć wniosek o wydanie karty i przystąpić do programu. Za dokonane u Uczestnika programu zakupy na karty Klientów nabijane są punkty (za pośrednictwem terminala), które Klienci mogą zamienić na nagrody w postaci bonów towarowych lub nagród rzeczowych. Klienci będą mogli wymieniać punkty u Uczestników na bony towarowe wydawane w nominałach 20 zł lub wielokrotności tej kwoty (40 zł, 60 zł itd., nie więcej niż 760 zł). Bony będą wykorzystywane przez Klientów do „zapłaty” za nabywane przez nich towary handlowe wyłącznie w tych sklepach Uczestników, które te bony wydały.

Przykład: Klient dokonujący zakupów towarów handlowych o wartości w cenie sprzedaży 100 zł brutto (z VAT), z wykorzystaniem bonu o wartości nominalnej 20 zł, ostatecznie zapłaci Uczestnikowi za dokonane zakupy kwotę 80 zł.

Drugą możliwością realizacji przez Klienta zebranych na karcie punktów, jest zamiana punktów na nagrody rzeczowe oferowane przez Partnera albo Uczestnika. Każdej nagrodzie przypisana jest w folderze lub ulotce określona ilość punktów, które uprawniają Klienta do odbioru nagrody zgodnie z jego wyborem.

Jeszcze innym sposobem realizacji punktów przez Klientów, jest możliwość wsparcia organizacji pożytku publicznego (Fundacji), poprzez przekazanie jej punktów zgromadzonych na karcie Klienta.

Współpraca w ramach programu podlegać będzie zasadom, które są określone w regulaminie programu oraz w umowach o współpracy handlowej podpisywanych przez Partnera odpowiednio z Uczestnikami oraz Dostawcami. Na mocy umów o współpracy handlowej, Partner ma świadczyć na rzecz Uczestników oraz Dostawców usługi marketingowe. Usługi marketingowe mają być również świadczone przez Uczestników na rzecz Partnera. Poszczególni Uczestnicy wykonują na rzecz Partnera szereg czynności, które obejmują m.in. wydawanie Klientom bonów towarowych i realizacja transakcji sprzedaży towarów handlowych z wykorzystaniem przez Klienta tych bonów oraz wydawanie Klientom nagród rzeczowych w zamian za punkty w sytuacji, kiedy Klienci zgłosili się po nagrodę u danego Uczestnika.

Dla ustalenia ilości (efektywności) usług świadczonych przez Partnera oraz usług świadczonych przez Uczestników, a także kalkulacji ich ceny, w programie wykorzystuje się system oparty na rozliczeniu ilości punktów, które ewidencjonowane są indywidualnie dla każdego Uczestnika.

Partner prowadzi ewidencję tych punktów na tzw. kontach Uczestnika, wyróżniając następujące rodzaje punktów:

1. punkty naliczane dla Uczestnika z tytułu dokonywanych przez niego zakupów towarów u Dostawcy,
2. punkty nabijane przez Uczestnika na karty Klientów dokonujących u niego zakupów,
3. punkty Klientów wymienione przez Uczestnika na nagrody (bony towarowe i nagrody rzeczowe).
   
   

Na koniec okresu rozliczeniowego ustalane jest dla każdego Uczestnika saldo punktów w ten sposób, iż od sumy ilości punktów A i C odejmuje się ilość punktów B, co obrazuje wzór: SALDO Uczestnika = A + C - B. Wartość (cena) usługi marketingowej świadczonej w okresie rozliczeniowym przez danego Uczestnika na rzecz Partnera, składa się z dwóch składników: składnika ryczałtowego w stałej wysokości i zmiennego. Wartość składnika ryczałtowego wynosi w każdym okresie rozliczeniowym 100 zł + 23% VAT.

Wartość składnika zmiennego ceny kalkulowana jest jako iloczyn liczby punktów tworzących saldo konta Uczestnika, przez określoną w umowie stawkę w złotych za 1 punkt pod warunkiem, że:

• saldo to ma wartość dodatnią,
• w danym okresie rozliczeniowym ilość punktów B jest większa od ilości punktów A.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku braku wymiany przez Klienta punktów na bony lub nagrody Spółka uzyskiwać będzie przychód podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, brak wymiany punktów na bony lub nagrody nie rodzi przychodu Partnera. Nie mamy w szczególności do czynienia z przychodem z tytułu umorzenia zobowiązania. Punkty są jedynie formą rejestracji wartości zakupów Klienta w ramach programu, przekładanych na potencjalne prawo do odebrania określonej wartości nagrody. Punkty same w sobie nie są przedmiotem świadczenia na rzecz Klienta ze strony Wnioskodawcy (oraz innych osób partycypujących w programie). Nie stanowią one świadczenia pieniężnego, wartości pieniężnej, przysporzenia rzeczowego oraz nieodpłatnego świadczenia (usługi). Punkty nie zaspakajają żadnych potrzeb osobistych, prawnych itp. Klienta. Nie są również przedmiotem obrotu. W świetle powyższego, należy je uznać za element organizacyjny (ewidencyjny) programu. Brak wymiany punktów na bon lub nagrodę oznacza brak wykorzystania przez Klienta prawa do powstania roszczenia o odebranie nagrody. W razie umorzenia punktów prawo to nie powstaje (więc nie podlega również umorzeniu). Brak powstania prawa nie jest zaś tożsamy z umorzeniem zobowiązania. Brak wykorzystania punktów przekłada się na korzyści Uczestników i Partnera (brak wydania bonu lub nagrody przez Uczestnika nie zwiększa wartości usługi marketingowej tego podmiotu, brak wydania nagrody przez samego Partnera oznacza brak poniesienia kosztu nagrody na rzecz Klienta) - nie jest to jednak zdarzenie oznaczające umorzenie zobowiązania (które nie powstało).

Również inne kategorie przychodów odnoszą się do realnych przysporzeń majątkowych (w postaci środków pieniężnych, wartości pieniężnych, rzeczy, praw lub usług). Brak wykonania uprawnienia przez Klienta nie mieści się w kategorii żadnego z tych przypadków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wyjaśnić należy, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Jednocześnie w ust. 4 omawianego przepisu wymienił enumeratywnie, jakiego rodzaju przysporzenia przychodem podatkowym nie są.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Stosownie do przepisów art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

O przychodzie z działalności gospodarczej można zatem mówić już w momencie powstania uprawnienia podatnika do uzyskania przysporzenia, niezależnie od jego faktycznego otrzymania. Przychodami należnymi w rozumieniu powołanego przepisu są bowiem te przychody, które wynikają ze źródła przychodów i stanowią kwoty, których wydania podatnik może żądać.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi co do zasady są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka opracowała i zamierza wprowadzić nowe zasady lojalnościowego programu współpracy, który jest skierowany do sklepów detalicznych oraz dystrybutorów i hurtowni. Możliwość przystąpienia do programu mają również klienci sklepów detalicznych prowadzonych przez Uczestników. Z chwilą dokonania zakupu towarów w sklepach objętych programem, Klienci mogą złożyć wniosek o wydanie karty i przystąpić do programu. Za dokonane u Uczestnika programu zakupy, na karty Klientów nabijane są punkty, które Klienci mogą zamienić na nagrody w postaci bonów towarowych, nagród rzeczowych lub poprzez przekazanie punktów organizacji pożytku publicznego.

Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów art. 12 ustawy o pdop, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje ich definitywny charakter oraz fakt, iż przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego.

Natomiast, w przypadku braku wymiany przez Klienta punktów na bony lub nagrody Spółka nie otrzymuje żadnego przysporzenia.

W świetle powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawiony powyżej opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przypadku braku wymiany przez Klienta punktów na bony lub nagrody u Spółki nie powstanie przychód podatkowy.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.