INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2010 r. (data wpływu 18 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 1 i 3 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 oraz w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 sierpnia 2010 r. nr ILPB1/415-709/10-2/AGr, ILPB2/436-130/10-2/TR wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 września 2010 r., tymczasem Wnioskodawca uzupełnił wniosek o brakujące elementy w dniach 1 i 3 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dwuosobowa spółka cywilna (mąż i żona posiadający udziały w zyskach spółki po 50%) powstała w dniu 1 stycznia 2004 r. na podstawie art. 93a § 2 ust. 2 Ordynacji podatkowej, na skutek wniesienia wkładu w postaci całości prowadzonego wcześniej przedsiębiorstwa, tzw. „spółki małżeńskiej”, posługującej się numerem NIP męża. Wkład został określony zgodnie z wytycznymi Urzędu Skarbowego, wyceniony i opodatkowany w całości podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na wkład złożyły się kapitał własny przedsiębiorstwa „małżeńskiego” (przedsiębiorstwo prowadziło od lat księgi rachunkowe), a także wartość wyposażenia przedsiębiorstwa określona w cenach rynkowych oraz różnica między wartością rynkową środków trwałych (samochodów ciężarowych), a ich wartością księgową. Księgi rachunkowe spółki cywilnej były kontynuacją ksiąg rachunkowych „spółki małżeńskiej” i jako kapitał własny wspólników spółki cywilnej wpisano w nich wyłącznie dotychczasowy kapitał wspólników „spółki małżeńskiej”, pomijając opisane wyżej wartości rynkowe wyposażenia i samochodów.

W dniu 21 stycznia 2004 r. wspólnicy spółki cywilnej zakupili z majątku spółki używaną nieruchomość, na którą składała się działka gruntowa oraz stojąca na niej hala magazynowo-biurowa. Nieruchomość ta była użytkowana przez poprzedniego właściciela od dnia 15 maja 2002 r. (data pozwolenia na użytkowanie). Na fakturze VAT dokumentującej zakup nieruchomości jako nabywcę wpisano spółkę cywilną, jednak w akcie notarialnym przenoszącym własność nieruchomości i co za tym idzie w księdze wieczystej nieruchomości jako nowi właściciele wpisani zostali mąż i żona jako osoby fizyczne - wspólnicy spółki cywilnej.

W dniu 1 stycznia 2005 r. do spółki cywilnej przystąpiła córka wnosząc wkład 10.000 zł i obejmując udział w zyskach i stratach w wysokości 1%. Spółka cywilna została 15 marca 2006 r. obligatoryjnie, na mocy ówczesnych przepisów prawa, przekształcona w spółkę jawną na zasadzie sukcesji uniwersalnej (z udziałami wspólników na podstawie umowy spółki jawnej: mąż 50%, żona 49% i córka 1%) i w księdze wieczystej jako właściciel nieruchomości w dniu 7 września 2006 r. została wpisana spółka jawna, na podstawie postanowienia sądu o wpisie do KRS. Przedmiotowa nieruchomość przez cały czas trwania spółki wykorzystywana była dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. W umowie spółki jawnej, dostosowującej treść umowy spółki cywilnej do wymogów Kodeksu spółek handlowych, na bazie całego posiadanego dotychczas kapitału wspólników spółki cywilnej, ponownie określono kapitał własny wspólników spółki jawnej na 200.000 zł, a pozostałą część kapitału przeksięgowano na kapitał zapasowy. Kapitał własny poszczególnych wspólników odzwierciedlał proporcje udziału wspólników w zyskach i stratach spółki.

Obecnie, w związku z planowanym rozwiązaniem spółki, wspólnicy planują wycofanie środka trwałego (nieruchomości) ze spółki, jeszcze przed zakończeniem działalności spółki, i jego nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne dwojga wspólników (męża i żony po połowie wartości nieruchomości). Ma to być powrót do sytuacji wyjściowej, kiedy mąż i żona byli właścicielami nieruchomości jako osoby fizyczne. W małżeństwie tym obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Po wycofaniu nieruchomości ze spółki zostanie sporządzony remanent likwidacyjny i nastąpi rozwiązanie spółki. Majątek spółki składa się poza nieruchomością również z innych środków trwałych i gotówki. Wspólnicy planują taki jego podział, żeby zachować proporcje udziału w zyskach opisane w umowie spółki (50%, 49% i 1%).

Małżonkowie nie planują dalszego prowadzenia działalności gospodarczej i rejestrowania się jako przedsiębiorcy. Nieruchomość zamierzają wynająć jako składnik majątku prywatnego. Małżonkowie jako osoby fizyczne nie są podatnikami podatku VAT.

Opisane wyżej fakty stanowią rozwinięcie i uszczegółowienie wniosku ORD-IN z dnia 1 marca 2010 r. złożonego przez spółkę jawną. Na powyższy wniosek spółka otrzymała cztery interpretacje indywidualne nr XXX, YYY, ZZZ i QQQ. Tym razem sytuację przedstawiono z pozycji poszczególnych osób fizycznych - wspólników, zgodnie z pouczeniem zawartym w pierwszej z wymienionych wyżej interpretacji indywidualnych. Ze względu na fakt, że interpretacja indywidualna dotyczy tylko osoby składającej wniosek o jej wydanie, niniejszy wniosek składają w identycznym brzmieniu odrębnymi drukami ORD-IN oboje wspólnicy - mąż i żona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w części dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

Czy nieodpłatnie otrzymaną ze spółki nieruchomość, będącą ich własnością prywatną, małżonkowie, jako osoby nie prowadzące działalności gospodarczej, mogą wynająć innemu podmiotowi gospodarczemu z zastosowaniem zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 8,5%...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z najmu i dzierżawy podlegają opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Stawka 8,5% wynika z kolei z art. 12 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 tejże ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ww. ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego – do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Wskazuje na to treść art. 12 ust. 5 cyt. ustawy, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Przy czym w myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nieodpłatnie otrzymaną ze spółki nieruchomość, będącą własnością prywatną Zainteresowanego i jego żony, jako osób nie prowadzących działalności gospodarczej, może opodatkować na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości stawki 8,5%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich tj. żony Zainteresowanego.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania nieruchomości na potrzeby własne wspólnikom spółki jawnej rozstrzygnięto w dniu 17 września 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-709/10-5/AGr, w zakresie zwrotu wniesionego wkładu do spółki jawnej rozstrzygnięto w dniu 17 września 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-709/10-6/AGr oraz w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego rozstrzygnięto w dniu 17 września 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB2/436-130/10-5/TR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.