INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla świadczonych usług VOD - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie właściwej stawki podatku dla świadczonych usług VOD.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, X Sp. z o.o. (dalej: „X” lub „Wnioskodawca”) świadczy na rzecz swoich klientów (dalej: „abonenci”) m.in. usługi płatnej telewizji cyfrowej.

Telewizja cyfrowa polega na dostarczaniu programów telewizyjnych z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych w oparciu o specjalne protokoły oraz formaty danych. Sygnał telewizyjny, pobierany z satelity, lub za pomocą łącz światłowodowych, jest kodowany do formatu cyfrowego i przesyłany do abonenta.

W celu umożliwienia abonentowi odbioru cyfrowego sygnału telewizyjnego, Wnioskodawca dostarcza abonentowi odpowiedni sprzęt, tj. dekoder odpowiedzialny za odpowiednią konwersję telewizyjnego sygnału cyfrowego do formatu obsługiwanego przez odbiornik telewizyjny.

Dla swoich abonentów, posiadających odpowiedni typ dekodera (nie wszystkie dekodery dają możliwości techniczne do korzystania z usługi), X świadczy również usługę wideo na życzenie (ang. Video on Demand, dalej: „usługa VOD”).

Usługa VOD jest świadczona jako część kompleksowej usługi telewizyjnej świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz abonentów, przy wykorzystaniu tej samej infrastruktury telekomunikacyjnej (z wykorzystaniem satelitarnej transmisji danych), w tym urządzeń końcowych (dekoderów).

W przyszłości Wnioskodawca rozważa również świadczenie usługi VOD w ten sposób, że sygnał telewizyjny będzie dostarczany do dekodera abonenta za pomocą kabla internetowego, a dalej kablem połączeniowym z dekodera do odbiornika telewizyjnego.

Obecnie usługa VOD jest świadczona w dwóch formach:

1. Usługa „premiery VOD”

Ta forma usługi VOD umożliwia abonentom płatny dostęp do cyklicznie aktualizowanych pozycji (filmów i innych audycji audio-wizualnych), udostępnianych przez Wnioskodawcę w ramach usługi VOD - wymienionych w Menu VOD. Abonent ponosi, odrębną od abonamentu telewizyjnego, jednorazową opłatę przewidzianą w określonej wysokości za daną pozycję, którą chce obejrzeć.

2. Usługa „kolekcje VOD”

Ta forma usługi VOD z kolei umożliwia abonentom płatny dostęp do cyklicznie aktualizowanych pogrupowanych przez Wnioskodawcę pozycji (filmów i innych audycji audio wizualnych) udostępnianych przez Wnioskodawcę w ramach usługi VOD - wymienionych w Menu VOD. Przy tej formie usługi VOD, abonent nie ponosi odrębnej jednorazowej opłaty za daną pozycję, którą chce obejrzeć, ale miesięczną opłatę za dostęp do określonej grupy pozycji - tzw. kolekcji, np. „Seriale”. Uiszczając miesięczną opłatę w określonej wysokości (obok abonamentu głównego) abonent jest uprawniony do oglądania wszystkich audycji audio-wizualnych zgrupowanych przez Wnioskodawcę w danej kolekcji.

Usługa VOD wyczerpuje się w umożliwieniu abonentowi Wnioskodawcy, oprócz oglądania pakietu programów telewizyjnych dostępnych w wykupionym przez niego abonamencie, również obejrzenie innych audycji audio-wizualnych (filmów fabularnych, dokumentalnych, koncertów, itd.) na życzenie. W takiej sytuacji, abonent w pierwszej kolejności musi uzyskać uprawnienia do oglądania żądanej audycji (obecnie poprzez kontakt z Biurem Obsługi Klienta), aby przez wskazany okres móc oglądać wybraną audycję dowolną ilość razy.

Ponadto Spółka w dniu 19 lipca 2010 r. wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi o sklasyfikowanie opisanych powyżej usług. Zgodnie z uzyskaną opinią klasyfikacyjną wydaną w dniu 6 sierpnia 2010 r. (nr ………/2010) usługi typu VOD powinny być klasyfikowane do następujących grupowań PKWiU:

• 64.20.30-00.00 (zgodnie z PKWiU z 1997 r. ) - „Usługi radia i telewizji kablowej”, oraz

• 61.30.20.0 (zgodnie z PKWiU z 2008 r. ) – „Usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pomocą satelity”.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane w stanie faktycznym usługi VOD, świadczone przez X, podlegają opodatkowaniu 7% stawką VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z brzmieniem poz. 151 załącznika nr 3 do ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy

Przedstawione w stanie faktycznym usługi VOD, świadczone przez X, podlegają opodatkowaniu 7% stawką VAT, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z brzmieniem poz. 151 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, stawka VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do tej ustawy, co do zasady wynosi 7%. Wśród usług objętych zakresem preferencyjnej stawki VAT znajdują się m.in. „Usługi radia i telewizji kablowej” - poz. 151 załącznika nr 3 do ustawy o VAT - sklasyfikowane w kategorii ex 64.20.3 PKWiU z 1997 r. („ex” przed symbolem PKWiU oznacza, że nie całe grupowanie objęte jest preferencyjną stawką VAT, w tym przypadku wyłączone są usługi: związane z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi oraz działalność agencji informacyjnych).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. W związku z powyższym, w ocenie X, aby odpowiedzieć na pytanie czy opisane w stanie faktycznym usługi VOD, świadczone przez X, opodatkowane są 7% stawką VAT, należy ustalić czy znajdują się one w katalogu usług objętych preferencyjną stawką VAT wymienionych w załączniku nr 3 do tej ustawy, a w szczególności, czy stanowią one jedną z usług zawartych w kategorii 64.20.3 PKWiU z 1997 r. Zgodnie bowiem z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do 31 grudnia 2010 r. do celów podatku VAT stosuje się PKWiU z 1997 r.

Dokonując formalnej analizy klasyfikacji omawianych usług, w ocenie Wnioskodawcy, usługi VOD stanowią integralny element usługi płatnej telewizji cyfrowej świadczonej przez X i jako takie powinny być sklasyfikowane w PKWIU z 1997 r. w grupowaniu 64.20.30-00.00 „Usługi radia i telewizji kablowej”.

O tym, że usługa VOD powinna być traktowana jako element kompleksowej usługi telewizji cyfrowej, świadczy m.in. fakt, że usługa VOD, w stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku, może być świadczona jedynie w stosunku do abonentów płatnej telewizji cyfrowej, posiadających odpowiedni osprzęt (dekoder), który oprócz umożliwiania oglądania płatnej telewizji, jednocześnie umożliwia dostęp do korzystania z usługi VOD. Innymi słowy nie istnieje możliwość korzystania z usługi VOD bez usługi płatnej telewizji.

W przekonaniu Spółki, transakcja złożona z szeregu czynności, stanowiących integralną całość w aspekcie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana dla celów podatkowych. Mimo różnorodności czynności wchodzących w skład danego świadczenia, dla potrzeb podatkowych należy uznać taką transakcję za jedną, kompleksową usługę i zastosować w stosunku do niej jednolity sposób opodatkowania.

W tym celu należy ustalić, jaki jest zasadniczy element świadczenia (tj. element determinujący naturę świadczenia), czy pozostałe elementy mają charakter jedynie pomocniczy, a następnie ustalić sposób opodatkowania dla elementu zasadniczego przy założeniu, że czynności pomocnicze nie będą mieć wpływu na opodatkowanie całości świadczenia.

Odnosząc powyższe do przypadku Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że elementem zasadniczym usługi świadczonej przez X na rzecz abonentów jest usługa płatnej telewizji cyfrowej. W tym kontekście, świadczenie opisanych w stanie faktycznym usług VOD ma charakter jedynie dodatkowy i ma na celu umożliwienie X świadczenie usługi telewizyjnej w sposób najbardziej efektywny, tj. rozszerzać ofertę telewizji cyfrowej. Transakcja sprzedaży usług VOD w oderwaniu od świadczenia przez X usługi płatnej telewizji cyfrowej nie miałaby swojego uzasadnienia biznesowego ani dla Wnioskodawcy, ani dla abonenta. W konsekwencji, opodatkowanie VAT (stawka tego podatku) oraz klasyfikacja usług VOD do odpowiedniego grupowania PKWiU powinno być, w ocenie Spółki, determinowane sposobem opodatkowania (stawką właściwą) i klasyfikacją właściwą dla usługi płatnej telewizji cyfrowej świadczonej przez X.

Mając na uwadze powyższe, usługi VOD stanowiące integralny element usługi płatnej telewizji cyfrowej świadczonej przez X powinny być sklasyfikowane w PKWIU z 1997 r. w grupowaniu 64.20.30-00,00 - „Usługi radia i telewizji kablowej”, Poprawność stanowiska X została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej nr ……………/2010 dokonanej przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, wydanej dnia 6 sierpnia 2010 r.

W powyższej opinii, Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, zgodził się z argumentacją X, że przedstawione powyżej usługi VOD stanowią integralny element usługi płatnej telewizji cyfrowej i mieszczą się w grupowaniach PKWiU: 64.20.30-00.00 (zgodnie z PKWiU z 1997 r.) – „Usługi radia i telewizji kablowej” oraz 61.30.20.0 (zgodnie z PKWiU z 2008 r.) - „Usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pomocą satelity”.

Mając na uwadze powyższe, opisane w stanie faktycznym usługi VOD, jako usługi wymienione w poz. 151 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, podlegają opodatkowaniu VAT według stawki w wysokości 7%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a także zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić jednocześnie należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności przedstawionej przez Spółkę klasyfikacji świadczonych usług. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniego grupowania nie są kompetentne organy podatkowe. Uprawnionym w tym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Odpowiedzialnym za prawidłową klasyfikację jest podmiot świadczący usługę i to jego obciążają wszelkie konsekwencje z tego tytułu.

Tym samym niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją statystyczną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.