INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2010r. (data wpływu 30 lipca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2010r. (data wpływu 18 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prac konserwatorskich w obiekcie wpisanym do rejestru zabytków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2010r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia z dnia 18 października 2010r. (data wpływu 18 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania prac konserwatorskich w obiekcie wpisanym do rejestru zabytków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą w zakresie architektury, projektowania budowlanego oraz roboty budowlane w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych. Obecnie opracowuje projekt wymiany drewnianej elewacji, wykonanie niezbędnych prac konserwatorskich w Kościele Rzymsko-Katolickim w K. Projekt obejmuje: wymiana desek elewacyjnych, impregnacja ścian, wymiana bali w złym stanie, wykonanie instalacji odgromowej, wymiana orynnowania, oczyszczenie i pomalowanie dachu, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, wykonanie izolacji poziomej, wymiana ubytków cegieł, istniejący przedsionek przywrócić do stanu pierwotnego z 1933r., wykonanie opaski żwirowej wokół budynku, przebudowa schodów, wymiana gzymsu, impregnacja więźby dachowej. Budynek Kościoła jest wpisany do rejestru zabytków i podlega ochronie konserwatorskiej.

W piśmie z dnia 18 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Wnioskodawca jest wykonawcą wszystkich prac remontowo-budowlanych, o których mowa we wniosku,
2. prace, o których mowa we wniosku mieszczą się w PKWiU 92.52.12-00.00,
3. opaska żwirowa przy fundamencie kościoła jest elementem związanym z zabezpieczeniem obiektu przed szkodliwymi czynnikami atmosferycznymi,
4. przebudowa przedsionka i schodów przy wejściu głównym wiąże się z decyzją konserwatora zabytków odnośnie przywrócenia stanu pierwotnego,
5. na prace budowlane określone we wniosku inwestor otrzymał dotację od konserwatora zabytków w związku z czym prace podlegają nadzorowi konserwatora, lecz nie dokonuje wpisu do dziennika budowy.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prace ujęte w opisie projektu opodatkować stawką zwolnioną z VAT, czy należy zastosować stawkę 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować stawkę VAT zwolnioną w myśl art. 43 załącznik nr 4 do ustawy o VAT, ponieważ według PKWiU 92.52.12-00.00 są to usługi związane z ochroną zabytków, a wykonane prace dotyczą konserwacji budynku zabytkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług (...) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Od zasady zawartej w art. 5 ustawy o VAT ustawodawca wprowadził, w rozdziale 2 i 3 Działu VIII ww. ustawy, wyjątki dotyczące zwolnienia określonych czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W poz. 11 załącznika nr 4 zostały wymienione jako zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi związane z kulturą (symbol PKWiU: ex 92), w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania usługi, usługi związane z rekreacją i sportem, z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na inne imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5), 5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
   5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
6. działalności agencji informacyjnych,
7. usług wydawniczych,
8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.
   
   

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o VAT wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” – dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania – konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

W świetle art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Do dnia 31 grudnia 2010r., do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

W dziale 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 18 marca 1997r. zostały zamieszczone usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem - pod poz. 92.52 ujęto usługi muzealnictwa oraz ochrony zabytków (PKWiU: 92.52.12 – Usługi ochrony zabytków).

Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków nie posiadają odrębnej klasyfikacji wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), jednak zgodnie z ustawą z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), podlegają opiece konserwatorskiej, zaś wszystkie prace w tych obiektach podlegają szczególnym rygorom.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1, 6, 8 tej ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

• zabytek – nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową,
• prace konserwatorskie – działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań,
• roboty budowlane – roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub w otoczeniu zabytku.
  
  

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż świadczenie usług polegających na ochronie zabytków, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do tej ustawy, jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przewidzianych w punkcie 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Wyłączeniem, o którym mowa w pkt 5 poz. 11, nie zostały bowiem objęte generalnie usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.5, lecz wyłącznie wstęp oraz wypożyczanie wydawnictw (PKWiU: 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie tych usług.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą w zakresie architektury, projektowania budowlanego oraz roboty budowlane w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych. Obecnie opracowuje projekt wymiany drewnianej elewacji, wykonanie niektórych prac konserwatorskich w Kościele Rzymsko-Katolickim w K. Projekt obejmuje: wymianę desek elewacyjnych, impregnację ścian, wymianę bali w złym stanie, wykonanie instalacji odgromowej, wykonanie orynnowania, oczyszczenie i pomalowanie dachu, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, wykonanie izolacji poziomej, wymianę ubytków cegieł, przywrócenie istniejącego przedsionka do stanu pierwotnego z 1933r., wykonanie opaski żwirowej wokół budynku, przebudowę schodów, wymianę gzymsu, impregnację więźby dachowej. Budynek Kościoła jest wpisany do rejestru zabytków i podlega ochronie konserwatorskiej. Ponadto:

1. Wnioskodawca jest wykonawcą wszystkich prac remontowo-budowlanych, o których mowa we wniosku,
2. prace, o których mowa we wniosku mieszczą się w PKWiU 92.52.12-00.00,
3. opaska żwirowa przy fundamencie kościoła jest elementem związanym z zabezpieczeniem obiektu przed szkodliwymi czynnikami atmosferycznymi,
4. przebudowa przedsionka i schodów przy wejściu głównym wiąże się z decyzją konserwatora zabytków odnośnie przywrócenia stanu pierwotnego,
5. na prace budowlane określone we wniosku inwestor otrzymał dotację od konserwatora zabytków w związku z czym prace podlegają nadzorowi konserwatora, lecz nie dokonuje wpisu do dziennika budowy.
   
   

Mając zatem na względzie opisany we wniosku stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że o ile usługi, o których mowa we wniosku, faktycznie są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 92.52.12-00.00 „usługi ochrony zabytków”, to podlegają one zwolnieniu od podatku od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do tej ustawy, jako czynności niewymienione w wyłączeniach, tam wskazanych, z prawa do zwolnienia od podatku.

Należy jednocześnie zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania usług, o których mowa we wniosku, według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak zauważyć, iż niniejsza interpretacja traci swoja moc w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów stanu faktycznego (w szczególności, gdy usługi, o których mowa we wniosku byłyby sklasyfikowane w innym, niż wskazane przez Wnioskodawcę, grupowaniu PKWiU) lub prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.