INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30.08.2010 r. (data wpływu do tutejszego Biura 29.09.2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 15.12.2010 r. (data nadania 15.12.2010 r., data wpływu 20.12.2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 30.11.2010 r. Nr IPPB4/415-772/10-2/MP (data nadania 30.11.2010 r., data doręczenia 13.12.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu zawartej umowy wydawniczej jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę,

• nieprawidłowe – w zakresie obowiązku złożenia przez Wnioskodawcę deklaracji o uzyskanych dochodach z tytułu zawartej umowy wydawniczej.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu zawartej umowy wydawniczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od marca 2006 r. mieszka na stałe i pracuje w Irlandii. W Irlandii znajduje się Jego centrum interesów życiowych. Tam opłaca składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz emerytalne, tam również wychowuje syna, który jest obywatelem Irlandii. Wnioskodawca wskazał, iż w Irlandii przebywa zasadniczo większą część roku, z wyłączeniem okresów urlopowych. W Polsce posiada zameldowanie, w mieszkaniu nie będącym Jego własnością. W świetle powyższego Wnioskodawca uważa Irlandię za stałe miejsce swojego zamieszkania i centrum interesów życiowych na przyszłość. Jako rezydent podatkowy Irlandii chciałby wszystkie swoje dochody światowe rozliczać w Irlandii. W Polsce osiąga nieregularny dochód w postaci honorariów autorskich za publikacje książek Jego autorstwa. Jest to dochód nie wynikający z zatrudnienia żadnego rodzaju, a wyłącznie z umowy wydawniczej (o dzieło). W wyniku zawarcia umowy wydawniczej nastąpiło udzielenie przez Wnioskodawcę sublicencji wydawnictwu na publikacje Jego utworów, natomiast nie oznacza to całkowitego przeniesienia praw autorskich na wydawnictwo. Wynagrodzenie w postaci honorarium autorskiego stanowi należność za użytkowanie lub prawo do użytkowania książek przez wydawnictwo. W latach 2007- 2009 Wnioskodawca trzykrotnie wysyłał do polskiego urzędu skarbowego NIP-3 z aktualizacją swojego irlandzkiego adresu.

Dotychczas, co roku Wnioskodawca wypełniał polskie zeznania podatkowe, w których deklarował dochody obce i polskie, i wysyłał je co roku do Polski. Tak poradzono mu w polskiej telefonicznej infolinii podatkowej, przypuszczalnie myląc jego polskie dochody z zatrudnieniem w Polsce. Wnioskodawca ustalił jednak, że w świetle obowiązujących przepisów nie musi tego robić, ponieważ jako rezydent podatkowy Irlandii ma prawo rozliczać wszystkie swoje dochody wyłącznie w Irlandii, o czym powinien powiadomić wydawnictwo, które wypłaca mu honoraria, przedstawiwszy certyfikat rezydencji podatkowej, wystawiony przez irlandzki urząd podatkowy.

Niedawno swoją sytuację Wnioskodawca skonsultował ponownie z doradcą ze wspomnianej infolinii i poinformowano Go, że nie musi wypełniać żadnych dodatkowych formalności, chcąc rozliczać się ze wszystkich dochodów w Irlandii, a począwszy od roku 2011 powinien nie składać więcej zeznania PIT do polskiego urzędu podatkowego. Wnioskodawca poinformował, że załącza kopię certyfikatu rezydencji podatkowej wystawionego przez irlandzki urząd podatkowy.

Pismem z dnia 30.11.2010 r. Nr IPPB4/415-772/10-2/MP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez uzupełnieni braków formalnych.

Wnioskodawca pismem z dnia 15.12.2010 r. (data nadania 15.12.2010 r., data wpływu 20.12.2010 r.) uzupełnił powyższe w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób Wnioskodawca ma rozliczać swoje dochody, począwszy od roku 2011...
2. Jaki formularz Wnioskodawca powinien odtąd wypełniać i jakie dochody w nim zawierać...
3. Jak powinien być naliczony podatek od tych dochodów i czy w ogóle powinien być naliczany...
4. Jakich procedur związanych z rozliczaniem dochodów powinienem przestrzegać w roku 2011...
   
   

Przedstawione we wniosku zapytania dotyczą dochodów uzyskanych w 2010 roku oraz w lat następnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako rezydent podatkowy Irlandii chciałby wszystkie swoje dochody światowe rozliczać w Irlandii. Na terenie Republiki Irlandii przebywa na stałe od marca 2006 r., tu znajduje się Jego centrum interesów życiowych. W Polsce osiąga nieregularny dochód w postaci honorariów autorskich z tytułu publikacji.

W polskiej infolinii podatkowej poinformowano Wnioskodawcę, że jako obcy rezydent podatkowy nie musi składać deklaracji PIT, a uprzedzenie o tym urzędu podatkowego nie jest konieczne. Według Wnioskodawcy nie jest to właściwe postępowanie. Sugestia, którą Wnioskodawca otrzymał od urzędu podatkowego, jakoby miał deklarować w Polsce tylko zarobki osiągane w Polsce, jest Jego zdaniem właściwa.

W opinii Wnioskodawcy, jako rezydent podatkowy obcego kraju podlega tylko ograniczonemu obowiązkowi opodatkowania w Polsce i oznacza to, że wszystkie swoje światowe dochody może rozliczać w kraju zamieszkania, w Polsce zaś powinienem jedynie deklarować polskie dochody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę oraz za nieprawidłowe w zakresie obowiązku złożenia przez Wnioskodawcę deklaracji o uzyskanych dochodach z tytułu zawartej umowy wydawniczej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od marca 2006 r. mieszka na stałe i pracuje w Irlandii. W Irlandii znajduje się Jego centrum interesów życiowych. Tam opłaca składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz emerytalne, tam również wychowuje syna, który jest obywatelem Irlandii. Wnioskodawca wskazał, iż w Irlandii przebywa zasadniczo większą część roku, z wyłączeniem okresów urlopowych. W Polsce posiada zameldowanie, w mieszkaniu nie będącym Jego własnością. W świetle powyższego Wnioskodawca uważa Irlandię za stałe miejsce swojego zamieszkania i centrum interesów życiowych na przyszłość. Wnioskodawca w Polsce osiąga nieregularny dochód w postaci honorariów autorskich za publikacje książek swojego autorstwa. Jest to dochód nie wynikający z zatrudnienia żadnego rodzaju, a wyłącznie z umowy wydawniczej (o dzieło). W wyniku zawarcia umowy wydawniczej nastąpiło udzielenie przez Wnioskodawcę sublicencji wydawnictwu na publikacje Jego utworów, natomiast nie oznacza to całkowitego przeniesienia praw autorskich na wydawnictwo. Wynagrodzenie w postaci honorarium autorskiego stanowi należność za użytkowanie lub prawo do użytkowania książek przez wydawnictwo.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu zawartej między Polską a Irlandią.

W rozpoznawanej sprawie opodatkowanie przychodów należy rozpatrywać w kontekście uregulowań art. 12 polsko- irlandzkiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13.11.1995 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 53, poz. 650), należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 12 ust. 2 lit. a) ww. umowy, jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz podatek wymierzony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Stosownie do art. 12 ust. 3 lit. a) ww. umowy określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia i telewizji lub innych sposobów odtwarzania lub przekazywania, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 powyższej umowy, postanowienie ustępu 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne lub opłaty z usługi techniczne, działalność zarobkową poprzez zakład w nim położony bądź wolny zawód za pomocą położonej tam stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne, rzeczywiście wiążą się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

W myśl art. 12 ust. 5 ww. umowy należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne, i zakład lub stała placówka pokrywają te należności, to uważa się, że należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

Jak z powyższego wynika cytowana w art. 12 umowy polsko-irlandzkiej definicja należności licencyjnych nie wymienia wprost co należy rozumieć pod tym pojęciem, posługując się pojęciem wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych. Należy jednak stwierdzić, iż umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierane przez Polskę wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zarówno tekst Modelowej Konwencji jak i Komentarz do Modelowej Konwencji zostały wypracowane w drodze konsensusu przez państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się do stosowania zawartych w nich postanowień. Nie są one źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

W przypadku możliwości użytkowania bądź prawa do użytkowania przedmiotu umowy licencyjnej (rzeczy lub prawa) istotne znaczenia ma zakres uprawnień przekazany licencjobiorcy. Pojęcie należności licencyjnych nie obejmuje wszelkich opłat dokonywanych w związku z kontraktami, których przedmiotem są prawa lub rzeczy wymienione w art. 12, lecz wyłącznie opłaty ponoszone za prawo ich użytkowania. Ani dochody uzyskiwane z całkowitego przekazania licencjobiorcy praw do danego przedmiotu (sprzedaż, przekazanie prawa własności), ani dochody ze świadczenia usług przy pomocy danego dobra czy prawa, nie są klasyfikowane jako należności licencyjne. Należność licencyjna powstaje tylko wówczas, kiedy licencjobiorca otrzyma ograniczony zakres prawa do danego dobra czy prawa, tj. gdy użytkuje je, nie będąc właścicielem. Tak jak w przedmiotowej sprawie.

Biorąc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż dochody uzyskiwane z tytułu zawartej umowy wydawniczej traktować należy dla celów podatkowych jak „należności licencyjne”.

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2 umowy polsko-irlandzkiej, przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „książki” czy ”należności licencyjne”, należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) - zwanej dalej ustawą o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ponadto, w art. 1 ust. 2 pkt 1, stwierdza się, iż przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim, zawiera ogólną normę, opisującą utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego. Natomiast ust. 2 tegoż artykułu ma charakter pomocniczy i dla uznania danego dzieła za przedmiot prawa autorskiego nie wystarcza ustalenie, że mieści się ono w jednej z nazwanych ustawowo kategorii podanych jako katalog otwarty.

Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, iż niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

W związku z powyższym książka jest niewątpliwie utworem literackim.

Stosując zatem, przywołane przepisy definicji należności licencyjnych w polskim ustawodawstwie, należy stwierdzić, iż należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania książek przez wydawnictwo mieszczą się w definicji należności licencyjnych zawartych w art. 12 umowy polsko – irlandzkiej.

Jeżeli zatem z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a wydawnictwem wynika, że użytkownik praw autorskich będzie mógł je wykorzystywać w szerszym zakresie niż końcowy nabywca, to uznać należy, że zbywca (Wnioskodawca) odpłatnie udzielił nabywcy prawa do użytkowania prawa majątkowego, jakim jest prawo do użytkowania książek, a więc należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania książek przez wydawnictwo są należnościami licencyjnymi.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz obowiązujące przepisy prawa, uznać należy, że Wnioskodawca, od momentu wyjazdu do Irlandii posiadał miejsce zamieszkania w Irlandii, co wynika z faktu, iż tam znajduje się Jego ośrodek interesów życiowych. W związku z powyższym Wnioskodawca, od osiąganych od tego momentu dochodów podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Oznacza to, iż w Polsce podlegają opodatkowaniu wyłącznie dochody z pracy wykonywanej na jej terytorium, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z treści art. 12 umowy polsko-irlandzkiej wynika, iż należności licencyjne wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania w Irlandii mogą być opodatkowane w Polsce.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) nie oznacza, że podatnik może wybrać państwo, w którym opodatkuje swój dochód i zapłaci podatek. Postanowienie to wskazuje natomiast, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog zwolnień przedmiotowych określony w art. 21 ww. ustawy nie zawiera zwolnienia od podatku dochodów osiąganych przez autorów z tytułu honorarium stanowiących należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania książek. Dlatego też dochód uzyskany przez podatnika z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wśród źródeł przychodów w pkt 7 wymienia – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). Za przychód z praw majątkowych, zgodnie z art. 18 tej ustawy, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu podatek dochodowy w wysokości 20% przychodu.

W przypadku, gdy podatnik uzyskujący tego rodzaju dochody ma siedzibę w państwie, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy uwzględnić przepisy tej umowy. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

W przedmiotowej sprawie, płatnik wypłacający Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu umowy wydawniczej jest zobowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Natomiast w myśl art. 45 ust. 3 pkt 1 tej ustawy zeznaniami, o których mowa powyżej, nie obejmuje się dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 29-30a.

Zatem należy stwierdzić, iż wynagrodzenie w postaci honorariów autorskich za publikacje książek mieści się zarówno w katalogu przychodów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i spełnia przesłanki określone zarówno w definicji należności licencyjnych zawartej w art. 12 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy wskazać, iż Wnioskodawca nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Polski. W związku z powyższym Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. w Polsce podlegają opodatkowaniu wyłącznie dochody uzyskane na jej terytorium, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zatem przedmiotowe wynagrodzenie w postaci honorarium autorskiego podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 29 ust. 2 ww. ustawy oraz art. 12 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zryczałtowanym podatkiem w wysokości 10% wypłacanej należności (brutto). Podatek ten, zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy jest pobierany przez płatnika. Z tego tytułu Wnioskodawca nie ma obowiązku złożenia rocznej deklaracji PIT w Polsce.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różni się od stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.