INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 09 września 2010r. (data wpływu do tut. Biura 28 września 2010r.), uzupełnionym pismem w dniu 30 listopada 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków poniesionych na nabycie towarów handlowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków poniesionych na nabycie towarów handlowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 listopada 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-960/10/SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 30 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca sprowadza z Chin towar handlowy, który częściowo jest wykorzystywany do produkcji. Towar przewożony jest do „X”, gdzie zostaje oclony, a następnie sprowadzony do „Y” i przetransportowany do firmy. Fakturę Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta z Chin dużo wcześniej niż otrzymany towar np. faktura z Chin wystawiona z datą 7 kwietnia 2010r. wpływa do „X” 25 maja 2010r., 8 czerwca 2010r. jest w „Y”, a 9 czerwca 2010r. w firmie. Zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, faktury księgowana jest z datą jej wystawienia, która jest podstawowym dokumentem dokonania transakcji.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż ewidencjonuje koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. metodą uproszczoną).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Pod jaka datą, dostawa towarów powinna być zaksięgowana w podatkowej ksiedzę przychodów i rozchodów, jeśli faktura została wystawiona znacznie wcześniej niż nastąpiło faktyczne otrzymanie towaru, czy w dniu wystawienia faktury, czy w dniu faktycznej dostawy towaru...

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury VAT otrzymane od kontrahenta z Chin powinny być księgowane w momencie otrzymania faktury, specyfikacji i całego kompletu dokumentów z odprawy celnej, która jest dokonywana w „X”. Ponieważ towar, był otrzymywany później niż wystawiona faktura (np. w dniu 3 czerwca 2010r. otrzymano cały komplet dokumentów), pod tą datą zaksięgowano dokumenty z zaznaczeniem w polu „Uwagi” daty wpływu dokumentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Podatnicy mogą prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów stosując do ewidencji zdarzeń gospodarczych jedną z dwóch przewidzianych przepisami prawa podatkowego metod:

• tzw. metodę memoriałową – określoną w art. 22 ust. 5 – 5c ww. ustawy lub
• „metodę uproszczoną” (zwaną potocznie kasową) – o której mowa w art. 22 ust. 4 tejże ustawy.

Wybór metody należy do podatnika, z tym zastrzeżeniem, że wybraną metodę powinien stosować konsekwentnie przez cały rok podatkowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Art. 22 ust. 4 ww. ustawy określa ogólną zasadę potrącalności kosztów w czasie. W myśl tej regulacji koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione (tzw. uproszczona metoda ewidencjonowania kosztów).

Jednocześnie w art. 22 ust. 6b ww. ustawy ustawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez dzień poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zauważyć przy tym należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych.

Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 12 ust. 3. pkt 1 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi m.in. są faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.

W myśl § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia, zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Zapisów dotyczących pozostałych wydatków dokonuje się, z zastrzeżeniem § 20 i 30, jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym (§ 17 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabywa towary handlowe (częściowo wykorzystywane również do produkcji) sprowadzane z Chin. Fakturę za zakupiony towar handlowy Wnioskodawca otrzymuje w terminie wcześniejszym niż towar.

Mając na względzie cytowane powyżej przepisy należy stwierdzić, iż zapisu dotyczącego poniesienia wydatków, stanowiących koszty uzyskania przychodów, należy dokonać w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie ich poniesienia, tj. w dniu wystawienia faktur (art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), o ile Wnioskodawca dysponował już wtedy tymi fakturami. Jak bowiem wskazano, zapisów dotyczących wydatków (kosztów) dokonuje się na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16 ww. rozporządzenia, tj. w szczególności faktur VAT (§ 26 tego rozporządzenia).

Jeżeli jednak, faktury dokumentujące dokonanie zakupu towarów handlowych zostały Wnioskodawcy dostarczone w terminie późniejszym np. niż data wystawienia faktury, wówczas mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w świetle art. 22 ust. 4 i 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki poniesione na zakup tych towarów handlowych stanowią koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w tym okresie rozliczeniowym, w którym faktury te zostały wystawione. Zapisu dotyczącego poniesienia tych wydatków, należy dokonać zatem w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów w oparciu o otrzymane faktury - w dniu ich otrzymania. Przy czym w kolumnie 2 księgi, wpisać należy daty zdarzenia gospodarczego, tj. wystawienia faktur, gdyż to one, co do zasady, dokumentują zdarzenia gospodarcze, których dotyczą. Natomiast w kolumnie 16 podatkowej księgi przychodów i rozchodów „Uwagi” należy umieścić informację zawierającą wyjaśnienie dokonania zapisów z opóźnieniem. W takiej sytuacji, zachodzi więc konieczność dokonania stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów za okres, którego faktury dotyczą.

Mając zatem na względzie, iż stanowisko Wnioskodawcy określa jedynie moment księgowania wydatków w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, stwierdzonych wskazanymi we wniosku dokumentami, nie precyzuje momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, stanowisko to uznano za prawidłowe.

Nadmienić należy, iż zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.