INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 16 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

• jest prawidłowe – w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej;
• jest nieprawidłowe – w zakresie terminu wystawienia faktury wewnętrznej oraz kursu jaki należy przyjąć dla ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia importu usługi nabycia licencji na oprogramowanie. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego, zadanego pytania i własnego stanowiska oraz dowód uiszczenia należnej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje zakupu usług świadczonych przez podmioty, których siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W związku ze zmianami obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2010 r., Spółka ma wątpliwości odnośnie rozliczeń dotyczących importu usług. Zainteresowany otrzymuje m.in. faktury za licencję do programu służącego do konwersji plików – zakup od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Faktura wystawiona z datą 8 lutego 2010 r., brak określonego terminu płatności, zapłata dnia 7 lutego 2010 r. na podstawie faktury proformy. Brak następujących po sobie terminów płatności/rozliczeń. Momentem zakończenia opisanej usługi jest moment zakupu licencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Kiedy należy rozpoznać moment powstania obowiązku podatkowego... W jakim terminie powinny być wystawiane faktury wewnętrzne dokumentujące import usług... Jaki kurs powinien zostać zastosowany do określenia podstawy opodatkowania oraz w deklaracji VAT-7 za jaki okres należy wykazywać import usług (Spółka składa deklaracje VAT-7 w odstępach miesięcznych)...

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura wewnętrzna powinna zostać wystawiona zgodnie z § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zwanego dalej rozporządzeniem. Paragraf ten zawiera informację, że w przypadkach określonych m.in. w art. 19a ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, a nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, co w powiązaniu z § 23 rozporządzenia wskazuje, że fakturę wewnętrzną można wystawić najwcześniej 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, ale nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Kurs jaki należy przyjąć określony jest w art. 31a ustawy – czyli właściwym kursem jest kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego chyba, że faktura została wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego – wtedy przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (w przypadku Wnioskodawcy faktury wewnętrznej). Niezależnie od tego kiedy zostanie wystawiona faktura wewnętrzna (w związku z 30-sto dniowym terminem wystawienia faktury wewnętrznej, może się zdarzyć sytuacja, w której obowiązek podatkowy powstanie w miesiącu późniejszym niż miesiąc wystawienia faktury wewnętrznej), import usług powinien zostać wykazany w deklaracji VAT-7 za miesiąc powstania obowiązku podatkowego.

W przypadku faktury za licencję – przed zakupem kwota zobowiązania z tytułu tego zakupu została w całości uiszczona. W tej sytuacji będzie miał zastosowanie art. 19 ust. 19b ustawy. Obowiązek podatkowy powstanie więc w dniu dokonania płatności. Faktura wewnętrzna powinna zostać wystawiona najwcześniej 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, a najpóźniej w dniu powstania obowiązku podatkowego. Kurs właściwy dla ustalenia podstawy opodatkowania, to kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury wewnętrznej. Import usług powinien zostać wykazany w deklaracji VAT-7 składanej za miesiąc, w którym wystąpił obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej;
• nieprawidłowe – w zakresie terminu wystawienia faktury wewnętrznej oraz kursu jaki należy przyjąć dla ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonuje zakupu usług świadczonych przez podmioty, których siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Zainteresowany otrzymuje faktury z tytułu nabycia licencji na oprogramowanie służące do konwersji plików – zakup od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Faktura wystawiona z datą 8 lutego 2010 r., brak określonego terminu płatności, zapłata dnia 7 lutego 2010 r. na podstawie faktury proformy. Brak następujących po sobie terminów płatności/rozliczeń. Momentem zakończenia opisanej usługi jest moment zakupu licencji.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Zainteresowany spełnia definicję podatnika, określoną w art. 28a ustawy.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usług będących przedmiotem wniosku, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż podmiot posiadający siedzibę poza terytorium kraju, świadczy usługi na rzecz podatnika (Wnioskodawcy) mającego siedzibę w Polsce. Zatem, miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Reasumując, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usługi nabycia licencji na oprogramowanie świadczonej na rzecz Zainteresowanego, jest Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Podmiotem świadczącym usługi sprzedaży licencji jest pomiot posiadający siedzibę poza terytorium kraju, natomiast usługobiorca (Wnioskodawca) spełnia warunki określone w art. 17 ust. 3 ustawy, a zatem w niniejszym przypadku rozpozna on po swojej stronie import usług z tytułu nabycia licencji na oprogramowanie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Zainteresowany zobowiązany jest do opodatkowania importu usługi nabycia licencji na oprogramowanie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

Z opisu sprawy wynika, iż kontrahent wystawił fakturę z datą 8 lutego 2010 r., brak jest określonego terminu płatności, natomiast zapłata nastąpiła dnia 7 lutego 2010 r. na podstawie faktury proformy. Brak jest następujących po sobie terminów płatności/rozliczeń. Momentem zakończenia opisanej usługi jest moment zakupu licencji.

W związku z tym, w analizowanej sprawie mamy do czynienia z zaliczką na poczet usług świadczonych przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy, polegających na sprzedaży licencji na oprogramowanie.

W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Według art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Z powyższego wynika, że generalną zasadą obowiązującą w opodatkowaniu VAT jest powstanie obowiązku podatkowego w momencie wydania towaru lub wykonania usługi. Jest to najbardziej ogólna i powszechna zasada. Oznacza ona, że jeżeli dla danego zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego, podatnik nie będzie w stanie zastosować innej, szczególnej reguły, musi zastosować właśnie tą zasadę i rozpoznać obowiązek podatkowy w momencie wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast wielość szczególnych reguł (wyjątków) sprawia, że ta podstawowa zasada u niektórych podatników w ogóle się nie pojawia.

Stosownie do treści art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
   
   

Treść przepisu art. 19 ust. 19a ustawy wskazuje zatem moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów będących podatnikami z tytułu ich importu, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ustawy.

Na mocy art. 19 ust. 19b ustawy, do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z zaliczką na poczet usługi świadczonej przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy. Zatem, obowiązek podatkowy w tym przypadku powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19b w związku z art. 19 ust. 11 ustawy – w chwili zapłaty zaliczki.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu zaliczki w związku z importem przez Wnioskodawcę (podatnika zdefiniowanego w art. 28a ustawy) usługi nabycia licencji na oprogramowanie, powstał z chwilą zapłaty tej zaliczki, czyli w dniu 7 lutego 2010 r.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Art. 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Zgodnie z art. 106 ust. 3 ustawy, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy).

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Stosownie do § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Stosownie do § 23 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 23 ust. 2 rozporządzenia).

W związku z tym, Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej zaliczkę w związku z importem przedmiotowej usługi nabycia licencji na oprogramowanie nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym zapłacono zaliczkę (§ 10 ust. 1 rozporządzenia). Zatem, Zainteresowany zobowiązany był wystawić fakturę wewnętrzną nie później niż z dniem 14 lutego 2010 r.

Podkreślenia wymaga fakt, iż w przedmiotowej sprawie § 11 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b oraz ust. 19a ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego – nie ma zastosowania.

W związku z powyższym, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (…).

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, iż dla zaliczki wpłaconej w związku z importem usług zastosowanie znajdzie art. 31a ust. 1. Bowiem jak wskazano powyżej, przepis § 11 rozporządzenia, uprawniający do wystawienia faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego w niniejszej sprawie nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, jeżeli kontrahent Zainteresowanego wystawił na jego rzecz fakturę w dniu 8 lutego 2010 r., natomiast zapłata nastąpiła w dniu 7 lutego 2010 r. – obowiązek podatkowy z tytułu zaliczki w związku z importem usługi nabycia licencji na oprogramowanie powstał w dniu 7 lutego 2010 r. Zatem przeliczenie kwot w walucie obcej na złote powinno nastąpić według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, czyli na dzień 5 lutego 2010 r.

W konsekwencji, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka składa deklaracje VAT-7 w odstępach miesięcznych.

Zatem, zaliczkę na usługę nabycia licencji na oprogramowanie świadczoną na rzecz Zainteresowanego winien on rozliczyć w deklaracji podatkowej VAT-7 za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu zapłaty tej zaliczki. W analizowanej sprawie, obowiązek podatkowy powstał z dniem 7 lutego 2010 r., zatem zaliczkę należy rozliczyć w deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2010 r.

W związku z powyższym, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 25 października 2010 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia w zakresie:

• rozliczenia importu usług doradczo-weterynaryjnych, Nr ILPP2/443-1099/10-4/ISN,
• kursu jaki należy przyjąć dla ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług doradczo-weterynaryjnych oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej w sytuacji wystawienia faktury wewnętrznej po terminie, Nr ILPP2/443-1099/10-6/ISN,
• korekty importu usług doradczo-weterynaryjnych oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej, Nr ILPP2/443-1099/10-7/ISN.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.