INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2009r. (data wpływu 11 maja 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z VAT importu towarów o wartości nie przekraczającej 22 euro - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z VAT importu towarów o wartości nie przekraczającej 22 euro.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest ogólnopolskim wiodącym kolporterem prasy. W ramach swojej działalności kolportażowej Spółka zbiera zamówienia od prenumeratorów krajowych (zarówno osób prawnych, osób fizycznych, jednostek nie posiadających osobowości prawnej) na prenumeratę wydawnictw zagranicznych, wydawanych przez wydawców mających siedzibę poza krajami Wspólnoty Europejskiej (np. wydawców z USA lub Japonii).

Zamówienia od prenumeratorów krajowych na prasę importowaną docierają do Wnioskodawcy w zróżnicowany sposób np. drogą pocztową faksem, e-mailem, w trybie przetargów (w których uczestniczy Wnioskodawca), w jakikolwiek inny sposób. Po zebraniu od prenumeratorów zamówień na wydawnictwa importowane przez Spółkę wysyła pocztą poleconą zamówienia do wydawcy mającego siedzibę poza terenem Wspólnoty Europejskiej. Na tym etapie zamawiającym prasę importowaną jest Wnioskodawca.

Wydawcy potwierdzają przyjęcie zamówienia (potwierdzenie to odbywa się w różny sposób). W większości przypadków, po potwierdzeniu przyjęcia zamówienia przez wydawcę, Wnioskodawca na podstawie informacji od wydawcy, rachunku lub rachunku pro-forma, dokonuje przedpłaty na prenumeratę (czek bądź przelew bankowy). Przesyłki z zagranicy zawierające egzemplarze wydawnictw odbierane są przez Wnioskodawcę razem z inną korespondencją z urzędu pocztowego. Wartość pojedynczej paczki nie przekracza równowartości w złotych 22 euro. Po sporządzeniu dokumentów magazynowych egzemplarze importowanej prasy rozsyłane są do prenumeratorów na teren całego kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy import prasy dokonywany przez Wnioskodawcę, w sposób i na warunkach opisanych powyżej korzysta ze zwolnienia w podatku od towar usług na podstawie przepisu art. 51 ust. 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy import prasy dokonywany przez Spółkę w sposób i na warunkach opisanych powyżej, korzysta ze zwolnienia w podatku od towar usług na podstawie przepisu art. 51 ust. 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem podlega import towarów, przy czym przepis art. 2 pkt 7 w/w ustawy stanowi, że przez pojęcie import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Podatnikami w przypadku importu towarów są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną obniżoną lub zerową stawkę celną (art. 17 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy).

Co do zasady więc, zakup przez Wnioskodawcę prasy od wydawców mających siedzibę poza terytorium Wspólnoty Europejskiej i wprowadzenie jej na terytorium Polski stanowi import towarów w rozumieniu powołanych powyżej przepisów.

Jednak, zgodnie z przepisem art. 51 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku import towarów umieszczonych w przesyłkach wysyłanych z terytorium państwa trzeciego bezpośrednio do odbiorcy przebywającego na terytorium Polski, pod warunkiem że łączna wartość towarów w przesyłce nie przekracza kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 22 euro. Należy zwrócić uwagę, że przepis powyższy nie ogranicza zastosowania zwolnienia tylko do osób fizycznych. Tym samym zarówno nadawcą jak i adresatem mogą być w tym przypadku zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne czy też jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Zwolnienie to ma więc zastosowanie również w przypadku, gdy importu prasy od zagranicznego wydawcy dokonuje Wnioskodawca, a wartość przesyłki nie przekracza równowartości 22 euro.

Należy przy tym zauważyć, że wprawdzie przepis art. 51 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż powyższego zwolnienia nie stosuje się do towarów importowanych w drodze zamówienia wysyłkowego, ale, zdaniem wnioskodawcy, to wyłączenie ze zwolnienia nie znajduje zastosowania w opisanym stanie faktycznym. Nie mamy tu bowiem do czynienia z importem towarów dokonywanym przez Wnioskodawcę „w drodze zamówienia wysyłkowego”.

Analizując powyższy przepis należy podnieść, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani inne przepisy prawa nie definiują pojęcia „zamówienie wysyłkowe”. Przede wszystkim, ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się jedynie pojęciem „sprzedaż wysyłkowa”, które znajduje zastosowanie jedynie w obrocie wewnątrzwspólnotowym, a nie w obrocie z krajami trzecimi. Ponadto pojęcie „sprzedaż wysyłkowa” w odniesieniu do dostaw dokonywanych na terenie Polski dotyczy tylko dostaw na rzecz podmiotów nie będących podatnikami podatku od towarów i usług lub podatników nie obowiązanych do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie. Pojęcie „zamówienie wysyłkowe” funkcjonuje natomiast w praktyce np. na stronach internetowych różnych firm, sprzedających swoje towary w oparciu o zamówienia zgłaszane drogą internetową, pocztową lub telefoniczną. W przypadku takich transakcji, po złożeniu zamówienia, towar jest wysyłany na adres wskazany przez klienta w zamówieniu. Są to firmy, które specjalizują się w sprzedaży wysyłkowej w potocznym rozumieniu tego pojęcia, czyli firmy, które nie prowadzą, co do zasady sprzedaży „stacjonarnej” w normalnych sklepach i salonach. Dlatego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że importu prasy w prenumeracie (wysyłanej drogą pocztową) nie można uznać za import towaru w drodze zamówienia wysyłkowego. Zwłaszcza, że Wnioskodawca jako podmiot gospodarczy zamawia dostawę prenumeraty bezpośrednio u wydawcy, a nie w firmie wysyłkowej. Warto w tym miejscu odwołać się także do definicji pojęcia „prenumerata”. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, tom lI str. 878, pojęcie prenumerata oznacza „zapłacenie z góry za czasopismo lub zeszyty, tomy dzieła dla zapewnienia sobie ciągłości otrzymywania kolejnych egzemplarzy. Definicja ta jest więc niejako, obok pojęcia „zamówienie wysyłkowe”, ponieważ nie odnosi się w ogóle do sposobu składania zamówienia ani sposobu otrzymywania następnie przedmiotu zamówienia. Jednak należy zauważyć, że całkowicie inna jest filozofia zakupu prasy w systemie prenumeraty a inna zakupu „zwykłych towarów” w drodze składania zamówienia do wyspecjalizowanych firm wysyłkowych. Również więc z tego powodu nie można utożsamiać prenumeraty prasy z zakupem w drodze „zamówienia wysyłkowego”.

W dniu 17 lipca 2009r. wydana została Interpretacja indywidualna Nr IPPP2/443-497/09-2/BM, w której stwierdzono, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2009r. uznać należało za nieprawidłowe. Powyższa Interpretacja została doręczona Stronie w dniu 23 lipca 2009r.

Pismem z dnia 3 sierpnia 2009r. (data wpływu 7 sierpnia 2009r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania Interpretacji indywidualnej przepisów prawa dotyczącego ustawy o podatku od towarów i usług. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Nr IPPP2/443-497/09-4/BM z dnia 27 sierpnia 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 28 września 2009r. (data wpływu 30 września 2009r.) Pełnomocnik Spółki wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, skargę na interpretację indywidualną z dnia 7 maja 2009r. Nr IPPP2/443-497/09-2/BM.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 20 maja 2010r., sygn. akt III SA/Wa 1886/09 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, iż skarga jest zasadna. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż rację ma Skarżąca podnosząc, że Organ nie uzasadnił ani dokonanej oceny jej stanowiska, ani też stanowiska przedstawionego przezeń jako prawidłowe. Nie wystarczy bowiem ocenić stanowisko Wnioskodawcy poprzez stwierdzenie, że jest ono nieprawidłowe. Należy również wskazać, dlaczego stanowisko to nie może być zaakceptowane w świetle właściwych dla tej oceny przepisów prawa. Tego zaś Organ nie uczynił. Poza oceną stanowiska Spółki, wyrażającą się w uznaniu go za nieprawidłowe, Minister Finansów nie wskazał żadnego powodu, dla którego stanowiska tego nie zaakceptował.

Ogólnikowe odwołanie się do stanu faktycznego nie spełnia wymogów uzasadnienia. Minister Finansów nie wyjaśnił, np. dlaczego dokonywana w kraju sprzedaż prasy prenumeratorom miałaby dowodzić importu tej prasy w drodze zamówienia wysyłkowego. Nie podał również przyjętej przez siebie definicji zamówienia wysyłkowego, ani też nie wskazał cech, jakim zamówienie takie – wyłączające możliwość zastosowania zwolnienia – winno odpowiadać.

Stanowisko Organu, w założeniu prawidłowe, musi być uzasadnione, co należy rozumieć jako przedstawienie argumentacji prowadzącej do tego stanowiska. Powtarzając za orzeczeniem z dnia 6 stycznia 2010r., sygn. akt I FSK 1216/09, Sąd podkreślił, iż uzasadnienie Organu musi być wyczerpujące i kompleksowo odnosić się do stanowiska w kontekście przedstawionego stanu faktycznego.

Skoro zaś zaskarżona interpretacja w istocie nie zawiera uzasadnienia wyrażonego w niej merytorycznego stanowiska Organu, Sąd nie może ocenić jego prawidłowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2010r., sygn. akt III SA/Wa 1886/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 51 ust. 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku import towarów umieszczonych w przesyłkach wysyłanych z terytorium państwa trzeciego bezpośrednio do odbiorcy przebywającego na terytorium kraju, pod warunkiem że łączna wartość towarów w przesyłce nie przekracza kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 22 euro.

Jednakże w myśl art. 51 ust. 2 cyt. ustawy, zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do:

1. napojów alkoholowych;
2. tytoniu i wyrobów tytoniowych;
3. perfum i wód toaletowych.
   
   

Zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do towarów importowanych w drodze zamówienia wysyłkowego, o czym stanowi art. 51 ust. 3 cyt. ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 8 pkt 7 cyt. ustawy, przez import towarów rozumieć należy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka, jako ogólnopolski importer prasy, w ramach prowadzonej działalności, zbiera zamówienia od prenumeratorów krajowych na prenumeratę wydawnictw zagranicznych, wydawanych przez wydawców mających siedzibę poza krajami Wspólnoty Europejskiej. Zamówienia wysyłane są do wydawcy - na tym etapie zamawiającym prasę importowaną jest Wnioskodawca. Przesyłki z zagranicy, zawierające zamówione egzemplarze, odbierane są przez Wnioskodawcę z urzędu pocztowego (wartość pojedynczej paczki nie przekracza 22 euro). Następnie egzemplarze importowanej prasy rozsyłane są do prenumeratorów na teren całego kraju.

Wątpliwości Podatnika dotyczą tego, czy import prasy dokonywany przez Wnioskodawcę, w sposób i na warunkach opisanych powyżej, korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie przepisu art. 51 ust. 1 i 3 ww. ustawy...

Biorąc pod uwagę normy prawne, wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług zezwalają, w niektórych przypadkach, na zwolnienie z opodatkowania importu towarów zamieszczonych w przesyłkach wysyłanych z terytorium państwa trzeciego bezpośrednio do odbiorcy znajdującego się w kraju (nie dotyczy to importu napojów alkoholowych, tytoniu i wyrobów tytoniowych, perfum i wód toaletowych). Jednakże aby takie zwolnienie zastosować, muszą być jednak spełnione określone warunki. Po pierwsze łączna wartość tych towarów nie może przekroczyć kwoty 22 euro. Ponadto, jak wynika z art. 51 ust. 3 cyt. ustawy, zwolnienie to nie dotyczy towarów importowanych w drodze zamówienia wysyłkowego, tzn. nie dotyczy sytuacji, gdy wysyłka została poprzedzona zamówieniem wysyłkowym

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług jak i przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji „zamówienie wysyłkowe”. Stąd też zasadnym w takiej sytuacji będzie posłużenie się definicjami słownikowymi i potocznym rozumieniem pojęć. Według Internetowego Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) „zamówienie” to 1. «polecenie dostarczenia lub wykonania czegoś», 2. «to, co zostało zamówione», 3. «blankiet z wyszczególnieniem zamówionych towarów lub usług»; natomiast „zamówić – zamawiać” to m.in. 1. «polecić komuś wykonanie lub dostarczenie czegoś», 2. «zapewnić sobie możliwość skorzystania z jakiejś usługi», 3. «poprosić o podanie czegoś w restauracji», 4. «umówić się z kimś na wykonanie pracy w określonym terminie». Przez pojęcie „wysyłka” należy rozumieć 1. «wysłanie czegoś», 2. «to, co się wysyła». Zatem powyższe definicje wskazują, iż pod pojęciem „zamówienia wysyłkowego” rozumieć należy polecenie dostarczenia towarów, które mają zostać do zamawiającego przesłane, tzn. nie jest on zobowiązany do nabycia ich osobiście.

Na podstawie powyższych definicji można wskazać, iż zakupy w drodze zamówienia wysyłkowego winny posiadać następujące cechy:

• zamówienie nie jest składane osobiście przez kupującego u dostawcy, ale dokonywane jest np. drogą pocztową, telefoniczną, faksem, poprzez Internet,
• zamówiony towar jest przesyłany, na wskazany przez kupującego adres, przez podmioty wyspecjalizowane w dziedzinie dostarczania przesyłek, np. poprzez pocztę, kuriera, bez konieczności dokonywania osobistego odbioru towarów przez kupującego.
  
  

Dodatkowo wskazać należy, iż zazwyczaj, przy zamówieniach wysyłkowych, zapłata za towar, w zależności od umowy zawartej przez strony transakcji, jest realizowana jako przedpłata, np. jako przelew na rachunek bankowy sprzedającego, bądź za pobraniem, np. przez firmę dokonującą dostawy po dostarczeniu towaru do zamawiającego.

Odnosząc zatem powyższe definicje do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (w którym Spółka zamawia u wydawców zagranicznych prasę pocztą poleconą, która jest później do niej przesyłana w paczce), nie można zgodzić się, iż Strona nie dokonuje nabycia towarów w drodze zamówienia wysyłkowego. Okoliczności przedstawione przez Spółkę jednoznacznie wskazują, iż sposób nabywania przez nią prenumeraty wydawnictw zagranicznych nosi znamiona „zamówienia wysyłkowego”, o którym mowa w art. 51 ust. 3 cyt. ustawy.

Wskazać również należy, iż ustawodawca w art. 51 cyt. ustawy nie sprecyzował rodzaju towarów, do których ten przepis miałby zastosowanie. Wymienił jedynie trzy gatunki towarów, do których zwolnienie z podatku ich importu nie będzie miało zastosowanie. Ustawodawca nie określił natomiast czy mają to być towary jednego rodzaju czy też różne, czy ma to być np. po jednym egzemplarzu różnych artykułów czy też mogą to być towary tego samego rodzaju; nie określił również ich ilości. Kryteria, które zostały wymienione w powyższym artykule to: łączna wartość importowanych towarów oraz dokonanie ich zakupu w drodze zamówienia wysyłkowego. Dlatego też, bez znaczenia dla analizowanej sprawy, wbrew twierdzeniom Spółki, pozostaje fakt, iż przedmiotem importu jest prenumerata wydawnictw zagranicznych.

Treść art. 51 cyt. ustawy nie wskazuje również pomiędzy jakimi podmiotami odbywa się dostawa towarów, tzn. nie wskazuje czy mają być to np. wyłącznie osoby fizyczne nieprowadzącą działalności gospodarczej, czy też tylko np. podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Zatem z uwagi na brak skonkretyzowania do jakich podmiotów należy stosować zwolnienie z importu towarów, bądź wyłączenie z tego zwolnienia, określone w art. 51 cyt. ustawy, należy przyjąć, iż przepis ten dotyczy wszelkich podmiotów pomiędzy którymi dochodzi do transakcji kupna – sprzedaży towarów (z których jeden jest podmiotem krajowym, a drugi podmiotem znajdującym się na terenie państwa trzeciego), których łączna wartość w przesyłce nie przekracza 22 euro. Ustawodawca nie wskazał również jaki rodzaj działalności gospodarczej winien prowadzić podmiot, który będzie realizował zamówienie składane przez podmiot dokonujący importu towarów. Nie wskazuje na to żaden przepis ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem nieuzasadnione jest twierdzenie Spółki, iż z uwagi na to, iż sprzedawcą będzie podmiot niespecjalizujący się wyłącznie w sprzedaży wysyłkowej, jest podstawą do twierdzenia, iż zamówienie nie będzie miało charakteru „zamówienia wysyłkowego”.

Reasumując, opisany we wniosku sposób zamawiania prasy przez Wnioskodawcę, a następnie rozprowadzanie jej do prenumeratorów (zamówienie wysyłane pocztą do wydawcy mającego siedzibę poza terytorium Wspólnoty, dokonywanie przedpłat, sprzedaż importowanej prasy prenumeratorom), jednoznacznie wskazuje, że Spółka dokonuje importu towarów w drodze zamówienia wysyłkowego.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż na podstawie art. 51 ust. 3 cyt. ustawy, import prasy dokonywany przez Spółkę, w sposób i na warunkach opisanych w stanie faktycznym, nie korzysta ze zwolnienia wynikającego z przepisu art. 51 ust. 1 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.