INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy do złożenia zeznania podatkowego, czy też korekty tego zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego za 2010 r. (niezależnie od tego czy złożenie zeznania oraz zapłata podatku dochodowego nastąpi przed czy po dniu podziału) zobowiązany będzie wyłącznie Spółka Dzielona (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy do złożenia zeznania podatkowego, czy też korekty tego zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego za 2010 r. (niezależnie od tego czy złożenie zeznania oraz zapłata podatku dochodowego nastąpi przed czy po dniu podziału) zobowiązany będzie wyłącznie Spółka Dzielona (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka G. ("Spółka Dzielona") jest przedsiębiorstwem energetycznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r., Nr 89, poz. 625 ze zm.), prowadzącym działalność w zakresie sprzedaży energii elektrycznej oraz energii elektrycznej wraz z usługą dystrybucji (tzw. usługa kompleksowa) (dalej łącznie: "sprzedaż energii elektrycznej", "dostawa energii elektrycznej") odbiorcom na podstawie koncesji na obrót energią elektryczną udzielonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 27 czerwca 2007 r. zmienionej decyzją Prezesa URE z dnia 23 maja 2008 r. (dalej: "Koncesja OEE").

Planowany jest podział Spółki G. w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (podział przez wydzielenie), zgodnie z którym podział może zostać dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Skutkiem wskazanego podziału będzie przeniesienie zorganizowanego zespołu składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań, związanego ze sprzedażą energii elektrycznej (dalej: "zorganizowana część przedsiębiorstwa", "ZCP") do E. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka Przejmująca", "Wnioskodawca"). W następstwie dokonanego podziału Spółka G., Spółka Dzielona całkowicie zaprzestanie prowadzenia działalności w zakresie obrotu (sprzedaży) energią elektryczną. Zasadniczym przedmiotem działalności Spółki G. po dniu wydzielenia będzie świadczenie usług na rzecz innych spółek należących do grupy kapitałowej, w zakresie kompleksowej obsługi klientów (odbiorców energii elektrycznej oraz nabywców usług dystrybucji energii elektrycznej). Zarówno podlegająca wydzieleniu część działalności, jak również działalność pozostająca w Spółce Dzielonej stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Planowany dzień wydzielenia, czyli dzień zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy oraz obniżenia kapitału zakładowego Spółki G. to 3 stycznia 2011 r. (dzień podziału).

Najbardziej istotny z punktu widzenia prowadzonej działalności w zakresie obrotu energią elektryczną składnik majątku Spółki G., który objęty zostanie wydzieleniem do Spółki Przejmującej, stanowić będą prawa i obowiązki wynikające z ok. 2 milionów umów zawartych z odbiorcami energii elektrycznej oraz prawa i obowiązki wynikające z Koncesji OEE wydanej przez Prezesa URE. Na Spółkę Przejmującą przeniesione zostaną wszelkie należności i zobowiązania wynikające z umów zawartych w zakresie działalności związanej z obrotem energią elektryczną, tj. wynikające z umów sprzedaży energii elektrycznej, umów zakupu energii elektrycznej, umów zakupu praw majątkowych, w tym należności sporne, dochodzone na drodze postępowania sądowego lub egzekucyjnego.

W zakresie świadectw pochodzenia energii, które nie zostaną wcześniej sprzedane przez Spółkę G., w wyniku planowanego wydzielenia nastąpi przeniesienie ze Spółki G. na Wnioskodawcę praw do świadectw pochodzenia energii i w dalszej kolejności ewentualne ich umorzenie przez Wnioskodawcę.

Spółka Dzielona i Spółka Przejmująca płacą uproszczone zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do złożenia zeznania podatkowego czy też korekty tego zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego Spółki G. za 2010 r. (niezależnie od tego czy złożenie zeznania oraz zapłata podatku dochodowego nastąpi przed czy po dniu podziału) zobowiązana będzie wyłącznie Spółka G.... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zauważyć należy, iż przy wykładni art. 93c OP istotne jest zastrzeżenie, iż chodzi o prawa i obowiązki „pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku". Podatek dochodowy od osób prawnych odnosi się do osoby podatnika (a nie jego majątku) i co do zasady nie jest możliwe przypisanie zobowiązania podatkowego do określonych składników majątku. Tym samym, obowiązek sporządzenia zeznania podatkowego oraz zapłaty podatku nie będzie stanowić przedmiotu ograniczonej sukcesji podatkowej, o której mowa w art. 93c OP.

W przedmiotowej sprawie, zorganizowana cześć przedsiębiorstwa, podlegająca wydzieleniu, nie jest podatnikiem. Podmiotem opodatkowania jest Spółka G. jako osoba prawna. Powyższy fakt implikuje, iż przychody i koszty związane z działalnością ZCP (tj. częścią przedsiębiorstwa prowadzoną przez Spółkę G.) i powstałe do dnia wydzielenia, stanowić będą integralną cześć rozliczeń podatkowych Spółki Dzielonej.

Tym samym, do złożenia deklaracji i zapłaty podatku wynikającego z powyższych rozliczeń zobowiązania będzie Spółka Dzielona, jako Spółka, która zobowiązana była do wykazania w swoim zeznaniu rocznym powstałych / skonkretyzowanych przed dniem podziału przychodów i kosztów podatkowych. W konsekwencji, pomimo, iż rozliczenie w podatku dochodowym za rok 2010 możliwe jest do 31 marca 2011 roku (przy czym może nastąpić przed dniem podziału np. 2 stycznia lub po dniu podziału), to jednak wyłącznie do dnia podziału dochodzi do alokacji przychodów i kosztów do właściwego podmiotu. Wszelkie rozliczenia z tytułu podatku dochodowego staną się stanami zamkniętymi, tzn. nie będą one podlegały sukcesji, zgodnie z treścią art. 93c OP - stając się związane z podmiotem, nie zaś ze składnikami majątkowymi. W omawianej sytuacji nie ma znaczenia termin zapłaty podatku - którym może być każdy dzień do 31 marca 2011 roku, w tym np. 2 stycznia 2011 roku poprzedzający dzień podziału - gdyż jest on terminem technicznym, określającym jedynie termin zapłaty podatku już powstałego za 2010 r. i związanego wyłącznie z osobą podatnika. Próba oderwania technicznego obowiązku zapłaty podatku od samego podatnika oznaczałaby konieczność przyjęcia, iż podatek wynikający z jednego zeznania podatkowego konkretnego podmiotu płacony byłby w częściach przez 2 podmioty, co nie znajduje podstawy prawnej w obowiązujących przepisach oraz zasadach odpowiedzialności podatnika za zobowiązanie podatkowe, wynikające ze składanego zeznania/deklaracji podatkowej.

Stanowisko takie wprost wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lipca 2010 r., sygn. IPPB3/423-203/10-3/EB, gdzie wskazano, iż „przychody i koszty związane z działalnością ZCP (tj. częścią przedsiębiorstwa prowadzoną przez R.), do dnia wydzielenia (30 października 2009 r., tj. do dnia przejęcia ZCP przez E.) stanowiły integralną część rozliczeń podatkowych Spółki dzielonej. Nie ma zatem podstaw prawnych do wyodrębnienia rozliczeń podatkowych w zeznaniu CIT-8 za 2009 r. dla ZCP z rozliczeń R.”. Oczywistym jest, iż złożenie zeznania podatkowego przez spółką dzieloną, w stanie faktycznym rozpatrywanym przez DIS w Warszawie, nastąpi po kilku miesiącach od dnia podziału.

Stanowisko to zgodne jest z zasadą odpowiedzialności podatnika za rozliczenia własnego podatku oraz obowiązku dokonywania przez niego, także po dniu podziału, korekt deklaracji oraz zeznań podatkowych. Jak tymczasem wynika wprost z OP, uprawnienie do skorygowania deklaracji (podobnie obowiązek złożenia zeznania i zapłaty podatku) jest, zgodnie z art. 81 § 1 OP, ściśle związane z osobą podatnika. Uprawnionym do skorygowania własnych rozliczeń może być wiec jedynie Spółka Dzielona. Ewentualna zatem konieczność korekty zobowiązań podatkowych odnoszących się do działalności ZCP sprzed okresu podziału (objętych zeznaniem podatkowym Spółki Dzielonej) nie może w takim przypadku być przedmiotem sukcesji podatkowej. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w jednolitej linii interpretacyjnej organów podatkowych.

Należy podkreślić, iż w zakresie z kolei przychodów i kosztów podatkowych powstałych (skonkretyzowanych) w dniu lub po dniu podziału, których obowiązek rozpoznania przejdzie, zgodnie z zasadą sukcesji z art. 93c OP, na Spółkę Przejmującą, ta ostatnia będzie zobowiązana do ich uwzględniania w swoich rocznych rozliczeniach podatkowych jak również do złożenia samego zeznania podatkowego oraz zapłaty podatku.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż podmiotem odpowiedzialnym za złożenie zeznania podatkowego oraz zapłatę podatku za rok 2010 jest sama Spółka G. W opinii Wnioskodawcy stanowisko takie jest prawidłowe niezależnie od faktu czy samo złożenie zeznania i zapłata podatku nastąpi przed (np. 2 stycznia 2011 roku) czy też w dniu lub po dniu podziału (tj. od 3 stycznia 2011 roku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej „Ksh”), podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 Ksh), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału). W myśl ogólnej zasady do podziału przez wydzielenie należy stosować przepisy o podziale spółek, dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej z wyjątkami dotyczącymi podziału przez wydzielenie. Odpowiednie stosowanie przepisów uzależnione jest od tego, czy spółka, do której jest wnoszona część majątku spółki dzielonej, istnieje (wtedy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki przejmującej), czy jest nowo zawiązana.

Zgodnie z art. 530 § 2 Ksh, w przypadku przeniesienia części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę, wydzielenie następuje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej (dzień wydzielenia).

Punktem wyjścia dla podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie, jak w każdym przypadku podziału, jest sporządzany przez zarząd spółki dzielonej plan podziału.

Stosownie do postanowień art. 531 § 1 Ksh, spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału.

Zgodnie z art. 534 Ksh, plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym.

Wskazane powyżej przepisy regulują problematykę związaną z sukcesją spółek kapitałowych na gruncie prawa cywilnego. Natomiast zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił zamknięty katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku. W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych”, będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej przedmiotem sukcesji. Wobec powyższego, zasadnym jest przyjęcie, iż przedmiotem sukcesji są wszelkie skonkretyzowane prawa i obowiązki podatkowe istniejące na dzień podziału. Należy również podkreślić, iż przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w art. 93c Ordynacji podatkowej, będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej, zakłada wyodrębnienie praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz wskazuje że w odniesieniu do tak wyodrębnionych zespołów praw i obowiązków zachodzi sukcesja podatkowa.

Powyższy przepis wprowadza do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (...). Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o pdop, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok (art. 25 ust. 1a ustawy o pdop).

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Art. 81 § 2 ustawy o pdop, dodaje ponadto, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż planowany jest podział Spółki G. w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (podział przez wydzielenie), zgodnie z którym podział może zostać dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Skutkiem wskazanego podziału będzie przeniesienie zorganizowanego zespołu składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań, związanego ze sprzedażą energii elektrycznej do Spółki Przejmującej. Planowany dzień wydzielenia, czyli dzień zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy oraz obniżenia kapitału zakładowego Spółki G. to 3 stycznia 2011 r. (dzień podziału).

Mając na uwadze fakt, iż wydzielenie nastąpi w 2011 r., do złożenia zeznania podatkowego czy też korekty tego zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego za 2010 r. (niezależnie od tego czy złożenie zeznania oraz zapłata podatku dochodowego nastąpi przed czy po dniu podziału) zobowiązana będzie wyłącznie spółka dzielona.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 3-16 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała