INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 19.11.2010 r. (data wpływu 07.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.12.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową firmę. Zajmuje się działalnością gospodarczą związaną ze sportem. Jest sędzią piłkarskim. Prowadzi mecze piłki nożnej. Dla stałego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych są mu niezbędne wszystkie dostępne środki, takie jak Internet a w szczególności korzystanie z kanałów TV emitujących mecze piłki nożnej. Mecze, ich analizy i powtórki są emitowane na różnych kanałach TV między innymi również w telewizji publicznej. W związku z powyższym Wnioskodawca wykupił w A. Sp. z o.o. pakiet usług, na który składają się wszystkie dostępne stacje (Basic, Polsat Sport HD, HBO, CANAL+HD, Basic PLUS, HD Pack, Canal+), utrzymanie sieci, dostęp do usług cyfrowych z HD PVR, internet. Ponadto w odpowiedzi na wezwanie telefoniczne w dniu 7.02.2011 r. Wnioskodawca doprecyzował, iż z pakietu usług korzysta w miejscu swojego zamieszkania. (na okoliczność przeprowadzonej rozmowy sporządzono notatkę służbową).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyższe koszty Wnioskodawca może na podstawie faktur z A. Sp. z o. o. uwzględniać w podatkowej księdze przychodowi rozchodów...

Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie transmisje meczów piłki nożnej zarówno ligi krajowej jak i zagranicznej musi oglądać, analizować, ewentualnie nagrywać i powtórnie odtwarzać. Cały czas musi się szkolić, gdyż jest to potrzebne w jego działalności. Dostęp do bieżących przekazów i powtórek ma wpływ na jakość jego pracy co przekładać się będzie na ilość sędziowanych przez niego spotkań piłkarskich. Zdaniem Wnioskodawcy brak dostępu do wyżej wymienionych środków bardzo zubożyłby kwalifikacje Wnioskodawcy i nie mógłby efektywnie wykonywać swojej działalności.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - u.p.d.o.f., art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazał enumeratywnie, jakie konkretnie koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to koszty poniesione w dążności, z chęcią osiągnięcia przychodów. Cel ten musi być realny, obiektywnie możliwy oraz istniejące okoliczności faktyczne muszą wskazywać na to, że dany wydatek mógł pozwolić na przewidywanie osiągnięcia przychodów. W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powinien mieć możliwość co miesięcznego uwzględniania omawianych powyżej kosztów, które są nierozerwalnie związane z jego działalnością.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  

Stosownie do treści art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z kolei definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przez użyte w ustawie pojęcie działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

W art. 5a pkt 6 ustawy, oprócz elementu pozytywnego (prowadzenia działalności zarobkowej w sposób zorganizowany i ciągły), ustawodawca wprowadził także element negatywny, tzn. że uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy. Jeżeli zatem uzyskiwany przez osobę fizyczną przychód zaliczany jest w świetle wskazanych powyżej przepisów do odrębnego źródła przychodów, to nawet spełnienie pozytywnego elementu definicji określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy nie powoduje, że przychód podatkowo będzie uznawany za pochodzący z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, fakt iż art. 13 pkt 2 ustawy wymienia przychody sędziego jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wyklucza zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez niego z tego tytułu do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, nawet wówczas gdyby przychody te uzyskane były w ramach zarejestrowanej przez sędziego działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody sędziego kwalifikuje się do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy - działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Dla przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – koszty uzyskania przychodów określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Wyjaśnić również należy, że fakt dokonania rejestracji działalności gospodarczej nie przesądza kwestii zaliczenia uzyskiwanych przychodów do określonego źródła, gdyż regulacja tego zagadnienia podlega wyłącznie przepisom podatkowym. Zatem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych fakt, iż art. 13 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia przychody z uprawiania sportu jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, wyklucza zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez Pana z tego tytułu do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, nawet wówczas gdyby przychody te uzyskane były w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W ocenie tut. Organu podatkowego koszty faktycznie poniesione w celu osiągania przychodu z działalności wykonywanej osobiście (co ma miejsce w rozpatrywanej sprawie) nie mogą być interpretowane dowolnie. W tym zakresie nie mieszczą się wydatki, które osoba fizyczna ponosi na swoje prywatne cele. W analizowanym zdarzeniu przyszłym, wydatki ponoszone w związku z wykupem pakietu usług na który składają się: wszystkie dostępne stacje TV, utrzymanie sieci, dostęp do usług cyfrowych z HD PVR oraz internet stanowią niewątpliwe wydatki o charakterze osobistym.

Z pakietu usług korzysta Pan również do celów prywatnych. Opłatę za korzystanie z usług A. Sp. z o.o ponosić będzie Pan niezależnie od prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż brak jest możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu pakietu usług telewizji kablowej. Przychody sędziego stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście. Co do zasady koszty uzyskania przychodów z tego źródła określane są ryczałtowo. Wprawdzie mogą one również zostać określone w wysokości kosztów faktycznie poniesionych (jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z ryczałtu), jednakże wydatki z tytułu zakupu pakietu usług telewizji kablowej nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Stanowią one bowiem wydatki o charakterze osobistym, tj. służą zaspokojeniu Pana celów osobistych, nie spełniają zatem kryterium celowości, niezbędnego – stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dla możliwości uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.