INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.11.2010r. (data wpływu 24.11.2010r.) oraz piśmie z dnia 11.02.2011r. (data nadania 11.02.2011r., data wpływu 14.02.2011r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 09.02.2011r. Nr IPPB5/423-788/10-3/DG, (data nadania 09.02.2011r., data doręczenia 10.02.2011r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów nieodliczonego podatku VAT z faktur VAT RR - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2010r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów nieodliczonego podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wstępnie uznaną grupą producentów owoców i warzyw oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa owoców. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa od rolników ryczałtowych zgodnie z art. 43; 115 i 116 Ustawy o podatku od towarów i usług owoce, które następnie sprzedaje. Dla udokumentowana czynności nabycia owoców od rolników ryczałtowych Spółka wystawia Faktury VAT RR.

Zgodnie z przepisami Ustawy o podatku od towarów i usług podatnik ma prawo do odliczenia VAT od faktur VAT RR, o ile spełnił wymagania przedstawione w art. 116 Ustawy.

Jednym z warunków postawionych w ww. przepisach jest terminowe wywiązywanie się podatnika, nabywcy towarów, z płatności względem rolnika ryczałtowego. Przy czym, aby zachować prawo do odliczenia VAT, płatność musi być dokonana przelewem.

W przypadku Spółki większość faktur jest płacona terminowo w formie przelewu z rachunku bankowego Spółki.

Są jednak przypadki:

• gdy faktura RR jest płacona z Kasy Firmy lub,

• gdy brak jest środków na rachunku bankowym firmy, nie można zapłacić przelewem faktury RR zgodnie z terminem.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Podatnika, zgodnie z którym zryczałtowany podatek z faktur VAR RR nie zapłaconych zgodnie art. 116 Ustawy o Podatku od towarów usług, może być odniesiony w koszty podatkowe (art. 16 ust. 1 pkt 46 Ustawy o podatku od osób prawnych)...

W przypadku niemożności zachowania terminu lub formy zapłaty dla rolników ryczałtowych, Spółka nieodwołalnie traci prawo do odliczenia zryczałtowanego podatku wskazanego w fakturze VAT RR oraz uznaje ten podatek, jako niepodlegający odliczeniu (art. 16 ust. 1 pkt 46), który może być odniesiony w koszty podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione warunki:

• poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu,

• poniesiony wydatek musi mieć na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów negatywnych określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.
  
  

Konstrukcja podatku od towarów i usług oparta jest na założeniu, że jest on dla przedsiębiorcy neutralny. Wyrazem tej neutralności jest art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.), który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przedsiębiorca, nabywca produktów rolnych, dokonujący transakcji z rolnikiem ryczałtowym wypłaca rolnikowi kwotę ryczałtu w wysokości 6% ceny sprzedaży netto. Przedsiębiorca jako podatnik podatku VAT, wypłacony rolnikowi ryczałt rozlicza jako podatek naliczony tzn. zryczałtowany zwrot podatku VAT zwiększa u niego kwotę podatku naliczonego, o który może obniżyć podatek należny pod warunkiem, że:

1. nabycie produktów rolnych jest związane z dostawą opodatkowaną,
2. zapłata należności za produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku (należna rolnikowi zryczałtowanemu) nastąpiła na rachunek bankowy rolnika zryczałtowanego nie później niż 14 dnia, licząc od dnia zakupu, z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności,
3. w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty należności za produkty rolne zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej nabycie tych produktów albo na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty.
   
   

Niespełnienie powyższych warunków określonych w art. 116 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje brakiem prawa obniżenia podatku należnego.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Podatnik ma więc prawo do uwzględnienia określonej kwoty podatku VAT w kosztach podatkowych, jeżeli zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie przysługuje mu obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT.

Uregulowanie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy interpretować w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Odmienny jest przedmiot obu podatków. Podatek od towarów i usług jest powszechnym podatkiem obrotowym netto (od wartości dodanej). Zasadniczą cechą tego podatku jest prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Skoro podatnikowi, co do zasady przysługuje to uprawnienie, to racjonalne jest uregulowanie o wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów w ramach podatku dochodowego, podatku od towarów i usług, uiszczonego przy nabyciu towarów. Odmienna sytuacja zachodzi, gdy przepisy ustawy o podatku od towarów i usług pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Wówczas racjonalne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego przy nabyciu towarów, albowiem kwota tego podatku nie zostanie zwrócona podatnikowi. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik utracił uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego na skutek niedochowania rygorów wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – brak jest podstaw prawnych do zaliczenia tego podatku do kosztów uzyskania przychodów.

Przepis art. 116 ustawy o podatku do towarów i usług uzależnia możliwość odliczenia zwrotu podatku dokonanego przez nabywcę towarów na rzecz rolnika ryczałtowanego od spełnienia określonych w ustawie warunków. W przypadku utraty prawa do odliczenia na skutek ich niedopełnienia – bez względu na okoliczności, z powodu których nie doszło do spełnienia warunków określonych tym przepisem – brak jest podstaw do przyjęcia, iż w takiej sytuacji podatek naliczony stanowi koszt uzyskania przychodu.

Wobec powyższego, na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego w oparciu o obowiązujące regulacje prawne stwierdzić należy, że w sytuacji kiedy Spółce nie przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o zryczałtowany zwrot podatku od nabywanych od rolnika ryczałtowego produktów rolnych – w związku z niedopełnieniem obowiązków wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług poprzez niespełnienie warunku terminowej zapłaty należności z faktury VAT RR – to nieodliczony podatek od towarów i usług nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego w świetle obowiązującego prawa podatkowego ocena prawna wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.