INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. , przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2010 r. (data wpływu 14 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu 25 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przedmiotu aportu do Spółki z o.o. „B” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przedmiotu aportu do Spółki z o.o. „B” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu 25 listopada 2010 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka „A”) powstała w roku 1996 w wyniku przekształcenia Przedsiębiorstwa Wielobranżowego „A”, założonego w roku 1991. Wspólnikami Spółki „A” są trzy osoby fizyczne, posiadające w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Działalność Spółki „A” obejmuje trzy główne segmenty:

• dzierżawę i wynajem szpitalom i jednostkom medycznym nowej lub używanej medycznej aparatury radiologicznej. Głównie są to tomografy komputerowe, rezonanse magnetyczne oraz aparaty USG, importowane z krajów Europy zachodniej. Spółka „A” zajmuje się również ich obsługą serwisową. Obecnie wydzierżawia xx tomografów komputerowych oraz rezonans magnetyczny. Działalność prowadzona jest w ramach PKD 77.39.Z – „wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowana”,
• sprzedaż sprzętu medycznego: tomografy komputerowe, rezonanse magnetyczne, aparaty RTG, strzykawki automatyczne, wężyki do strzykawek, błony i filmy RTG, sprzęt komputerowy i oprogramowanie na potrzeby służby medycznej (urządzenia nagrywające obrazy z badań radiologicznych na dyskach CD, przeglądarki obrazów diagnostycznych, rozwiązania informatyczne do archiwizacji wyników badań). Działalność prowadzona jest w ramach PKD 46.90.Z – „sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana”,
• Niepubliczne Zakłady Opieki Zdrowotnej. Spółka „A” posiada własne pracownie rentgenodiagnostyki „T” prowadzące badania za pomocą tomografów komputerowych, rezonansu magnetycznego i aparatury USG. Placówki znajdują się w (…). W ramach placówek świadczone są usługi teleradiologii. Działalność prowadzona jest w ramach PKD 86.22.Z – „praktyka lekarska specjalistyczna”.
  
  

Obecnie, Spółka „A” rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji zakładającej utworzenie dwóch podmiotów (spółek córek – spółek kapitałowych). Planuje utworzyć „B” Sp. z o.o. (dalej „B”) oraz „C” Sp. z o.o. (dalej „C”), których kapitały udziałowe wynosić będą po 5.000,00 zł każdy i w których Spółka „A” obejmie 100% udziałów w zamian za wkłady gotówkowe. Następnie Spółka „A” planuje podwyższyć kapitał udziałowy w każdej ze spółek oraz objąć 100% wartości nowoutworzonych udziałów wydanych w zamian za aport zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawa o CIT).

Przedmiotem aportu do „B” będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca zespół składników majątkowych (wyodrębnionych funkcjonalnie), w którego skład wchodzić będą zarówno składniki o charakterze materialnym, jak i niematerialnym, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji zadań związanych z dzierżawą i wynajmem szpitalom i jednostkom medycznym nowej lub używanej medycznej aparatury radiologicznej oraz ich obsługą serwisową, a także zadań związanych ze sprzedażą sprzętu medycznego (PKD 77.39.Z – „wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowana”; PKD 46.90.Z – „sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana”). Składniki te są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki „A” i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Przedmiotem aportu do „C” będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca zespół składników majątkowych (wyodrębnionych funkcjonalnie), w którego skład wchodzić będą zarówno składniki o charakterze materialnym, jak i niematerialnym, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji zadań związanych ze świadczeniem usług w ramach Niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej (PKD 86.22.Z – „praktyka lekarska specjalistyczna”). Składniki te są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki „A” i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W skład opisanych zorganizowanych części przedsiębiorstwa wchodzić będą również prawa z rejestracji znaków towarowych słowno-graficznych, zgłoszonych w urzędzie patentowym RP, pod którymi Spółka „A” obecnie prowadzi swoją działalność. Znaki te w toku długoletniej owocnej działalności gospodarczej zostały odpowiednio wypromowane i obecnie posiadają znaczną wartość rynkową. Z uwagi na specyfikę prowadzonej obecnie przez Spółkę „A” działalności (przede wszystkim działalność w zakresie dystrybucji i handlu sprzętem medycznym oraz usług w ramach Niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej), znaki stanowią niezwykle istotny element wpływający na pozycję rynkową oraz rozpoznawalność Spółki „A” wśród klientów w tych dwóch segmentach rynku. Znaki te nie są ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki „A” i nie są amortyzowane. Również w przypadku ewentualnego zarejestrowania praw ochronnych do znaków towarowych przed planowanym aportem zorganizowanych części przedsiębiorstwa, Spółka „A” nie wprowadzi praw do znaków towarowych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych, gdyż prawa te nie będą spełniały warunków przewidzianych w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.

Głównym celem rozważanego rozwiązania jest wydzielenie dwóch funkcjonalnie wyodrębnionych segmentów działalności, spełniających definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do nowych, odrębnych podmiotów prawa handlowego. Planowany jest także dalszy wzrost wartości znaków towarowych w wyniku decentralizacji prowadzonej działalności gospodarczej i zwiększenia efektywności działań związanych z ochroną prawną znaków i ich efektywnym wykorzystaniem. W szczególności dotyczy to zindywidualizowanej promocji i marketingu związanego z poszczególnymi znakami na własny rachunek każdej ze spółek córek.

Ze złożonego w dniu 25 listopada 2010 r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż przedmiotem aportu do Spółki z o.o. „B” będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa Spółki „A” , obejmująca zespół składników o charakterze materialnym, jak i niematerialnym (związanych z prowadzeniem działalności handlowo-usługowej), w tym:

• licencje na oprogramowanie komputerowe,
• prawo ze zgłoszenia znaku towarowego,
• autorskie prawa majątkowe,
• inne wartości niematerialne i prawne,
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości (bez praw własności do nich).
• prawo własności maszyn, urządzeń technicznych, środków transportu i innych środków trwałych,
• prawa wynikające z umów najmu, dzierżawy oraz leasingu ruchomości,
• prawo własności rzeczowych składników majątku obrotowego (materiałów, towarów, wyrobów gotowych, produkcji niezakończonej),
• wierzytelności,
• środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych i w kasie,
• prawa z polis ubezpieczeniowych,
• rezerwy na zobowiązania,
• zobowiązania (handlowe, finansowe, kredytowe i inne),
• zobowiązania publiczno-prawne i wobec pracowników,
• prawa i obowiązki z umów handlowych, w których podmiot wnoszący występuje zarówno w roli zleceniobiorcy, jak i zleceniodawcy,
• prawa i obowiązki z innych umów i stosunków prawnych wiążących wnoszącego aport,
• prawa i obowiązki wynikające z umów o dofinansowanie działalności operacyjnej i inwestycyjnej z funduszy pomocowych,
• tajemnice przedsiębiorstwa i know-how,
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Dodatkowo Spółka otrzymująca aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejmie pracowników zatrudnionych w Spółce „A” w pionie obsługującym działalność handlowo-usługową w oparciu o przepisy art. 23¹ Kodeksu pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu sprawy (dotyczącego segmentów działalności prowadzonych obecnie w ramach Spółki „A”) oraz zdarzenia przyszłego dotyczącego planowanego aportu, można stwierdzić, że przedmiot aportu do Spółki „B” będzie miał postać zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, aby prawidłowo sprecyzować pojęcie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” należy wyjść od definicji „przedsiębiorstwa”. Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „przedsiębiorstwo”, dlatego też dla celów VAT należy posiłkować się definicją zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwę przedsiębiorstwa),
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nich, wynikające z innych stosunków prawnych,
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
• koncesje, licencje i zezwolenia,
• patenty i inne prawa własności przemysłowej,
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
• tajemnice przedsiębiorstwa,
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Definicja ta budzi w praktyce szereg wątpliwości, odnoszących się przede wszystkim do zamieszczonego w niej katalogu składników przedsiębiorstwa, a mianowicie, czy ma on charakter zamknięty, czy też jedynie przykładowy. Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie, w konkretnym stanie faktycznym, przedsiębiorstwo może obejmować także inne, nie wymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Potwierdza to treść art. 55² Kodeksu cywilnego, w myśl którego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wymienione powyżej składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich, jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest więc, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Natomiast definicja „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”, określona jest od dnia 1 grudnia 2008 r. w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W myśl tego przepisu – zorganizowana część przedsiębiorstwa – to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zdaniem organów podatkowych, do spełnienia powyższych wymogów niezbędne jest wydzielenie części przedsiębiorstwa zarówno pod względem organizacyjnym, finansowym, jak i funkcjonalnym (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Jak wyjaśniał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 kwietnia 2009 r., nr IPPP3/443-29/09-4/SM, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym organ podatkowy zwraca uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Choć – w opinii Spółki „A” – skoro nie wynika to wprost z przepisu, warunek ten można traktować jako pewną nadinterpretację przepisu.

Wyodrębnienie finansowe, w opinii Dyrektora, oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wymóg, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem – jak wyjaśniano w ww. interpretacji – aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Składniki te powinny pozostawać we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

W ocenie Spółki „A”, w przypadku aportu do Spółki „B” można mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym. Działalność handlowa i usługowa związana z wynajmem, sprzedażą i obsługą serwisową aparatury teleradiologicznej, jako działalność nie związana z prowadzeniem NZOZ-ów, siłą rzeczy stanowi oddzielny pion w obecnie działającej Spółce „A”.

Zdaniem Spółki „A”, spełniony jest również drugi warunek dotyczący wyodrębnienia finansowego. Specyfika rozliczeń finansowych z Narodowym Funduszem Zdrowia oraz wysoki stopień ich sformalizowania powoduje, że Spółka „A” prowadzi odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, dzięki którym możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do każdej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tej związanej z działalnością NZOZ-ów, jak i w efekcie tego, tej związanej z działalnością handlową i serwisową).

Spółka „A” stoi na stanowisku, że również ostatni warunek związany z pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym jest spełniony w niniejszym przypadku. Nie ulega bowiem wątpliwości fakt, że aby można było mówić o możliwości funkcjonowania w obrocie gospodarczym niezbędni są pracownicy do wykonywania przypisanych im funkcji. Prowadzenie działalności handlowej i serwisowej w zakresie wynajmu sprzętu medycznego i jego kompleksowej obsługi serwisowej, wymaga zatrudnienia specjalistów (techników, inżynierów, informatyków), którzy pełnią przypisane im funkcje w ramach odrębnie funkcjonującego już w strukturach obecnej Spółki „A” , zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Zdaniem Spółki „A” , zespół składników majątkowych i niemajątkowych, związanych z działalnością handlowo-serwisową, odznacza się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym i może, w opinii Spółki „A” , zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Z opisu sprawy wynika, iż działalność Spółki „A” obejmuje trzy główne segmenty:

• dzierżawę i wynajem szpitalom i jednostkom medycznym nowej lub używanej medycznej aparatury radiologicznej,
• sprzedaż sprzętu medycznego: tomografy komputerowe, rezonanse magnetyczne, aparaty RTG, strzykawki automatyczne, wężyki do strzykawek, błony i filmy RTG, sprzęt komputerowy i oprogramowanie na potrzeby służby medycznej,
• Niepubliczne Zakłady Opieki Zdrowotnej.
  
  

Obecnie, Spółka „A” rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji zakładającej utworzenie dwóch podmiotów (spółek córek – spółek kapitałowych). Planuje utworzyć Spółki: „B” oraz „C”, których kapitały udziałowe wynosić będą po 5.000,00 zł każdy i w których Spółka „A” obejmie 100% udziałów w zamian za wkłady gotówkowe. Następnie Spółka „A” planuje podwyższyć kapitał udziałowy w każdej ze spółek oraz objąć 100% wartości nowoutworzonych udziałów wydanych w zamian za aport zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Przedmiotem aportu do „B” będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca zespół składników majątkowych (wyodrębnionych funkcjonalnie), w którego skład wchodzić będą zarówno składniki o charakterze materialnym, jak i niematerialnym, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji zadań związanych z dzierżawą i wynajmem szpitalom i jednostkom medycznym nowej lub używanej medycznej aparatury radiologicznej oraz ich obsługą serwisową, a także zadań związanych ze sprzedażą sprzętu medycznego. Jak wskazał Zainteresowany, składniki te są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki „A” i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Przedmiotem aportu będą:

• licencje na oprogramowanie komputerowe,
• prawo ze zgłoszenia znaku towarowego,
• autorskie prawa majątkowe,
• inne wartości niematerialne i prawne,
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości (bez praw własności do nich).
• prawo własności maszyn, urządzeń technicznych, środków transportu i innych środków trwałych,
• prawa wynikające z umów najmu, dzierżawy oraz leasingu ruchomości,
• prawo własności rzeczowych składników majątku obrotowego (materiałów, towarów, wyrobów gotowych, produkcji niezakończonej),
• wierzytelności,
• środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych i w kasie,
• prawa z polis ubezpieczeniowych,
• rezerwy na zobowiązania,
• zobowiązania (handlowe, finansowe, kredytowe i inne),
• zobowiązania publiczno-prawne i wobec pracowników,
• prawa i obowiązki z umów handlowych, w których podmiot wnoszący występuje zarówno w roli zleceniobiorcy, jak i zleceniodawcy,
• prawa i obowiązki z innych umów i stosunków prawnych wiążących wnoszącego aport,
• prawa i obowiązki wynikające z umów o dofinansowanie działalności operacyjnej i inwestycyjnej z funduszy pomocowych,
• tajemnice przedsiębiorstwa i know-how,
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Dodatkowo Spółka otrzymująca aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejmie pracowników zatrudnionych w Spółce „A” w pionie obsługującym działalność handlowo-usługową w oparciu o przepisy art. 23¹ Kodeksu pracy.

Zdaniem Spółki „A”, zespół składników majątkowych i niemajątkowych, związanych z działalnością handlowo-serwisową, odznacza się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W świetle art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. W tym miejscu należy zauważyć, że wyodrębnienie organizacyjne nie jest tożsame z wyodrębnieniem formalno-prawnym. Oznacza to, iż aby określona część przedsiębiorstwa mogła być wyodrębniona organizacyjnie nie musi stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż przedmiot aportu do Spółki z o.o. „B” będzie miał postać zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż opisany we wniosku zespół składników spełnia wszystkie wskazane wyżej przesłanki.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej uznania przedmiotu aportu do Spółki z o.o. „B” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Natomiast kwestia dotycząca uznania przedmiotu aportu do Spółki z o.o. „C” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 6 grudnia 2010 r. nr ILPP1/443-1002/10-5/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.