INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę drogi zlokalizowanej na gruncie należącym do Gminy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę drogi zlokalizowanej na gruncie należącym do Gminy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje program pn. „...(…)" współfinansowany ze środków Funduszu Spójności Unii Europejskiej. W ramach tego programu wybudowana została oczyszczalnia. Powyższe zadanie obejmowało również wybudowanie utwardzonej drogi dojazdowej, do oczyszczalni, na gruncie stanowiącym przedmiot własności Gminy. Na wybudowanie w/w drogi Wnioskodawca uzyskał pozwolenie budowlane. Zgodnie z zasadą superficies solo cedit wszystko co zostało wybudowane na gruncie należącym do właściciela hipotecznego (Gminy), stanowi jego własność. Na obecnym etapie zabudowy przestrzennej, Gmina nie posiadała ekonomicznych podstaw do zabudowy w/w gruntów. Tym samym Wnioskodawca poniósł nakłady finansowe na wybudowanie w/w drogi, które nie podlegają zwrotowi od Gminy z uwagi na postanowienia umowy, zawartej w dniu 26 marca 2007 r. z Gminą, na zajęcie działek gruntu, celem prowadzenia robót związanych z budową oczyszczalni. W/w postanowienie umowy mówi o tym, iż Wnioskodawcy-inwestorowi, który uzyskał prawo do dysponowania gruntem, nie przysługuje roszczenie o jego nabycie, jak i roszczenie o zwrot nakładów poniesionych w związku z otrzymaniem niniejszego zezwolenia. Przedmiotowa droga służy nie tylko oczyszczalni Wnioskodawcy lecz korzystają z niej również okoliczni rolnicy dojeżdżający do swoich pól uprawnych. Wnioskodawca nie posiada zetem żadnej kontroli nad wyżej wymienioną drogą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku budowy drogi na gruncie należącym do Gminy, nakłady winny być rozliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, w dacie ich poniesienia jako koszty pośrednie poniesione w celu uzyskania przychodów...

Zdaniem Spółki, brak podstaw do traktowania wymienionych nakładów jako poniesionych w obcym środku trwałym, gdyż ustawową przesłanką z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest przejęcie inwestycji do używania, które w orzecznictwie i piśmiennictwie prawno-podatkowym rozumie się jako użytkowanie nakładów w oparciu o umowę najmu, dzierżawy lub inną o podobnym charakterze, co w min. przypadku nie zachodzi. Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione nakłady winny być rozliczone w ciężar kosztów podatkowych jednorazowo, w dacie ich poniesienia, jako koszty pośrednie poniesione w celu uzyskania przychodów. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualną wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 września 2008 r. Znak ITPB1/415-374/08/WM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie bezpośredniego związku między tym wydatkiem a przychodem. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu, każdorazowo spoczywa na podatniku.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a – 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ww. ustawy, za środki trwałe podlegające amortyzacji, z zastrzeżeniem art. 16c, uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych” - zwane także środkami trwałymi.

Ustawa o pdop nie definiuje pojęcia „inwestycji w obcych środkach trwałych. Wobec tego dla ustalenia znaczenia tego pojęcia w pierwszej kolejności należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą inwestycje w obcych środkach trwałych to poniesione przez podatnika nakłady na ulepszenie (polegające na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji) środka trwałego używanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności. Powyższe dotyczy środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej inwestycji wybudowała oczyszczalnię wraz z drogą dojazdową. Droga dojazdowa została wybudowana na gruncie należącym do Gminy i stanowi jej własność (zgodnie z zasadą superficies solo credit). Nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na wybudowanie drogi na podstawie umowy zawartej z Gminą nie będą podlegać zwrotowi. Ponadto Spółka zwróciła uwagę, iż droga nie będzie służyć tylko oczyszczalni, ale także okolicznym rolnikom dojeżdżającym do pól uprawnych.

Z uwagi na powyższe, przedmiotowe wydatki nie stanowią wydatków poniesionych na wytworzenie własnego środka trwałego, jak i „inwestycji w obcym środku trwałym”, a tym samym nie mogą być rozliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych. W związku z tym, należy rozstrzygnąć, czy poniesione wydatki mogą stanowić koszt podatkowy, w świetle przesłanek o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Budowa drogi do oczyszczali umożliwi Spółce prawidłowe funkcjonowanie, co ma wpływ na uzyskiwane przychody. Wobec powyższego, wydatki poniesione na jej budowę należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, bowiem nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, lecz ich poniesienie jest warunkiem uzyskania przychodu.

Moment potrącania kosztów podatkowych uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f – 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o pdop).

Reasumując, w myśl przepisów ustawy o pdop, stwierdzić należy, iż poniesione przez Spółkę wydatki związane z budową drogi na gruncie należącym do Gminy, stanowią koszty uzyskania przychodów i jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanym przez Spółkę przychodem potrącane są w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.