INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie kwalifikacji otrzymanych przez Spółkę zrealizowanych odsetek w ramach usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) powstałych na działalności strefowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie kwalifikacji otrzymanych przez Spółkę zrealizowanych odsetek w ramach usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) powstałych na działalności strefowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest osobą prawną - spółką kapitałową, której udziałowcem jest zagraniczna osoba prawna. Spółka-matka posiada udziały i akcje również w innych spółkach, w tym działających w Polsce oraz w innych Państwach. Spółki w ten sposób powiązane tworzą zatem grupę kapitałową, zwaną dalej „grupą".

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na podstawie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dochody z tej działalności, w części objętej zezwoleniami, są przedmiotowo zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych stosownie do przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie dwóch zezwpleń. W odniesieniu do drugiego zezwolenia w chwili obecnej prowadzona jest inwestycja, której zezwolenie dotyczy.

Przedmiotem zapytania jest kwalifikacja przychodów finansowych z tytułu udziału w umowie CASH POOLING jako przychodów objętych zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ramach grupy spółek, o której mowa wyżej, zdecydowano o przystąpieniu do oferowanej przez Bank usługi „Cash pooling". W ramach zawartej pomiędzy spółkami oraz bankiem umowy (umów), jedna ze spółek ma objąć pozycję „pool leadera", zwanego w umowie przygotowanej przez Bank „Agentem". W niniejszym przypadku Agentem jest spółka mająca siedzibę prawną, a tym samym rezydencję podatkową, na terytorium Republiki Włoskiej. Pozostałe spółki, w tym składająca niniejsze zapytanie, będą uczestnikami.

Zgodnie z umową na imię „Agenta" będzie prowadzony rachunek bankowy, na którym będą „poolowane" środki, pochodzące z rachunków uczestników. Rachunek ten będzie prowadzony w Banku w Londynie.

W przypadku polskiej spółki przekazywanie środków pieniężnych na rachunek Agenta będzie odbywało się według następującego schematu:

Podatnik posiada rachunek w Banku w W. oraz rachunek w Banku w Londynie. Obydwa rachunki mają charakter rachunków walutowych i prowadzone są w EURO. Saldo (pozytywne albo negatywne) na rachunku w Banku w Warszawie na koniec każdego dnia będzie transferowane na rachunek w Banku w Londynie. Z rachunku w Banku w Londynie środki będą przekazywane tego samego dnia na rachunek Agenta.

Transfer ten będzie polegał na tym, że w przypadku salda pozytywnego na koniec dnia środki zostaną przekazane z rachunku w Banku w W. na rachunek w Banku w Londynie. Następnie zostaną przekazane na rachunek Agenta. Stan na rachunku wyniesie 0 EURO (zero).

W przypadku salda negatywnego (ujemengo) na koniec dnia, saldo to zostanie wyzerowane w następujący sposób. Z rachunku Agenta zostaną przekazane na rachunek Podatnika w Banku w Londynie środki w wysokości odpowiadającej ujemnemu saldu Podatnika na rachunku w Banku w W.. Następnie środki te zostaną przelane na rachunek Podatnika w Banku w W..

Następnego dnia roboczego rano na rachunku w Banku w W., w obydwu przypadkach, saldo dostępne wyniesie 0 EURO (zero). Struktura opisana w umowie cash pooling w tym wariancie funkcjonować ma na zasadzie transferów jednokierunkowych.

Rozliczenie wzajemnych sald, z tytułu przekazanych kwot będzie się odbywało co do zasady nie rzadziej niż raz w roku.

Również raz w roku będzie następowała wypłata odsetek pomiędzy Agentem i innymi uczestnikami umowy cash poolingu; odsetki będą wypłacane w taki sposób, że każdy z uczestników umowy będzie je wypłacał Agentowi, a Agent będzie wypłacał je dalszym uczestnikom umowy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwota przychodów z tytułu udziału w umowie cash pooling (przede wszystkim odsetki wypłacane przez pozostałych uczestników cash pooling) będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody związane z umową cash pooling, w przypadku podmiotów prowadzących działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej stanowią przychody z działalności „strefowej", do których stasuje się przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadniając przedstawione wyżej stanowisko należy wskazać na argumenty wynikające z analizy językowej i systemowej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34, ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z § 5 ust 5 rozporządzenia SSE.

Dla analizowanego zagadnienia podstawowe znaczenie mają przepisy § 5 ust. 5 i 6 rozporządzenia SSE. Z przepisów tych wynika, że zwolnienia w podatkach dochodowych z tytułu zrealizowanej inwestycji na terenie SSE na podstawie zezwolenia, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności również poza obszarem strefy, wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej tego przedsiębiorcy prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy, pod warunkiem wyodrębnienia jej pod względem organizacyjnym. Zatem zwolnienie przedmiotowe w podatku dochodowym od osób prawnych, które stanowi zasadniczy przedmiot pomocy publicznej z tytułu inwestycji zrealizowanej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. Zwolnienie to nie obejmuje natomiast dochodów z działalności prowadzonej poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej.

Zakres zwolnienia przedmiotowego limitowany jest również treścią przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że zwolnione od podatku dochodowego są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 u.s.s.e., przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy. Przepis art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przewiduje natomiast że zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Porównując przytoczone przepisy można zauważyć, że obydwa zakreślają granicę zwolnienia z podatku do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Zwolnienie podatkowe z tytułu działalności w SSE, podobnie jak inne zwolnienia przewidziane w przepisach art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi wyjątek od zasady powszechności opodatkowania dochodów z wszelkich źródeł, niezależnie od ich rodzaju i miejsca. Zastrzeżenie to ma podstawowe znaczenie dla wykładni przepisów, w których omawiane zwolnienie podatkowe jest opisane, bowiem jedną z podstawowych reguł wykładni prawa jest obowiązek dokonywania ścisłej wykładni przepisów o charakterze lex specialis. Oznacza to zakaz dokonywania wykładni rozszerzającej, w szczególności poprzez odwołanie się do analogii tudzież bliżej nieokreślonego celu, czy zamiaru ustawodawcy. Ograniczenie w procesie wykładni do ścisłego interpretowania wyjątku stanowi też zasadniczą trudność w przypadku, gdy ustawodawca zdefiniował go poprzez odesłanie do pojęć o nieostrym charakterze, co odnosi się również przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przeprowadzając proces wykładni koniecznym jest odwołanie się do definicji pojęcia „działalności gospodarczej". Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera autonomicznej definicji tego pojęcia i w tym zakresie należy przywołać definicję z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). W piśmiennictwie wskazuje się podstawowe wyróżniki normatywnego pojęcia działalności gospodarczej, które dotychczas zostało zdefiniowane w kilku aktach prawnych, w postaci celu zarobkowego (czyli zdolności do potencjalnego choćby generowania zysku), zorganizowanego i ciągłego (przynajmniej w założeniach powtarzalnego) sposobu wykonywania oraz działania we własnym imieniu i na własny rachunek. Nie stanowi zatem działalności gospodarczej w rozumieniu cytowanej ustawy działalność prowadzona na ryzyko i odpowiedzialność innego podmiotu, albowiem -jak słusznie podnosi się w piśmiennictwie - fakt osobistego ponoszenia ryzyka zawodowego i ekonomicznego przesądza w pewnym stopniu o zarobkowym charakterze działalności.

Dochody przedsiębiorcy ze źródeł innych niż ta szeroko zdefiniowana działalność gospodarcza nie będą objęte zwolnieniem podatkowym. To prowadzi do pytania, jakie formy aktywności przedsiębiorcy nie będą kwalifikowane jako działalność gospodarcza, a tym samym, z jakich źródeł dochody będą wyłączone ze zwolnienia podatkowego. Precyzyjna odpowiedź na powyższe pytanie wymagałaby ustalenia jasnego kryterium rozgraniczenia form aktywności przedsiębiorcy zaliczanych i niezaliczanych do działalności gospodarczej.

Takiego kryterium niestety nie przewidują definicje legalne, ale również nie zostało ono wypracowane ani w doktrynie, ani w orzecznictwie. Nie będzie przy tym wystarczające odesłanie do klasyfikacji PKD, bowiem ona określa wyłącznie dla celów statystycznych przedmiot działalności podstawowej przedsiębiorcy, ale już nie odnosi się do form towarzyszących, takich jak pobieranie bonusów od kontrahentów tudzież korzystanie w celach zarobkowych z instrumentów finansowych. Zatem, dysponując szeroką definicją pojęcia działalności gospodarczej, przy braku kryterium pozwalającego na wydzielenie z działalności przedsiębiorcy takich form aktywności, które nie mieszczą się w pojęciu działalności gospodarczej, można przyjąć, że co do zasady dochody uzyskiwane przez przedsiębiorcę są dochodami z działalności gospodarczej. Dochody przedsiębiorcy kwalifikowane jako pochodzące ze źródła niezaliczonego do działalności gospodarczej stanowią wyjątek (np. zasądzony zwrot kosztów procesowych).

Drugim warunkiem, jaki musi być spełniony, aby dochód z danego źródła podlegał zwolnieniu przedmiotowemu w podatku dochodowym, jest aby dochód ten był uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 u.s.s.e. W zezwoleniu na prowadzenie działalności w SSE określany jest m.in. przedmiot działalności gospodarczej (art. 16 ust. 1 u.s.s.e.). Zwolnienie podatkowe dotyczy zatem dochodów wyłącznie z tej działalności, która zgodna jest z przedmiotem działalności gospodarczej określonym w zezwoleniu. Jeśli w zezwoleniu nie ujęto całkowicie przedmiotu działalności przedsiębiorcy, to te zakresy działalności, które nie są objęte zezwoleniem, są traktowane jako działalność gospodarcza, która nie jest prowadzona na podstawie zezwolenia. Nie ma przy tym znaczenia, czy przedsiębiorca rozdzielił organizacyjnie działalność nieobjętą zezwoleniem, czy też nie dokonał takiego wyodrębnienia. Dochody z działalności nieobjętej zezwoleniem nie mogą korzystać ze zwolnienia podatkowego.

Ostatnim warunkiem, jaki musi być spełniony, aby przedsiębiorca nabył prawo do zwolnienia dochodu z podatku, jest uzyskanie tego dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Kryterium to oznacza, że zwolnienie podatkowe dotyczy wyłącznie dochodu uzyskanego ze źródła zlokalizowanego na terenie SSE. Jeżeli natomiast działalność gospodarcza prowadzona jest częściowo również poza terenem strefy, wówczas dochód uzyskany z działalności poza strefą nie jest objęty zwolnieniem.

Uzasadniając przedstawione na wstępie stanowisko podatnika należy zwrócić uwagę, iż prawodawca nie określa, co oznacza, że działalność gospodarcza prowadzona jest na terenie strefy. W stanie prawnym obowiązującym przed 2001 r. rozporządzenia wykonawcze o ustanowieniu poszczególnych SSE zawierały definicję wyrobów wytworzonych na terenie specjalnej strefy. Wyrób był uznawany za wytworzony na terenie strefy, jeśli nie był przekroczony określony procentowo (70%) wskaźnik kosztów jego wytworzenia o pochodzeniu „pozastrefowym". Obecnie obowiązujące przepisy takiego wyróżnika strefowości wyrobu lub usługi nie zawierają. Jego brak należy zresztą ocenić pozytywnie, bowiem gdyby go wprowadzono, to stanowiłby istotne utrudnienie rozliczeń z fiskusem poprzez wymuszenie dokonywania skomplikowanych obliczeń obarczonych dużym ryzykiem błędu (chociażby ze względu na wahania kursów walut, zmiany cen towarów i usług spowodowane dużymi wahaniami cen niektórych surowców itp.) Po wtóre, ograniczałoby to pozytywne oddziaływanie przedsiębiorstw funkcjonujących w strefie na jej otoczenie, a przecież to rozwój przedsiębiorstw znajdujących się poza SSE jest jednym z najważniejszych celów ich utworzenia. Oceniając zatem, czy dany wyrób bądź usługa są wytworzone na terenie strefy, należy ocenić faktyczne miejsce ich wytworzenia, na co składa się nie tylko czysto pojmowany proces produkcji, ale również całość działań związanych z tą produkcją.

Praktyczne zastosowanie powyższego kryterium nie powinno budzić wątpliwości w przypadku, gdy całość działalności związanej z wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi jest realizowana na terenie strefy. Takie przypadki nie są jednakże typowe dla współczesnej gospodarki, która w coraz większym stopniu opiera się na kooperacji wielu podmiotów. Można wręcz przyjąć, że dzisiaj normą jest, iż producent jakiegoś wyrobu przede wszystkim organizuje proces produkcji u swoich podwykonawców, samemu ograniczając się np. do nabycia i dostarczenia podwykonawcom podstawowych materiałów oraz do złożenia wyrobu finalnego z komponentów dostarczonych przez podwykonawców. Na podobnych zasadach opiera się schemat organizacyjny procesu świadczenia usług. Powstaje zatem pytanie, czy dochody z tytułu zbycia wyrobów lub usług wykonanych według podanego wyżej schematu, będą uznane za spełniające kryterium dochodów z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy. W ocenie Wnioskodawcy należy na to pytanie udzielić odpowiedzi twierdzącej. Przyjęcie stanowiska przeciwnego oznaczałoby natomiast, że ustawodawca wprowadził warunek w praktyce niemożliwy do spełnienia przez większość podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i oderwany od współczesnych realiów gospodarczych, a to naruszałoby paradygmat racjonalnego prawodawcy.

Opisane wyżej kryteria pozwalają na łatwe zastosowanie w odniesieniu do dochodów z typowych źródeł. Niemniej w praktyce podmioty uzyskują również dochody ze zdarzeń towarzyszących podstawowej działalności, np. z lokat bankowych, w tym lokat typu overnight, udziału w umowach cash pooling itp. Kwestie dochodów z tych zdarzeń budzą wątpliwości, bowiem zależnie od okoliczności mogą być kwalifikowane jako dochody z działalności objętej zezwoleniem i prowadzonej na terenie SSE albo jako dochody z odrębnej działalności. Powszechnie przyjmuje się, jako kryterium pozwalające na rozgraniczenie, czy dochód z takiego pomocniczego źródła przychodów podlega zwolnieniu podatkowemu, czy też jest opodatkowany na zasadach ogólnych, istnienie związku tego przychodu z działalnością prowadzoną w strefie (por. np. pismo Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 26 marca 2004 r., PD/423-046/2004; pismo Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 24 maja 2004 r., PD/423-057/04/6489; pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 2 sierpnia 2004 r., IS.I/3-423/65/04; pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 22 czerwca 2004 r., IS.I/3-423/51/04).

Odnosząc powyższe uwagi do przedmiotu zapytania należy stwierdzić, iż w przypadku udziału w umowie cash pooling ma ona niewątpliwie pomocniczy charakter w stosunku do działalności spółki i pozostaje w ścisłym związku z działalnością prowadzoną w specjalnej strefie ekonomicznej. Oceniając relację udziału w umowie cash pooling względem działalności podstawowej należy stwierdzić, że ma ona charakter służebny względem działalności podstawowej. Celem tej umowy jest lepsze zarządzanie środkami pieniężnymi będącymi w dyspozycji spółki, pozyskanie tańszego niż bankowe finansowania inwestycji oraz bieżącej działalności, a wreszcie wykorzystanie efektu skali.

Zatem, skoro umowa cash pooling jest ściśle związana z działalnością w specjalnej strefie ekonomicznej - z jednej strony służy jej finansowaniu, a z drugiej pozwala lepiej wykorzystać wolne środki finansowe, zatem spełnione są przesłanki pozwalające na zaliczenie przychodów z realizacji tej umowy do przychodów strefowych, do których stosuje się przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem przychody te korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, jako przychody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia na prowadzenie tej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Umowa „cash poolingu” jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. pool leadera, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Stosownie do postanowień art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm. – określanej dalej skrótem „ustawa o pdop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (…), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 17 ust. 4 ww. ustawy o pdop zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Aby w sposób jednoznaczny stwierdzić, że otrzymywane przez Spółkę odsetki (zrealizowane) w ramach umowy cash poolingu związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie strefy w oparciu o zezwolenie czy też nie, należy dokonać oceny indywidualnego przypadku, w konkretnym stanie faktycznym. Odsetki z tytułu środków zgromadzonych na rachunku bankowym uczestniczącym w umowie cash poolingowej mogą być uzyskane w ramach działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, ale mogą stanowić również odrębną działalność, niezwiązaną z działalnością korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tak więc, jeśli otrzymane przez Spółkę odsetki (zrealizowane) w ramach usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) związane są z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością w strefie, przychody i koszty z tym związane mogą być oceniane jako łączące się z działalnością prowadzoną w strefie. Tym samym dochód ten, w części, w jakiej związany jest z działalnością objętą zezwoleniem, może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast odsetki z tytułu środków zgromadzonych na rachunku bankowym uczestniczącym w umowie cash poolingowej, które nie są związane z działalnością strefową będą stanowiły przychód z działalności finansowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie tut. Organu, odsetki (zrealizowane) w ramach umowy cash poolingu z tytułu środków pieniężnych otrzymanych przez Spółkę, od środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży wyrobów wymienionych w zezwoleniu, czyli z działalności strefowej, podlegają zaliczeniu do przychodów strefowych, z których dochód podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytania nr 2 zdarzenie przyszłe wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę pism różnych Organów podatkowych, tut. Organ podkreśla, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach w odzwierciedleniu do konkretnego stanu faktycznego i nie mają charakteru wiążącej wykładni prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.