INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30.09.2010 r. (data wpływu 18.10.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14.12.2010 r. (data wpływu 20.12.2010 r.) na wezwanie z dnia 06.12.2010 r. i uzupełnione pismem z dnia 19.01.2011 r. (data wpływu 21.01.2011 r.) na wezwanie z dnia 14.01.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.10.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14.12.2010 r. (data wpływu 20.12.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 06.12.2010 r., oraz pismem z dnia 19.01.2011 r. (data wpływu 21.01.2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 14.01.2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - firma jednoosobowa: 81.30.Z - Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni, i 49.32.Z - Działalność taksówek osobowych. W Polsce Wnioskodawca posiada nr NIP i NIP-PL oraz jest zgłoszony do podatku VAT i VAT-UE. W Holandii Wnioskodawca posiada nr BTW (VAT), gdyż tam odprowadza podatek VAT (19%)

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał iż:

Przychody z taksówki uzyskuje pracując w kraju około 7 miesięcy w roku. Odprowadza podatek VAT w wys. 3% i składa deklarację VAT – 12 w którym wykazuje wartość świadczonych usług i kwotę zryczałtowanego podatku. Natomiast przychody z usług związanych z zagospodarowaniem terenów zieleni, uzyskuje w Holandii. Wnioskodawca jest tam zatrudniany jako polska firma przez około 5 miesięcy w roku. Podatek BTW (VAT) w wysokości 19% jest płacony w Holandii. Ponieważ w kraju Wnioskodawca nie uzyskuje z tego rodzaju działalności przychodów składa deklaracje VAT – 7 wpisując 0.

Wnioskodawca wskazał, iż od 30.04.2004 r. jest podatnikiem podatku VAT, jednak w 2010 r. nie uzyskał obrotów w wysokości 100.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku:

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego podatku VAT, jeśli nie przekroczył w roku podatkowym 2010 limitu ustawowego 100.000 zł, a nadal będzie płacił podatek BTW (VAT) w Holandii...

Zdaniem Wnioskodawcy ma On prawo do skorzystania ze zwolnienia, ponieważ nie przekroczył limitu 100 000 zł. Zdaniem Wnioskodawcy do limitu zalicza się tylko przychody z działalności taksówek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W tym miejscu wskazać trzeba, iż w myśl art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł. Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w 2010r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009r. była wyższa niż 50.000 zł. i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 15 stycznia 2010 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosowanie do art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymuje brzmienie: Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca od dnia 30.04.2004 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z zagospodarowaniem terenów zieleni, oraz działalność taksówek osobowych. Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zielonych Wnioskodawca świadczy wyłącznie na terytorium Holandii z tego tytułu nie jest płacony podatek VAT na terytorium Polski a jedynie na terytorium Holandii. Natomiast usługi taksówek są świadczone w Polsce. Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług taksówek odprowadza podatek VAT, w wys. 3% i składa deklarację VAT – 12 w której wykazuje wartość świadczonych usług i kwotę zryczałtowanego podatku. Wnioskodawca wskazuje, iż w 2010 r. ustawowy limit w kwocie 100 000 zł z tytułu świadczenia usług taksówek nie został przez Niego przekroczony. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości z ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w cyt. art. 113 ust. 14 pkt 2 cyt. ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Zgodnie z § 26 ww. rozporządzenia Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W załączniku do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono usługi jubilerskie, doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego oraz usługi prawnicze.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić trzeba, że Wnioskodawca spełnił warunki do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w 2011 r. ponieważ osiągnął obroty ze sprzedaży w 2010 r. poniżej wskazanego w art. 113 ust. 1 limitu oraz upłynął okres dłuższy niż rok licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował tego zwolnienia bowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 30.04.2004 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, iż w zakresie pozostałych pytań zawartych we wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.