INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2010 r. (data wpływu 27 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur korygujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 31 grudnia 1999 r. pomiędzy Wnioskodawcą (Sprzedawca) a Spółdzielnią Mieszkaniową (Kupujący) zawarta została umowa sprzedaży energii cieplnej, na podstawie której Sprzedawca zobowiązał się dostarczyć Kupującemu ciepło do określonych obiektów w ilości 5,4809 MW, wynikającej z sumy mocy zamówionej na potrzeby centralnego ogrzewania, wentylacji i przygotowania ciepłej wody użytkowej.

Pismem z dnia 24 stycznia 2001 r., Kupujący zwrócił się do Sprzedawcy o przyjęcie na 2001 r. zmiany mocy zamówionej na 4,01 MW podając, że dokonał ocieplenia elewacji budynków, poprawił izolację termiczną instalacji c.o. i c.w.u. wraz z sieciami osiedlowymi oraz wymienił sieć czteroprzewodową na dwuprzewodową. Kupujący przedłożył dokumenty na potwierdzenie podanych w piśmie okoliczności. W związku z odmową uwzględnienia żądania Kupującego przez Sprzedawcę, Kupujący wniósł do sądu pozew z żądaniem zasądzenia na jego rzecz kwoty … zł, stanowiącej zwrot zawyżonej opłaty za energię. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 26 czerwca 2006 r., oddalił powództwo, w związku z czym Kupujący wniósł apelację od wyroku. Wyrokiem z dnia 12 listopada 2008 r., Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok zasądzając od Zainteresowanego na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej kwotę żądaną pozwem, tj. … zł z ustawowymi odsetkami i kwotę … zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na podstawie wskazanego wyżej wyroku Sprzedawca zwrócił Kupującemu zasądzoną kwotę jako nienależnie pobraną za dostawę energii cieplnej. Kwota objęta wyrokiem została wskazana jako kwota do zapłaty w fakturach VAT z lat 2004-2006.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w danym stanie faktycznym, Spółka uprawniona jest do wystawienia faktury korygującej oraz obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 536 z późn. zm.) o kwotę zwróconego na podstawie wyroku sądu powszechnego nienależnego świadczenia w rozumieniu art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Towarem jest więc również energia cieplna. Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej podatek VAT), przy czym pojęcie dostawy towarów definiuje art. 7 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jak wynika z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należna) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega świadczenie należne podatnikowi (Sprzedawcy) od nabywcy z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 4 podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b. Przepis ten dotyczy zatem takich okoliczności wpływających na zmniejszenie podstawy opodatkowania, które zaszły po wystawieniu faktury VAT, z którą to okolicznością mamy do czynienia.

W tym zakresie powstaje wątpliwość, jak należałoby zakwalifikować kwotę zasądzoną wyrokiem Sądu Apelacyjnego na rzecz nabywcy zwróconą następnie przez Spółkę. Kwota ta nie stanowi bowiem wartości zwróconego towaru, ani zwróconej kwoty dotacji, subwencji czy innej dopłaty o podobnym charakterze. Kwota ta jest zwróconą kwotą nienależną w rozumieniu art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w myśl którego świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Jednakże kwoty zwróconego nienależnego świadczenia nie można uznać za kwotę nienależną w rozumieniu ustawy o cenach, o jakiej mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. W odniesieniu do cen energii cieplnej zastosowanie znajdują bowiem przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), w związku z czym ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn, zm.) nie znajduje więc w danym stanie faktycznym zastosowania, albowiem zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2 tej ustawy, jej przepisów nie stosuje się do cen ustalanych na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie uregulowanym w tych ustawach.

Jednocześnie jak wynika z § 13 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), podatnik wystawia fakturę korygującą w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu kwot nienależnych, o których mowa w tym przepisie ustawy o podatku VAT oraz m.in. w przypadku stwierdzenia pomyłki w cenie określonej na fakturze.

W ocenie Wnioskodawcy, w danym stanie faktycznym zwróconą kwotę należy potraktować jako uznaną reklamację i na tej podstawie Spółce przysługuje prawo wystawienia faktury korygującej oraz obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i 4c ustawy zatem jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego, muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w latach 2004-2006 wystawił faktury VAT dokumentujące sprzedaż energii cieplnej na potrzeby centralnego ogrzewania, wentylacji i przygotowania ciepłej wody użytkowej dla Spółdzielni Mieszkaniowej. Z uwagi na fakt, iż Spółdzielnia dokonała ocieplenia budynków, poprawiła izolacje termiczną instalacji c.o. i c.w.u. wraz z sieciami osiedlowymi oraz wymieniła sieć czteroprzewodową na dwuprzewodową, zwróciła się do Zainteresowanego, o przyjęcie zmiany mocy zamówionej energii cieplnej ustalonej w 1999 r. – z 5,4809 MW na 4,01 MW. Jednakże Spółka odmówiła przyjęcia zmiany zamówienia ilości dostarczanego ciepła. Wobec powyższego, Spółdzielnia wniosła pozew do Sądu Okręgowego – pozew oddalono, a Kupujący wniósł apelację od wyroku. W listopadzie 2008 r. Sąd Apelacyjny uznał roszczenia Spółdzielni za zasadne i zasądził od Zainteresowanego na rzecz Kupującego kwotę …. zł z ustawowymi odsetkami i kwotę … zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Ma mocy wyroku sądowego, Spółka zwróciła Spółdzielni zasądzoną kwotę jako nienależnie pobraną za dostawę energii cieplnej.

Art. 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne przedmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. W rozporządzeniu tym, przepisy dotyczące zasad wystawiania faktur korygujących oraz elementów jakie faktury te winny zawierać, zostały zawarte § 13 i § 14.

I tak, zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Jak postanowiono w § 13 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z § 13 ust. 4 rozporządzenia, przepis § 5 ust. 5-7 i § 7 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” (§ 13 ust. 5 rozporządzenia).

Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki.

Jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, iż faktury korygujące wystawiane są w sytuacji, kiedy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tj. została odebrana przez nabywcę danego towaru lub usługi. Nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy faktura pierwotna została wystawiona, ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, że nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje ona wówczas żadnych skutków prawnych.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Sąd Apelacyjny we Wrocławiu uznał roszczenia Spółdzielni Mieszkaniowej za zasadne i zasądził od Spółki na rzecz Spółdzielni kwotę żądaną pozwem z ustawowymi odsetkami. Na podstawie przedmiotowego wyroku Zainteresowany zwrócił Kupującemu zasądzoną kwotę jako nienależnie pobraną za dostawę energii cieplnej. W ocenie Wnioskodawcy, zwróconą kwotę należy potraktować jako uznaną reklamację.

Art. 64 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, iż prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli, zastępuje to oświadczenie. Oświadczenie woli, którego złożenie jest przedmiotem obowiązku prawnego może wchodzić w skład umowy, prowadzić do powstania stosunku prawnego jak również do jego zmiany.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Spółka winna wystawić faktury korygujące do pierwotnie wystawionych faktur, zgodnie z § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. oraz uprawniona jest do obniżenia podstawy opodatkowania o kwotę nienależnie pobraną za dostawę energii cieplnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.