INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2010r. (data wpływu 29 października 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2011r. (data wpływu 25 stycznia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania transakcji zakupu maszyny górniczej przez Wnioskodawcę za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów – jest prawidłowe,
• opodatkowania sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz polskiej Spółki „X” stawką podstawową – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy z Niemiec dla Wnioskodawcy za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz opodatkowania sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz polskiej Spółki „X” stawką podstawową.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 stycznia 2011r. (data wpływu 25 stycznia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 stycznia 2011r., znak: IBPP3/443-845/10/PH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Producent maszyn górniczych z Niemiec posiadający unijny NIP dokonał dostawy na rzecz Wnioskodawcy dokumentując dostawę fakturą. Wnioskodawca jest dealerem tych maszyn górniczych wspomnianego producenta z Niemiec na teren Polski. Wnioskodawca uznaje tą dostawę za wewnątrzwspólnotowe nabycie. Podkreślić należy że maszyna górnicza na zlecenie producenta maszyn z Niemiec jest transportowana bezpośrednio na miejsce montażu, tj. do Czech z pominięciem terytorium Polski, co wynika z listu przewozowego CMR.

Wnioskodawca jako dealer sprzedaje wspomnianą maszynę na terytorium Polski, polskiej Spółce „X” mającej siedzibę w Polsce. W tym celu dokumentuje dostawę jako dostawę krajową wystawiając fakturę VAT ze stawką 22%. Z kolei polska Spółka „X” posiadająca również unijny NIP dokonuje ostatecznej dostawy wspomnianej już maszyny górniczej, tym razem do Czech, w tym celu wystawiając fakturę bez podatku VAT, traktując tą dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę. Klient z Czech posiada ważny unijny NIP.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 stycznia 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż producent maszyn górniczych z Niemiec nie dokonuje instalacji i montażu maszyn górniczych. Również inny podmiot nie działa na jego rzecz w zakresie instalacji czy montażu tych maszyn.

Montaż realizuje polska Spółka z o. o. „X”. Przedmiotem montażu jest kompleksowa obsługa wyrobiska. Z całą pewnością montaż ten nie zalicza się do prostych czynności.

Dostawca z Niemiec nie fakturuje dostawy łącznie z usługą jej montażu. Jak już wspomniano, to polska Spółka z o. o. „X” dokonuje montażu i fakturuje m.in. tę usługę.

Wnioskodawca oraz polska Spółka „X” we wspomnianej transakcji, o której mowa we wniosku, posługują się wyłącznie nr NIP poprzedzonym kodem PL.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dostawa maszyny górniczej przez producenta z Niemiec jest dla Wnioskodawcy (dealera maszyn) wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów w sytuacji, gdy maszyna jest transportowana na zlecenie producenta maszyn z Niemiec bezpośrednio do Czech z pominięciem terytorium Polski...
2. Czy dostawa maszyny dokonana z kolei przez Wnioskodawcę na rzecz polskiej Spółki „X”" jest opodatkowana podatkiem VAT 22%...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Dokonana dostawa z Niemiec dla Wnioskodawcy jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

Sprzedaż dokonana na rzecz polskiej Spółki „X” mającej siedzibę w Polsce podlega opodatkowaniu stawką podstawową.

W związku z uznaniem dostawy maszyny górniczej od producenta z Niemiec do Wnioskodawcy za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów to fakt ten obliguje do wykazania wspomnianego nabycia w statystyce Intrastat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie uznania transakcji zakupu maszyny górniczej przez Wnioskodawcę za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
• nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz polskiej Spółki „X” stawką podstawową.
  
  

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż w piśmie we wniosku z dnia 26 października 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z przepisu art. 5 ust. 1 ww. ustawy, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, iż dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (świadczenia) - miejsce świadczenia determinuje miejsce opodatkowania danej czynności.

W przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1 – 4 ustawy o VAT uregulowano zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych (szeregowych), tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów dokonujących obrotu tym samym towarem, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ww. ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Transakcja łańcuchowa cechuje się zatem tym, że towar, będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio ostatniemu nabywcy.

Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem;

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W myśl art. 22 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
   
   

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma).

W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalanie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Kiedy zatem przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego w kolejności podatnika VAT lub na jego rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłkę lub transport należy przyporządkować dostawie dokonanej przez pierwszego na rzecz drugiego uczestnika transakcji.

Z przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż producent maszyn górniczych z Niemiec posiadający unijny NIP dokonał dostawy na rzecz Wnioskodawcy dokumentując dostawę fakturą. Wnioskodawca jest dealerem tych maszyn górniczych wspomnianego producenta z Niemiec na teren Polski. Wnioskodawca uznaje tą dostawę za wewnątrzwspólnotowe nabycie. Podkreślić należy że maszyna górnicza na zlecenie producenta maszyn z Niemiec jest transportowana bezpośrednio na miejsce montażu, tj. do Czech z pominięciem terytorium Polski, co wynika z listu przewozowego CMR. Wnioskodawca jako dealer sprzedaje wspomnianą maszynę polskiej Spółce „X” mającej siedzibę w Polsce. W tym celu dokumentuje dostawę jako dostawę krajową wystawiając fakturę VAT ze stawką 22%. Z kolei polska Spółka „X” posiadająca również unijny NIP dokonuje ostatecznej dostawy wspomnianej już maszyny górniczej, tym razem do Czech, w tym celu wystawiając fakturę bez podatku VAT, traktując tą dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę. Klient z Czech posiada ważny unijny NIP.

Producent maszyn górniczych z Niemiec nie dokonuje instalacji i montażu maszyn górniczych. Również inny podmiot nie działa na jego rzecz w zakresie instalacji czy montażu tych maszyn. Montaż realizuje polska Spółka z o. o. „X” a więc nabywca przedmiotowej maszyny na rzecz którego Wnioskodawca dokonał dostawy. Przedmiotem montażu jest kompleksowa obsługa wyrobiska.

Dostawca z Niemiec nie fakturuje dostawy łącznie z usługą jej montażu. Wnioskodawca oraz polska Spółka „X” we wspomnianej transakcji, o której mowa we wniosku, posługują się wyłącznie nr NIP poprzedzonym kodem PL.

Z powyższego wynika, iż dostawa maszyny górniczej realizowana przez jej producenta z Niemiec na rzecz Wnioskodawcy jest dostawą „ruchomą”, której miejscem opodatkowania jest państwo, w którym transport towarów się rozpoczyna i na gruncie przepisów wspólnotowych uznana zostanie w państwie, w którym transport się rozpoczyna za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 138 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.).

W myśl tego przepisu, Państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

Natomiast kolejne dostawy, tj. dokonane pomiędzy Wnioskodawcą, a polską Spółką „X”, a następnie pomiędzy polską Spółką „X” a klientem z Czech, są dostawami „nieruchomymi”, zaś miejscem ich opodatkowania jest państwo zakończenia transportu towarów, czyli terytorium Czech.

Należy mieć jednak na uwadze, że Wnioskodawca (będący drugim w kolejności uczestnikiem transakcji) jest nabywcą towaru od pierwszego podmiotu, u którego wystąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa, w związku z powyższym Wnioskodawca winien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie tego towaru.

Zgodnie bowiem z art. 20 ww. Dyrektywy, „wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów” oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczowym majątkiem ruchomym wysyłanym lub transportowanym do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, do miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

Analogiczną definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawiera art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Natomiast miejsce opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia określają przepisy art. 25 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ww. ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Stosownie do art. 25 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zasadą jest, że wewnątrzwspólnotowe nabycie jest opodatkowane w kraju, w którym kończy się transport tych towarów. Jeżeli jednak podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów poda numer identyfikacyjny inny niż ten, który przyznało mu państwo, na terenie którego kończy się transport, to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium państwa członkowskiego, które nadało podatnikowi numer identyfikacyjny. W tym przypadku będą zatem istniały dwa miejsca nabycia.

Jeżeli jednak podatnik udowodni, że nabycie zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego w którym zakończony został transport towaru, wówczas miejscem nabycia będzie tylko to państwo członkowskie, czyli to, w którym zakończył się transport towarów.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, u Wnioskodawcy wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które będzie opodatkowane na zasadach określonych w cyt. wyżej art. 25 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Skoro zatem Wnioskodawca w przedmiotowej transakcji posłużył się nr NIP poprzedzonym kodem PL nadanym przez Polskę, a równocześnie nie udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie opodatkował w Czechach, wówczas wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce według zasad określonych w ustawie o podatku od towarów i usług z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla danego towaru.

Jak wskazano wyżej, dostawa (dokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę), dokonana pomiędzy Wnioskodawcą a trzecim uczestnikiem transakcji, tj. polską Spółką jest dostawą „nieruchomą”, opodatkowaną w kraju członkowskim zakończenia transportu towarów - Czechach – a więc w kraju innym niż Polska.

Na gruncie ustawy o VAT, dostawa opodatkowana poza terytorium Polski winna być udokumentowana fakturą, o której mowa w art. 106 ust. 2 ustawy o VAT jeżeli wystawca faktury nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku o podobny charakterze do VAT na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego lub trzeciego.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do § 25 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa powyżej powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Ww. faktury mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nieprawidłowo zafakturował dostawę maszyny górniczej na rzecz polskiej Spółki z o. o. „X”, wskazując na przedmiotowej fakturze stawkę 22% podatku VAT.

Należy bowiem zauważyć, iż ponieważ dostawa maszyny górniczej realizowana przez jej producenta z Niemiec na rzecz Wnioskodawcy jest dostawą „ruchomą”, jej miejscem opodatkowania jest państwo rozpoczęcia jej transportu – Niemcy. Tym samym na gruncie przepisów wspólnotowych zostanie ona uznana w Niemczech za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, przy czym u Wnioskodawcy wystąpi jednocześnie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Czech, tj. kraju zakończenia transportu maszyny.

Jednocześnie, skoro Wnioskodawca w przedmiotowej transakcji posłużył się nr NIP poprzedzonym kodem PL nadanym przez Polskę, i równocześnie nie udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie opodatkował w Czechach, wówczas wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce według zasad określonych w ustawie o podatku od towarów i usług z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla danego towaru.

Odnosząc powyższe do kwestii fakturowania dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz polskiej Spółki „X”, podkreślić należy, iż miejscem opodatkowania tej dostawy jest miejsce zakończenia transportu maszyny górniczej, a zatem terytorium Czech. W związku z powyższym dostawa ta nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski.

Tym samym dostawa maszyny górniczej dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz polskiej Spółki „X” podlega opodatkowaniu według przepisów prawa obowiązujących w Czechach, a co za tym idzie, Wnioskodawca powinien przy wystawieniu faktury dla polskiej Spółki „X” kierować się przepisami § 25 ww. rozporządzenia Ministra Finansów. Faktura taka powinna zawierać dane określone w § 5, jednakże z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• prawidłowe – w zakresie uznania transakcji zakupu maszyny górniczej przez Wnioskodawcę za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
• nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz polskiej Spółki „X” stawką podstawową.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerem pierwszym i drugim. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem trzecim została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała