Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-546/12/BP
z 21 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2012r. (data wpływu 29 listopada 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2013r. (data wpływu 15 lutego 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lutego 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jako spółka komandytowa działalność polegającą na sprzedaży maszyn do obróbki metali. Ww. zakupuje towar od kontrahenta posiadającego zakład produkcyjny w Chinach. Kontrahent ten otworzył oddział na terenie Niemiec gdzie zarejestrował się na potrzeby podatku od wartości dodanej. Za zakupiony towar Zainteresowany otrzymał fakturę z niemiecką nazwą i niemieckim adresem firmy, z numerem VAT z przedrostkiem DE oraz datą wystawienia dnia 27.02.2012 r. Faktura nie zawiera określenia stawki VAT a kwota podatku VAT wynosi „0” (zero) USD. Towar określony na tej fakturze został przywieziony z Chin, zaś Wnioskodawca zajmował się organizacją transportu. Transport morski został zorganizowany według zasady FOB (towar uznaje się za dostarczony po jego załadunku na wskazany przez kupującego statek w macierzystym porcie sprzedawcy). Towar został oclony dnia 16.04.2012 r. w Niemczech, przy udziale przedstawiciela podatkowego Wnioskodawcy i przemieszczony do Polski w dwóch partiach, dnia 17 i 18.04.2012 r.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż:

Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w momencie załadunku towaru na statek czyli w porcie w Chinach (data załadunku na konosamencie to 29.02.2012r.) zgodnie z warunkami transportu wg reguły FOB. Powyższa formuła handlowa, stosowana jest w handlu międzynarodowym w zakresie morskiego transportu towarowego. Faktyczne władztwo nad towarem i ponoszone ryzyko nabywca przejmuje w momencie załadunku towarów na statek. Zgodnie z regułami handlowymi Incoterms 2000, FOB (z ang. free on board) oznacza, iż towar jest dostarczany przez sprzedawcę do określonego portu załadunku towarów, wszelkie ryzyka przechodzą na nabywcę w momencie dostawy towarów na statek w porcie załadunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy transakcja zakupu powinna zostać rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru od kontrahenta z Niemiec i w związku z tym obowiązek podatkowy powstałby w dniu wystawienia faktury przez sprzedawcę czyli 27.02.2012 r., czy kierować się zasadą, że towar został przemieszczony do Polski z Niemiec gdzie wcześniej został zaimportowany co zobowiązuje do określenia obowiązku podatkowego na 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu dostawy czyli 15.05.2012 r. ?

Zdaniem Wnioskodawcy, miejsce świadczenia ww. określił, zgodnie z art. 22, ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, że w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego czyli w tym przypadku Chin, dostawę towarów dokonaną przez podatnika lub podatnika od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów czyli w tym przypadku na terenie Niemiec gdzie dokonano oclenia towaru poprzez przedstawiciela podatkowego Wnioskodawcy. Następnie Zainteresowany przetransportował towar do Polski, a zgodnie z art. 11, ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego zaimportowane i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Transakcja dokonana przez sprzedawcę zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terenie Niemiec nie wiąże się z transportem towarów z niemieckiej siedziby sprzedawcy, a do zakupu towaru czyli możliwości rozporządzania nim jak właściciel dochodzi na terenie Chin (standart Incoterms: FOB). Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ to ww. zaimportował towar na terytorium Niemiec a następnie dokonał przemieszczenia towaru do Polski to zobowiązuje go do wykazania nietransakcyjnego przemieszczenia towarów. Ponieważ z przemieszczeniem nie wiąże się wystawienie faktury od kontrahenta unijnego to obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia następnego miesiąca czyli w przypadku naszej transakcji 15.05.2012 r., zgodnie z art. 20, ust. 5 ustawy o VAT a data wystawienia faktury przez unijnego sprzedawcę nie ma tu znaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja oparta jest na przepisach obowiązujących w 2012 r., bowiem jak wskazał Wnioskodawca transakcja, o której mowa we wniosku miała miejsce właśnie w tym czasie.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel gdzie przez towar należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że będziemy mieli do czynienia z importem towarów (art. 36 ust. 1 ustawy) tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski. Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy. Stosowanie bowiem do art. 60 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), miejscem importu towarów jest państwo członkowskie, na którego terytorium znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia do wspólnoty. Zgodnie zatem z generalną zasadą wyrażoną w art. 60 Dyrektywy miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym znajdują się towary w momencie wprowadzenia ich na terytorium Wspólnoty. Obowiązek podatkowy z tytułu importu powstaje więc, co do zasady, w pierwszym państwie członkowskim, którego granice przekracza towar pochodzący z państw trzecich.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit a - z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy, określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

W świetle natomiast art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992r. ustanawiającego wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. UE L Nr 302, str. 1 ze zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno – podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Przepis art. 20 ust. 5 ustawy, wskazuje generalną zasadę dotyczącą powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził pewne wyjątki określone w ust. 6-9 tego artykułu. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki dla ich zastosowania.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jako spółka komandytowa działalność polegającą na sprzedaży maszyn do obróbki metali. Ww. zakupuje towar od kontrahenta posiadającego zakład produkcyjny w Chinach. Kontrahent ten otworzył oddział na terenie Niemiec gdzie zarejestrował się na potrzeby podatku od wartości dodanej. Za zakupiony towar Zainteresowany otrzymał fakturę z niemiecką nazwą i niemieckim adresem firmy, z numerem VAT z przedrostkiem DE oraz datą wystawienia dnia 27.02.2012 r. Faktura nie zawiera określenia stawki VAT a kwota podatku VAT wynosi „0” (zero) USD. Towar określony na tej fakturze został przywieziony z Chin, zaś Wnioskodawca zajmował się organizacją transportu. Transport morski został zorganizowany według zasady FOB (towar uznaje się za dostarczony po jego załadunku na wskazany przez kupującego statek w macierzystym porcie sprzedawcy). Towar został oclony dnia 16.04.2012 r. w Niemczech, przy udziale przedstawiciela podatkowego Wnioskodawcy i przemieszczony do Polski w dwóch partiach, dnia 17 i 18.04.2012 r. Ponadto Wnioskodawca nabył prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w momencie załadunku towaru na statek czyli w porcie w Chinach.

Z powyższego wynika więc, że wprowadzenie towaru na terytorium Unii Europejskiej dokonał Wnioskodawca, który po dopuszczeniu towaru do obrotu na terytorium Unii Europejskiej dokonał przemieszczenia własnych (zaimportowanych) towarów z terytorium Niemiec do Polski. Zatem powyższe przemieszenie zaimportowanych przez Wnioskodawcę towarów, służących działalności gospodarczej, z Niemiec do Polski w świetle ww. przepisów spełnia przesłanki określone w art. 11 ust. 1 ustawy i należy je traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski wg stawek właściwych dla nabytych towarów.

W myśl powyższego, w przedmiotowej sprawie w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonanego po imporcie towarów na terytorium innego Państwa Członkowskiego obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT - 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia - tj. 15 maja 2012r. Bez znaczenia jest tutaj data wystawienia faktury przez kontrahenta, który otworzył oddział na terenie Niemiec.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.