INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2010 r. (data wpływu 18 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa) na podstawie Zezwolenia z dnia 4 listopada 2005 roku (dalej: Zezwolenie). Zezwolenie zostało Spółce udzielone po rozszerzeniu obszaru Strefy na teren istniejącego zakładu produkcyjnego Spółki (procedura objęcia tzw. gruntów prywatnych granicami Strefy), w związku z realizacją projektu nowej inwestycji, polegającej na rozbudowie przedsiębiorstwa.

Zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka została zobowiązana m.in. do poniesienia na terenie Strefy w trakcie obowiązywania Zezwolenia wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej:

1. 30.000.000 EURO - w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r.
2. narastająco 40.000.000 EURO - w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r.

Spółka spełniła także pozostałe warunki wynikające z treści Zezwolenia, tj.:

• wystawiła pierwszą fakturę dotyczącą sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie Strefy przed 2 stycznia 2006 r.,

• zwiększyła poziom zatrudnienia po dniu uzyskania Zezwolenia w zakładzie zlokalizowanym na terenie Strefy o 50 nowych pracowników w lipcu 2007 r., co zostało pisemnie potwierdzone przez władze Strefy (zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka była zobowiązana do spełnienia przedmiotowego warunku do 1 stycznia 2011 r.).
  
  

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja substancji chemicznych wykorzystywanych w branżach, takich jak: tworzywa sztuczne, przemysł kosmetyczny, chemia gospodarcza i przemysłowa, przemysł budowlany oraz tekstylny.

W związku z rozważaną restrukturyzacją, w wyniku której działalność gospodarcza aktualnie wykonywana w Spółce może być w przyszłości realizowana przez nowo utworzone podmioty, Spółka rozważa zwrócenie się do Ministra Gospodarki z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia.

Spółka nie wyklucza przy tym możliwości sprzedaży środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia), z którymi związane były wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku stwierdzenia przez Ministra Gospodarki wygaśnięcia Zezwolenia:

1. Spółka nie utraci prawa do wykorzystanej dotychczas pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji nie będzie zobowiązana do zwrotu tej pomocy;
2. wszelkie prawa i obowiązki Spółki, wynikające z treści Zezwolenia oraz z przepisów regulujących prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie Zezwolenia, wygasną ze skutkiem ex nunc, tj. od momentu wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie Zezwolenia;
3. sprzedaż, po dniu wygaśnięcia Zezwolenia, środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, nie będzie skutkowała żadnymi negatywnymi konsekwencjami dla Spółki – nawet gdyby sprzedaż tych środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych nastąpiła przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku stwierdzenia przez Ministra Gospodarki (na wniosek Spółki) wygaśnięcia Zezwolenia:

1. Spółka nie utraci całkowicie ani częściowo prawa do otrzymanej dotychczas pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji nie będzie obowiązana do jej zwrotu;
2. wszelkie prawa oraz obowiązki Spółki, powstałe w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wygasną ze skutkiem ex nunc, tj. od momentu wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie Zezwolenia;
3. sprzedaż, po dniu wygaśnięcia Zezwolenia, środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, nie będzie skutkowała żadnymi negatywnymi konsekwencjami dla Spółki – nawet gdyby sprzedaż tych środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych nastąpiła przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Brak uregulowań prawnych w zakresie konsekwencji stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia.

Należy podkreślić, że przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm., dalej: ustawa o SSE) przewidują dwie odrębne procedury w zakresie zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i ustania bytu prawnego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej:

1. wygaśnięcie zezwolenia oraz
2. cofnięcie zezwolenia.

W świetle art. 19 ust. 5 ustawy o SSE, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia.

Przepisy ustawy o SSE nie określają szczegółowo sytuacji (poza upływem okresu, na który zostało wydane zezwolenie), w których zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zostaje wygaszone, ani też nie wskazują jakichkolwiek negatywnych dla przedsiębiorcy strefowego skutków wygaśnięcia zezwolenia. Przepisy te wskazują jedynie, iż stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Jednocześnie, o ile procedura wygaśnięcia zezwolenia nie została precyzyjnie zdefiniowana przez ustawodawcę, o tyle w zakresie cofnięcia zezwolenia przepisy określają specyficzne przesłanki oraz skutki przeprowadzenia tej procedury.

W szczególności, stosownie do treści art. 19 ust. 3 ustawy o SSE, zezwolenie może zostać cofnięte w przypadku, gdy przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Spółka pragnie podkreślić, że żadna z powyższych przesłanek nie ziściła się w zakresie inwestycji Spółki na terenie Strefy. W szczególności, Spółka nie zaprzestała prowadzenia działalności na terenie Strefy, jak również nie uchybiła warunkom Zezwolenia.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, nie znajdą w Jej przypadku zastosowania skutki cofnięcia zezwolenia, uregulowane w art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z powyższym przepisem, w przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Mając jednak na uwadze, iż żadna z przesłanek cofnięcia Zezwolenia nie ziściła się w przypadku Spółki, w Jej ocenie, powyższy skutek nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do wykorzystanej przez Spółkę pomocy w formie zwolnienia z podatku dochodowego.

Podsumowując powyższe rozważania, należy wnioskować, że w stosunku do jednej z przewidzianych ustawą o SSE procedur ustania obowiązywania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (tj. cofnięcia zezwolenia), ustawodawca wskazał jednoznacznie negatywne skutki jej zaimplementowania, natomiast w stosunku do drugiej z tych procedur (tj. wygaśnięcia zezwolenia), ustawodawca takich skutków nie określił.

Jednocześnie, w ocenie Spółki, w zakresie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia nie można stosować przepisów dotyczących jego cofnięcia, bowiem wówczas wyodrębnienie tych dwóch procedur przez ustawodawcę należałoby uznać za bezcelowe.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, gdyby intencją ustawodawcy było określenie jakichkolwiek negatywnych konsekwencji dla przedsiębiorcy strefowego, w przypadku stwierdzenia przez Ministra Gospodarki wygaśnięcia zezwolenia, zostałoby to wprost wskazane w przepisach regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Skoro jednak ustawodawca:

1. nie przewidział jakichkolwiek negatywnych dla przedsiębiorcy strefowego konsekwencji w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia,
2. a w przypadku cofnięcia zezwolenia takie konsekwencje wyraźnie wskazał,

Spółka stoi na stanowisku, że nie było intencją ustawodawcy określenie takich negatywnych skutków również w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia nie będzie się dla Spółki wiązało z całkowitą ani częściowa utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia Zezwolenia.

Konsekwencje stwierdzenia wygaśnięcia Zezwolenia ze skutkiem ex nunc.

W ocenie Spółki, naturalną konsekwencją stwierdzenia wygaśnięcia Zezwolenia, a więc ustania ważności wydanej decyzji w tym zakresie i wycofanie jej z obrotu prawnego, będzie utrata przez Spółkę wszelkich praw, ale również obowiązków wynikających z treści samego Zezwolenia oraz przepisów regulujących prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Utrata tych praw (i obowiązków) nastąpi, zdaniem Spółki, ze skutkiem ex nunc, tj. od momentu wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie Zezwolenia.

Powyższe oznacza, że decyzja stwierdzająca wygaśnięcie Zezwolenia nie będzie wywoływała żadnych skutków prawnych z mocą wsteczną. W konsekwencji:

1. dopiero po wygaśnięciu Zezwolenia Spółka nie będzie uprawniona do dalszego korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych,
2. Spółka nie utraci prawa do przysługującego jej zwolnienia podatkowego, wykorzystanego przed wygaśnięciem Zezwolenia,
3. Spółka nie będzie już związana obowiązkami wynikającymi z przepisów regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Brak negatywnych konsekwencji w przypadku sprzedaży środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Mając na uwadze powyższe rozważania, w szczególności dotyczące wygaśnięcia obowiązków Spółki wynikających z przepisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku sprzedaży środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi były związane wydatki uwzględnione w kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej, po stwierdzeniu przez Ministra Gospodarki wygaśnięcia Zezwolenia, po stronie Spółki nie zaistnieją jakiekolwiek negatywne skutki. W szczególności, Spółka nie utraci prawa do wykorzystanego już (do momentu wygaśnięcia Zezwolenia) zwolnienia podatkowego w części odpowiadającej wartości środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) podlegających sprzedaży, nawet jeżeli sprzedaż tych środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) nastąpi przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jak wskazano powyżej, stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia będzie w przyszłości skutkowało nie tylko wygaśnięciem praw Spółki powstałych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie Zezwolenia, ale także wygaśnięciem obowiązków Spółki, w tym obowiązku utrzymania własności środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, przez 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji, Spółka nie będzie obowiązana do utrzymania własności składników majątkowych, z którymi związane były wydatki kwalifikowane przez okres wymagany przepisami regulującymi zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie Zezwolenia.

Należy podkreślić, iż wraz z uzyskaniem pozytywnego rozstrzygnięcia w zakresie wygaśnięcia Zezwolenia, Spółka nie będzie związana warunkami prowadzenia działalności na terenie Strefy określonymi w Zezwoleniu oraz w przepisach strefowych, ale jednocześnie Spółka zrezygnuje z wszelkich uprawnień wynikających z Zezwolenia, w tym z prawa do dalszego korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Jest to zatem sytuacja odmienna od sytuacji, w której przedsiębiorca zamierzający utrzymać prawo do korzystania z pomocy w formie zwolnienia podatkowego sprzedaje część środków trwałych nabytych w ramach inwestycji strefowej i w związku z tym częściowo traci prawo do dostępnej dla niego początkowo pomocy. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wykorzystana wartość pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych nie będzie podlegała zwrotowi w całości ani w części (także tej odpowiadającej wartości środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających sprzedaży), jako że w chwili korzystania ze zwolnienia Spółka była do niego uprawniona, a utrata prawa do zwolnienia nastąpi z chwilą jego wygaszenia.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, skutki sprzedaży środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia, należy odróżnić od skutków sprzedaży takich środków trwałych oraz / lub wartości niematerialnych i prawnych w trakcie obowiązywania Zezwolenia. O ile w tym drugim przypadku Spółka, co do zasady, byłaby zobowiązana do obniżenia przysługującego jej limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego – proporcjonalnie do wartości środków trwałych podlegających sprzedaży, o tyle w przypadku sprzedaży środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia, po stronie Spółki obowiązek taki nie powstanie. Jak zaznaczono powyżej, wraz z wygaśnięciem Zezwolenia wszystkie obowiązki Spółki wynikające z treści Zezwolenia i przepisów strefowych, podobnie jak przysługujące Jej na tej podstawie uprawnienia wygasną z chwilą wygaśnięcia tego Zezwolenia.

Reasumując powyższe rozważania, Spółka wnosi, jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.