INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 4 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza zawrzeć umowę z wydawcą przedpłaconych kart płatniczych, dotyczącą wydania ww. kart oraz obsługi operacji dokonywanych przy ich użyciu na terenie Polski oraz poza jej granicami. Spółka, będąca na mocy umowy z wydawcą - posiadaczem kart, przekaże je zaakceptowanym przez siebie użytkownikom wybranym spośród pracowników. Podobnie jak w przypadku kart debetowych i kredytowych Użytkownicy kart przedpłaconych będą mogli używać ich do dokonywania zakupów w punktach usługowo-handlowych wyposażonych w elektroniczne terminale POS oraz do podejmowania gotówki z bankomatów. Przedpłacone karty płatnicze będą mogły być również wykorzystane do transakcji zawieranych drogą pocztową, telefoniczną lub przez Internet. Ze względów bezpieczeństwa wszystkie transakcje będą akceptowane i zatwierdzane przez wydawcę. Jednocześnie użytkownik nie będzie musiał posiadać rachunku u wydawcy karty - rachunek wszystkich kart przedpłaconych prowadzony będzie na imię Spółki jako posiadacza. Karty wydawane będą z terminem ważności od 1 roku do 3 lat, a Spółka będzie mogła w tym czasie zasilać je dowolną ilość razy. Zasilenia odbywać się będą na podstawie zlecenia wydanego przez Spółkę w formie określonej w umowie. Spółka zamierza zakwalifikować przekazanie kart użytkownikom jako świadczenie dokonywane w ramach działalności socjalnej, finansowanej zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Świadczenia te zostaną ponadto sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy jeżeli udostępnienie kart przedpłaconych pracownikom następuje w związku z finansowaniem działalności socjalnej oraz finansowane jest w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jest ono wolne od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) - wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Przepis ten ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r. Karta przedpłacona nie służy do płacenia tylko w określonych sieciach handlowych - jak również płacąc za jej pośrednictwem nie ma - tak jak w przypadku bonu czy talonu - obowiązku kupienia towaru za określoną kwotę wynikającą z nominału tych ostatnich. Ponadto użytkownicy kart przedpłaconych będą mogli używać ich do dokonywania zakupów w punktach usługowo-handlowych wyposażonych w elektroniczne terminale POS oraz do podejmowania gotówki z bankomatów. Wartości przechowywane na kartach przedpłaconych, których Spółka stanie się posiadaczem, będą spełniać wszystkie warunki stawiane przez art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.) wprowadzającej definicję pieniądza elektronicznego. Skoro karta ta jest środkiem płatniczym - de facto działającym jak każda karta bankomatowa, to brak jest podstaw, aby nie uznać, że pracownik otrzymuje świadczenie pieniężne. Zdaniem Wnioskodawcy, przedpłacone karty płatnicze wydawane Wnioskodawcy, a następnie udostępniane Jego pracownikom (użytkownikom) są jedynie formą postawienia do dyspozycji środków pieniężnych i powinny być traktowane do celów podatkowych tak, jak świadczenia pieniężne. Zatem jeżeli udostępnianie kart pracownikom następuje w związku z finansowaniem działalności socjalnej oraz finansowane jest w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jest ono wolne od podatku dochodowego do kwoty 380 zł na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Jednakże stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 cytowanej ustawy - w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) - wolna od podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Przepis w tym brzmieniu ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.) karta płatnicza – to karta identyfikująca wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniająca do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu - także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu.

Stosownie do art. 63 ust. 1 ww. ustawy rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub informatycznych nośników danych.

Zgodnie z treścią art. 63 ust. 3 pkt 4 Prawa bankowego rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności kartą płatniczą.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka zamierza zawrzeć umowę z wydawcą przedpłaconych kart płatniczych, dotyczącą wydania ww. kart oraz obsługi operacji dokonywanych przy ich użyciu na terenie Polski oraz poza jej granicami. Spółka, będąca na mocy umowy z wydawcą - posiadaczem kart, przekaże je zaakceptowanym przez siebie użytkownikom wybranym spośród pracowników. Podobnie jak w przypadku kart debetowych i kredytowych Użytkownicy kart przedpłaconych będą mogli używać ich do dokonywania zakupów w punktach usługowo-handlowych wyposażonych w elektroniczne terminale POS oraz do podejmowania gotówki z bankomatów. Przedpłacone karty płatnicze będą mogły być również wykorzystane do transakcji zawieranych drogą pocztową, telefoniczną lub przez Internet. Karty wydawane będą z terminem ważności od 1 roku do 3 lat, a Spółka będzie mogła w tym czasie zasilać je dowolną ilość razy. Zasilenia odbywać się będą na podstawie zlecenia wydanego przez Spółkę w formie określonej w umowie. Spółka zamierza zakwalifikować przekazanie kart użytkownikom jako świadczenie dokonywane w ramach działalności socjalnej, finansowanej zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Świadczenia te zostaną ponadto sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Karta przedpłacona to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany jej użytkownikowi kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie np. pracownikom środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę tę należy co do zasady uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydaną pracownikom kartę przedpłaconą należy uznać za świadczenie pieniężne..

Stąd też otrzymanie przez pracowników świadczenia w postaci karty przedpłaconej zasilanej środkami pochodzącym z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w związku z finansowaniem działalności socjalnej korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 powołanej ustawy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 380 zł.

Reasumując ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu korzystają przekazane przez wnioskodawcę świadczenia pieniężne w postaci kart przedpłaconych, sfinansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, przy spełnieniu warunków wyżej określonych. Łącznie wartość zwolnienia nie może przekroczyć kwoty 380 zł rocznie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.