INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 03.02.2011 r. (data wpływu 07.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportu w postaci wierzytelności z tytułu pożyczki oraz odsetek od pożyczki do spółki komandytowej powstałych po stronie wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.02.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportu w postaci wierzytelności z tytułu pożyczki oraz odsetek od pożyczki do spółki komandytowej powstałych po stronie wspólnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest komandytariuszem w spółce komandytowej z siedzibą w Polsce. W spółce tej komandytariuszem jest również osoba prawna – spółka typu LIMITED z siedzibą na Cyprze. Spółka cypryjska, która jest komandytariuszem, udzieliła spółce komandytowej pożyczki oprocentowanej wg warunków rynkowych, przy czym pożyczka ta ani odsetki nie są jeszcze spłacone. Wspólnicy spółki komandytowej zamierzają zmienić umowę spółki, w ten sposób iż podwyższony będzie wkład komandytariusza – spółki cypryjskiej, poprzez wniesienie na poczet wkładu wierzytelności z tytułu pożyczki oraz należnych od niej odsetek. W zamian za podwyższony wkład tenże wspólnik uzyska większy udział w zyskach spółki komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższe wniesienie wkładu – wierzytelności z tytułu pożyczki oraz odsetek przez jednego z komandytariuszy spowoduje powstanie jakiegokolwiek przychodu lub dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie żaden przychód ani dochód, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dotychczasowe interpretacje organów podatkowych dotyczące podobnych spraw w zasadzie wiązały się tylko z wniesieniem podobnych wierzytelności do spółek kapitałowych. Interpretacje dotyczące spółek kapitałowych nie mogą być jednak w żaden sposób przenoszone na grunt niniejszej sprawy, gdyż spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej i co za tym idzie, nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Również wnoszenie wkładów do spółek osobowych ma inny wymiar ekonomiczny niż wnoszenie wkładów do spółek kapitałowych, gdyż w przypadku spółek kapitałowych, wspólnik nie ma roszczenia o zwrot wkładu (lub równowartości), w przypadku np. wystąpienia ze spółki lub rozwiązania spółki, natomiast wspólnik spółki osobowej, w tym komandytowej, ma takie roszczenie (art. 65 i 50 Kodeksu spółek handlowych), co świadczy o tym, że istota wnoszonego wkładu do spółki osobowej jest bardziej zbliżona do pożyczki niż do zbycia bezwarunkowego wkładu. Należy zauważyć, że w opisanej sytuacji nie będzie można takiego zdarzenia zaklasyfikować do żadnego ze źródeł dochodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 - określanego w dalszej części skrótem k.s.h.) spółka komandytowa jest spółką osobową.

W myśl art. 102 k.s.h. spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Wkład wniesiony do spółki komandytowej stanowi podstawę jej majątku. Zgodnie bowiem z art. 28 k.s.h., w związku z art. 103 k.s.h., majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Stosownie do treści art. 8 § 1 k.s.h. spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Spółka osobowa posiada zatem zdolność do czynności prawnych, ale nie posiada osobowości prawnej.

Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wniesienie do istniejącej spółki komandytowej przez jednego z jej wspólników wierzytelności z tytułu pożyczki oraz odsetek, celem podwyższenia wkładu, stanowi zwiększenie majątku spółki, lecz w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), nie generuje przychodu u pozostałych wspólników tej spółki.

W szczególności zaznaczyć należy, iż ww. czynność prawna nie powoduje powstania przychodu o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody z działalności gospodarczej uważa się również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy.

Przytoczony wyżej przepis nie dotyczy czynności wniesienia wkładu do spółki osobowej, bowiem wartość wnoszonego wkładu nigdy nie jest nieodpłatnym świadczeniem dla pozostałych wspólników spółki. Celem powstania i funkcjonowania spółki jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, a wspólnik może w tym celu wnieść wkład do spółki.

Zatem czynność wniesienia wkładu wynika z samej istoty tworzenia i funkcjonowania takiej spółki. Tym samym brak jest podstaw do kwalifikacji tego typu zdarzenia jako przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wniesienie do spółki komandytowej przez jednego z jej wspólników (spółka typu LIMITED z siedzibą na Cyprze) wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu pożyczki oraz odsetek nie powoduje w momencie wniesienia tego wkładu u Wnioskodawczyni jako wspólnika tej spółki, powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż czynność ta nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.