INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010r. (data wpływu 28 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2010r. (data wpływu 13 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku otrzymania odszkodowania oraz wskazania właściwego terminu wystawienia faktury VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2010r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku otrzymania odszkodowania oraz wskazania właściwego terminu wystawienia faktury VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2010r. (data wpływu 13 grudnia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Urząd Miasta - jednostka budżetowa obsługująca organ Miasto K. jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Miasto K. nie jest podatnikiem podatku VAT, realizuje powierzone mu zadania poprzez swoje jednostki, z których jedną jest Urząd Miasta, co potwierdza Izba Skarbowa w Katowicach w Interpretacji indywidualnej.

Wojewoda decyzją z dnia 27 lipca 2010r. ustalił na rzecz Gminy K. odszkodowanie za nieruchomości objęte lokalizacją rozbudowy węzła „M.” w ciągu autostrady wraz z budową dróg dojazdowych, które z mocy prawa z dniem 18 października 2005r. stały się własnością Skarbu Państwa. Decyzja stała się ostateczna z dniem 17 sierpnia 2010r.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) za prawo własności za nieruchomości Gminie K. przysługuje odszkodowanie ustalone wg zasad obowiązujących przy wywłaszczeniu nieruchomości.

W celu ustalenia odszkodowania za prawo własności nieruchomości zostały sporządzone przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowe operaty szacunkowe zgodnie z art. 130 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. Nr 102, poz. 651).

Odszkodowanie zostanie wypłacone Gminie K.. ze środków finansowych budżetu państwa z części, której dysponentem jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

Odszkodowanie w kwocie 486 297,00zł ustalone w wymienionej decyzji na podstawie operatu szacunkowego nie zostało powiększone o podatek VAT.

Określona w decyzji z dnia 27 lipca 2010r. kwota odszkodowania nie zawiera podatku VAT, co potwierdza Wojewoda w uzasadnieniu decyzji „...przepisy stanowiące podstawę prawną do wydania niniejszej decyzji tj. przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tj. Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1104 ze zm.), w związku z art. 6 ustawy z dnia 25 lipca 2008r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 154, poz. 958) oraz przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) nie regulują kwestii podatkowych. Zagadnienia dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują natomiast przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).”

Niezależnie od powyższego przedstawiciel Miasta K. na rozprawie administracyjnej w sprawie ustalenia odszkodowania oraz Prezydent Miasta K. wnosili o powiększenie odszkodowania ustalonego w oparciu o wartość wynikającą z operatu szacunkowego o kwotę 22% VAT - co nie zostało w decyzji uwzględnione.

Kwota odszkodowania jest jedyną kwotą należną Wnioskodawcy za wywłaszczoną nieruchomość. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (art. 7 ust. 1 pkt 1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej prawa własności towarów (od 1 maja 2004r. grunt jest towarem) w zamian za odszkodowanie jest opodatkowane podatkiem VAT.

Gmina nie może pozbywać się nieruchomości poniżej ich wartości (konieczność zapłaty podatku VAT pomniejszałaby wysokość odszkodowania, a tym samym wartość wywłaszczanej nieruchomości). Ponadto ujmowanie podatku VAT w wartości odszkodowania narusza generalną zasadę ustalania podstawy opodatkowania podatkiem VAT która stanowi, że podatek VAT nalicza się od wyceny danej czynności ustalonej jako jej wartość bez podatku VAT.

Decyzja ustalająca odszkodowanie uprawomocniła się z dniem 17 sierpnia 2010r.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji węzła „M.” w ciągu autostrady wraz z budową dróg dojazdowych z dnia 9 września 2005r. uprawomocniła się z dniem 18 października 2005r.

Odszkodowanie zostało przekazane na konto Wnioskodawcy w dniu 13 września 2010r. w wysokości 486 297zł tj. w kwocie wynikającej z decyzji ustalającej odszkodowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT; czy jest to kwota odszkodowania ustalona w decyzji o wartości 486 297,00zł, do której należy doliczyć podatek VAT czy też podstawą opodatkowania jest kwota odszkodowania pomniejszona o podatek VAT...
2. Czy fakturę należy wystawić w terminie 7 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego tj. po otrzymaniu całości lub części odszkodowania...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odszkodowanie ustalone przedmiotową decyzją Wojewody należy powiększyć o wartość podatku VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz., 535 ze zm.) dostawą towarów jest również przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.Odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 wymienionej ustawy.Wartość odszkodowania została ustalona przez uprawnionego rzeczoznawcę w operacie szacunkowym w myśl art. 130 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. Nr 102, poz. 651).Wycena wywłaszczonej nieruchomości została określona na podstawie operatu szacunkowego, który nie uwzględnia podatku VAT na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego.Polska Federacja Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych również stoi na stanowisku, że jako podstawę wyceny przy określeniu wartości rynkowej należy stosować ceny transakcyjne niezawierajace podatku VAT tj. ceny netto. Rzeczoznawca dokonuje wyceny bez uwzględnienia kosztów transakcji oraz związanych z tą transakcją podatków i opłat.Jeżeli wartość nieruchomości określana jest w wartości netto to od takiej wartości nalicza się podatek VAT. Ustalona zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami wartość nieruchomości stanowiąca kwotę netto jest zatem punktem wyjścia do wyliczenia od tej wartości kwoty podatku od towarów i usług. Z uwagi na to, że dochód Miasta K. stanowi kwota odszkodowania czyli netto to podatek VAT winien pokryć Skarb Państwa poprzez GDDKiA. Wystawioną fakturę VAT dla GDDiKA należy zatem powiększyć o kwotę podatku od towaru i usług.Stanowisko Urzędu Miasta K. oparte jest analogicznie na podstawie opodatkowania opłat z tytułu wieczystego użytkowania gdzie kwota tych opłat netto stanowi podstawę opodatkowania. Podstawa do wyceny opłaty jest określona stawką % od ceny nieruchomości wycenionej przez rzeczoznawcę majątkowego. Cena nieruchomości wyceniana jest bez podatku VAT, a zatem do opłaty doliczany jest podatek VAT stosownie do zasad zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług.W wyroku WSA w Olsztynie z dnia 4 lutego 2010r. - I SA/Ol 25/10 skład orzekający podzielił pogląd, że obrotem z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest kwota opłat netto, zatem to właśnie ta kwota stanowi podstawę opodatkowania.
2. Fakturę należy wystawić w powiązaniu z terminem powstania obowiązku podatkowego czyli w dacie wpływu odszkodowania netto na konto bankowe wierzyciela.Szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla odszkodowań za wywłaszczone grunty wynika z § 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), a tym samym z chwilą otrzymania odszkodowania należy rozliczyć podatek należny od dostawy towaru.Wobec dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu należy ją udokumentować fakturą VAT zgodnie z art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei w myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT). Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 9 ww. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 cyt. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r. przepisu § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy o VAT ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Jak wynika z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wojewoda decyzją z dnia 27 lipca 2010r. ustalił na rzecz Gminy K. odszkodowanie za nieruchomości objęte lokalizacją rozbudowy węzła „M.” w ciągu autostrady wraz z budową dróg dojazdowych, które z mocy prawa z dniem 18 października 2005r. stały się własnością Skarbu Państwa. Decyzja stała się ostateczna z dniem 17 sierpnia 2010r.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) za prawo własności za nieruchomości Gminie K. przysługuje odszkodowanie ustalone wg zasad obowiązujących przy wywłaszczeniu nieruchomości.

W celu ustalenia odszkodowania za prawo własności nieruchomości zostały sporządzone przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowe operaty szacunkowe zgodnie z art. 130 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. Nr 102, poz. 651).

Odszkodowanie zostanie wypłacone Gminie K. ze środków finansowych budżetu państwa z części, której dysponentem jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

Odszkodowanie w kwocie 486 297,00zł ustalone w wymienionej decyzji na podstawie operatu szacunkowego nie zostało powiększone o podatek VAT.

Określona w decyzji z dnia 27 lipca 2010r. kwota odszkodowania nie zawiera podatku VAT, co potwierdza Wojewoda w uzasadnieniu decyzji „...przepisy stanowiące podstawę prawną do wydania niniejszej decyzji tj. przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tj. Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1104 ze zm.), w związku z art. 6 ustawy z dnia 25 lipca 2008r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie drag publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 154, poz. 958) oraz przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) nie regulują kwestii podatkowych. Zagadnienia dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują natomiast przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).”

Niezależnie od powyższego przedstawiciel Miasta K. na rozprawie administracyjnej w sprawie ustalenia odszkodowania oraz Prezydent Miasta K. wnosili o powiększenie odszkodowania ustalonego w oparciu o wartość wynikającą z operatu szacunkowego o kwotę 22% VAT - co nie zostało w decyzji uwzględnione.

Kwota odszkodowania jest jedyną kwotą należną Wnioskodawcy za wywłaszczoną nieruchomość. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (art. 7 ust. 1 pkt 1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej prawa własności towarów (od 1 maja 2004r. grunt jest towarem) w zamian za odszkodowanie jest opodatkowane podatkiem VAT.

Decyzja ustalająca odszkodowanie uprawomocniła się z dniem 17 sierpnia 2010r.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji węzła „M.” w ciągu autostrady wraz z budową dróg dojazdowych z dnia 9 września 2005r. uprawomocniła się z dniem 18 października 2005r.

Odszkodowanie zostało przekazane na konto Wnioskodawcy w dniu 13 września 2010r. w wysokości 486 297zł tj. w kwocie wynikającej z decyzji ustalającej odszkodowanie.

W przypadku wywłaszczenia nieruchomości na cele budowy lub poszerzenia dróg w roli organu władzy publicznej wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej występuje organ dokonujący wywłaszczenia. Organem tym może być wojewoda lub starosta (na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami – t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 i ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych – t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) dokonujący wywłaszczenia w imieniu Skarbu Państwa.

W przedmiotowej sytuacji, opodatkowaniu podlega przeniesienie własności nieruchomości gruntowej na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy). Odszkodowanie to pełni funkcję wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Należy stwierdzić, że przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii, czy wynagrodzenie (odszkodowanie) wypłacone w zamian za przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów uwzględnia podatek od towarów i usług i stanowi kwotę brutto, czy nie uwzględnia podatku od towarów i usług i stanowi kwotę netto. Strony powinny ewentualnie sięgnąć do odpowiednich przepisów innych gałęzi prawa (np. w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym do przepisów regulujących przygotowanie i realizację inwestycji w zakresie dróg krajowych).

Jeśli zatem zgodnie z odpowiednimi przepisami innych gałęzi prawa, dotyczącymi przyznania i wypłaty odszkodowania oraz jego wysokości, Wnioskodawca za wywłaszczoną nieruchomość otrzyma wyłącznie kwotę odszkodowania, która będzie jedyną kwotą należną Wnioskodawcy za oddane z mocy prawa Skarbowi Państwa grunty, to należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, którą dla wyliczenia obrotu (podstawy opodatkowania) należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT, dla którego wyliczenia należy zastosować metodę „w stu”. Metoda „w stu” pozwala na obliczanie podatku należnego, w której podstawą opodatkowania, wbrew zasadzie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, nie jest kwota netto, lecz kwota brutto, czyli cena w rozumieniu ww. art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach.

Reasumując stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów, w tym również dokonana z nakazu organu władzy publicznej, natomiast kwota odszkodowania, jeżeli jest jedynym wynagrodzeniem należnym Wnioskodawcy z tytułu dostawy nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, stanowi – w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT – kwotę należną zawierającą podatek od towarów i usług (o ile taki podatek od danej transakcji jest należny). Podstawą opodatkowania jest zatem kwota odszkodowania pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Jeśli natomiast zgodnie z odpowiednimi dokumentami i przepisami innych gałęzi prawa, dotyczącymi przyznania i wypłaty odszkodowania oraz jego wysokości, kwota odszkodowania nie jest jedyną kwotą należną Gminie za wywłaszczoną nieruchomość i z dokumentów, przepisów czy też uzgodnień pomiędzy stronami wynika, że jest to kwota, do której należy doliczyć podatek VAT według właściwej stawki, to kwota ta będzie kwotą netto.

Trzeba mieć bowiem na uwadze, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług. Jednakże Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, iż kwota odszkodowania jest jedyną kwotą należną Wnioskodawcy za wywłaszczoną nieruchomość.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia podstawy opodatkowania należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do drugiego z pytań Wnioskodawcy należy zauważyć, iż w rozpatrywanej sprawie decyzja o ustaleniu lokalizacji węzła „M.” w ciągu autostrady wraz z budową dróg dojazdowych z dnia 9 września 2005r. uprawomocniła się z dniem 18 października 2005r. Wojewoda decyzją z dnia 27 lipca 2010r. ustalił na rzecz Gminy K. odszkodowanie za nieruchomości objęte lokalizacją rozbudowy węzła „M.” w ciągu autostrady wraz z budową dróg dojazdowych, które z mocy prawa z dniem 18 października 2005r. stały się własnością Skarbu Państwa. Decyzja stała się ostateczna z dniem 17 sierpnia 2010r.; decyzja ustalająca odszkodowanie uprawomocniła się z dniem 17 sierpnia 2010r.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT należy uznać za dokonaną z momentem uprawomocnienia się decyzji o wysokości odszkodowania, bowiem dopiero z chwilą przyznania odszkodowania i ustalenia jego ostatecznej wysokości czynność ta nabiera odpłatnego charakteru.

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że przeniesienie z mocy prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednakże zdarzeniem przesądzającym o uznaniu przeniesienia prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie za czynność mającą odpłatny charakter jest uprawomocnienie się decyzji o wysokości odszkodowania.

W związku z powyższym, na podstawie cytowanego wyżej § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. Wnioskodawca będzie obowiązany wystawić fakturę nie później niż 7 dnia od dnia uprawomocnienia się decyzji o ustaleniu wysokości odszkodowania.

Natomiast obowiązek podatkowy należy rozpoznać zgodnie z przepisem § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia właściwego terminu wystawienia faktury VAT należało uznać za nieprawidłowe.

W związku z powyższym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga kwestii czy podatnikiem podatku od towarów i usług jest Urząd Miasta czy też Miasto, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem rozpatrywanego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (nie zadano w tym zakresie pytania prawnego).

Należy również wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie została objęta kwestia prawidłowości określenia stawki podatku od towarów i usług dla przedmiotowej transakcji, bowiem Wnioskodawca nie zadał w tym zakresie pytania prawnego oraz nie przedstawił własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.