INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku (data wpływu 17 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu dokonania korekty przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu dokonania korekty przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadząc działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej Wnioskodawczyni wraz ze wspólnikiem podpisała umowę na wykonanie projektu architektonicznego. Umowa miała być realizowana w IV etapach.

Po pierwszym etapie odbiorca projektu odstąpił od umowy. Zainteresowana wraz z Jej wspólnikiem nie zgadzali się z tą decyzją i wystawili w dniu 31 lipca 2007 roku fakturę za projekt budowlany oraz dnia 1 sierpnia 2007 r. fakturę za koncepcję architektoniczną, makietę wizualizacyjną, tj.za II i III etap.

Wystawione faktury zostały ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a także w ewidencji VAT. Odprowadzono z tego tytułu należne podatki. Odbiorca projektu nie zaakceptował wystawionych faktur, a dodatkowo wystąpił z karą umowną za nieterminową i niezgodną z umową realizację I etapu prac.

Po długich pertraktacjach w sierpniu 2009 roku doszło do porozumienia i uznano, że nie było podstaw do wystawienia faktur w 2007 roku. Wystawiono faktury korygujące do faktur wystawionych w 2007 roku.

W 2009 roku spółka cywilna była w likwidacji i po zaksięgowaniu korekt w podatkowej księdze przychodów i rozchodów został uwidoczniony ujemny przychód.

Przy sporządzaniu zeznania rocznego w przychodzie zostały wykazane ze spółki:

przychód -148.928,55, koszty uzyskania przychodu 104.655,09, strata z działalności -253.583,64 zł oraz z działalności prowadzonej indywidualnie:

przychód 102.682,98, koszty 90.817,32 oraz dochód 11.865,66.

Po złożeniu zeznania, Wnioskodawczyni wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach. Wówczas została wezwana i nakazano Jej poprawić zeznanie w ten sposób, że w przychodzie spółki miała wykazać zero i wówczas strata z działalności wynosiłaby 104.655,09. Zainteresowana nie zgadzała się z takim stanowiskiem, gdyż zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi się, że przychodem są kwoty należne pomniejszone o zwrócone towary, udzielone bonifikaty i skonta.

Natomiast art. 24 stanowi, iż dochodem z działalności jest różnica przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania przychodu. Wnioskodawczyni nigdzie nie doczytała, że przychód nie może mieć wartości ujemnej. Nikt nie potrafił Jej wyjaśnić dlaczego ma podać dane niezgodne z podatkową księgą przychodów i rozchodów. Zainteresowana nie chciała poprawiać zeznania, i czekać na decyzję, ale odmówiono wydania zaświadczenia jak nie poprawi zeznania rocznego. Wnioskodawczyni poprawiła zeznanie podatkowe i w przychodzie spółki wykazała „zero”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Urząd Skarbowy postąpił słusznie nie przyjmując zeznania oraz w jaki sposób prawidłowo rozliczyć korektę sprzedaży (makieta jak projekt nigdy nie został przyjęty przez odbiorcę). Czy aby odzyskać zapłacony podatek dochodowy od nienależnego przychodu powinno się skorygować zeznanie podatkowe za rok 2007.... Taka propozycja padła od pracowników Urzędu Skarbowego, ale Wnioskodawczyni nie jest o tym przekonana, gdyż dopiero w 2009 roku zostało wykazane, że przychód był nienależny i faktury były wystawione...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w roku 2009 powinna Ona wykazać korektę przychodu i wykazać przychód ze znakiem minus, a w zeznaniu podatkowym wykazać stratę, którą mogłaby rozliczyć w kolejnych latach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej) uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 14 ust. 1e ww. ustawy).

Z ww. przepisów wynika, iż co do zasady, przychód powstaje najpóźniej w momencie wystawienia faktury lub uregulowania należności. Natomiast w przypadku świadczenia usług rozliczanych w ustalonych przez strony okresach rozliczeniowych, momentem uzyskania przychodu jest ostatni dzień przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają przepisów regulujących zasady dokonywania korekty przychodów. Nie zawierają także uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie wystawienia faktury korygującej, czy też w dacie powstania przychodu należnego. Zauważyć jednak należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. W konsekwencji późniejsze wystawienie faktury korygującej, niezależnie od powodu jej wystawienia, nie powoduje zmiany daty powstania przychodu, wpływa jedynie na jego wysokość. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem zawsze faktura pierwotna.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej podpisała umowę na wykonanie projektu architektonicznego. Odbiorca odstąpił od umowy, na co Wnioskodawczyni nie przystała i wystawiła faktury VAT. W 2009 roku doszło między stronami do porozumienia i uznano, że w 2007 roku nie było podstaw do wystawienia faktur oraz wystawiono faktury korygujące.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wystawienie wskazanych we wniosku faktur korygujących, wpływa na zmniejszenie wcześniej uzyskanych przychodów. Fakt ten powinien zatem zostać uwzględniony w wielkości uzyskanych w roku 2007 przychodów poprzez ich zmniejszenie w okresach sprawozdawczych, w których przychody te powstały. Wystawione faktury korygujące dotyczą bowiem konkretnych, wcześniej uzyskanych przychodów, a nie jakichkolwiek (wszystkich uzyskanych z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej) przychodów. Wnioskodawczyni winna była zatem uwzględnić wystawione w 2009 roku faktury korygujące, dotyczące przychodów uzyskanych w 2007 r. w przychodach wykazywanych za ten rok.

Końcowo tut. organ informuje, iż w drodze indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w oparciu o art. 14b i nast. ustawy – Ordynacja podatkowa nie dokonuje się oceny prawidłowości postępowania urzędu skarbowego.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), został złożony przez jednego ze wspólników spółki cywilnej zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze wspólników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.