INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu postanowieniem znak: IBPP3/443Z-12/10/PH z dnia 20 stycznia 2011r. zażalenia z dnia 16 grudnia 2010r. na postanowienie tut. organu znak: IBPP3/443-669/10/PH z dnia 7 grudnia 2010r., stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2010r. (data wpływu 3 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2010r. (data wpływu), pismem z dnia 2 grudnia 2010r. (data wpływu 6 grudnia) oraz pismem z dnia 16 grudnia 2010r. (data wpływu 20 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2010r. (data wpływu), pismem z dnia 2 grudnia 2010r. (data wpływu 6 grudnia 2010), oraz pismem z dnia 16 grudnia 2010r. (data wpływu 20 grudnia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 listopada 2010 znak: IBPP3/443-669/10/PH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W związku z zamiarem ograniczenia działalności gospodarczej Wnioskodawca, w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej z Kupującym, zobowiązał się do sprzedaży na rzecz Kupującego zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci:

• rynku klientów i rynku usług oraz kapitału ludzkiego,
• składników majątkowych (wyposażenia i urządzeń),
• praw do pakietu internetowego oraz
• prawa do umowy leasingu i prawa do środka trwałego w postaci samochodu osobowego, obciążonego zobowiązaniem z tytułu kredytu,

stanowiącą w ocenie Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W związku z wyrażeniem przez Kupującego zgody na przejęcie praw z umowy leasingu sprzętu specjalistycznego, jakie do czerwca 2010r. leasingował Wnioskodawca i umowy kredytowej na środki trwałe Wnioskodawcy, strony zobowiązały się zawrzeć końcową umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa do 7 dni od daty przejęcia tych zobowiązań do podmiotów finansujących ich zakup.

W okresie obowiązywania przedwstępnej umowy sprzedaży pracownicy Wnioskodawcy zostali zatrudnieni na podstawie nowych umów o pracę u Kupującego, łącznie z Prezesem Spółki - Wnioskodawcy, a w czerwcu 2010r. Wnioskodawca sprzedał niezbędny osprzęt do pracy urządzenia Kupującemu, do którego w tym czasie (Kupujący) przejął zobowiązania leasingowe. W dniu podpisania przyrzeczonej umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawca dokonał korekty sprzedaży na kwotę ww. sprzętu.

Wnioskodawca zaprzestał również działalności w dotychczasowym lokalu, w którym od czerwca 2010r. działalność prowadzi Kupujący. Wnioskodawca chce zmienić profil swojej działalności i po opracowaniu biznes planu zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług polegających na organizowaniu ewentów i wszelkiego rodzaju imprez artystycznych, w szczególności dla młodych odbiorców. Działalność ta będzie podlegać klasyfikacji PKD 93.2, planowana zmiana czyni całkowicie nieprzydatnym dla dalszego wykorzystywania posiadane przez Wnioskodawcę urządzenia i pozostałe składniki majątku.

Wnioskodawca posiada wyposażenie i urządzenia, które znajdowały się w używanym przez Wnioskodawcę do czerwca 2010r. lokalu użytkowym. Wnioskodawca jest dłużnikiem Kupującego z tytułu dzierżawy lokalu na kwotę ok. 49 609,19 zł.

Strony umowy zawarły przyrzeczoną umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w dniu 1 września 2010r. Zapłata ceny została dokonana w następujący sposób:

1. Kompensata z należnościami w wysokości 49 609,19 zł,
2. Zwolnienie z zobowiązań z tytułu umowy kredytowej o wartości 40 350,00 zł,
3. Wpłata kwoty 390,81 zł w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy.
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 listopada 2010r. Wnioskodawca wskazał, iż posiada należności jedynie sporne, lub w tak niewielkich wysokościach, iż ich egzekucja jest niekonieczna. Rynek usług oznacza zakres działalności, którą kupujący świadczy na rzecz przejętych klientów. Nie wszystkie usługi były przed transakcją świadczone przez Kupującego. Pakiet internetowy oznacza adresy stron internetowych, adresy mailowe oraz całą graficzną i programową bazę związaną z ofertą w Internecie. Przed transakcją podstawową działalnością Wnioskodawcy była reklama, która od momentu sprzedaży jest kontynuowana przez Kupującego. W trakcie trwania umowy przedwstępnej Kupujący przejął prawa z umowy leasingu maszyny – ploter laserowy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 2 grudnia 2010r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

Umowa przedwstępna, o której mowa we wniosku, została zawarta w dniu 10 maja 2010r.

Przedmiotem ww. umowy było zobowiązanie stron do zawarcia umowy sprzedaży Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Umowa przedwstępna określała przedmiot umowy zasadniczej, jako wyodrębnioną zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zawierając postanowienia w zakresie:

• prawa własności ruchomości wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
• prawa do korzystania z ruchomości, a wynikające z umów leasingu i innych stosunków prawnych w zakresie ruchomości wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
  
  

Umowa nie określała wierzytelności, licencji, zezwoleń, albowiem prawa te nie wchodziły w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jak również nie występowały w pozostałej części przedsiębiorstwa na dzień planowanej transakcji.

Umowa określała majątkowe prawa pokrewne dot. pakietu internetowego w tym domen internetowych.

Umowa określała tajemnice przedsiębiorstwa w tym rynek klientów i usług.

Zbycie większości składników materialnych nastąpiło z dniem zawarcia umowy zasadniczej. W okresie od zawarcia umowy przedwstępnej do czasu umowy zasadniczej zostały przeniesione prawa do umowy leasingu urządzenia – ploter laserowy. Termin zawarcia umowy o przeniesieniu prawa z tej umowy został wskazany przez leasingodawcę. Celem umożliwienia pracy urządzenia stanowiącego przedmiot umowy leasingu Wnioskodawca sprzedał przed zawarciem umowy zasadniczej, stanowiące jego własność, urządzenie towarzyszące w postaci chłodnicy. W dniu podpisania przyrzeczonej umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą na sprzedaż ww. urządzenia towarzyszącego.

Całkowitą działalność w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca zaprzestał prowadzić w dniu podpisania umowy przyrzeczonej.

Przedmiotem sprzedaży z dnia 1 września 2010r. była zorganizowana część przedsiębiorstwa określona w umowie przedwstępnej, z tym, iż dwie ruchomości – przedmiot umowy leasingu oraz urządzenie pomocnicze zostały wydane kupującemu przed zawarciem tej umowy.

Pracownicy zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozwiązali umowy o pracę z Wnioskodawcą z dniem 31 maja 2010r., następnie z dniem 1 czerwca 2010r. wszyscy pracownicy zawarli umowy z Kupującym.

Dodatkowo w piśmie z dnia 16 grudnia 2010r. wskazano, iż umowa przedwstępna nie obejmowała ksiąg ani dokumentów związanych z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy objęty umową przedwstępną proces składający się z kilku czynności podjętych w ramach założonego przez strony w treści umowy przedwstępnej procesu przejęcia sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy podlega obowiązkowi podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez strony czynności sprowadzają się do przejęcia (zakupu) zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci składników majątkowych, umów, składu osobowego, które to czynności nie powodują powstania zobowiązania podatkowego w podatku VAT.

Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawa o podatku od towarów i usług definiuje w art. 2 pkt 27e pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiąc, iż jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W doktrynie niemal jednolicie przyjmuje się, iż przedmiotem niepodlegającej opodatkowaniu transakcji zbycia ma być przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część w znaczeniu przedmiotowym.

Nadto, w świetle art. 5 ust. 8 i art. 6 ust. 5 VI Dyrektywy Rady wskazują na konieczność interpretowania zwrotu „przedsiębiorstwo” w aspekcie przedmiotowym.

W skład przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym wchodzą m.in. zgodnie z art. 551 K.C. w szczególności oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy następujące po sobie transakcje, w ramach których zbywca sukcesywnie i w stosunkowo krótkim okresie pozbywa się całości majątku przedsiębiorstwa, stanowią jedną transakcję zbycia całego przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko zostało między innymi potwierdzone w doktrynie, gdzie dominującym jest pogląd, iż zespół takich czynności może być uznany za jedną transakcję zbycia całego przedsiębiorstwa. Zdaniem przedstawicieli doktryny sytuacje takie będą miały miejsce w szczególności wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa (łącznie z pasywami) przechodzi na własność jednego nabywcy, który faktycznie kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy.

Stanowisko prezentowane powyżej zostało również potwierdzone w orzecznictwie, np. w wyroku NSA z dnia 5 lipca 1996r. I Sa/Gd 433/96, LEX nr 27224. W wyroku z dnia 9 lutego 2000r., I Sa/Gd 2036/97, LEX nr 40393, NSA przyjął, iż zawarcie szeregu umów sprzedaży w stosunkowo krótkim okresie czasu, w wyniku których cały majątek spółki cywilnej przeszedł na własność spółki akcyjnej przy jednoczesnym powiązaniu personalnym obu podmiotów gospodarczych oraz w sytuacji kiedy pracownicy jednego podmiotu stali się pracownikami drugiego podmiotu, zaś spółka akcyjna w sposób faktyczny była kontynuatorom działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę cywilną - dawały organom podatkowym uzasadnione podstawy do przyjęcia, że przedmiotem sprzedaży było przedsiębiorstwo, przy czym oceny tej nie sposób uznać za dowolną.

Wnioskodawca przytoczył fragment ww. wyroku z dnia 9 lutego 2000r.:

„Skoro zatem przedmiotem sprzedaży było przedsiębiorstwo, a nie czynność nie objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, to, jak trafnie przyjęły to organy podatkowe, strona skarżąca nie mogła w sposób skuteczny dokonać odliczenia podatku VAT wynikającego z przedmiotowych faktur sprzedaży poszczególnych składników majątku spółki cywilnej.”

W przekonaniu Wnioskodawcy zakwalifikowanie szeregu transakcji, do jakich dojdzie w wykonaniu umowy przyrzeczonej wskazuje na to, że w istocie zawarta została jedna transakcja mająca za przedmiot sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w opisanym powyżej stanie faktycznym tak opisana sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa znajduje się poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Wnioskodawca oświadcza, że w sprawie objętej przedstawionym we wniosku stanie faktycznym na dzień złożenia wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie kontrolne oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 1 września 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Do zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa może dojść także, gdy sprzedaż poszczególnych elementów tworzących przedsiębiorstwo dokonywana jest w ramach kilku transakcji.

Ustawa o VAT nie definiuje samego pojęcia „przedsiębiorstwa”. Zgodnie z zasadami wykładni systemowej zewnętrznej, jeśli dane pojęcie nie jest zdefiniowane w jednym akcie normatywnym, a jest ono określone w innym akcie normatywnym, to z uwagi na konieczność zachowania jednoznaczności systemu prawnego, przy interpretacji tego zwrotu należy odwołać się do znaczenia określonego pojęcia na gruncie aktu normatywnego wiodącego w danej dziedzinie. W analizowanym przypadku zasadne jest odwołanie się do znaczenia pojęcia „przedsiębiorstwa” na gruncie przepisów prawa cywilnego.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zdefiniowane zostało w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, który stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy dany zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Ponadto wymogiem do uznania, iż zespół składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to, by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązań.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa, lecz również czynnik ludzki, a więc pracownicy.

Należy również zwrócić uwagę, iż również klientela jest dobrem majątkowym o określonej w konkretnej chwili wartości. Klientelę można określić jako taką właściwość przedsiębiorstwa komercyjnego, która polega na zdolności zachowania przez nie dotychczasowych i przyciągania nowych odbiorców dla oferowanych usług czy też towarów. Klientela jako dobro niematerialne o wartości majątkowej może być zbywana. Nie stanowi ona jednak w praktyce samodzielnego przedmiotu obrotu, lecz zbywana jest razem z przedsiębiorstwem, którego dotyczy.

Natomiast wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Innymi słowy, o wyodrębnieniu finansowym mówić można wtedy, kiedy możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego, kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie część jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi on posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach - takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Podkreślić również należy, iż tak rozumiana zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Na gruncie ustawy o VAT mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Dodatkowo wskazać należy, że przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączający z zakresu tej ustawy opodatkowanie transakcji zbycia przedsiębiorstwa, należy rozumieć jako implementację art. 5 ust. 8 i art. 6 ust. 5 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku – 77/388/EWG (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 ze zm.). Przepis ten stanowił, że w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako wkładu do spółki całości lub części aktywów, Państwa Członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku odbiorca będzie traktowany jako prawny następca przekazującego. W stosownych przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą podjąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłócania konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie środki wymagane w celu zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie niniejszego przepisu.

Ponadto stosownie do art. 6 ust. 5 Szóstej Dyrektywy Rady, przepis artykułu 5 ust. 8 stosowało się odpowiednio do świadczenia usług.

Dyrektywa ta przestała obowiązywać z dniem 1 stycznia 2007r., a jej miejsce zajęła Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.).

Ze stanowiącej załącznik XII do Dyrektywy 112 „Tabeli korelacji” wynika, że odpowiednikiem art. 5 ust. 8 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy w nowej Dyrektywie jest art. 19 akapit 1, natomiast zdaniom 2 i 3 art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy odpowiada art. 19 akapit 2 Dyrektywy 112.

Stosownie do art. 19 Dyrektywy 112, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Ponadto stosownie do art. 29 Dyrektywy 112, art. 19 stosuje się na takich samych warunkach do świadczenia usług.

Polskie przepisy osiągają zatem dozwolony przez Dyrektywę skutek – to jest uznanie, że przeniesienie majątku przedsiębiorstwa na inny podmiot nie jest dostawą – poprzez regulację zawartą w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Z opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że w związku z zamiarem ograniczenia działalności gospodarczej Wnioskodawca, w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej z Kupującym, zobowiązał się do sprzedaży na rzecz Kupującego zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci:

• rynku klientów i rynku usług oraz kapitału ludzkiego,
• składników majątkowych (wyposażenia i urządzeń),
• praw do pakietu internetowego oraz
• prawa do umowy leasingu i prawa do środka trwałego w postaci samochodu osobowego, obciążonego zobowiązaniem z tytułu kredytu,

stanowiącą w ocenie Wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W związku z wyrażeniem przez Kupującego zgody na przejęcie praw z umowy leasingu sprzętu specjalistycznego, jakie do czerwca 2010r. leasingował Wnioskodawca i umowy kredytowej na środki trwałe Wnioskodawcy, strony zobowiązały się zawrzeć końcową umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa do 7 dni od daty przejęcia tych zobowiązań do podmiotów finansujących ich zakup.

W okresie obowiązywania przedwstępnej umowy sprzedaży pracownicy Wnioskodawcy zostali zatrudnieni na podstawie nowych umów o pracę u Kupującego, łącznie z Prezesem Spółki - Wnioskodawcy, a w czerwcu 2010r. Wnioskodawca sprzedał niezbędny osprzęt do pracy urządzenia Kupującemu, do którego w tym czasie (Kupujący) przejął zobowiązania leasingowe. W dniu podpisania przyrzeczonej umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawca dokonał korekty sprzedaży na kwotę ww. sprzętu.

Wnioskodawca zaprzestał również działalności w dotychczasowym lokalu, w którym od czerwca 2010r. działalność prowadzi Kupujący. Wnioskodawca chce zmienić profil swojej działalności i po opracowaniu biznes planu zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług polegających na organizowaniu ewentów i wszelkiego rodzaju imprez artystycznych, w szczególności dla młodych odbiorców. Działalność ta będzie podlegać klasyfikacji PKD 93.2, planowana zmiana czyni całkowicie nieprzydatnym dla dalszego wykorzystywania posiadane przez Wnioskodawcę urządzenia i pozostałe składniki majątku.

Wnioskodawca posiada wyposażenie i urządzenia, które znajdowały się w używanym przez Wnioskodawcę do czerwca 2010r. lokalu użytkowym. Wnioskodawca jest dłużnikiem Kupującego z tytułu dzierżawy lokalu na kwotę ok. 49 609,19 zł.

Strony umowy zawarły przyrzeczoną umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w dniu 1 września 2010r. Zapłata ceny została dokonana w następujący sposób:

1. Kompensata z należnościami w wysokości 49 609,19 zł,
2. Zwolnienie z zobowiązań z tytułu umowy kredytowej o wartości 40 350,00 zł,
3. Wpłata kwoty 390,81 zł w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy.
   
   

Wnioskodawca posiada należności jedynie sporne, lub w tak niewielkich wysokościach, iż ich egzekucja jest niekonieczna. Rynek usług oznacza zakres działalności, którą kupujący świadczy na rzecz przejętych klientów. Nie wszystkie usługi były przed transakcją świadczone przez Kupującego. Pakiet internetowy oznacza adresy stron internetowych, adresy mailowe oraz całą graficzną i programową bazę związaną z ofertą w Internecie. Przed transakcją podstawową działalnością Wnioskodawcy była reklama, która od momentu sprzedaży jest kontynuowana przez Kupującego. W trakcie trwania umowy przedwstępnej Kupujący przejął prawa z umowy leasingu maszyny – ploter laserowy.

Umowa przedwstępna, o której mowa we wniosku, została zawarta w dniu 10 maja 2010r.

Przedmiotem ww. umowy było zobowiązanie stron do zawarcia umowy sprzedaży Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Umowa przedwstępna określała przedmiot umowy zasadniczej, jako wyodrębnioną zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zawierając postanowienia w zakresie:

• prawa własności ruchomości wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
• prawa do korzystania z ruchomości, a wynikające z umów leasingu i innych stosunków prawnych w zakresie ruchomości wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
  
  

Umowa nie określała wierzytelności, licencji, zezwoleń, albowiem prawa te nie wchodziły w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jak również nie występowały w pozostałej części przedsiębiorstwa na dzień planowanej transakcji.

Umowa określała majątkowe prawa pokrewne dot. pakietu internetowego w tym domen internetowych.

Umowa określała tajemnice przedsiębiorstwa w tym rynek klientów i usług.

Zbycie większości składników materialnych nastąpiło z dniem zawarcia umowy zasadniczej. W okresie od zawarcia umowy przedwstępnej do czasu umowy zasadniczej zostały przeniesione prawa do umowy leasingu urządzenia – ploter laserowy. Termin zawarcia umowy o przeniesieniu prawa z tej umowy został wskazany przez leasingodawcę. Celem umożliwienia pracy urządzenia stanowiącego przedmiot umowy leasingu Wnioskodawca sprzedał przed zawarciem umowy zasadniczej, stanowiące jego własność, urządzenie towarzyszące w postaci chłodnicy. W dniu podpisania przyrzeczonej umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą na sprzedaż ww. urządzenia towarzyszącego.

Całkowitą działalność w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca zaprzestał prowadzić w dniu podpisania umowy przyrzeczonej.

Przedmiotem sprzedaży z dnia 1 września 2010r. była zorganizowana część przedsiębiorstwa określona w umowie przedwstępnej, z tym, iż dwie ruchomości – przedmiot umowy leasingu oraz urządzenie pomocnicze zostały wydane kupującemu przed zawarciem tej umowy.

Pracownicy zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozwiązali umowy o pracę z Wnioskodawcą z dniem 31 maja 2010r., następnie z dniem 1 czerwca 2010r. wszyscy pracownicy zawarli umowy z Kupującym.

Odnosząc powyższej przywołane przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wydzielona część mienia, o której mowa we wniosku, posiada zdaniem tut. organu potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Poszczególne składniki majątku łączy bowiem funkcja, jaką wspólnie mogą spełniać – realizować określone zadania gospodarcze w zakresie reklamy - z której to działalności Wnioskodawca sam zrezygnował, a która od momentu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa we wniosku, jest kontynuowana przez Kupującego, na dodatek w tym samym lokalu, w którym dotychczas robił to Wnioskodawca.

Kupujący przejął od Wnioskodawcy tajemnice przedsiębiorstwa, klientelę oraz zasoby ludzkie łącznie z kierownictwem. Przejęte zostały również wyposażenie i urządzenia; wchodzące w skład pakietu internetowego domeny internetowe, adresy stron internetowych, adresy mailowe oraz cała graficzna i programowa baza związana z ofertą w Internecie; prawa do umowy leasingu i prawa do środka trwałego w postaci samochodu osobowego, obciążonego zobowiązaniem z tytułu kredytu.

Zdaniem tut. organu z powyższego wynika, iż zostały spełnione przesłanki pozwalające uznać, iż w przedmiotowej sprawie można mówić o zorganizowanym zespole składników materialnych i niematerialnych, a nie o przypadkowym zbiorze pewnych elementów. Ponadto ten zorganizowany zespół jest w przekonaniu tut. organu wyodrębniony w sposób wystarczający pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym, aby móc stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania.

Tym samym można skonstatować, iż w przedmiotowej sprawie doszło do zbycia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz Kupującego.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż opisana sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa znajduje się poza zakresem opodatkowanie podatkiem VAT, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.