Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11.12.2012 r. (data wpływu 17.12.2012 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 13.02.2013 r. Nr IPPB2/436-637/12-2/MZ i Nr IPPB2/436-638/12-2/MZ (data nadania 13.02.2013 r., data doręczenia 18.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych dokonania cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych dokonania cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnisokodawca („Towarzystwo Ubezpieczeniowe”) jest krajowym zakładem ubezpieczeń w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, j.t. Dz. U. 2010.11.66 („Ustawa DU”). Towarzystwo Ubezpieczeniowe planuje wprowadzić do swojej oferty ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, o których mowa w załączniku do Ustawy DU, dział I grupa 3, w ramach których ubezpieczający będący równocześnie pracodawcą (dalej zwany „Ubezpieczającym”) ubezpiecza życie ubezpieczonych, będących równocześnie pracownikami (dalej zwani „Ubezpieczonymi”). Na poczet ochrony ubezpieczeniowej Ubezpieczający wpłaca do Towarzystwa Ubezpieczeń składki ubezpieczeniowe, które dzielone są na część ochronną oraz inwestycyjną. Za część inwestycyjną nabywane są jednostki uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy UD ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe stanowią wydzieloną rachunkowo oraz odrębnie inwestowaną część aktywów Towarzystwa Ubezpieczeń tworzoną z alokowanych składek ubezpieczeniowych.

Umowa ubezpieczenia na życie i dożycie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym kształtująca stosunki pomiędzy Towarzystwem Ubezpieczeń, Ubezpieczającym oraz Ubezpieczonym (dalej „Umowa ubezpieczenia”) miałaby następującą konstrukcję:

1. Składki ubezpieczeniowe opłacane będą przez Ubezpieczającego.
2. Prawo do jednostek funduszy ubezpieczeniowych przysługuje również Ubezpieczającemu.
3. W przypadku przepracowania przez Ubezpieczonego określonego okresu czasu Ubezpieczający zobowiązany będzie dokonać na rzecz Ubezpieczonego nieodpłatnej cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia. Dopiero od momentu dokonania ww. cesji prawa do środków zgromadzonych w ubezpieczeniowych funduszach kapitałowych przysługiwać będą Ubezpieczonemu.
4. Umowa ubezpieczenia wyłączać będzie, w okresie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto możliwość:
   1. wypłaty kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od Umowy ubezpieczenia,
   2. zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z Umowy ubezpieczenia,
   3. wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w Umowie ubezpieczenia.
   
   
   

Pismem z dnia 13.02.2013 r. Nr IPPB2/436-637/12-2/MZ i Nr IPPB2/436-638/12-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

• Czy cesja praw i obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia przybierze postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych...

• Czy cesja praw i obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia przybierze postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn...
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

• Cesja praw i obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia, opisana we wniosku o interpretację nie przybierze postaci którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (j.t. Dz.U.2010.101.649).

• Cesja praw i obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia, opisana we wniosku o interpretację nie przybierze postaci którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (j.t. Dz.U.2009.93.768).

• Wnioskodawca swoje stanowisko opiera przede wszystkim na założeniu, że w przypadku opisanym we wniosku o interpretację nie mamy do czynienia w szczególności z darowizną rozumianą jako czynność prawna, w której po stronie obdarowanego na rzecz którego następuje przysporzenie występuje brak ekwiwalentnego świadczenia. Zgodnie zaś z powszechnie przyjmowanym poglądem umowa darowizny jest czynnością prawną, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do jednostronnego bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie (por. Zdzisław Gawlik, Komentarz do art. 888 Kodeksu cywilnego, oprogramowanie LEX, Wydawnictwo Prawnicze LEX). Tymczasem w opisywanym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego stanie faktycznym występuje stosunek pracy pomiędzy Ubezpieczającym (pracodawca) oraz Ubezpieczonym (pracownikiem), jak również zachodzi ekwiwalentność wzajemnych świadczeń obydwu wskazanych podmiotów w szczególności bowiem Ubezpieczony aby stać się cesjonariuszem w takiej umowie cesji zobowiązany jest przepracować określony w warunkach ubezpieczenia okres czasu. Skoro zaś wspomniane przepisy prawa podatkowego zawierają enumeratywny katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu w niniejszym przypadku w ocenie Wnioskodawcy cesja dokonywana w okolicznościach opisanych we wniosku nie jest darowizną ani też inną czynnością wskazaną w art. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (j.t. Dz.U.2010.101.649) oraz w art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (j.t.Dz.U.2009.93.768).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Mając na uwadze powyższe przedmiotem zainteresowania Towarzystwa Ubezpieczeń jest:

1. Czy przed dokonaniem cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia część inwestycyjna składki stanowi przychód pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, j.t. Dz. U. 2012.361 (dalej zwana „Ustawą PIT”)... Jeżeli tak to czy w takiej sytuacji należy pobierać zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych...
2. Czy w przypadku dokonania cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia, na zasadach opisanych powyżej powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych... Jeżeli tak to jako którą z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, j.t. Dz. U.2010.101.649 (dalej „Ustawa PCC”) należy zaliczyć dokonanie przedmiotowej cesji...
3. Czy w przypadku dokonania cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia powstanie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn... Jeżeli tak do którego z tytułów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, j.t. Dz.U.2009.93.768 (dalej „Ustawa PSD”) należy zaliczyć dokonanie przedmiotowej cesji...
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 1 ust. 1 Ustawy SD podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn powstaje jedynie w sytuacjach faktycznych lub prawnych enumeratywnie wymienionych w powyższym przepisie. Istotne zatem, z punktu widzenia przedmiotowej sprawy jest ustalenie czy dokonanie cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia będzie wchodziło w zakres którejś z ww. sytuacji.

Jak już wskazano w pkt 2 organy podatkowe stoją na stanowisku, iż w momencie dokonania przez pracodawcę cesji praw do jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych na rzecz pracownika, na mocy art. 11 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych j.t. Dz.U.2012.361 (dalej „Ustawa PIT”) powstanie przychód ze stosunku pracy po stronie tego ostatniego odpowiadający wysokości wpłaconych przez pracodawcę części składek przypadających na część inwestycyjną.

Odpowiednio również składki opłacane przez pracodawcę w części ochronnej stanowić będą przychód pracownika ze stosunku pracy na podstawie ww. przepisów Ustawy PIT (np. Interpretacja indywidualna z dn. 03 lutego 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-984/11-2/AS).

Oznacza to, iż dokonanie cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia, z uwagi na stosunek pracy łączący Ubezpieczającego i Ubezpieczonego, stanowić będzie, z punktu widzenia prawa podatkowego nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika, a zatem nie będzie mogło być zaliczone do któregoś z tytułów wymienionych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 Ustawy PSD. Wobec powyższego dokonanie cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy ubezpieczenia, na warunkach opisanych w stanie faktycznym nie będzie powodowało obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl natomiast art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Zatem, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Instytucję przelewu (cesji) regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Przelew wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność.

Art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

A zatem, przyjmując za Wnioskodawcą, iż umowa cesji nie przybierze postaci którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, powyższa czynność nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Powrót