INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości mieszkalnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości mieszkalnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym majątek małżonków objęty jest współwłasnością majątkową małżeńską. W roku 1989 Wnioskodawca wraz z żoną ukończyli budowę domu mieszkalnego, w którym jedno z pomieszczeń na parterze zostało już na etapie budowy zaprojektowane i wybudowane jako lokal użytkowy, lokal ten nigdy nie został z budynku mieszkalnego wyodrębniony jako przedmiot odrębnej własności (nigdy nie był odrębną nieruchomością lokalową). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadził w tym lokalu działalność gospodarczą, a następnie lokal wynajmował. Przychody z najmu lokalu zaliczał do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie traktował lokalu jako środek trwały, nigdy nie wprowadził go do ewidencji środków trwałych i w związku z tym nie naliczał odpisów amortyzacyjnych. Lokal ten jest nadal wynajmowany, a środki uzyskane z tytułu czynszu Wnioskodawca dolicza do przychodów z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota uzyskana ze sprzedaży budynku mieszkalnego wraz ze znajdującym się w nim niewyodrębnionym lokalem wykorzystywanym do prowadzonej działalności, ale nie ujętym w ewidencji środków trwałych będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej, czy też nie będzie przychodem z działalności gospodarczej (w ogóle w ujęciu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie przychodem)...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota uzyskana ze sprzedaży budynku mieszkalnego wraz ze znajdującym się w nim niewyodrębnionym lokalem użytkowym wykorzystywanym do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, ale nie ujętym w ewidencji środków trwałych nie będzie w świetle przepisów art. 14 ust. 2 pkt 1 przychodem z działalności gospodarczej, bowiem nie wystąpiła niezbędna w tym przypadku przesłanka ujęcia składnika majątku w ewidencji środków trwałych.

Konieczność opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości jako przychodu z działalności gospodarczej zachodzi jedynie w przypadku wcześniejszego ujęcia takiej nieruchomości w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane we wniosku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Od zasady, że nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy odpłatne zbycie nieruchomości, które następuje w wykonaniu działalności gospodarczej przepisy ustawy przewidują istotny wyjątek. Wynika on z art. 10 ust. 3 ww. ustawy który stanowi, że przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jednakże w myśl art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W niniejszej sprawie istotnym jest zatem, czy sprzedawany będzie budynek mieszkalny, czy niemieszkalny.

Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Podkreślić należy, iż o zaliczeniu budynku do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem. O zmianie pierwotnego przeznaczenia na stałe, decyduje każdorazowo wykonanie odpowiednich robót budowlano - adaptacyjnych. W przypadku budynków (lokali) o różnym przeznaczeniu o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje główne jego przeznaczenie.

Jak wskazuje Wnioskodawca, w wybudowanym w 1989 roku budynku mieszkalnym jedno z pomieszczeń na parterze zostało już na etapie budowy zaprojektowane i wybudowane jako lokal użytkowy, przy czym lokal ten nie był z budynku mieszkalnego wyodrębniony jako przedmiot odrębnej własności. Nieruchomość, nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej, nie były również naliczane odpisy amortyzacyjne W uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego Wnioskodawca uznaje przedmiotową nieruchomość jako budynek mieszkalny.

W świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, należy przyjąć, iż opisana we wniosku nieruchomość jest budynkiem mieszkalnym.

Przychód ze zbycia budynku mieszkalnego, nawet w przypadku, gdy część jego powierzchni jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej stanowi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) przewiduje, iż przychód powstaje jeżeli odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

W związku z tym, iż we wniosku wskazano że budowę domu mieszkalnego ukończono w 1989 r. należy uznać, że od nabycia nieruchomości do momentu, w którym Wnioskodawca zamierza obecnie dokonać jej zbycia, upłynęło więcej niż pięć lat. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie tego budynku nie skutkuje więc powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niemniej należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę pozwalającą na jednoznaczne zakwalifikowanie opisanej nieruchomości jako mieszkalnej.

Jeżeli opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Ponadto interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.