INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 30 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako przedsiębiorca zwolniony podmiotowo z VAT zakupił w okresie lipiec – wrzesień 2005 urządzenia, których ceny jednostkowe przekroczyły 15000 zł. Zainteresowany otrzymał faktury VAT potwierdzające dokonane zakupy i po wpisaniu ich do ewidencji środków trwałych rozpoczął ich gospodarcze wykorzystywanie. Począwszy od 1 maja 2006 r. ww. środki trwałe były wykorzystywane przez Wnioskodawcę dalej na tą samą działalność. Jednak od tego dnia była to i jest nadal wyłącznie działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Powyższą działalność opodatkowaną Zainteresowany wykonywał początkowo samodzielnie a od dnia 26 października 2007 r. w ramach Spółki cywilnej, do której wszystkie te środki zostały przez niego wniesione. Po wniesieniu ww. środków do Spółki Wnioskodawca kontynuował bez przerwy i kontynuuje dalej swoją działalność jednak w innym zakresie. Także Spółka kontynuowała bez przerwy i kontynuuje swoją działalność do chwili obecnej, wykorzystując wszystkie wspomniane środki trwałe wyłącznie na potrzeby działalności opodatkowanej. Do chwili obecnej Zainteresowany nie korzystał z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach zakupu ww. środków trwałych.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że powyższa czynność, zgodnie z regulacją obowiązującą w roku założenia Spółki, nie została opodatkowana podatkiem VAT, a wniesione środki trwale były stale i są do tej pory wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej. Niezależnie od powyższego, faktycznie wniesiono do Spółki przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ponieważ wniesienie objęło wszystkie używane wcześniej składniki majątkowe. Spółka przejęła także wszystkich klientów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób należy sporządzić korekty złożonych do tej pory deklaracji VAT, aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach zakupu i dotyczący środków trwałych o cenach jednostkowych przekraczających 15000 zł i wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby działalności opodatkowanej, nieprzerwanie od dnia 1 maja 2006 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjmując niekwestionowaną zasadę neutralności podatku VAT dla przedsiębiorcy dokonującego zakupów udokumentowanych fakturami VAT na potrzeby sprzedaży opodatkowanej oraz łącząc tę zasadę z regulacjami krajowymi dotyczącymi rejestracji podatników, rozpoznać należało sposób postępowania umożliwiający zastosowanie tej zasady w opisanej sytuacji, co sprowadza się do skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Sposób ten przedstawiony został w art. 91 przywołanej wcześniej ustawy, chcąc skorzystać z powyższego prawa powinien więc sporządzić korekty deklaracji VAT złożonych w urzędzie skarbowym za styczeń 2007 r., styczeń 2008 r., styczeń 2009 r. oraz styczeń 2010 r. i wykazać w każdej z ww. deklaracji 1/5 VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakupy ww. środków trwałych. Wnioskodawca dokonując powyższej korekty powinien wykorzystać wzory deklaracji VAT obowiązujące w ww. okresach, tj. za styczeń 2007, styczeń 2008, wzór nr 9, za styczeń 2009, wzór nr 10, a za styczeń 2010 wzór nr 10 lub 11, a odnośnie kwoty wpisać do rubryki nr 48 (wzór nr 9), rubryki nr 50 (wzór nr 10), rubryki nr 53 (wzór nr 11).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako przedsiębiorca zwolniony podmiotowo z VAT zakupił w okresie lipiec – wrzesień 2005 r. urządzenia, których ceny jednostkowe przekroczyły 15000 zł. Zainteresowany otrzymał faktury VAT potwierdzające dokonane zakupy i po wpisaniu ich do ewidencji środków trwałych rozpoczął ich gospodarcze wykorzystywanie. Począwszy od 1 maja 2006 r. ww. środki trwałe były wykorzystywane przez Wnioskodawcę dalej na tą samą działalność. Jednak od tego dnia była to i jest nadal wyłącznie działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca nie miał możliwości skorzystania z prawa odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktury na podstawie cyt. wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem w momencie nabycia podatek ten nie podlegał odliczeniu z uwagi na status podatnika zwolnionego od podatku. Jednak z uwagi na fakt, iż od dnia 1 maja 2006 r. Wnioskodawca stał się podatnikiem VAT czynnym, a tym samym począwszy od tego dnia rozpoczął w ramach prowadzonej działalności wykonywanie czynności opodatkowanych, więc w kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi nabycia urządzeń znajdują zastosowanie przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności ust. 1, 2, 3 oraz 7.

Stosownie do przepisu art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Stosownie do treści art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Art. 91 ust. 7a ustawy stanowi doprecyzowanie ww. przepisów i tak w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy – art. 91 ust. 7c ustawy.

Powyższe przepisy wskazują, iż prawo dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą prawa do odliczenia w deklaracjach za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje korekty, przez 5 lat w stosunku do środków trwałych podlegających amortyzacji o wartości powyżej 15 000 zł.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze środkami trwałymi, które Wnioskodawca nabył w 2005 r. Od 1 maja 2006 r. stał się czynnym podatnikiem VAT i wykorzystywał nabyte urządzenia wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Na moment zakupu Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup ww. środków. w zaistniałej sytuacji, z chwilą uzyskania statusu podatnika czynnego, niewątpliwie zmieniło się prawo do odliczenia podatku naliczonego w wyniku zmiany przeznaczenia zakupionych środków trwałych.

Powyższe przepisy wskazują, iż Wnioskodawca miał prawo dokonać korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą prawa do odliczenia w deklaracjach za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje korekty. Pierwszej korekty Wnioskodawca mógł dokonać za styczeń 2007 r.

Zatem Wnioskodawca powinien dokonać korekty za rok 2006 po raz pierwszy w rozliczeniu za miesiąc styczeń 2007 r. i powinna wynosić odpowiednio 1/5 kwoty przypadającej na ten rok obliczonej proporcjonalnie do okresu, kiedy był on w 2006 r. czynnym podatnikiem VAT.

Jednak jak wynika z opisu sprawy w dniu 26 października 2007 r. Wnioskodawca wniósł do Spółki przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego, ponieważ wniesienie objęło wszystkie używane wcześniej składniki majątkowe. Spółka przejęła także wszystkich klientów Wnioskodawcy. Po wniesieniu ww. środków do Spółki Wnioskodawca kontynuował bez przerwy i kontynuuje dalej swoją działalność jednak w innym zakresie. Także Spółka kontynuowała bez przerwy i kontynuuje swoją działalność do chwili obecnej, wykorzystując wszystkie wspomniane środki trwałe wyłącznie na potrzeby działalności opodatkowanej. Do chwili obecnej Zainteresowany nie korzystał z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach zakupu ww. środków trwałych.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego w sytuacji, gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Zainteresowany nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego za kolejne lata, ponieważ od dnia 26 października 2007 r. Wnioskodawca – jak sam wskazał we wniosku – zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego wniósł przedsiębiorstwo do Spółki cywilnej. Zatem obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, został przeniesiony na nabywcę przedsiębiorstwa, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy.

Ponadto jak wynika z przepisu art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13, stosuje się odpowiednio art. 81b Ordynacji podatkowej (art. 86 ust. 15 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, iż uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
1. kontroli podatkowej,
2. postępowania podatkowego – w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

Natomiast zgodnie z art. 81b § 2 cyt. ustawy, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Zgodnie z art. 86 § 1 powyższej ustawy, podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Przez księgi podatkowe – zgodnie z art. 3 pkt 4 ww. ustawy – rozumie się księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.

Tak więc, zgodnie z powyższym księgi podatkowe i dokumenty źródłowe będące odzwierciedleniem zapisów znajdujących się w tych księgach należy przechowywać do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Natomiast zobowiązanie podatkowe, na podstawie art. 70 § 1 cyt. ustawy, przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W ustawie Ordynacja podatkowa wskazano także okoliczności które zawieszają, bądź też przerywają bieg terminu przedawnienia (art. 70 Ordynacji podatkowej).

W związku z analizą powołanych przepisów oraz opisem stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca mógł dokonać korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą wykorzystywania zakupionych urządzeń pierwszy raz za styczeń 2007 r. Tym samym Zainteresowany ma możliwość skorzystania z tego prawa poprzez złożenie korekty deklaracji za ten okres. Natomiast nie jest możliwe złożenie przez Wnioskodawcę korekty deklaracji za styczeń: 2008 r., 2009 r., 2010 r., gdyż w 2007 r. urządzenie to jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. art. 551 Kodeksu cywilnego zostało wniesione do Spółki cywilnej i to ona w myśl art. 91 ust. 9 ustawy jest zobowiązana do ewentualnej korekty.

Mając na uwadze wszystkie powyższe ustalenia, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie obowiązku dokonania korekty, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie zawarte we własnym stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.