INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu, przedstawione we wniosku z dnia 13.12.2010 r. (data wpływu 14.12.2010 r.), uzupełnione pismem w dniu 24.02.2011 r. na wezwanie z dnia 16.02.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku dla opłaty szkoleniowej pobieranej przez Instytut na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit.b ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.12.2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24.02.2011 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku dla opłaty szkoleniowej pobieranej przez Instytut na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit.b ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Instytut jest międzyresortowym Instytutem Badawczym. Organem sprawującym nadzór nad INSTYTUTEM jest Ministerstwo Gospodarki. Siedziba Instytutu mieści się w W. Oddział Zamiejscowy I -Centrum Gospodarki ma swoją siedzibę w K.

Przedmiotem działania I jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, doświadczalnych i wdrożeniowych, związanych z mechanizacją i automatyzacją przemysłu, budownictwa, górnictwa skalnego, gospodarką odpadami oraz upowszechnianiem i wdrażaniem nowych rozwiązań technologicznych, technicznych i organizacyjnych w praktyce gospodarczej, w tym:

• prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz działalności prototypowo-doświadczalnej;

• prowadzenie działalności w zakresie badań i certyfikacji w ramach posiadanych uprawnień;

• prowadzenie działalności usługowej w zakresie ekspertyz technicznych i technologicznych, badań, stestacji, oceny stosowanych procesów i organizacji;

• prowadzenie działalności w zakresie doskonalenia metod i technik prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, projektowanie i budowa stanowisk badawczych, aparatury badawczej i kontrolno-pomiarowej;

• prowadzenie współpracy naukowej w kraju i za granicą w zakresie realizacji prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych;

• prowadzenie działalności szkoleniowej, normalizacyjnej, ochrony własności przemysłowej oraz informacji naukowo-technicznej;

• upowszechnianie wyników prowadzonych badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych.
  
  

Działalność naukowo-badawcza Instytutu ma głównie charakter stosowany, ukierunkowany na rozwiązywanie problemów gospodarczych leżących w obszarze specjalizacji statutowej. Udział prac podstawowych, które dotyczą głównie mechaniki konstrukcji, teorii rozdrabniania i przesiewania surowców mineralnych, stanowi również znaczącą część ogółu realizowanych prac. Instytut prowadzi również Centrum. Jest to jednostka organizacyjna Instytutu powstała celem realizacji zadań nałożonych na Instytut Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych. Zgodnie z § 26 ust. 3 cytowanego rozporządzenia Instytut realizuje następujące zadania szkoleniowe:

1. Nadzór nad podmiotami /ośrodkami/ prowadzącymi szkolenie obejmujące część teoretyczną i praktyczną maszyn roboczych i urządzeń,
2. Opracowywanie programów szkoleń poprzez:
   • powołanie zespołu specjalistów do ustalenia formy i zakresu programów szkolenia,
   • konsultacje na posiedzeniach Zespołów Roboczych,
   • projekt, opinia i wnioski Rady Programowej
   • zatwierdzenie wniosków Rady Programowej,
   • korekty i nowelizacje programów szkoleniowych.
3. Prowadzenie Centralnego Rejestru /w tym rejestru operatorów, któryminstytucje kontrolne np. Państwowa Inspekcja Pracy, Urząd Nadzoru Budowlanego, Policja, sąd, prokuratura- zatrzymały bądź nakazały zatrzymanie uprawnień.
4. Przygotowywanie list członków do Komisji Egzaminacyjnych
5. Prowadzenie ewidencji wydawanych świadectw i wpisów do książeczek operatorów.
   
   

Oprócz wymienionych zadań szkoleniowych Centrum Instytutu realizuje także:

1. Zgodnie z § 25 cytowanego rozporządzenia‚ potwierdzanie spełnienia przez Ośrodki wymagań do prowadzenia szkoleń odnośnie:
   • warunków lokalowych do prowadzenia wykładów,
   • parku maszynowego wraz z placem manewrowym kadry wykładowców
   • warunków socjalnych wyposażenia dydaktycznego
2. Całokształt zadań wynikających z postanowień ustawy z dnia 18 maja 2008 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej /Dz. U. nr 63 poz. 394/ w zakresie określonym Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 14 października 2008 r. w sprawie upoważnienia Instytutu do uznawania kwalifikacji zawodowych /Dz.U. Nr 192 poz. 1185/.
   
   

Cytowane wyżej realizowane przez Instytut zadania szkoleniowe podlegają opłacie szkoleniowej obciążającej poszczególne Ośrodki na rzecz Instytutu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją zadań szkoleniowych - opłata szkoleniowa pobierana przez Instytut od 1 stycznia 2011 roku będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie Ustawy z dnia 29 października 2010 o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 226 poz. 1476/...

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotem czynności Instytutu w zakresie zadań szkoleniowych są usługi w zakresie kształcenia dbające o bardzo wysoki poziom programów szkoleniowych realizowanych przez Ośrodki szkoleniowe. Rada Programowa składająca się z wysokiej klasy specjalistów oraz pracowników naukowych w poszczególnych dziedzinach mechaniki a także stosowane procedury przy projektowaniu programów szkoleniowych oraz stały nadzór nad ich realizacją spełniają wymogi kształcenia na poziomie wyższym czyli są zgodne z zapisem art. 43 ust 1 pkt 26b ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Spełnienie tych wymogów jest warunkiem zwolnienia opłaty szkoleniowej z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od 1 stycznia 2011 r. podstawowa stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zmiana powyższa jest efektem wejścia w życie ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Zauważyć należy, że na gruncie Dyrektywy VAT zwolnienie w zakresie świadczenia usług edukacyjnych ma charakter podmiotowo – przedmiotowy, co oznacza, że świadczenie usług edukacyjnych powinno być zwolnione od podatku wyłącznie wówczas, gdy usługodawcą jest podmiot, który spełnia określone warunki.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE) obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 :

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wynika z powyższego, że polski ustawodawca zdecydował się na odwołanie do kryterium podmiotowo-przedmiotowego, przy określeniu, które usługi w zakresie edukacji mogą korzystać ze zwolnienia na gruncie podatku VAT, tak jak ma to miejsce na gruncie Dyrektywy VAT.

Wnioskodawca jest międzyresortowym instytutem badawczym, dla którego organem nadzorującym jest Ministerstwo Gospodarki. Przedmiotem działania Wnioskodawcy jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, doświadczalnych i wdrożeniowych, związanych z mechanizacją i automatyzacją przemysłu, budownictwa, górnictwa skalnego, gospodarką odpadami oraz upowszechnianiem i wdrażaniem nowych rozwiązań technologicznych, technicznych i organizacyjnych w praktyce gospodarczej. W strukturze organizacyjnej Instytutu istnieje również Centrum. Jednostka ta realizuje m.in. zadania przypisane Instytutowi Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 20.09.2001 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263). Zadania te podzielić można na trzy kategorie. Pierwsza kategoria zadań wynika z § 26 ust. 3 powyższego rozporządzenia i dotyczy ustalania formy i zakresu treści materiałów szkoleniowych dla poszczególnych specjalności. Drugi rodzaj działań wynika z § 25 tego samego rozporządzenia, których celem jest uzyskanie potwierdzenia spełnienia wymagań przez podmioty szkolące, tj. Ośrodki. Realizacja tych zadań podlega opłacie szkoleniowej obciążającej poszczególne Ośrodki na rzecz Instytutu. Natomiast trzeci rodzaj zadań wynika z postanowień ustawy z dnia 18 marca 2008 r. /we wniosku błędnie wskazano 18 maja 2008r./ w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. nr 63 poz. 394) i dotyczy uznawania uprawnień kwalifikacyjnych uzyskanych poza Polską przez osoby, wykonujące zawody regulowane. Zakres tych uprawnień przypisanych Instytutowi i realizowanych przez Centrum określa Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 14 października 2008 roku w sprawie upoważnienia Instytutu do uznawania kwalifikacji (Dz. U. Nr192, poz. 1185).

W związku ze zmianą przepisów ustawy dotyczących zwolnień z opodatkowania podatkiem VAT usług, Wnioskodawca zadał pytanie, czy pobierana przez Instytut opłata szkoleniowa, wynikająca z realizacji zadań szkoleniowych, będzie korzystała ze zwolnienia w podatku VAT w stanie prawnym obowiązującym od 01.01.2011 roku.

Zwolnienie z podatku od towarów i usług wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit.b, obejmuje usługi świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. W stanie faktycznym Wnioskodawca podaje, że jednostka organizacyjna jaką jest Centrum działa w zakresie wyznaczonym jej Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z 20 września 2001 w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263). Działalność ta, to przede wszystkim nadzór nad podmiotami-ośrodkami prowadzącymi szkolenia obejmujące część teoretyczną i praktyczną maszyn roboczych i urządzeń, opracowywanie programów szkoleń, prowadzenie Centralnego Rejestru Operatorów oraz ewidencji wydanych świadectw i wpisów do książeczek operatorów. W tak przedstawionym zakresie działalności Centrum, trudno dopatrzeć się świadczenia usług w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Ponadto, Instytut jest międzyresortową placówką, nad którą nadzór sprawuje Ministerstwo Gospodarki, zatem nie znajduje się on w ramach struktur żadnej wyższej uczelni, o której mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. o szkolnictwie wyższym ( Dz.U. 2005 Nr 164 poz. 1365). Zadania szkoleniowe, ich charakter i zakres, nie mogą być uznane za świadczenie usług w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Jednak, analizując przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że zadania, które realizuje Centrum, jako jednostka organizacyjna Instytutu, w zakresie wyznaczonym mu zapisem § 26 ust. 3 rozporządzenia z dnia 20.09.2001 r. można odnieść do treści art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy a dokładnie do świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych. Według definicji zawartej w art. 14 rozporządzenia Rady WE nr 1777/2005 cytowanej powyżej, kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienia wiedzy zawodowej. Sprowadza się to do stałego doskonalenia i rozwijania kwalifikacji ogólnych i zawodowych, bez względu na czas jego trwania. Centrum nadzoruje część merytoryczną i praktyczną szkoleń, opracowywuje programy szkoleń, przy udziale Rady Programowej, prowadzi również ewidencję świadectw i wpisów do książeczek operatorów. Nie świadczy zatem sensu stricto usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, lecz jedynie ma na celu wspieranie merytoryczne i praktyczne innych podmiotów, tj. Ośrodków, w zadaniach szkoleniowych. Wszystkie te działania realizowane są w ramach wyznaczonych odrębnymi przepisami i należy uznać je za usługi ściśle z usługami kształcenia zawodowego związane.

Reasumując opłata szkoleniowa, pobierana przez Wnioskodawcę od Ośrodków, za zadania nałożone na niego zapisem § 26 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20.09.2001 r., tj. nadzór nad podmiotami prowadzącymi szkolenia, opracowywanie programów szkoleniowych oraz prowadzenie rejestru i ewidencji wydawanych świadectw, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy jako świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania związane, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2011 roku.

Natomiast, odnosząc się do zadań, nałożonych na Instytut rozporządzeniem z dnia 20.09.2001 r. a wynikających z zapisu § 25, stwierdzić należy, że procedura uzyskania potwierdzenia spełnienia określonych warunków przez podmiot szkolący, skupia się na ocenie warunków lokalowych i socjalnych wyposażenia dydaktycznego oraz parku maszynowego i kadry wykładowców danego Ośrodka do prowadzenia szkoleń. Zadania te mimo, że wynikają z tej samej podstawy prawnej, co zadania związane działalnością szkoleniową Ośrodków, nie mają charakteru usług ściśle z usługami kształcenia zawodowego związanych. Instytut zobligowany jest odrębnymi przepisami do potwierdzania określonych wymagań jakie muszą spełniać Ośrodki, które prowadzą szkolenia, jednak ich zakres i charakter wyklucza możliwość zaliczenia tego typu działań do świadczenia usług czy dostawy towarów ściśle z usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego związanych. Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu rzeczy nie wynika, aby ta działalność Instytutu mogła być potraktowana jako usługa w sposób nierozerwalny związana z kształceniem zawodowym lub przekwalifikowaniem zawodowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit a ustawy.

Zatem, podsumowując, uznać należy, że ten rodzaj zadań, za które Instytut pobiera również opłatę szkoleniową, tj. potwierdzanie spełnienia wymagań do prowadzenia szkoleń przez Ośrodki na podstawie § 25 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20.09.2001r., nie mieści się w zakresie świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z usługami kształcenia zawodowego związanych, a tym samym nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od 01.01.2011 roku.

Należy dodać, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko do kwestii opłaty szkoleniowej pobieranej od Ośrodków na rzecz Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w zdarzeniu przyszłym dotyczącym zadań szkoleniowych. Nie dotyczy natomiast kwestii uznawania kwalifikacji zawodowych na podstawie ustawy z dnia 18 marca 2008r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej z tego względu, że nie była ona przedmiotem zapytania jak również stanowiska zawartego we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.